«فرجالله سلحشور» -20 تیرماه- با زهره سادات لاجوردی مدیر آموزش مرکز امور زنان و خانواده ریاست جمهوری دیدار کرد.
بنا بر این گزارش، در این دیدار لاجوردی در سخنانی گفت: با وجود اینکه حدود 33 سال از انقلاب اسلامی گذشته ما هنوز به موضوعاتی فکر میکنیم که در زمان استقرار نظام اسلامی در کشور برایمان دغدغه بود مانند حجاب و عفاف که امروز در جامعه شاهد آن نیستیم.
وی ادامه داد: به نظر من عدم هماهنگی نهادهای فرهنگی دلیل اصلی این موضوع است. درست است که همه در گفتار از این موضوع صحبت میکنند اما در عمل با سلیقههای مختلفی مواجه هستیم که گاهی از عدم اعتماد عمیق به دستورات اسلام ناشی میشود.
لاجوردی تصریح کرد: من معتقدم کارآیی که یک فیلم میتواند درباره موضوع حجاب و عفاف داشته باشد، به مراتب بیشتر از ساعتها سخنرانی است. به نظر میرسد بعضی وقتها دستهایی وجود دارد که بازیگرانی را در بحث حجاب و عفاف معرفی کند که خیلی مناسب نیستند. میبینید که در صداوسیما خانمی حجاب را رعایت میکند اما همان بازیگر وقتی به جشنواره میآید به شکلی است که دوربین اصلا به سمتش نمیرود.
وی گفت: این بحث ظاهری است و در بحث باطنی هم ممکن است کسی با ظاهر اسلامی بازی کند اما پیامی که آن فرد به مخاطب میدهد، طوری نیست که حجاب و عفاف را ترویج کند.
گاهی برداشت میشود که حجاب و عفاف برای بانوان است اما عفاف در حرکت، گفتار، رفتار و … هم برای مردان و هم برای زنان مطرح میشود و حتی در این بحث میشود به نحوه نشستن و برخورد دختر و پسر مجری یک برنامه تلویزیونی بحث کرد.
وی ادامه داد: در ماه رمضان نیز یکی از مصیبتهای ما سریالهایی است که آسیبهایی دارند که به راحتی قابل جبران نیست. چند سال قبل شورای عالی اتقلاب فرهنگی مجموعهای را درباره عفاف و حجاب در دستگاههای دولتی ابلاغ کرد اما عزم راسخی برای پیگیری آن وجود ندارد و فکر میکنم مجلس باید بخش نظارتی خود را فعال کند.
در ادامه این مراسم سلحشور نیز در سخنانی گفت: مشکل عفاف و حجاب عمیقتر از بحثهایی است که میشود و متاسفانه تلویزیون به نفاق در این موضوع دامن زده است. چون بازیگر از طرفی با حجاب جلوی دوربین میآید ولی در پشت دوربین بیحجاب است و همین موضوع خانمها را به نفاق در حجاب ترغیب میکند.
وی ادامه داد: تلویزیون خط قرمزها را از بین برده است و همین موضوع تبدیل به الگو برای دختران و جوانان ما میشود. قبل از انقلاب مرزها در این زمینه مشخص بود اما چون حکومت اسلامی است، چنین مرزهایی مشخص نیست و همه ناخودآگاه فکر میکنند که چنین مواردی درست است. الان ارزشها به هم ریخته و ضد ارزشها حاکم شده است.
وی تصریح کرد: نکته دیگری که مطرح است، این است که درباره حجاب در سینما و تلویزیون نمیتوانید کار کنید چون اصحاب رسانه خودشان بیحجاب هستند. مثلا سردار رادان در بحث حجاب و عفاف کار میکند اما کسی مثل فرزاد حسنی او را تخریب میکند. این امر هم به دلیل این است که به هنرمند مشتبه شده که او ملاک جامعه است و کسی هم نیست که به او بگوید تو به اندازه یک کارگر هستی.
کارگردان سریال یوسف پیامبر (ع) عنوان داشت: چه اتفاقی افتاده که روابط بین مرد و زن و دختر و پسر عادی شده است؟ امام خمینی(ره) با تداخل زن و مرد مخالف بودند. طبیعی است که زن و مرد در یک محیط کاری یا در دانشگاه وقتی در کنار هم باشند با هم ارتباط دارند و روابطشان کمکم عادی میشود و این موضوع اجتنابناپذیر است. تا زمانی که روابط در اجتماع بین زن و مرد عادی باشد، نمیتوانیم توقع درست شدن حجاب و عفاف را داشته باشیم.
وی اظهار داشت: امام و رهبری با این تداخل زن و مرد موافق نبودند اما دشمن زیرک بود و همان اوایل انقلاب در دانشکدهای با شکلی بسیار مسخره دیوار کشید. طوری که بعد از آن هیچ کس دیگر جرات نمیکند بگوید دختر و پسر را جدا کنید. در واقع موضوع لوث شد تا جایی که الان اگر جداسازی در جامعه پیگیری شود، شاید شورش شود.
سلحشور ادامه داد: واقعیت این است که چه بپذیریم و چه نپذیریم، سینما و تلویزیون ما برای جمهوری اسلامی نیست. الان هنرمندان سینما و تلویزیون تعیینکننده هستند نه مسئولان. چون تنها نقش مسئولان سرویسدهی به هنرمندان است. ما در 32 سال گذشته 32 مسئول فرهنگی داشتهایم که عوض شدهاند. اما آیا میشود گفت همه بیلیاقت بودهاند؟ خیر. پس چرا هیچکدام موفق نشدهاند؟
کارگردان سریال «مردان آنجلس» گفت: معتقدم سینما هم مثل بانک ربا یا دانشگاه مبانی غربی دارد، ما میخواهیم آنها را به زور با اسلام و انقلاب تطبیق بدهیم، در حالی که تا اصول تغییر نکند، وضعیت همین است. فیلمساز ما چون در جایگاه هدایت جامعه است، باید مجتهد باشد نه مطرب و شهرتطلب. آقای رئیس جمهور شکمهای گرسنه، پاهای ترک خورده، رنگهای زرد و … را متوجه میشود اما شیطانپرستها، خانوادههای گسسته؛ اعتیاد و … را خیر. چون در این حوزه نمیتوان آمار ارائه کرد و پز داد.
وی افزود: به همین دلیل وارد حوزه فرهنگ و هنر نمیشوند اما میبینیم که دشمن این حوزه را به خوبی فهمیده و میگوید اگر یک روز هالیود نباشد، آمریکا هم نخواهد بود. من به آقای دارابی معاون سیما هم گفتهام که اگر میخواهید وضعیت درست شود، ابتدا سناریوها را زیر نظر اصحاب فرهنگ و علما تصویب کنید و سپس آنها را نقد کنید و بعد جلوی دوربین ببرید. اما مهم این است که نمیگذارند چون برای خیلیها گلوگاه است. اما اگر چنین بشود، با همین هنرمندانی که سالم نیستند هم میتوان درست حرکت کرد.
سلحشور در بخش دیگری از سخنانش گفت: با کمی دقت در تلویزیون متوجه میشوید که در این حوزه نظارت وجود ندارد و هر کاری که بکنند، کسی نیست که چیزی بگوید. سینماگر خود را تافته جدابافته میداند و کسی هم نمیتواند چیزی بگوید. مردم به خاطر کار اشتباه و خلاف، مجازات میشوند اما هنرمندان اینگونه نیستند. پس از تجمع جلوی وزارت ارشاد و پایین کشیدن فیلمهای گشت ارشاد و زندگی خصوصی، فیلمسازان ما دیگر جرات نمیکنند فیلم بسازند. قانون در سینما حاکم نیست و مسئول به جای هدایت، حامی است.
وی ادامه داد: دولت در حوزه حجاب و عفا وارد نمیشود و میخواهد با شامورتی بازی و ورد همه چیز درشت شود. در حالی که ما از قرآن مبانی تعریف کردهایم، برای فیلمسازی و از میان هزاران قصه قرآنی، 100 قصه را انتخاب و 40 سناریو را نوشتهایم که از این میان 9 فیلم به عنوان کار اولیه داشتهایم. هرجای این مملکت مراجعه کردیم؛ حاضرند برای تونل و فاضلاب فلان جا میلیاردها تومان خرج کنند اما برای طرح تلویزیون که 13 میلیارد تومان پیشنهاد دادیم، قبول نکردند.
وی عنوان داشت: این طرح را مقام معظم رهبری قبول کردند و گفتند 100 میلیون تومان کمک هم به ما میکنند اما هیچ کس کمک نکرد. چون خود ما در کشور اسلامی هستیم نسبت به اسلام بیتوجه هستیم و هرکس کار قرآنی انجام بدهد برایش ارزش قائل نیستیم اما اگر یک هنرپییشه طاغوتی کاری نظیر یوسف را بسازد، در بوق و کرنا میکنند.
من خبر دارم که در پشت صحنه تولید یکی از سریالهای تلویزیون که چند سال هم طول کشید، هزار کیلو معادل یک تن تریاک مصرف شده است. ما یوسف را در شرایطی کاملا اسلامی ساختیم و اهل شمال و ویلا و آنتالیا هم نیستیم. مهران مدیری در تولید سریال قهوه تلخ هفتهای 2 میلیارد تومان درآمد کسب میکند اما هنرمندان انقلاب ما به دلیل نداشتن بودجه باید از ساخت کار صرف نظر کنند.
فارس
ذره بین : ببخشید جناب سلحشور اما اگه حرف نزنید روم به دیوار نمی گن که فراموش شدید!