رضا کیانیان عضو هیأت معرفی فیلم ایرانی به اسکار درباره معیارهایی که به معرفی نفس انجامید، توضیح داد. او با تأکید بر اینکه در انتخاب فیلم نفس برای معرفی به اسکار هیچ اعمال نظر بیرونی صورت نگرفته است، گفت: این فیلم امتیازاتی دارد که برای اعضای آکادمی اسکار می‌تواند جذابیت بیشتری داشته باشد. در واقع در معرفی فیلم به اسکار باید اثری انتخاب می‌شد که بتواند مورد توجه اعضای آکادمی قرار بگیرد و در رقابت با فیلم‌های خارجی شانس بیشتری داشته باشد، پس باید ذائقه آکادمی را می‌شناختیم و بررسی می‌کردیم که در این سال‌ها انتخاب آنها بر چه اساسی بوده و چه فیلم‌هایی را برگزیده‌اند.
به گزارش مووی مگ به نقل از شهروند، کیانیان با بیان اینکه انتخاب یک فیلم برای شرکت در جشنواره‌های اروپایی قواعد خاص خود را دارد و هرکدام از این رویدادهای سینمایی با اسکار تفاوت دارند، ادامه داد: اگر قرار بود برای یک جشنواره اروپایی فیلم انتخاب کنیم، به ضوابط دیگری توجه می‌کردیم، اما برای اسکار فیلمی چون نفس مناسب‌تر بود. روایت جذاب و خوبی داشت و در بین دیگر فیلم‌ها از امتیازاتی برخوردار است که می‌تواند برای آمریکایی‌ها نیز جذاب باشد.
کمال تبریزی دیگر عضو هیأت انتخاب سینمای ایران برای معرفی فیلم به اسکار نیز با اشاره به دلایل مختلف انتخاب فیلم نفس تأکید کرد: فکر می‌کنم اگر تهیه‌کننده فیلم شرایط مناسبی را برای پخش خارجی فیلم درآمریکا و برای اعضای آکادمی فراهم کند، واقعا دور از انتظار نیست که این فیلم با توجه به افکار عمومی درباره سینمای ایران یکی از نامزدهای فیلم خارجی در اسکار باشد، هرچند که احتمال آن زیاد نباشد.
به گفته کمال تبریزی، فیلم نفس با اکثریت آرا برای معرفی به آکادمی اسکار انتخاب شد و رقابت نزدیکی بین ٤ فیلم نهایی نبوده و نفس بیشترین رأی را آورد: ما به صورت مطلق نمی‌توانیم بگوییم این فیلم قطعا مناسب است اما با توجه به موقعیت این فیلم نسبت به فیلم‌های دیگر، به نظرم انتخاب مناسب‌تری است. همه فیلم‌ها واجد ارزش‌های خود بوده و فیلم‌های خوبی هستند اما فیلم نفس چند ویژگی دارد؛ ازجمله اینکه با توجه به موضوع فیلم و نوع روایتش مخاطب غیرایرانی را بیشتر جذب می‌کند و برای آنها تازگی دارد و تصویر متفاوتی از ایران ارایه می‌دهد. نکته بعدی این بود که برای نخستین‌بار یک بانوی فیلمساز ایرانی، فیلمش به آکادمی اسکار معرفی می‌شود و این ممکن است در قضاوت نهایی تأثیر داشته باشد.
تبریزی درباره برخی اخبار غیررسمی و فضاسازی‌های غیرحرفه‌ای که در چند روز اخیر درباره اسکار اتفاق افتاد نیز، گفت: متاسفانه جریانی در کشورمان به وجود آمده که برخی در فضای مجازی به خودشان اجازه می‌دهند حرفی را که پایه و اساسی ندارد، نقل کنند. غافل از آن‌که این روند از آداب اخلاقی و حرفه رسانه‌ای به دور است.
درباره برآیند کار هیأت معرفی فیلم باید گفت که معرفی نفس به‌عنوان نماینده ایران در اسکار فیلم خارجی زبان بازتاب‌های مثبتی را در بین سینمادوستان به وجود آورده است. در حقیقت با توجه به وجود چند فیلم متعلق به نهادهایی خاص به نظر می‌رسید که شانس اندکی برای معرفی چنین فیلمی وجود دارد؛ که البته این اتفاق رخ نداد و نفس معرفی شد. اتفاقی که باعث شد نرگس آبیار کارگردان این فیلم از اینکه به نقش زنان در سینمای ایران بیشتر توجه شده است، ابراز خرسندی کند.
نرگس آبیار گفت: اینکه فیلم یک کارگردان زن به اسکار معرفی شده، اتفاق مبارکی است. بنابراین فکر می‌کنم به زنان اعتماد بیشتری شده، البته مشارکت زنان در حوزه‌های مختلف هم افزایش پیدا کرده است. آبیار با اشاره به فیلم نفس و ظرفیت‌های موضوعی آن برای حضور در رقابت‌های جهانی گفت: این فیلم در ستایش تخیل و صلح است، همه ما در برهه‌ای از زندگی خود رویاها و تخیلاتی داشته‌ایم، از همین‌رو ما در این فیلم رویاهای یک کودک را پی می‌گیریم که ۲ اتفاق بزرگ اجتماعی و سیاسی را در زندگی خود می‌بیند و نگاه بی‌طرفانه و بدون قضاوتی به این موضوع دارد که ما با او در این فیلم جلو می‌رویم، اما به یکباره در پی وقوع جنگ آرزوهای کودک به خاکستر تبدیل می‌شود؛ کودکی که می‌توانست مهره مهمی برای زندگی خود و کشورش باشد اما به ناگهان آرزوهای او زیر آوارها می‌ماند، بنابراین نفس در ستایش صلح است.
محمدحسین قاسمی تهیه‌کننده فیلم نفس نیز از انتخاب این اثر ابراز خوشحالی کرد: خوشحالم که این‌بار فیلم یک کارگردان زن به‌عنوان نماینده ایران در اسکار معرفی شد، این را به خاطر اینکه نرگس آبیار همسر من است، نمی‌گویم بلکه معتقدم زنان پتانسیل زیادی در جامعه ما دارند که باید این پتانسیل به دنیا نشان داده شود. قاسمی اضافه کرد: نفس نماینده سینمای نوین ایران است؛ سینمایی که به شاعرانگی توجه دارد. از همین‌رو سعی کرده است رنج ملت ایران را در زمانی که جنگ به آنها تحمیل شد، به تصویر بکشد و صلح عزتمندانه را ستایش کند. امیدوارم اعضای آکادمی اسکار این نگاه را درک کنند و صلح‌طلبی ما را ببینند. از سوی دیگر نفس سعی کرده تاریخ اجتماعی ایران را از دریچه نگاه یک کودک ببیند و جهان را به این شکل ترسیم کند. چنین نگاهی همواره لطیف و بی‌طرفانه است، حس خوبی دارد و می‌تواند روی افراد تأثیر بگذارد.
