شاپور قريب كارگردان قديمي سينماي ايران پس از سال‌ها تحمل بيماري و شرايط دشوار زندگي در سن هشناد سالگي درگذشت. شاپور قریب در سال ۱۳۱۱ در سمنان به دنیا آمد. از پانزده سالگی فعالیت خود را در عرصه تئاتر آغاز کرد. او براي فیلم «مو طلائی شهر ما» دیالوگ نوشت، سپس دستیار خانی شد و در فیلم «چرخ بازیگر» به کارگردانی خانی علاوه بر نوشتن فيلمنامه به بازی گرفتن از بازیگران پرداخت که شيوه کار وی مورد توجه قرار گرفت
با دستیاری مرحوم جلال مقدم در فیلم «سه دیوانه» فعالیت هنری خود را ادامه داد و پس از بیست و اندی سال کار در تئاتر و سینما اولین فیلم سینمائی خود را به نام دختر شاه پریون (۱۳۴۷) ساخت. فيلم‌هاي مطرح «رقاصه»، «كاكو»، «خروس» و فيلم پرفروش و ركوردشكن «ممل آمريكايي» ازآثار مهم او در سينماي قبل از انقلاب است.
زنده‌ياد قريب با ساخت فيلم كوتاه «هفت‌تيرهاي چوبي» 1354 در كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان به كارگردان خاطره‌سازي براي يك نسل از نوجوانان دهه 40 و 50 تبديل شد. «حسني» و «زنگ انشا» ديگر اثار كوتاه او در سينماي كودك و نوجوان است.
پس از انقلاب و در دهه 1360 با كارگرداني دو فيلم پرفروش و ركوردشكن «بگذار زندگي كنم» و «سايه‌هاي غم» به عنوان يك ملودرام‌ساز موفق موقعيت تثبيت‌شده‌اي پيدا كرد، اما پس از آن كارش رو به افول گذاشت و ديگر نشان چنداني از كارگردان مطرح و موفق و فيلم‌هاي پرفروش در دو دهه بعد باقي نماند.
فعاليت تلويزيوني قريب هم با سريال محبوب «روزگار جواني» (فصل اول) در يادها مانده است. او دهه آخر زندگي را با دشواري و تنگناي مالي شديد و بيماري گذراند و سال‌هاي اخير به آلزايمر هم دچار شده بود و با فراموشي و فقدان حافظه روزگار مي‌گذراند.
شاپور قریب علاوه بر کارگردانی و بازیگری و فيلم‌نامه‌نويسي، تجربه نویسندگي هم دارد و دو کتاب گنبد حلبی و عصر پاییزی از او منتشر شده است:عصر پاییزی، تهران: ۱۳۳۹ و گنبد حلبی، تهران: ۱۳۴۱
فيلم‌شناسي شاپور قريب:
ايستگاه آخر (اپيزود ملاقات) (۱۳۸۹)
سوگند (۱۳۸۴)
کفش‌های جیرجیرک دار (۱۳۸۱)
اشک و لبخند (۱۳۷۳)
خانواده کوچک ما (۱۳۷۰)
بازگشت قهرمان (۱۳۶۹)
روزهای بلند انتظار (۱۳۶۹)
سایه‌های غم (۱۳۶۶)
بگذار زندگی کنم (۱۳۶۵)
سه ماه تعطیلی (۱۳۵۶)
بت شکن (۱۳۵۵)
مرد شرقی و زن فرنگی (۱۳۵۴)
ممل آمریکایی (۱۳۵۴)
خروس (۱۳۵۲)
غریبه (۱۳۵۱)
بدنام (۱۳۵۰)
کاکو (۱۳۵۰)
رقاصه شهر (۱۳۴۹)
عروس بیانکا (۱۳۴۹)
دختر شاه پریون (۱۳۴۷)
هفت‌تیرهای چوبی
ذره بین : روحش شاد ویادش گرامی باد
