سینمای کلاسیک : معجزه گر ( The Miracle Worker )

داستان فیلم :

آن سالیون استخدام می شود تا به دختر کر و کوری به نام هلن که از خانواده ای مرفه می باشد، آموزش زبان بیاموزد اما این امر به دلیل رفتارهای هلن غیرممکن است و…

کارگردان:

آرتور پن (Arthur Penn) : در ۲۷ سپتامبر سال ۱۹۲۲در فیلادلفیای آمریکا به دنیا آمد. از ۴ سالگی به مغازه پدر می‌رفت و با دقت آنچه را پدر روی ساعت‌های ظریف انجام می‌داد، تماشا می‌کرد.

در 21سالگی در جنگ جهانی دوم شرکت کرد و در ژوئیه 1945توسط جاشوا لوگان کشف و به گروه تئاتری او ملحق شد.

پن پیش از آن که به همگروهی‌هایش ، نظیر مارلون براندو و پل نیومن در آکتورز استودیو ملحق شود، در کارولینای امریکا به تحصیل سینما و هنرهای نمایشی پرداخت . او در اوایل دهه 50جذب تلویزیون شد و با 3نمایشنامه یا تله تئاتری که به صورت اریژینال نوشت ، موقعیتش در 30سالگی در تلویزیون تثبیت شد؛ ضمن این که در همان سالها کارگردانی صحنه و کارگردانی هنری در تلویزیون NBCرا تجربه کرد.

در سال 1956، فیلم داستانی تلویزیونی “معجزه گر” او را تا ردیف بهترین کارگردانان هنری تلویزیون بالا برد؛ از این رو بین 1958تا 1961به برادوی بازگشت و و اجراي تئاتري اين اثر را به روی صحنه برد.

از 1958 کارگردانی در سینما را آغاز کرد. اولین فیلم مهم او در همین سال با نام “تیرانداز چپ دست”برایش موفقیت های بسیاری را به دنبال داشت .

معجزه‌گر را نیز که چند سال پیش از آن به صحنه برده بود، این بار در 1962و در قالب فیلم سینمایی ساخت . با این حال وقتی در سال بعد کارگردانی فیلم سینمایی “قطار” را شروع کرد، پس از یک هفته عذرش خواسته شد. این اتفاق سبب شد عزمش را بیشتر جزم کند تا این که در سال 1965″میکی” و یک سال بعد آن “تعقیب” را با بازیگری مارلون براندو بسازد و تمام شبهات را در خصوص توانایی اش در کارگردانی سینما از اذهان پاک کند.

آرتور پن در سال 1967فیلم تاریخی و مطرح “بانی و کلاید” را ساخت که این فیلم نامزد اسکار بهترین فیلم ، بهترین کارگردانی ، بهترین بازیگر نقش اول زن و مرد، بهترین بازیگر نقش دوم زن و مرد و بهترین فیلمنامه شد؛ اما فقط اسکار بهترین فیلمبرداری (برای برنت گافی ) و اسکار بهترین بازیگری نقش دوم (برای استل پارسونز) نصیب آن شد.

به هر روی ، آرتور پن کارگردانی است که در ساخت فیلم های اکشن و تعقیب و گریز، از استادان مهم به شمار می آید. این در حالی است که پن می تواند با توجه به گونه های مختلف فیلمسازی ، انگاره های عشق ، عطوفت و مردم دوستی را لابلای فیلم های خشن و اکشن خود جای دهد؛ بی آن که محکوم به بی منطقی و آشفته سازی شود. ضمن این که این نوع فیلمسازی منجر به سبک خاصی شد که تنها پن و معدود کارگردانانی دیگر از آن پیروی می‌کنند.

آرتور پن کارگردان و تهیه‌کننده سینمای آمریکا به خاطر کارگردانی فیلم‌های کلاسیک خود هنوز در اذهان سینما دوستان باقی مانده است.

منبع : همشهری آنلاین

بازیگران :

آن بنکرافت (Anne Bancroft ) ، در ۱۷ سپتامبر ۱۹۳۱ در محله برانکس نیویورک به دنیا آمد همیشه شوق بازیگری داشت و در سن پائین با نام «ان مارنو» کار بازیگری در نمایش‌های زنده تلویزیونی را شروع کرد. در جوانی تحت تعلیم لی استراسبورگ در «آموزشگاه متد اکتینگ» قرار گرفت. ابتدا در نمایش‌های زنده تلویزیونی به بازی پرداخت و سپس به هالیوود رفت.

وقتی در سال‌های ۱۹۵۰ کار بازیگری سینما را شروع کرد. تهیه‌کننده‌ها که نام هُنری “آن مارنو’ را غیر آمریکایی تشخیص داده بودند اسامی دیگری به او پیشنهاد کردند. خود او می‌گفت اسم بنکرافت را انتخاب کرد چون آوای پر تشخصی داشته است. بازی در فیلم را از سال ۱۹۵۲ و در فیلم لطفاً مزاحم نشوید (در مقابل مریلین مونرو) آغاز کرد. او در سال ۱۹۵۸، در نمایش برادوی به نام دو نفر برای اله‌کلنگ در مقابل هنری فوندا بازی کرد و موفق به دریافت جایزه تونی برای این بازی شد.

علیرغم تعداد اندک فیلم‌هایی که در سال‌های دهه شصت میلادی بازی کرد در همین سال‌ها سه بار نامزد جایزه اسکار شد. او پنج بار نامزد دریافت جایزه اسکار شد و سرانجام در سال ۱۹۶۲ برای بازی در نقش آن سالیوان جوان در فیلم معجزه‌گر (آرتور پن) برندهٔ جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن شد. در زمان برگزاری مراسم اسکار، او برای بازی در نمایشی به تئاتر برادوی رفته بود و جوان کرافورد از طرف او تندیس را گرفت و بعداً به او مسترد کرد. او همچنین به خاطر این نقش برندهٔ جایزهٔ بفتا نیز شد.

آن بنکرافت در ۵ اوت ۱۹۶۴ با مل بروکس، کمدین و کارگردان معروف سینما و تئاتر، ازدواج کرد؛ و تا زمان مرگش (در سال ۲۰۰۵) با او زندگی کرد. او در سه فیلم از کارهای همسرش نیز بازی کرد: فیلم صامت، بودن یا نبودن و دراکولا: مرده و عاشق آن.

او پس از چند بازی موفقش در هالیوود دوباره به نیویورک و صحنه نمایش برگشت. علت این کارش را سوء استفاده استودیوها از او برای بازی در نقش‌های بی پروا ذکر کرد.”می‌خواستم بازیگریم رشد کند نه اندازه‌های بدنم!”

آن بنکرافت دومین نامزدی جایزهٔ اسکار را به خاطر بازی در فیلم کدو تنبل خور (۱۹۶۵) کسب کرد. شناخته شده ترین نقش او، کاراکتر خانم رابینسون اغواگر در فیلم فارغ‌التحصیل (۱۹۶۷ مایک نیکولز) است که به خاطر آن برای سومین بار نامزد دریافت جایزه اسکار شد. او در فیلم در نقش مادری که دوست پسر دخترش را فریب می‌دهد معروف ترین نقش سینمایی او بود. در این فیلم او با داستین هافمن همبازی شد.

شهرت او در سال‌های هفتاد با بازی در فیلم‌هایی نظیر وینستون جوان در برابر ریچارد آتن بورو، و زندانی خیابان دوم در برابر جک لمون افزایش پیدا کرد. او در فیلم زین‌های شعله‌ور (۱۹۷۴) به کارگردانی همسرش مل بروکس نقش کوچکی را بر عهده داشت. چهارمین نامزدی اسکار او به خاطر فیلم نقطه چرخش (۱۹۷۷ در برابر شرلی مک لین) و پنجمین نامزدی او برای فیلم اگنس خدا (۱۹۸۵ در برابر جین فوندا) بدست آمد.

در سال‌های ۱۹۸۰ نقش مقابل همسرش را در فیلم بودن یا نبودن بازی کرد و با آنتونی هاپکینز در خیابان چرینگ کراس ظاهر شد. بنکرافت هالیوود را به دلیل کیفیت پایین نقش‌هایی که به او داده می‌شد ترک گفت. در سال ۱۹۸۰ در فیلم مرد فیل نما به کارگردانی دیوید لینچ ظاهر شد.

در دهه ۹۰ و نیمهٔ اول دهه اول سده بیست و یکم، او بیشتر در نقش‌های مکمل به بازی پرداخت. منجمله “ماه عسل در وگاس” (۱۹۹۲ با نیکلاس کیج)، ‘سوءقصد” (۱۹۹۳ در برابر نیکول کیدمن)، “نقطهٔ بدون بازگشت” (۱۹۹۳ با بریجیت فوندا) و “دل شکستگان” (۲۰۰۱ در برابر جنیفر لاو هیوئیت و سیگورنی ویور).

او همچنین در دوبلهٔ فیلم انیمیشن مورچه‌ها (۱۹۹۸) همراه با شارون استون، جنیفر لوپز و وودی آلن همکاری داشت.

خانم بنکرافت در سال ۲۰۰۳ از این که بازی او در نقش خانم رابینسون در فیلم فارغ‌التحصیل تمام نقش‌های دیگر او را تحت‌الشعاع قرار داده بود گله کرد.

آن بنکرافت در اثر ابتلا به سرطان رحم در ۶ ژوئن ۲۰۰۵ در بیمارستان مونت سینای نیویورک در سن ۷۳ سالگی درگذشت.

منبع : ویکیپدیا

پتی دوک (Patty Duke ) : دوک بازیگری را خیلی زود و در ۱۲ سالگی آغاز کرد و در سال ۱۹۶۲ بود که با بازی در معجزه‌گر شهرتی برهم زد. او در چندین فیلم بازی کرد که البته هیچ‌کدام موفقیت معجزه‌گر را برایش تکرار نکرد.

دوک در معجزه‌گر (Miracle worker) نقش هلن کلر، نوجوان ناشنوا و نابینا را بازی کرد. او هنگامی که این جایزه را گرفت ۱۶ سال داشت و توانست عنوان جوان‌ترین برنده در تاریخ اسکار تا آن زمان را به دست آورد؛ رکوردی که یازده سال دوام داشت. دوک همچنین برای بازی در نقش معلم هلن کلر در نسخه تلویزیونی این فیلم در سال ۱۹۸۰ جایزه امی گرفت.

من ناتالی هستم از جمله کارهای موفق دوک بود که برای نامزد جایزه گلدن گلوب شد.

شان و مکنزی آستین، پسران دوک نیز بازیگرند که‌شان در نقش «سم» در سه‌گانه ارباب حلقه‌ها بازی کرده و مک‌کنزی در سریال‌هایی مانند آناتومی گری و بونز نقش داشته است.

او در صبح روز سه شنبه ۲۹ مارس ۲۰۱۶ میلادی در سن ۶۹ سالگی به دلیل عفونت ناشی از انسداد روده در کار د لین، آیداهو درگذشت.

نکاتی که احتمالا درباره « معجزه گر » نمی دانید :

پتی دوک اگرچه به مدت یک سال در نمایشنامه « معجزه گر » در نقش هلن کلر به ایفای نقش پرداخت، اما در اقتباس سینمایی در ابتدا توسط استودیو رد شد. استودیو معتقد بود که او برای بازی در نقش هلن سن و سال بالاتری دارد و باید از بازیگری دیگر استفاده شود. با اینحال پس از اینکه آن بنکرافت به پروژه اضافه شد، آنها تصمیم گرفتند از پتی دوک در این نقش استفاده نمایند تنها به جهت اینکه بنکرافت قبلا در نسخه تئاتری در نقش آنی حضور یافته بود.

سکانس معروف صبحانه در فیلم تنها حاوی دو کلمه است که توسط سالیوان گفته می شود : دختر خوب!

انجمن بازیگران پیشنهاد بودجه 2 میلیون دلاری به سازندگان « معجزه گر » ارائه داد به شرط آنکه از الیزابت تیلور یا آدری هپبورن در نقش اصلی فیلم استفاده نمایند. اما پس از اینکه آن بنکرافت نقش سالیوان را عهده دار شد، آنها بودجه یک و نیم میلیون دلار را برای فیلم در نظر گرفتند.

در سکانسی از فیلم که هلن به سوی سالیوان تخم مرغ پرت می کند، آن تخم مرغ ها با پاپکورن پر شده بودند تا کمتر لغزنده باشند.

پتی دوک که در نقش هلن در « معجزه گر » حضور داشت، بعدها در سال 1979 در نسخه تلویزیونی این فیلم اینبار در نقش مادر هلن به ایفای نقش پرداخت.

آن بنکرافت برای بازی در این فیلم برنده اسکار شد اما بخاطر بازی در تئاتر، در مراسم آن شب حضور نداشت و به جای او جوآن کرافورد اسکار او را دریافت نمود.

اینگرید برگمن در زندگینامه خود ادعا کرده بود که نقش آنی سالیوان به او هم پیشنهاد شده بود.

زمانی که دوک برای بازی در نقش مکمل این فیلم جایزه اسکار دریافت کرد، در آن زمان جوان ترین بازیگری بود که این جایزه را دریافت کرده. این رکورد یازده سال بعد توسط تاتوم اونیل در سال 1974 شکسته شد.

در سال 1957 نسخه تلویزیونی این اثر با بازی ترسا رایت و پتی مک کارمک به روی آنتن رفت اما بعدها در نسخه تئاتری و سینمایی، آن بنکرافت و پتی دوک نقشهای اصلی را ایفا نمودند.

در ترجمه فرانسوی عنوان فیلم « معجزه در آلاباما » اعلام شد.

فرانسو تروفو سعی کرده بود تا این اثر را بسازد اما زمانی که نتوانسته بود حق ساخت آن را بدست بیاورد، فیلم « بچه وحشی » را ساخت.

نازنین آفاق

این مطلب بصورت اختصاصی برای سایت ” مووی مگ ” به نگارش درآمده و برداشت از آن جز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگرد قانونی می گردد.

به خانواده بزرگ جامعه مجازی مووی مگ بپیوندید

معجزه گر : The Miracle Worker