سینمای کلاسیک : پدرخوانده ( The Godfather )

داستان فیلم :

داستان فیلم در سالهای بین 1945 و 1955 رخ می دهد و داستان خانواده کورلئونه را به تصویر می کشد که درگیر مسائل مختلفی می شوند.

کارگردان:

فرانسیس فورد کوپولا : یکی از مشهورترین کارگردانان و تهیه‌کنندگان آمریکایی ایتالیایی‌تبار سینمای هالیوود است. او به جز کارگردانی، فیلمنامه می‌نویسد، مجله چاپ می‌کند و صاحب هتل نیز هست. او را بیشتر به خاطر ساخت سه‌گانه پدرخوانده می‌شناسند. وی برنده پنج اسکار شامل یک اسکار بهترین فیلم، یک اسکار بهترین کارگردانی و سه اسکار بهترین فیلمنامه شده‌است. کوپولا همچنین برنده چهار گلدن گلوب و دو نخل طلا کن شده‌است.

کوپولا در ۱۹۳۹ در دیترویت به دنیا آمد اما کودکی و نوجوانی خود را در نیویورک همراه با خانواده آمریکایی ایتالیایی خود گذراند. پدرش کارمینه کوپولا آهنگساز و موسیقیدان درارکستری شهرشان (دیترویت) فلوت می‌زد و مادرش بازیگر بود. او کودکی سختی را به خاطر فلج اطفال پشت سر گذاشت. او مدرک خود را در ادبیات نمایشی از دانشگاه هوفسترا اخد نمود و سپس به دانشگاه کالیفرنیا در لوس آنجلس به تحصیل فیلم‌سازی پرداخت. او کار خود را در سینما با دستیاری راجر کورمن شروع کرد و در چند فیلم به عناوین مختلف او را یاری کرد. او ابتدا اولین فیلمنامهٔ خود را با نام ۰پیلما. پیلما) نوشت و در سال ۱۹۶۳ اولین فیلم خود را ساخت و در چهار سال بعد از آن مشغول فیلم‌نامه نوشتن شد او توانست درسال ۱۹۶۶ برنده اسکار بهترین فیلم‌نامه اقتباسی شود. در سال ۱۹۶۶ کمپانی مستقل فیلم زئوتروپ را همراه با جورج لوکاس تأسیس کرد. اولین فیلم این کمپانی به کارگردانی جورج لوکاس و تهیه‌کنندگی کوپولا بود. دومین فیلمی که به این صورت تهیه شد توانست در پنج رشته جایزه اسکار نامزد شود که یکی از این نامزدی‌ها جایزه بهترین فیلم بود. تکه کلام پدرخوانده همچنین تکه کلام دون کرلئونه در فیلمپدرخوانده۱ سبب شد که کانگسترها و مافیایی‌های آمریکا از تکه کلام (پیشنهادی می‌دم که نتونه رد کنه) استقبال فراوانی کردند و یکی از تکه کلام‌های رایج انها بود

منبع : ویکیپدیا

بازیگران :

آل پاچینو : آلفرد پاچینو در 25آوریل 1940 در محلة هارلم نیویورك به دنیا آمد. او تنها فرزند سالواتور ((Salvator و رز (Rose‌) پاچینو بود كه وقتی آل تنها 2 سال داشت از یكدیگر جدا شدند. او از آن پس همواره مادرش زندگی می‌‌كرد. نمایش از همان كودكی برایش جذاب بود طوری كه دیدن نمایش‌های مختلف همراه مادر، برایش سرگرمی بزرگی بود.او بازی كردن در مدرسه را با اجرای نمایش‌‌های بداهه برای بچه‌ها آغاز كرد. تا اینكه در 14 سالگی تصمیم گرفت به دبیرستان هنرهای نمایشی برود ولی چون در زبان انگلیسی ضعیف بود، مجبور شد خیلی زود از دبیرستان بیرون بیاید.

بعد از آن برای اینكه بتواند در مدرسة بازیگری ثبت نام كند نیاز یه پول داشت پس شغل‌های مختلفی را مثل كارگری و كنترل چی سینما تجربه كرد تا اینكه آن اتفاق غم‌انگیزی یعنی مرگ مادرش رخ داد. این واقعه سبب شد كه او چند روزی در بیمارستان روانی بستری شود. پس از مرگ مادر او تصمیم گرفت تا تمام وقت خود را صرف نمایش كند و بلاخره موفق شد در مدرسة«هربرت برگهف»زیر نظر چارلز لاتن آموزش ببیند. او مهارتهایش را تقویت كرد تا اینكه توانست در نمایش«كافه سینو»نقشی را به عهده بگیردو با تلاش بسیار موفق شد وارد«اكتور استودیو»شود. و این بار از«لی استراسبرگ»درس‌های فراوانی گرفت و با بازی در نقش كوچكی، در نمایش«آیاببر كراوات می‌زند؟»بار دیگر خوش درخشید. پس از یك سال كار كردن، توانست جایزه ابی(Obie) را برای نمایش«سرخ پوستی كه برانكس را می‌خواهد»از آنِ خود كند. بازیش در فیلم بعدی یعنی«وحشت در نیدل پارك»توجه فرانسیس فوردكوپولا را به خودجلب كرد، كسی که با وجود مخالفتهای تهیه‌كننده و استودیو، او را برای نقش مایكل كورلئونه در«پدر خوانده»انتخاب كرد. بازیگران دیگری هم مثل:جك نیكلسون، كلینت ایستود و بسیاری دیگر برای این نقش كاندیدا شده‌بودند اما نظر كوپولا فقط روی پاچینو بود. در تمام مدت فیلمبرداری این ترس در او وجود داشت كه هر لحظه، ممكن است كنار گذاشته شود.

نقش مایكل، بسیار ظریف و دوگانه بود كه پاچینو با بازی خودجوش و تلاش زیاد به خوبی از عهده آن برآمد و با این نقش ماندگار شد. مطمئناً كمتر كسی می‌توانست این گونه، نقش را به سامان برساند. بازی در این فیلم، به خصوص هم‌بازی بودن با مارلون براندو، درس بزرگی برای تمام زندگی هنری اوبود. این نقش نامزدی اسكار را برایش به ارمغان آورد. او با فیلم«سرپیكو»، كه تجربه‌ای متفاوت بود، كارش را ادامه داد. تا اینكه برای«پدر‌خوانده (2)»دعوت شد و باز هم برای هر دو فیلم سرپیكو و پدر‌خوانده(2)نامزد دریافت جایزه شد. بعد از آن در فیلم«بعدظهر نحس»بازی كرد. او حتی خود را با فیلم«مؤلف! مؤلف! »در ژانر كمدی، محك زد.

آل بدون هیچ كندی و لغزشی، راهش را برای ایجاد لحظه‌های بهتر، روی پرده ادامه داد. او تنها بازیگر مردی است كه در طول سال، هم برای بهترین بازیگر نقش اول و هم برای بهترین بازیگر نقش دوم، نامزد دریافت جایزه شده‌است.

روش او در بازیگری، طرز عمل بسیاری از دیگر بازیگران در طول دوران‌های مختلف بوده‌است. تعدد بی‌نظیر نقش‌هایش او را در بین بازیگران هم‌عصرش به یك ستاره تبدیل كرده و تسلطش بر روی پرده او را در عالم سینما، پابرجا كرده‌است.

منبع : ویکیپدیا

مارلون براندو : مارلون براندو ۳ آوریل سال ۱۹۲۴در ایالت نبراسکا آمریکا به دنیا آمد.

براندومدتی به مدرسه نظامی رفت و بعد به کارهای مختلفی مشغول شد و نهایتا برای شرکت در کلاس‌های بازیگری راهی نیویورک شد و نزد استادش؛ استلا آدلر، متد استانیسلاوسکی را آموخت.

مدتی بعد براندو به مدرسه بازیگری اکتورز استودیو که الیا کازان آن را اداره میکرد، راه پیدا کرد و در آنجا زیر نظر لی استراسبرگ متد اکتینگ (روشی که بازیگر برای اجرای نقش باید مدتی آن نقش را زندگی کند) را تکمیل کرد.نخستین حضور براندو بر پرده سینما بازی در فیلم مردان ساخته فرد زینه مان در سال 1985 بود. او برای آماده کردن نقشش در این فیلم بیش از یک ماه خود را دربیمارستان بستری کرد. کاری که از دید بسیاری از بازیگران مجرب آن دوران مانند لارنس الیویه یا کلارک گیبل حماقت محض محسوب می‌شد.

اویکی از تاثیرگذارترین بازیگران تاریچ سینما است. از فیلم‌های مشهوری که وی در آنها ایفای نقش کرده‌است می‌توان به اتوبوسی به نام هوس در نقش استنلی کووالسکی، در بارانداز در نقش تری مالوی هر دو به کارگردانی الیا کازان وپدرخوانده در نقش دون ویتو کورلئونه اشاره کرد. بسیاری بهترین نقش او را پدر خوانده می‌دانند.

این بازیگر آمریکایی در بین بسیاری از علاقمندان به سینما و منتقدان به عنوان بهترین بازیگر تاریخ سینما شناخته می‌شود. وی در نقش‌های متفاوتی بازی کرده است؛ از شکسپیر تا موزیکال، از درام تا کمدی. در مردها و عروسک‌ها در نقش اسکای مسترسون همه را مجذوب کرد. در شورش در کشتی بونتی نقش فلچرکریسچن ضعیف النفس را داشت.ساخت بونتی مصادف بود با قطع پیوند براندو با صاحبان هالیوود. در سال 1960 سربازهای یک چشم را کارگردانی کرد و در تعقیب و انعکاس در چشمان طلایی بازی کرد و سپس در سال 1972 در نقش دون کورلئونه در پدرخوانده ظاهر شد.

هنگامیکه آکادمی اسکار او را به عنوان برنده برگزید، وی زن سرخپوستی را برای گرفتن جایزه، از جانب خود مامور کرد تا به این وسیله توجه عموم به وضع رقت‌بار سرخپوستان آمریکا جلب کند. وی روز به روز بیشتر معطوف مسائل ومشکلات بشری شد و فیلم‌های آخر او نشانگر این گونه تمایلات سیاسی و اجتماعی اوست.

براندو پیشکسوت سبکی معروف به نام متدی بود که بلافاصله پس از او بازیگرانی مانندجیمز دین و مونتگومری کلیفت و سال‌ها بعد پل نیومن، داستین هافمن و رابرت دنیرو با درخشش خود این سبک را در سینمای آمریکا تثبیت کردند.چاقی مفرط درسال‌های پایانی برای براندو بسیار دردسر آفرین بود. فرانسیس فورد کاپولا کارگردان پدرخوانده برای متقاعد کردن تهیه‌کنندگان فیلم برای انتخاب براندو تلاش زیادی کرد. چرا که عقیده داشتند زمان این بازیگر دیگر گذشته است.پس از پدرخوانده دوباره نام براندو در جهان سینما مطرح شد. پس از این بود که براندو در فیلم‌های مطرحی مانند آخرین تانگو در پاریس، اینک آخر الزمان و آبگیرهای میسوری بازی کرد. نقش کوتاه او در انتهای فیلم اینک آخرالزمان نیزاز به یاد ماندنی‌ترین نقش‌های تاریخ سینماست.

مارلون براندو ستاره افسانه‌ای سینما روز جمعه 2 ژوئیه سال 2004 در سن 80 سالگی پس از مدت‌ها بیماری در بیمارستانی در لس آنجلس درگذشت.

نکاتی که احتمالا درباره « پدرخوانده» نمی دانید :

در سکانسی که انزو برای ملاقات ویتو کورلئونه به بیمارستان می رود، دستان گابری توری در حال لرزیدن می باشد. این اتفاق به این دلیل رخ داد که توری برای اولین بار بود که در مقابل دوربین حاضر می شد. لرزش در این صحنه کاملا مشخص است.

گرفتن نمایی که سانی، کارلو را مورد ضرب و شتم قرار می داد 4 روز به طول انجامید.

بوسه ای که ویتو بر جانی فونتان می زند در فیلمنامه وجود نداشت. مارلون براندو اینکار را فی البداهه انجام داد و گیج شدن آل مارتینو در این سکانس کاملا واقعی است!

آل پاچینو مراسم اسکار سالی که « پدرخوانده » ساخته شد را تحریم کرد. پاچینو که برای بازی در نقش مکمل این فیلم نامزد شده بود معتقد بود که شخصیت او بیشتر از یک نقش مکمل بوده و نباید در این لیست قرار می گرفت.

مارلون براندو اغلب دیالوگ های خود را فراموش می کرد و از طریق نوشتن دیالوگ ها بر روی کارت هایی که عوامل پشت صحنه آنها را به وی نشان می دادند، دیالوگ ها را به یاد می آورد!

فرانک سیناتر در زمان اکران فیلم حسابی از نقش جانی فونتان در فیلم عصبانی شده بود چراکه معتقد بود این شخصیت با الگوبرداری از زندگی او ترسیم شده است!

« پدرخوانده » در 77 روز فیلمبرداری شد.

ساخت قسمت دوم فیلم پیش از به اتمام رسیدن فیلمبرداری اولین قسمت « پدرخوانده » آغاز شده بود.

برای اینکه کودک سه ساله فیلم عملکرد بهتری از خود نشان دهد، او را با نام واقعی اش یعنی آنتونی در فیلم می بینیم.

فرانسیس کاپولا بطور غیررسمی تست تصویری از آل پاچینو، جیمز کان، رابرت دووال و دایان کیتون گرفت اما استودیو چندان رغبتی به استفاده از این بازیگران نداشت.اما سرانجام حرف کاپولا به سرانجام رسید و بازیگرانی که می خواست در پروژه حضور یافتند.

اورسن ولز به شدت علاقه مند بود تا نقش دون ویتو را ایفا کند و حتی گفت که حاضر است برای ایفای این نقش وزنش را هم کم کند. اما کاپولا که از طرفدارن ولز هم بود، اعلام کرد که مارلون براندو برای ایفای نقش دون ویتو در ذهنش بوده و نمی تواند از ولز در این نقش استفاده کند.

کاپولا علاقه مند بود تا نام رسمی فیلم « پدر خوانده اثری از ماریو پازو » باشد اما در نهایت « پدرخوانده » به عنوان نام فیلم انتخاب شد.

دیالوگ مشهور « پیشنهادی بهش می دم که نتونه رد کنه » از طرف انجمن ملی فیلم آمریکا به عنوان دومین دیالوگ برتر تاریخ سینما برگزیده شده است.

مارلون براندو برای اجرای صدای دون ویتو، از فرانک کاستلو الگوبرداری کرده بود.

« پدرخوانده » از جمله فیلمهایی بود که فرانسیس فورد کاپولا تقریبا تمام اعضای خانواده اش را در آن مقابل دوربین آورده! تالیا شیر که خواهر کاپولا بود، ایتالیا کاپولا که مادرش بود، کارمین کاپولا که پدرش بود و جیان ، رومان و سوفیا کاپولا که فرزندانش بودند!

سیلوستر استالونه که در آن سالها بازیگر گمنامی بود، برای بازی در نقش پائولین و کارلو تست بازیگری داده بود اما پذیرفته نشد.

قرار بود تا سرجیو لئونه کارگردانی « پدرخوانده » را عهده دار شود اما به نظر او داستان گنگستری فیلم چندان جالب به نظر نرسید. او بعدها از این تصمیم ابراز پشیمانی کرد .

آل پاچینو، جیمز کان و دایان کیتون جمعا مبلغ 35 هزار دلار را برای بازی در فیلم « پدرخوانده » دریافت کردند.

یکی از دلایلی که سبب شد کاپولا کارگردانی « پدرخوانده » را برعهده گیرد، بدهی 400 هزار دلاری وی به شرکت برادران وارنر بود. جورج لوکاس از جمله کسانی بود که کاپولا را متقاعد به کارگردانی این فیلم کرد.

جیمز کان برای اینکه بتواند به نقشش در فیلم نزدیک شود، مدتی را با افراد خلافکار سپری کرد تا به درک درستی از زندگی آنان دست پیدا کند.

تمام بازیگرانی که در فیلم نقش پسران مارلون براندو را بازی می کردند ( رابرت دووال، جان کیزل، جیمز کان و آل پاچینو ) تنها بین 6 الی 16 سال با او اختلاف سنی داشتند.

استنی کوبریک از « پدرخوانده » به عنوان برترین فیلم تاریخ سینما یاد کرده بود.

بازیگران بسیاری برای بازی در نقش مایکل کورلئونه مطرح شده بودند اما یا از طرف کاپولا رد شدند یا بازی در این نقش را نپذیرفتند. از جمله مشهورترین این بازیگران شامل این افراد می باشند : مارتین شین، داستین هافمن، جک نیکلسون، وارن بیتی، آلن دلون، رایان اونیل رابرت ردفورد و تامی لی جونز.

میا فارو برای بازی در نقش ” کی ” تست بازیگری داده بود.

آن بنکرافت بازی در نقش ماما کورلئونه را نپذیرفت.

مارلون براندو زمانی که در « پدرخوانده » بازی می کرد 47 ساله بود اما با وجود گریم سنگینی که بر روی صورتش اعمال شده بود، منتقدان اعتقاد داشتند که برای ایفای این نقش جوان به نظر می رسد.

پدرخوانده از طرف مجله « سرگرمی های هفتگی » به عنوان بهترین فیلم تاریخ سینما انتخاب شده است.

نازنین آفاق

این مطلب بصورت اختصاصی برای سایت ” مووی مگ ” به نگارش درآمده و برداشت از آن جز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگیرد قانونی می شود.

به جامعه مجازی سایت مووی مگ بپیوندید و دوستان سینمایی جدید پیدا کنید!