داستان فیلم:
آنتونیو ریچی به زحمت توانسته شغل چسباندن پوستر بر روی دیوار را بدست آورد. او برای انجام این کار نیاز به یک دوچرخه دارد اما در اولین روز کار دوچرخه او را می دزدند. حال آنتونیو به همراه پسرش به دنبال این دزد می گردد و…
درباره «دزد دوچرخه»:
«دزد دوچرخه» به عنوان یک شاهکار رسمی تثبیت شده و کمی شگفت انگیزه که بعد از سالها که دروباره آن را نگاه میکنید هنوز زنده است و قدرت تازگی دارد.
نحوه بازگویی داستان فیلم شباهت زیادی به اجرای نمایش های درام است به طوری که هنگام اکران به این فیلم لقب افسانه مارکسیستی را دادند (زاواتینی عضو حزب کومونیست ایتالیا بود).
شخصیت ریچی نماد فقر و بیکاری در آن زمان می باشد (که در زمان حال هم اطراف خودمون کم از این شخصیت ها نداریم).
در سکانس رستوران تضاد فقر ریچی در خرید غذای مورد نظر برونو در برابر خانواده ثروتمندی که در رستوران مشغول غذا خوردن هستند به زیبایی به تصویر کشیده شده.
کارگردان:
ويتوريو دسيكا در هفتم جولای ۱۹۰۱در ناپل دیده به جهان گشود او دوران كودكي و نوجواني خود را در همين شهر سپري كرد. پس از آن به رم رفت و از همان دوران در نمايش‌هاي مذهبي كليسا، و سپس در نمياش‌هاي كمدي بازي كرد. در مدرسه ي هنرهاي دراماتيك رم تحصيل كرد و از اوايل دهه ي 1920 بازي در تئاتر را به طور جدي پي گرفت. دسيكا از 1931 بازي در فيلم را آغاز كرد. در آغاز كار، بيش تر در كمدي‌هاي ماريو كامريني ظاهر شد و در مدت كوتاهي با چهره ي دوست‌داشتني و جذاب و رفتار شاد و احساساتي‌اش به چهره ي محبوب سينماي ايتاليا تبديل شد.
در 1940 با گل‌هاي ارغواني كارگرداني را و يك سال بعد، همكاري با چزاره زاواتينيِ فيلم‌نامه‌نويس را شروع كرد.
نخستين آثار دسيكا، فيلم‌هاي سرگرم‌كننده ي رايج آن دوران بودند و در 1942 با فيلم بچه‌ها نگاه‌مان مي‌كنند به موضوع‌هاي جدي‌تر اجتماعي پرداخت. پس از پايان جنگ جهاني دوم يكي از پايه‌گذاران جنبش نئورئاليسم شد و فيلم‌هاي اين دوران او از برجسته‌ترين آثار سينماي ايتاليا و جهان به شمار مي‌آيند. واكسي (1946)، دزد دوچرخه (1949)، معجزه در ميلان (1951) و اومبرتو د. (1952) چهار فيلم شاخص دسيكا در طول عمر پربار فعاليت‌هاي سينمايي او هستند.
ويتوريو تا پايان عمر فعال بود. او در فيلم‌هاي سياري بازي كرد تا هزينه ي ساخت فيلم‌هايش را تأمين كند. آخرين فيلمي كه بازي كرد همديگر را خيلي دوست داريم (1974) ساخته ي اتوره اسكولا بود كه در نقش خودش ظاهر شد و فيلم پس از مرگ او به نمايش درآمد. وی در سال 1974 درگذشت.
نکاتی که درباره «دزد دوچرخه» نمی دانید:
با تصمیم دسیکا از بازیگران آماتور در این فیلم استفاده کردند.
دسیکا نقش اول مردش رو به یک کارگر کارخانه که پسرش رو برای تست بازی گری آورده بود داد و نقش اول زنش رو به خبرنگاری که درمورد انتخاب بازیگر نقش برونو باهاش مصاحبه می کرد داد.
نقش برونو و آنتونیو رو فقط به خاطر نوع راه رفتنشان به این بازیگرها داد.
لمبرتو مگیورنی بعد از بازی در این فیلم از کارخانه ای که در آن کار میکرد اخراج شد و مجبور شد تا بازیگر بمونه!
تهیه کننده فیلم کری گرانت رو برای نقش آنتونیو پیشنهاد داده و خود دسیکا هم قبل از اینکه تصمیم بگیره از بازیگرای آماتور استفاده کنه هنری فوندا رو در نظر داشته.
این فیلم به عنوان ششمین فیلم برتر تاریخ سینما در آخرین نظر سنجی کارگردانان که در سال 2002 برگزار شد انتخاب گردید.
مجله معتبر سینمایی سایت اند ساوند در سال 1952 “دزد دوچرخه” را به‌عنوان بهترین فیلم تاریخ سینما انتخاب کرد و انجمن فیلم بریتانیا آن را در فهرست 10 فیلمی که تا پیش از 14سالگی باید دید، قرار داده است
.
دیالوگ های ماندگار:
آنتونیو: چرا باید با نگرانی خودمو بکشم در حالی که در نهایت قراره بمیرم؟
آنتونیو: برای هر چیزی درمانی هست به غیر از مرگ
(آنتونیو در جواب نگاه برونو به غذای میز کناری): اگه میخوای اونجوری غذا بخوری باید حداقل ماهی 1 میلیون در بیاری…
محمد باقری
این مطلب بصورت اختصاصی برای سایت ” مووی مگ ” به نگارش درآمده و برداشت از آن جز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگرد قانونی می گردد.
به خانواده بزرگ جامعه مجازی مووی مگ بپیوندید
دزد دوچرخه : Bicycle thieves
نویسنده: چزاره زاواتيني
بازیگران:
لمبرتو مگیورنی / آنتونیو ریچی
انزو استایلو / برونو ریچی
لیانلا کارل / ماریا ریچی
زمان: 93 دقیقه
محصول: 1948 (ایتالیا)
مهم ترین افتخارات:دریافت اسکار افتخاری بهترین فیلم غیر انگلیسی (آن زمان هنوز رشته بهترین فیلم انگلیسی وجود نداشته) ، کاندید دریافت اسکار بهترین فیلمنامه.
