فیلم کمدی « تد » در سال 2012 یک اتفاق عجیب در سینما محسوب می شد که پیش بینی فروش فوق العاده اش کاملاً دور از انتظار بود. « تد » به نویسندگی و کارگردانی ست مک فارلن و صداپیشگی خودش در نقش تد، کمدی بی ادبانه اما در عین حال خنده داری بود که بهرحال توانست لبخند را به مخاطبینش هدیه کند و فروش بسیار خوب فیلم هم باعث شد تا سازندگان ساخت قسمت دوم فیلم را کلید بزنند. اما موفقیت های مالی « تد » علاوه بر پر کردن جیب تهیه کنندگانش، یک موفقیت بزرگ برای شخصِ ست مک فارلن نیز محسوب می شد. مک فارلن پس از ساخت « تد » و شوخی های بی ادبانه متعددی که در این فیلم نوشته و اجرا کرده بود، توانست مجری مراسم اسکار باشد که آن اجرا هم با اظهار نظرهای مختلفی مواجه شد که اغلب آنها به اجرای یک ترانه توسط وی مربوط می شد که اعتراض بسیاری را به همراه داشت.
« یک میلیون راه برای مردن در غرب » جدیدترین فیلم ست مک فارلن است که حالا با اعتماد به نفس بیشتری آن را کارگردانی کرده و امید داشته تا بتواند موفقیت های « تد » را اینبار در فضای غرب وحشی قرن نوزدهم به تصویر بکشد؛ آن هم با همان سبک و سیاق و روایت.
داستان فیلم درباره مردی به نام 
آلبرت ( ست مک فارلن ) است که به تازگی دوست دخترش به نام لوئیز ( آماندا سیفرید ) او را ترک کرده تا به سراغ مردی به نام فوی ( نیل پاتریک هریس ) برود. در جریان این اتفاقات ، ناگهان سر و کله یک زن زیبا به نام آنا ( شارلیز ترون ) در محل پیدا می شود و بدون هیچ دلیل خاصی، تصمیم می گیرد به آلبرت اعتماد به نفسی دوباره دهد و به اصطلاح زندگی او را سر و سامان ببخشد . اما بزودی همسرِ شرور آنا به نام کلینچ (لیام نیسن) سر می رسد که…
« یک میلیون راه برای مردن در غرب » به طرز شگفت انگیزی آشفته و گیج به نظر می رسد. داستان فیلم ابداً نیاز به فضایی وسترنی ندارد و مشخص نیست که چه به ذهن مک فارلن رسیده که داستانش را به سمت غرب وحشی سوق داده و گاوچران ها را وارد فضای داستان کرده است. طراحی های صحنه و دکور فیلم تحسین برانگیز هستند و کوچکترین جزئیاتی را می توان در آن مشاهده کرد اما متاسفانه فضای داستان هیچ ارتباطی مشخصی به غرب وحشی ندارد و شاید اگر کلیشه های نصفه و نیمه ژانر وسترن را از فیلم بگیرید ( مثلاً مَنِش شخصیت کلینچ که آن هم باز چندان پذیرفتنی نیست ) ، « یک میلیون … » ابداً ارتباطی به غرب وحشی قرن نوزدهم ندارد.
فیلم همچنین با یک مشکل بسیار بزرگ به نام ست مک فارلن مواجه است! مک فارلن صدای خوبی بسیار خوبی دارد، نویسنده خوبی هم هست و اتفاقا 
شوخی های جالب و بامزه ای را هم در سالهای اخیر در تلویزیون به رشته نگارش در آورده اما در اینجا سعی کرده از همان فرمول هایی تبعیت کند که در ساخت « تد» از آن استفاده کرده بود با این تفاوت که در اینجا یک دوجین بازیگر معروف حضور دارند که تقریباً همگی آن تلف شده محسوب می شوند چراکه فیلم هیچ موقعیتی در اختیار آنان قرار نداده که بتوانند خودنمایی کنند و حتی موقعیتی هم بدست نیاورده اند که بتوانند شوخی هایی را اجرا کنند. در « یک میلیون … » این ست مک فارلن است که وظیفه اجرای تمامی شوخی ها را برعهده گرفته و به اصطلاح خواسته که بامزه باشد اما متاسفانه مک فارلن برای مخاطب کمترین جذابیت ممکن را در اجرای شوخی دارد.
مک فارلن شاید فراموش کرده که بخش زیادی از موفقیت های « تد» به دلیل صداپیشگی خوبِ شخصیت انیمیشنی تد و بامزه بودنِ خودِ این شخصیت بوجود آمده نه شخصِ وی! فارلن با علم به اینکه می تواند شوخی های زشت را همانند تدی خرسه به بهترین شکل ممکن اجرا کند، تقریباً در تمام مدت زمان فیلم را به خودش اختصاص داده و تمام شوخی های فیلم را هم شخصاً انجام داده اما تعداد شوخی های بامزه فیلم بسیار کم است و در اغلب دقایق فیلم تماشاگر این حس را دارد که به شعورش بطور مستقیم در حال توهین شدن است!
اما برخلاف مک فارلن، دیگر شخصیت های فیلم از وضعیت نسبتاً بهتری در اجرای شوخی ها – هرچند بسیار محدود در مقایسه با مک فارلن – برخوردار بوده اند. در میان بازیگران مشهور فیلم نیل پاتریک هریس
بهترین بازیگر فیلم هست و می تواند باعث خنده تماشاگر با صدای بلند شود. جیووانی ریبیسی و سارا سیلورمن هم بهرحال بامزه و دیدنی هستند. آماندا سیفرید بطور کامل شخصیتی زائد محسوب می شود که حضورش در چنین فیلمی تعجب برانگیز است و می شد بازیگر گمنام تری را در این نقش مشاهده کرده. شارلیز ترون و لیام نیسن نیز وضعیتی خوبی ندارند و می توان خیلی راحت حس کرد که نام این دو بازیگر از خودِ فیلم بسیار بزرگ تر است. شاید صدای جذاب لیام نیسن توانسته باشد شخصیت کلینچ را کمی پُر اُبهت به تصویر بکشد اما در عمق شخصیت پردازی، نه لیام نیسن و نه شارلیز ترونی که تقریباً همه تصمیماتش در فیلم غیرمنتظره و عجیب است، نتوانسته اند در « یک میلیون راه برای مردن در غرب » خوش بدرخشند.
« یک میلیون راه برای مردن در غرب » کمدی ضعیفی محسوب می شود که سرشار از شوخی های زشت است که اغلب آنها هم خنده دار نیستند! فکر نمی کنم این روزها بتوان مخاطبی را پیدا کرد که از شوخی های ” ادراری ” در سینما لذت وافری ببرد و سازندگان آن فیلم را تحسین کند. « یک میلیون راه برای مردن در غرب » دقیقاً چنین وضعیتی دارد. فیلم سرشار از شوخی های بی رحمانه و اغلب بی مزه است که در فضایی وسترنی با تعداد زیادی بازیگر مشهور به اجرا در می آید که اغلب آنها نگرفته و باعث می شود که کمتر مخاطبی نام این فیلم را در سالهای آینده به خاطر بسپارد.
منتقد : میثم کریمی
این مطلب بصورت اختصاصی برای سایت ” مووی مگ ” به نگارش درآمده و برداشت از آن جز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگیرد قانونی می شود.
به جامعه مجازی سایت مووی مگ بپیوندید و دوستان سینمایی جدید پیدا کنید!
یک میلیون راه برای مردن در غرب : A Million Ways to Die in the West
کارگردان : Seth MacFarlane
نویسنده : Seth MacFarlane ، Alec Sulkin
بازیگران :
Seth MacFarlane…Albert
Charlize Theron…Anna
Amanda Seyfried…Louise
Liam Neeson…Clinch
Giovanni Ribisi…Edward
Neil Patrick Harris…Foy
و…
ژانر : کمدی
رده سنی : R ( مناسب برای افراد بالای 17 سال)
زمان : 116 دقیقه
