کامبیز دیرباز معتقدست که سینمای ایران در شان انقلاب اسلامی به این پدیده نپرداخته و اکثر فیلمهایی که در یک پروژه منسجم در سال 87 ساخته شد هرگز امکان اکران نیافتند.
کامبیز دیر باز بازیگر سینما و تلویزیون که امسال با فیلم “خاکستر و برف” در سی و یکمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد در گفتگو با خبرنگار مهر درباره عملکرد سینمای ایران در به تصویر کشیدن وقایع انقلاب اسلامی گفت: تلاشهایی برای ساخت فیلمهایی درباره تاریخ انقلاب در این سه دهه از سوی سینمای ایران انجام شده است اما سینمای انقلاب به استحقاق و جایگاه واقعیش در کلیت سینمای کشورمان دست پیدا نکرده است.
این بازیگر تاکید کرد: سینماگران ما بیشترین توجه خود را به دفاع مقدس معطوف کرده و خیلی از بزرگان سینما از قبیل احمدرضا درویش، زندهیاد رسول ملاقلی پور، ابراهیم حاتمیکیا، کمال تبریزی وغیره در حوزه دفاع مقدس فیلمهای ارزشمندی ساختهاند. که شاید دلیل آنهم این باشد که جنگ تحمیلی در فاصله کمی از پیروزی انقلاب به وقوع پیوست و به همین دلیل تمام توجه سینمای ایران متوجه مساله دفاع مقدس شد.
بازیگر “دوئل ” با اشاره به عملکرد مناسبتر تلویزیون نسبت به سینما درباره پرداختن به تاریخ انقلاب اسلامی تصریح کرد: در سه دهه اخیر به ویژه در ایام دهه فجر شاهد پخش سریالها، برنامه های خبری و مستندهای خوبی در تلویزیون در حوزه تاریخ انقلاب بودهایم و این نشان میدهد که تلویزیون به ضرورت مساله واقف است.
دیرباز با اشاره به سی و چهار ساله شدن انقلاب اسلامی و رویکرد سینما به سفارش تولید فیلمهای مرتبط با تاریخ انقلاب افزود: در سال 1387 و به مناسبت سی سالگی انقلاب به کارگردانهایی نظیر فرزاد موتمن، داریوش فرهنگ، عباس رافعی و … سفارش تولید فیلمهایی درباره انقلاب داده شد و ماحصل آن فیلمهایی چون بیداری، یک گزارش واقعی، کیمیا و خاک و … بود که من این افتخار را داشتم که در فیلم “یک گزارش واقعی” به کارگردانی داریوش فرهنگ به عنوان بازیگر حضور داشته باشم.
بازیگر “اخراجیها” با اشاره به نمایش درنیامدن این فیلم ها تاکید کرد: به جز اکران نصف و نیمه فیلم “کیمیا و خاک” ساخته عباس رافعی در اواسط امسال، نمایش بقیه این فیلمها در هالهای از ابهام قرار دارد و نمیدانم چه جریانی و عزمی وجود دارد که مانع نمایش فیلمهای تاریخ انقلاب شده است. ولی من به شدت مشتاقم فیلم یک گزارش واقعی را روی پرده سینما ببینم.
به گفته وی، نباید فراموش کنیم معادلات اکران در این چند سال اخیر دارای مجهولات زیادی است و نمیتوان به درستی فهمید چرا برخی آثار ارزشی امکان نمایش پیدا نمیکنند.
بازیگر “نابرده رنج” با اشاره به رویکرد و خواست مدیران تلویزیون در جهت حمایت از تلهفیلمها و مجموعه هایی درباره تاریخ انقلاب گفت: این میل و خواسته در دورههایی مختلف مدیریت های سینمایی چندان جدی دنبال نشده است.
دیرباز در مورد احتیاط فیلمسازان برای ساخت فیلمهایی درباره تاریخ انقلاب به دلیل ممیزیها تاکید کرد: با وجود حساسیت موضوع ولی معتقدم در این حوزه ممیزیهای چندانی وجود ندارد. تاریخ انقلاب پر از اتفاقات دراماتیک و جذاب برای تبدیل شدن به فیلمنامه و ساخت فیلم است. اگر فیلمهایی که درباره تاریخ انقلاب ساخته میشود فیلمنامهای مناسب و کارگردانهای حرفهای و خوبی داشته باشد به طور حتم با استقبال خوب تماشاگران مواجه خواهد شد.
این بازیگر ضمن درخواست از مسئولان سینمایی برای حمایت از تولید فیلمهای تاریخ انقلاب تصریح کرد: همان گونه که مسئولان سینمایی هر ساله حمایتهای جدی از تولید فیلمهای دفاع مقدسی انجام میدهند لازم است این حمایت را درباره فیلمهای تاریخ انقلاب هم داشته باشند.
وی اضافه کرد: تاریخ انقلاب یک رخداد حایز اهمیت و بیبدیل در تاریخ معاصر ایران و حتی منطقه است و باید سینمای ایران در اینباره حق مطلب را به نحو شایستهای ادا کند. امیدوارم سینماگران ایرانی به سمت ساخت فیلمهای مناسب و در شان تاریخ انقلاب اسلامی بروند تا دینشان را به کشور و انقلاب ادا کنند.
دیرباز درباره مضمون و ساختار فیلم “یک گزارش واقعی” افزود: این فیلم در پسزمینه تاریخ انقلاب، داستان یک رفاقت را بیان میکرد که بر اثر حوادثی دو رفیق روبهروی هم قرار میگیرند و من نقش افسری را بازی میکنم که در ارتش شاهنشاهی متخصص تیراندازی است و این افسر با مامور ساواک دچار چالش میشود.
این بازیگر در مورد تحقیق و پژوهش درباره تاریخ انقلاب برای بازی در این نقش تصریح کرد: برای بازی در این فیلم مجموعهای از اسناد و مداراک آن سالها در اختیارم قرار گرفت تا با وقایع و ویژگی افسران شاهنشاهی آشنایی بیشتری پیدا کنم و راهنمایی داریوش فرهنگ با توجه به شناختی که از آن سالها داشت کمکهای زیادی به کرد تا بتوانم به نحو احسنت این نقش را بازی کنم.
بازیگر “خاکستر و برف” در پایان بیان کرد: نقش مامور ساواک را داریوش فرهنگ به شکل خوب و درستی بازی کرد. در ابتدای کار این ترس را داشتم که نتوانم خواستههای داریوش فرهنگ را برآورده کنم اما در حین کار متوجه شدم که کار کردن با او لذتبخش است و به درستی به ریزهکاریهای بازیگری هم اشاره میکرد