نقد و بررسی فیلم Wrath of the Titans ( خشم تایتان ها )

سال 2009 بود که فیلمی تحت عنوان « نبرد تایتان ها » با تبلیغ و سر و صدای فراوان روانه سینماها شد؛ فیلمی که تا پیش از اکران گفته می شد صنعت جلوه های ویژه را همانند فیلم آواتار یا حتی بیشتر، رو به جلو هدایت خواهد کرد یا به قول خودشان تاریخ را ورق خواهد زد! اما فیلمی که بر پرده سینماها نقش بست چیزی بیشتر از یک اکشن سر راست هالیوودی نبود که رگه هایی از داستان های اساطیری یونان را در خود جای داده بود! « نبرد تایتان ها » به نسبت بودجه گزاف و تبلیغات عظیمی که برایش صورت گرفت، فیلم موفقی نبود اما میزان سود دهی به حدی بود که کمپانی برادران وارنر مجاب شود تا قسمت های بعدی را هم روانه سینماها کند. دیری نگذشت که کمپانی برادران وارنر اعلام کرد که در حال ساخت دنباله ای برای « نبرد تایتان ها » است و از همان زمان هم عجله برای ساخت فیلم در دستور قرار گرفت که حالا می توانید نتیجه اش را در « خشم تایتان ها » مشاهده کنید!

داستان « خشم تایتان ها » 10 سال بعد از اتفاقات قسمت اول رخ می دهد، یعنی جایی که پرساوش ( سام ورتینگتون ) مبارزات نفس گیر و قهرمانانه اش با انواع و اقسام موجودات اهریمنی را کنار گذشته و به همراه پسرش هلیوس ( جان بل ) برای گذران زندگی به ماهیگری روی آورده است! به نظر می رسد که این سبک زندگی آرام و بی دردسر پرساوش که حالا وظیفه سنگینی پدری را هم بر دوش می کشد، مناسب تر از غول کشی باشد اما مشکل اینجاست که برخلاف کنار آب که همه چیز آرام و آرامش دهنده است، آن بالای آسمانها یعنی جایی که یکی همیشه در حال نزاع با دیگری است، باز هم جماعت تایتان ها به جان زئوس ( لیام نیسن ) افتاده اند و قصد دارند تا او را از بین ببرند! زئوس که متوجه شده اینبار قدرت تایتان ها بیشتر از همیشه است از پسرش پرساوش دعوت می کند تا به او برای پیروزی کمک کند اما ظاهراً برای پرساوش ماهیگیری هیجان بسیار بیشتری نسبت به غول کشی دارد و این درخواست را رد می کند! اما دیری نمی گذرد که غیرتش گل می اندازد و می رود تا دشمنان پدرش را از بین ببرد…!

خلاصه داستان « خشم تایتان ها » حتی از این خلاصه ای که تعریف کردم احمقانه تر هم هست پس انتظار نداشته باشید تا یک داستان اساطیری با کلی شخصیت های جالب و خاطره انگیز را در این فیلم ببینید. « خشم تایتان ها » برخلاف قسمت اول که حداقل سعی شده بود تا فُرم اساطیری اش حفظ شود و بعضی از شخصیت ها رگه هایی از نمونه های اصلی کتابهای یونانی را به همراه داشته باشند، در این قسمت هر آنچه که می بینید فرمول های نم گرفته اکشن های هالیوودی است که در هر ژانری حداقل 10 بار آن را مشاهده کرده ایم! از جمله مواردی که شما در خط داستانی « خشم تایتان ها » می توانید بیابید می توانم به 1- رابطه پدر و پسری معروف آمریکایی ! ( همان جایی که پدر پیر به حضور پسر جوانش افتخار می کند ) 2- رابطه پدر و پسری از نوع دومش که در اینجا ارتباط پدر و پسر کوچکش مورد بررسی قرار می گیرد! 3- قهرمان بازی پدر که تحسین پسر را به همراه دارد و این وسط یکدفعه ای یاد مادر خدا بیامرزش هم می افتد که همیشه می گفت بابات یه قهرمانه! . این داستان یک خطی « خشم تایتان ها » به هیچ عنوان نشانی از داستان های اساطیری یونان و آن جذابیت های همیشگی خدایانشان را به همراه ندارد و می توان گفت که تنها از نام آنها سوء استفاده کرده است! متاسفانه میزان نم گرفتگی داستان « خشم تایتان ها » به حدی است که در 30 دقیقه پایانی علناً شاهد یک اکشن هالیوودی تمام عیار با تمام المان های آشنا هستیم که نبوغ و خلاقیت در آن در کمترین حد ممکن به چشم می خورد!

اما مهمترین نقطه قوت فیلم که در قسمت اول هم باعث نجاتش از باتلاق شد، جلوه های ویژه چشم نوازش بود که در این قسمت باز هم باعث انحراف ذهن تماشاگر از ضعف فیلمنامه شده است. مبارزات پرساوش در این قسمت مانند « نبرد تایتان ها » ، بسیار هیجان انگیز و بی نقص بنظر می رسد.البته تقابل زئوس و هادس کماکان بهترین صحنه های اکشن فیلم را تشکیل می دهند و چند تایی هم غول بی شاخ و دم به صحنه های اکشن فیلم اضافه شده که در مجموع قابل قبول هستند. این هیولاها همانند قسمت قبلی ، بسیار بزرگ تر از حد معمول هستند و جزییات فراوانی در آنها بکار رفته که می تواند برای دوستداران علم جلوه های ویژه سینمایی هیجان انگیز باشد. اما این هیولاها مشکلاتی هم دارند که عدم هدایت درست از جمله آنهاست! منظورم این هست که این هیولاهای بسیار بزرگ زمانی که در تصویر حضور دارند هیچ کار خاصی انجام نمی دهند و فقط شروع به داد و فریاد می کنند و دیری نمی گذرد که دوستان عزیز قهرمانمان با جثه ای یک دهم سایز هیولاها ، به راحتی بر آنها غلبه می کنند!

بعد از انتقادات و تمسخرهای فراوانی که سازندگان « نبرد تایتان ها » بابت تبدیل بسیار ضعیف فیلم به نسخه سه بعدی متحمل شدند، خوشبختانه اینبار شاهد صحنه های نبرد سه بعدی به مراتب بهتری هستیم. دیگر خبری از تار بودن و برجستگی های عجیب و غریب ( مانند برجسته بودن سنگ و دیوارهای پس زمینه که هیچ ربطی به موقعیت صحنه نداشتند! ) نیست و می توانید هیولاهای بزرگ را کاملاً سه بعدی تماشا کنید. البته پیشنهاد شخصی من این هست که « خشم تایتان ها » را بصورت دو بعدی ببینید چراکه نسخه سه بعدی هیچ نکته خاص و یا هیجان انگیزی ندارد که بخواهید هزینه بیشتری بابتش بپردازید.

سام ورتینگتون که مدتی بود از نقشهایی با ویژگی ” نیمه خدا ! ” فاصله گرفته بود، در این فیلم دوباره در هیبت یک نیمه خدا در « خشم تایتان ها » خودنمایی می کند. ورتینگتون بازیگر خوبی هست و حداقل در فیلمهای اکشن اینچنینی می تواند به خوبی خوش بدرخشد و این مورد درباره « خشم تایتان ها » هم صدق کرده است. ورتینگتون درا ین قسمت اگرچه شخصیت پردازی به مراتب ضعیف تری از قسمت قبل دارد اما در صحنه های اکشن فیلم کاملاً هوشیار و آماده است. البته همانطور که گفتم، جذاب ترین لحظه های فیلم کماکان تقابل شخصیت های زئوس و هادس است که به ترتیب به وسیله لیام نیسن و رالف فاینس ایفا می شود. تماشای رویارویی این دو نفر در جریان فیلم بسیار تماشایی تر از هر هیولای بی شاخ و دمی است!

« نبرد تایتان ها » و حالا « خشم تایتان ها »، معلوم نیست که هالیوود تا کی قصد دارد با استفاده از نام این اساطیر یونانی، فیلمهایی با مارک و کلیشه های هالیوودی تولید و روانه بازار کند. « خشم تایتان ها » بدون خلاقیت و نوآوری ساخته شده و تنها در شرایطی می توانیم از آن لذت ببریم که به چشم یک اکشن راک اند رولی به آن نگاه کنیم و دورِ اساطیر یونانی و داستانهای شیرینشان را خط بکشیم!