مانوش منوچهری وکیل پرونده پزشکی مرحوم عباس کیارستمی در واکنش به حکم صادر شده برای احمد میر پزشک معالج عباس کیارستمی به انتقاد از رفتار پزشکان پرداخت و گفت پزشکان به جای تطهیر درونی خود بنا به دلایل نامعلومی تنها از یکدیگر دفاع میکنند. او همچنین میگوید باید عوامل مختلفی دستبهدست هم بدهند تا به پروندههای پزشکی به درستی رسیدگی شود زیرا مردم فکر میکنند در بسیاری از پروندهای پزشکی به حق خود نمیرسند.
مانوش منوچهری، وکیل پرونده پزشکی مرحوم عباس کیارستمی، معتقد است که مهمترین موضوع در پرونده پزشکی کیارستمی، ارائه گزارشی از روند پزشکی طیشده است و و هدف مجازات پزشک متخلف نبوده است. این وکیل دادگستری در باره این موضوع به «قانون» میگوید: «هدف خانواده کیارستمی آن بود که ابهامهای موجود در پرونده پزشکی مرحوم کیارستمی روشن شود که متاسفانه هیچوقت جزییات پرونده بازگو نشد. ما از ابتدا متوجه شدیم که اصل بیطرفی در روند رسیدگی به پرونده رعایت نمیشود. در واقع پس از مدتی به ایننتیجه رسیدیم که رسیدگی قضایی در کار نیست و هیاتهای انتظامی نظام پزشکی مرجع مناسبی برای دستیابی به گزارش جامعی درمورد پرونده پزشکی و بررسی آن نیست. به همین دلیل هنگامی که حکم محکومیت دکتر میر مبنی بر محرومیت موقت از طبابت صادر شد، اعتراضی نکردیم؛ چرا که در مورد عدالت و صلاحیت آن مرجع تردید داشتیم. دکتر میر در پی آن حکم به دادگاه تجدیدنظر اعتراض کرد و در آن دادگاه حکم صادرشده به توبیخ و درج در پرونده تقلیل یافت که در نهایت هیات عالی نیز آن حکم را تایید کرد.»
او همچنین درباره هدف خانواده کیارستمی برای پیگیری پرونده پزشکی این کارگردان فقید گفت: « برای خانواده کیارستمی میزان مجازات پزشک متخلف اهمیت ندارد. برخی تصور میکنند که ما به دنبال تشدید مجازات هستیم، در صورتی که خانواده آن مرحوم بارها تاکید کردهاند که آنچه از میزان مجازات پزشک متخلف مهمتر است، بازنمایی حقیقت موجود در روند پزشکی طی شده است. گزارش جزییات پزشکی در حالی به ما داده نشد که جلسات متعددی با مسئولان برگزار کردیم. حتی وزیر بهداشت نیز به ما وعده داد که گزارش در اختیارمان قرار میگیرد. باید مشخص میشد که چه اتفاقاتی در روند درمان رخ داد تا مرحوم کیارستمی جان خود را از دست داد».
منوچهری در تشریح راهکارهای رعایت انصاف در پروندههای پزشکی توضیح داد: «باید عوامل مختلفی دستبهدست هم بدهند تا به درستی به پروندههای پزشکی رسیدگی شود. باید در این زمینه با حقوقدانها و پزشکان جلسات متعددی را برگزار کنیم و ببینیم که مشکل پروندههای پزشکی از کجا ناشی میشود. ظرفیتهای قانونی مناسبی در این موضوع وجود دارد اما بسیاری از پروندههای پزشکی به نتیجه نمیرسد. البته آمار دقیقی در این زمینه در اختیار من قرار ندارد و اعلام نظر در این خصوص نیازمند بررسی آماری و کیفی پرونده های مطرح شده است اما آنچه تا امروز نتیجه گرفتهام، این است که جامعه پزشکان به دلایل نامعلومی بهجای تطهیر درونی خود از یکدیگر دفاع میکنند. موضوعی که در اصناف دیگر مانند جامعه وکلا دیده نمیشود. مردم تصور میکنند که به میزان قابل قبولی در پروندههای پزشکی به حق خود نمیرسند؛ از اینرو چندان تمایل ندارند که در چنین مواردی دادخواهی کنند. شاید برای حل این مشکل بتوان افراد متخصص اما غیرپزشک را وارد کمیسیونهای رسیدگیکننده به تخلفات پزشکی کرد تا آنها بدون واهمه حقیقت را عنوان کنند. ما باید در مسیری قدم برداریم که تبعیض صنفی میان مشاغل متعدد وجود نداشته باشد و حق مردم بر تمام مناسبات ارجحیت داشته باشد.»