در روز سوم جشنواره با خود میگفتم امروز دیگر نوبت نمایش فیلم حاتمی کیا است و باید برج میلاد شلوغ بشود.همیشه برای فیلم های حاتمی کیا افراد متفرقه ای که عاشق سینمای حاتمی کیا بودند هم وارد سالن می شدند اما باز هم جای خالی وجود داشت و دیگر مطمئن شدم امسال به اندازه ظرفیت کارت صادر شده و فضای برج میلاد بسیار آرام و خوب است و هنگام نمایش فیلمها هم از آن واکنش های عجیب و غریب سالهای گذشته خبری نیست.
فیلم “چ” آخرین ساخته حاتمی کیا محصول بازگشت فیلمساز به سینمای حقیقی و دلچسب خودش است.”چ” فیلم مهمی در سینمای ایران است چرا که سکانس های مهم و تاثیرگذار و یک سکانس بسیار ماندگار و بی نظیر(سکانس انفجار هلی کوپتر) دارد.روی فیلمنامه و پردازش شخصیت چمران نقد دارم و ایراد وارد است،مثلا اینکه به نظر می آید چمران قرار است قهرمان قصه باشد اما عملا فقط شاهد همه ماجراها است و بیشتر به جنبه عرفانی چمران پرداخته شده است و در نتیجه شخصیت اصلی قصه بابک حمیدیان است. اما فعلا خوشحالم که حاتمی کیا در مسیر بازگشت قرار گرفته است.
“خط ویژه” اتفاق مهم روز سوم جشنواره امسال بود.مصطفی کیایی را دیگر نمیتوان جدی نگرفت.او حالا یک کارگردان صاحب سبک و با هوش است که می توان به آینده اش امیدوار بود.”خط ویژه” بهترین فیلم کیایی است و کاملترین فیلم او نیست، احتمالا این جمله را تا چند فیلم بعدش خواهیم شنید و خواهیم گفت چرا که او با هر فیلم یک گام رو به جلو برمیدارد.او در “خط ویژه” یک فیلمنامه کاملا شسته رفته را کار کرده که موقعیت های طنزش به موقع است، تعلیق هایش به جا و کنایه های سیاسیش هم به موقع می زند.او علاوه بر میزانسن های بسیار خوب توانسته بازی های خیلی خوبی هم خصوصا از مصطفی زمانی و هومن سیدی بگیرد.یک ربع اول فیلم را ندیدم اما می گویند تیتراژ خیلی خوب از کار در آمده است و البته اصلا نمی فهمم چرا می گویند پایان فیلم بد و سیاه نما است.”خط ویژه” پایانی کاملا امیدوار کننده و هشدار دهنده دارد.
در هنگام تماشای “برف” جدید ترین فیلم مهدی رحمانی تماما به این فکر می کردم که چرا همان اشکالاتی که در “پنهان” وجود داشت باز هم تکرار شده است.مهدی رحمانی فیلمنامه نویس خوبی نیست و همکاری با مهکام هم نتیجه ای در بر نداشته است. “برف” هم مثل “پنهان” مشکل ریتم و عدم کشش فیلمنامه دارد. در یک سوم پایانی عملا مخاطب فیلم را رها کرده است.
**حواشی روز سوم:
انصافا جشنواره کم حاشیه ایست و بر خلاف سال گذشته بهانه زیادی به ما نمیدهد! نه کودکی در برج حاضر است نه کسی روی سن یا پله نشسته است نه مشکلات پذیرایی و بد اخلاقی مسئولین و حراست وجود دارد و نه فیلم ها آنچنان ضعیف و بی ارزش هستند.اکثریت فیلم ها از استانداردهایی برای حضور در جشنواره برخوردار بوده اند.
سی نت – محسن آزاددل
