حامد بهداد همچنان آرام و بی دغدغه امتداد مسیر حرفه ای بازیگری اش را پی می گیرد. وی که امسال «نارنجی پوش» مهرجویی را در جشنواره داشت در تازه ترین گفت وگویش از این مساله سخن گفته که بزرگانی مانند مهرجویی و بیضایی و کیمیایی در سینمای ایران دست نیافتنی اند. بخش هایی از گفته های بهداد را به نقل از «همشهری» می خوانید
جهانی شدن بازیگر ایرانی امکانپذیر نمی شود
کار مستقیم بازیگر با کلام و زبان است. جهانی شدن بازیگر ایرانی هم به دلیل محدودیت های زبان و لهجه امکانپذیر نمی شود مگر در نقش های خاص؛ بازی کردن در نقش یک پاکستانی که فرض بگیرید موهایش را هم رنگ کرده است. این خیلی فرق دارد با نقش هایی که سوپراستارهای سینمای آمریکا بازی می کنند. تو به عنوان یک بازیگر ایرانی هرگز در هالیوود جا نخواهی افتاد مگر اینکه نقش خاصی به پست ات بخورد. تازه اگر هم این اتفاق افتاد باید دید تداومی در کار هست یا نه
به توصیه اداره نظارت همکاری با آنجلوپلوس را رد کردم
شرایط بازی در فیلم آنجلوپلوس برایم فراهم شده بود اما احتیاط کردم و نرفتم…به هر حال چند سالی هست که به این نتیجه رسیده ام که برای انجام هر کاری باید {با اداره نظارت و ارزشیابی ارشاد} مشورت کنم. توصیه آنها{اداره نظارت} هم این بود که نروم
مهرجویی، کیمیایی، تقوایی، بیضایی و حاتمی دست نیافتنی اند
هنوز هم فیلمسازانی مانند داریوش مهرجویی، مسعود کیمیایی، ناصر تقوایی، بهرام بیضایی و زنده یاد علی حاتمی تکرارنشدنی باقی مانده اند. ما بعد از موج نو دیگر با جریان فیلمسازی مواجه نشده ایم. البته یکی دو فیلمساز خوب ظهور کرده اند ولی آن تدوامی که در موج نو وجود داشته دیگر مشاهده نشد
کدام بازیگر است که دلش نخواهد با کیمیایی کار کند؟
منتقدان ممکن است به فیلم های مهرجویی یا کیمیایی نقد داشته باشند ولی کدام بازیگر است که دلش نخواهد با اینها کار کند؟! کیمیایی هر سال عمرش فیلم ساخته یا مهرجویی. اینها به صورت مادرزادی هنرمند به دنیا آمده اند. فیلم های بد اینها از فیلم های خوب خیلی از کارگردان ها بهتر است
اینکه عمدا انکارم کنند، ناراحتم می کند
چه خوب که برای {بازی در فیلم}کیمیایی سیمرغ گرفتم ولی برای نقشم در «سعادت آباد» هم باید نامزد دریافت جایزه نقش اول می شدم. جایزه نگرفتن برایم مهم نیست اما اینکه مرا می بینی و عمدا انکارم می کنی، ناراحتم می کند. بعد آدمی مثل مهرجویی مرا صدا می کند و سیمرغش را به من می دهد؛ این مهمترین اتفاق است
از همکاری با بیضایی ترسیدم و دررفتم
مهرجویی و کیمیایی بزرگان این سینما هستند. اگر مرحوم حاتمی زنده بود صددرصد با او کار کرده بودم. در فیلم بیضایی هم دعوت شدم اما آن موقع ترسیدم و در رفتم که آن البته حکایت دیگری دارد
به امام رضا(ع) قسم به اسکار فکر نمی کنم!
اصغر فرهادی را دوست دارم و به توانایی هایش ایمان دارم. به هر حال نشد در فیلمش بازی کنم. حالا فکر کن می رفتم و اصلا اسکار هم می گرفتم. این جایزه نجاتم می داد؟ به امام رضا(ع)قسم به اسکار و به سالن های خارج از این مملکت فکر نمی کنم
شبکه ایران (www.inn.ir)
