داستان فیلم :
یک دختر جوان و سرسخت به نام گابریل ون در مال ( آدری هیپبورن ) که از خانواده ای مرفه می باشد، تصمیم می گیرد تبدیل به یک راهبه شود اما…
کارگردان :
فردزینمان : متولد 29 آپریل سال 1907 در شهر وین اتریش می باشد. زینمان با اینکه در رشته حقوق تحصیل کرده بود اما با مشاهده فیلمهای آمریکایی علاقه مند به ساخت فیلم شده و ابتدا به پاریس و سپس به آمریکا مهاجرت کرد. زینمان کارش را با دستیار کارگردانی افراد مختلفی از جمله رابرت فلارتی که مستند ساز بود آغاز کرد اما بعدها خودش با ساخت مستند « بنجی » موفق شد اسکار بهترین مستند را کسب کند. زینمان سپس وارد عرصه فیلمسازی شد توانست نظر مساعد کمپانی های فیلمسازی را جلب کند. زینمان در سال 1953 موفق شد برای ساخت فیلم « از اینجا تا ابدیت » اسکار بهترین کارگردانی را نصیب خود کند و پس از آن در سال 1966 موفق شد جایزه اسکار بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را برای مهمترین فیلم کارنامه اش یعنی « مردی برای تمام فصول » بدست بیاورد.
فرد زینمان در سال 1997 بر اثر حمله قلبی در لندن درگذشت.
بازیگران :
آدری هیپبورن : آدری هپبورن در ۴ مه ۱۹۲۹ در شهر بروکسل پایتخت بلژیک به دنیا آمد. پدرش بانکدار ثروتمند بریتانیایی و مادرش بارونِس هلندی بود. او از ازدواج قبلی مادرش دو برادرخوانده نیز داشت. دوران کودکیاش را در زمان جنگ جهانی دوم، در هلند سپری کرد. شانزده ساله بود که برای همیشه هلند را ترک کرد و به انگلستان رفت. استعداد او در دوران مدرسه توسط یک بالرین کشف شد ولی به دلیل جنگ نتوانست به کار خود ادامه دهد اما این عشق نسبت به باله همیشه در وجود او بود تا بالاخره از همان طریق نیز وارد عالم سینما شد. استعداد بازیگری آدری هپبورن روی صحنه تئاتر و با نمایش ژیژی شکوفا شد. این اثر نویسندهٔ فرانسوی کولت قبلاً در سینما و تئاتر اجرا شده بود، اما در صحنهٔ برادوی نیویورک و با بازی هنرمندانهٔ آدری هپبورن بود که سیمای دخترکی سادهدل و مهربان به نام ژیژی به طور واقعی جان گرفت. وی روزی در لابی یک هتل با چند موزیسین در حال رقص بود که کارگردان تئاتر ژیژی که هنوز به دنبال بازیگر نقش اولش بود او را میبیند و با وجود رد درخواست توسط آدری او با اصرار او را وارد نمایش خود میکند. این نمایش درآمد و شهرت نسبتاً خوبی برای وی به دنبال داشت.
پس از نقشهایی کوتاه در چند فیلم بریتانیایی، توسط ویلیام وایلر برای ایفای نقش «پرنسس آن» انتخاب شد. هپبورن در سال ۱۹۵۳ در اولین فیلم آمریکایی خود به نام تعطیلات رمی به کارگردانی ویلیام وایلر شرکت کرد و در کنار گریگوری پک بازی دلنشین و ماهرانهای ارائه داد که برای او یک جایزه اسکار به ارمغان آورد. تهیهکنندگان این فیلم در ابتدا الیزابت تیلور را برای این نقش در نظر داشتند، اما کارگردان این فیلم سخت تحت تاثیر تستهای صحنه آدری هپبورن قرار گرفت و نقش را به او واگذار کرد. در سال ۱۹۵۴ با بازی در فیلم «سابرینا» به کارگردانی بیلی وایلدر، در کنار دو غول سینمایی، هامفری بوگارت و ویلیام هولدن، بار دیگر درخشید. آدری هپبورن در سال ۱۹۵۴ با مل فرر ازدواج کرد. این زوج هنری در فیلم «جنگ و صلح»، اقتباسی ادبی از اثری همنام از تولستوی، نیز بطور مشترک در صحنه ظاهر شدند. آدری هپبورن در سال ۱۹۵۷ باز هم برای بیلی وایلدر در فیلم عشق در بعد از ظهر نقشآفرینی کرد. به باور برخی منتقدان، هپبورن در این فیلمها وجه تازهای از اروتیسم را به تماشاگران سینما معرفی کرد. در سالهای ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰، یکی از بازیگران مطرح نقش اول زن در هالیوود بود و چهار بار نامزد اسکار شد. آدری هپبورن سه ماه از تولد پسرش نگذشته بود که در سال ۱۹۶۱ بازی در فیلم صبحانه در تیفانی به کارگردانی بلیک ادواردز را شروع کرد. شمایلی که هپبورن از یک زن آزاد ساخت، بعدها به عنوان زن دههٔ شصتی شهرت پیدا کرد. هپبورن با این فیلم برای چهارمین بار نامزد دریافت جایزه اسکار شد. بسیاری از دوستداران فیلم و سینما، چهرهٔ هپبورن را در پیوند با صبحانه در تیفانی در ذهن دارند. این فیلم بر اساس داستانی به همین نام از ترومن کاپوتی ساخته شده است. هپبورن در طول فعالیتهای هنری خود با هنرپیشگان صاحبنامی همکاری داشت، از جمله با کری گرانت در فیلم معما. این فیلم در سال ۱۹۶۳ به پردهٔ سینماها راه یافت و کارگردانی آن را استنلی دانن برعهده داشت. گرانت پیشتر بازی در مقابل آدری در فیلمهای تعطیلات رمی و سابرینا را رد کرده بود. بهترین جلوه این تیپ سینمایی تازه در فیلم موزیکال «بانوی زیبای من» دیده میشود که در سال ۱۹۶۴ به کارگردانی جورج کیوکر ساخته شد. این فیلم با فضای رنگین، لحن شاد و آهنگهای زیبایش یکی از بهترین موزیکالهای تاریخ سینما به شمار میرود. آدری هپبورن با مهارتی خیرهکننده در نقش دخترکی عامی و فقیر ظاهر میشود که به محافل اشرافی راه پیدا میکند. آهنگهایی که او در این فیلم خواند، همه جا ورد زبان شد. «رابین و ماریان» یکی از دو فیلمی است که در دههٔ ۱۹۷۰ با بازیگری آدری هپبورن ساخته شد. هپبورن در این فیلم که داستانی کم و بیش متفاوت از ماجرای رابین هود را به تصویر میکشد، در کنار شان کانری نقشآفرینی کرد. آدری هپبورن از اوایل دهه ۱۹۷۰ که هنوز جوان و پرآوازه بود، هرچه کمتر به کار در سینما و بیشتر به فعالیتهای نیکوکارانه پرداخت. در ماه مارس سال ۱۹۸۸ سازمان یونسکو آدری هپبورن را به عنوان فرستادهٔ ویژه برای یاری به کودکان فقیر و گرسنه تعیین کرد. او بارها به مناطق بحرانی و قحطیزدهٔ آفریقا سفر کرد تا اندکی از رنج محرومان بکاهد. آدری هپبورن در عرصهٔ مدل مو و به ویژه مد لباس نیز الگوی بسیاری از دختران و زنان بود. درخور توجه آنکه طراحی و دوخت لباسهای او در فیلمها را همواره ژیوانشی، طراح پرآوازه مد، برعهده داشت. لباسی که هپبورن در ابتدای فیلم صبحانه در تیفانی بر تن دارد، در سال ۲۰۰۶ در حراج کریستی به مبلغ ۶۹۲ هزار دلار به فروش رفت.پیتر باگدانویچ فیلمساز شهیر آمریکایی او را آخرین معصوم سینما می داند.
آدری هیپبورن در سال ۱۹۹۳ در اثر ابتلا به سرطان روده در سوئیس درگذشت.
منبع : ویکی پدیای فارسی
پیتر فینچ : متولد سال 1916 در لندن می باشد اما در شهر سیدنی استرالیا زندگی اش را ادامه داده بود. فینچ در ابتدای کارش به عنوان کمدین فعالیت می کرد و همین امر سبب شد تا لارنس الیویر از او درخواست کند تا به زادگاهش بریتانیا بازگردد و در صحنه های نمایش لندن به روی صحنه برود. فینچ یکی از پر حاشیه ترین بازیگران بریتانیایی بود که روابطش با بازیگران مختلف زن همواره نقل محافل بود با اینحال فینچ علی رغم حواشی مختلفی که همیشه به همراه داشت ، بازیگر بسیار موفقی محسوب می شد و در طول فعالیتش موفق به دریافت 5 جایزه بفتا شد و برای بازی بسیار خوبش در فیلم « شبکه » موفق به دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش اصلی مرد شد اما وی قادر نبود تا جایزه اش را دریافت کند چراکه چند ماه پیش از مراسم اسکار از دنیا رفت و تبدیل به اولین بازیگری در سینما شد که جایزه اسکارش پس از مرگ به او داده شده است.
نکاتی که احتمالا درباره « داستان یک راهبه » نمی دانید :
آدری هیپبورن گفته بود « داستان یک راهبه » یکی از محبوب ترین فیلمهایش است.
برای مراسم مذهبی فیلم، تعدادی از اعضای باله شهر رم استخدام شده بودند تا نقش راهبه ها را بازی کنند.
نقش خواهر لوک ابتدا به انگرید برگمن پیشنهاد شده بود اما برگمن گفته بود که برای ایفای این نقش پیر شده است و به همین دلیل آدری هیپبورن جایگزین او شد.
پس از اینکه حق اقتباس کتاب کاترین هولم توسط کمپانی خریداری شده، فرد زینمان متوجه شده که کمتر کسی در هالیوود علاقه ای به حضور در فیلم دارد، اما زمانی که هیپبورن پذیرفت شرایط تا حدود زیادی تغییر کرد. با اینحال کشکمکش بر سر ارزش فیلم همچنان مطرح بود. « داستان یک راهبه » در نهایت تبدیل به یکی از بهترین فیلمهای سال شد و در گیشه هم موفق ظاهر شد.
محل فیلمبرداری فیلم در مناطقی مختلفی از جمله رم، بروژ ، استانلویل و کنگو انجام گرفته بود.
آدری هیپبورن برای ایفای نقشش در فیلم به سراغ مارلی لوئیس هابتز واقعی که شخصیت اصلی فیلم الهام گرفته شده از او بود رفت تا بتواند به درک مناسب تری از نقش برسد. این دو پس از ملاقات یکدیگر تبدیل به دوستان صمیمی شدند و سالها بعد که هیپبورن هنگام بازی در فیلم « نابخشوده » دچار حادثه شد، لوئیس هابتز پرستار او بود و از وی مراقبت می کرد.
دیالوگ های ماندگار :
خواهر لوک : خدای عزیزم، من رو ببخش ، من دیگه نمی تونم مطیع باشم. هر چیزی که از امروز انجام می دم تنها بین خودم و خودت هست!
———————–
مادر امانوئل : خوبی کن و سپس محو شو.
نازنین آفاق
این مطلب بصورت اختصاصی برای سایت ” مووی مگ ” به نگارش درآمده و برداشت از آن جز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگیرد قانونی می شود.
به جامعه مجازی سایت مووی مگ بپیوندید و دوستان سینمایی جدید پیدا کنید!
داستان یک راهبه : The Nun’s Story
کارگردان :فرد زینمان
نویسنده : رابرت اندرسون ، کاترین هولم
بازیگران :
آدری هیپبورن / گابریل ون در مال / خواهر لوک
پیتر فینچ / دکتر فورتوناتی
ادیث ایوانز / مادر امانوئل
زمان : 149 دقیقه
محصول : 1959
مهمترین افتخارات : نامزد دریافت اسکار بهترین فیلم، بهترین بازیگر نقش اصلی زن، بهترین کارگردانی، بهترین فیلمنامه اقتباسی، بهترین فیلمبرداری رنگی، بهترین صداگذاری، بهترین تدوین و بهترین موسیقی.