خلاصه داستان:
لیلا (ترانه علیدوستی) قصد دارد پس از سال‌ها تجربه فقر در خانواده، کاری را به همراه برادرانش آغاز کند اما دراین راه مشکلات زیادی پیش رویش قرار دارد که…
کارگردان:
سعید روستایی که با ساخت فیلمهای «ابد و یک روز» و «متری شیش و نیم» تبدیل به یکی از مهم‌ترین کارگردانان یک دهه اخیر سینمای ایران شده است.
نقد فیلم «برادران لیلا»:
جدیدترین اثر سعید روستایی را می‌توان یک برداشت مجدد از فیلم «ابد و یک روز» با تغییرات زیاد دانست. روستایی در جدیدترین فیلم خود بار دیگر به سراغ تحسین‌شده‌ترین اثر خود رفته و تصمیم گرفته همان فرمول‌ها را این بار در روایتی جدید به کار گیرد، روایتی که البته همیشه هم مسیر متفاوتی را پیش نمی‌گیرد و عیناً می‌توان سکانس‌هایی را در فیلم یافت که در دو اثر کارگردان تکرار شده است (مانند سکانس عکس‌گرفتن لیلا). بااین‌حال، فیلم جدید روستایی از لحاظ کیفی در جایگاه پایین‌تری نسبت به آثار پیشین این کارگردان قرار میگیرد.
«برادران لیلا» از لحاظ مضمون به‌راحتی می‌تواند با مخاطب ایرانی ارتباط برقرار کند. فیلم جدید سعید روستایی بار دیگر در فضاسازی عملکرد بسیار خوبی از خود به نمایش گذاشته و بخشی از فرهنگ سیاه برخی از خانواده‌های ایرانی را به تصویر می‌کشد. جایی که ظاهرسازی در اولویت بالاتری نسبت به واقعیت قرار میگیرد و گاهی این ظاهرسازی‌ها چنان جدی گرفته میشوند که تبدیل به اصل شده و آن را با واقعیت اشتباه می‌گیرند. سعید روستایی بار دیگر نشان داده که خانواده و فرهنگ ایرانی را به‌خوبی می‌شناسد و می‌تواند سیاه‌ترین بخش آن را با زبان سینما به تصویر بکشد.
اما مشکل فیلمنامه اینجاست که مجموعه تنش‌های فیلم جز دیالوگهای پینگ پونگی، باعث گسترش فیلمنامه نمی‌شود و این بزرگترین ایراد فیلم محسوب میشود. در سال‌های اخیر بسیاری از آثار سینمایی ایران به ساخت آثار تنش‌آمیز اقدام کرده‌اند که در نهایت باعث شده همگی آنها شبیه به یکدیگر باشند و به‌جای پرداخت به قصه و جزئیات و شخصیت‌پردازی، فیلمنامه را با بگومگو و جدل جلو ببرند. حال، «برادران لیلا» نیز به همین معضل مبتلا شده «برادران لیلا» و به‌جای گسترش داستان با به‌تصویرکشیدن زبان تصویر و موقعیت‌سازی، به ایجاد تنش طی بیش از 2 ساعت اقدام کرده است. تنش‌هایی که از مخاطب می‌خواهد موقعیت و زبان تصویر را به حال خود رها کند و در یک اتاق کوچک، صرفاً حرکت‌کردن بازیگران و قطع‌کردن دیالوگهای یکدیگر را ببیند و آن را به‌عنوان یک اثر سینمایی جذاب بپذیرد.
از همین رو، متأسفانه علی‌رغم پتانسیل بالایی که «برادران لیلا» داشته، نتوانسته به چیزی بیش از چند اشاره سیاسی و اجتماعی دست پیدا کند. شاید بهتر میبود فیلم ارتباط فرزندان با پدر را در طول داستان گسترش میداد و به پراکنده‌گویی نمی‌پرداخت، اما حالا در فیلم جدید سعید روستایی، ما می‌توانیم ردپای شعارهای اجتماعی از افزایش قیمت سکه و دلار گرفته تا سخنرانی ترامپ، اخراج کارگران، بازار بی‌سروسامان خودروهای داخلی یا حتی اختلاس و… را در طول قصه شاهد باشیم بی‌آنکه فیلم از دل آنها موقعیت مهمی خلق کند. پرداخت به موضوع دلار یا آن سکانس عجیب‌وغریب تماشای دخترانی که از ماشین پیاده میشوند، باعث شده فیلم از نیمه به بعد تمرکز خود را از دست دهد و نتواند راه به جایی ببرد.
بااین‌حال، «برادران لیلا» از لحاظ بازیگری اثری ستایش برانگیز محسوب میشود و تیم بازیگران موفق شده تنش موردعلاقه کارگردان را به اجرا درآورند. بهترین بازیگر فیلم قطعاً سعید پورصمیمی است که در این فیلم بازی مسلطی از خود به نمایش گذاشته است. بهترین سکانس فیلم، حضور شخصیت پدر (با بازی پورصمیمی) در مراسم عروسی است. جایی که دوربین از نمای پشت، پدر که در اوج قدرت قرار گرفته را به تصویر می‌کشد که در ادامه او بر روی صندلی نشسته و سیگاری دود میکند. شاید بتوان گفت بازی در این فیلم یکی از بهترین بازی‌های پورصمیمی در دوران بازیگری‌اش به شمار می‌رود که به لطف هوشمندی روستایی به بهترین شکل ممکن به‌نمایش‌درآمده است.
«برادران لیلا» برای سعید روستایی قدم‌رو به جلویی محسوب نمی‌شود. تکرار فرمول‌های موفق «ابد و یک روز» در اینجا با پراکنده‌گویی همراه بوده به‌طوری‌که حتی تمرکز فیلمساز از قصه اصلی منحرف شده است. فیلم حتی برخی از روایت‌های فرعی نظیر ماجرای بزرگ فامیل شدن و مخصوصاً ماجرای تعدیل‌نیروی کارخانه را به حال خود رها میکند و به نظر میرسد که کارگردان در اینجا تنها قصد داشته معضلات اجتماعی را هر جور که شده به داستان اضافه کند و نتیجه کار فیلمی شده که در فضاسازی عملکرد درخشانی دارد و مخاطب ایرانی احتمالاً به‌خوبی آن را لمس خواهد کرد؛ اما از جنبه‌های سینمایی، دچار ایرادات اساسی در فیلمنامه است و یک عقب‌گرد آشکار برای سعید روستایی محسوب میشود.
نمره: 5/10
منتقد: میثم کریمی
آخه با چه رویی میاید میگید سیاه نمایی؟؟؟ این فیلم ده درصد سیاهی موجود در کشور رو هم نشون نداده. اصل حرف رو با نمادگری زده تازه کلی هم بهتون حال داده. ما نه باعث و بانی وضعیت موجود رو به چشم «پدر» خودمون میبینم نه دلمون براش میسوزه.
واقعا تسخیر ایدیولوژیک انسان ها رو به موجودات عجیبی تبدیل میکنه!
بگذریم. فیلم از نظر من 8 از ۱۰ رو میگیره. کارگردانی خوب و بازی ها عالیه و داستان و روایت کاملا ملموس و درگیر کننده. بعلاوه کلا از نظر من هر فیلمی که بیشتر از دو ساعت و نیم زمان داشته باشه اما اصلا خسته کننده نشه خودش یه دستاورده. یکی دوتا سکانس رو می‌تونستن حذف یا بهتر اجرا کنن از جمله همون سکانس مضحک زل زدن طولانی به دختر های پولدار اما جز اون مشکل خاصی ندیدم.
فیلم از نظر هنری و استاندارهای فیلمِ خوب ۳ از ۱۰ . اصلا خوب نبود . این که اخبار روزمره خودمون رو گفته دلیل نمیشه خوب باشه .
منظور شما از استاندارد فیلم خوب، سلیقه شخصی خودتون هست!
اخبار روزمره رو خودم دارم میگم ده درصدشم نگفته. دلایلم برای خوب دونستن فیلم رو نام بردم
لطفاً لطفاً نگذارید هر کسی از دردهاتون میگه یا از نمایش دردهاتون برا خودش سودی می بره شما هم فوری باورش کنین و بدو بدو برین پشتش. ! خیلیها دنبال منافع خودشون هستن . خیلیها امروز در عالم هنر ژست مردمی بودن گرفتن . کلا ژست پر سودی است این روزها .خودشون رفیق دارن تو رسانها حتی منتقد دارن پول( 💰) میدن برا فیلمهاشون معانی عجیبی بسازن خلایقی را بزارن سرکار . تبلیغ میکنن برا اینکه فروش بالا کنن . خیلیها تو سینما ایران چیزهایی که پزشو میدن یا ژستشو میگیرن ذره ای اونی نیستن که میگن لطفاً اینقدر خام و زود باور نباشیم و ساده لوح.هنرمند شریف هم در سینما داریم اما بخدا ۵,٪هستن. من این جماعت و میشناسم از نزدیک .
آگاه باشیم سرزمین همیشه گول خور نباشیم . گول تبلیغات و رسانها رو یک بند خوردن اسمش جهالته.
یکسری آدم بی دانش تویت می زنن وای چه فیلمی و جملات فیلسوفانه میگن همون آدمها در مورد سریال یاغی و پوست شیر و آکتور هم همینجور شاهکار شاهکار سر می دهند بعدش طرف تو عمرش نمی دونه سینما با کدوم (س ) نوشته میشه .ابدا اهل مطالعه و دوستار فرهنگم نیست. فقط میخواد چیزی پرتاب کنه که بگه بله منم فهمیده ام . ژست همه چیز فهمی ما ایرانیها رو نابود کرده.
فیلم متری ۶ ونیم و برادران لیلا ضعیف تر از این حرفهاست که بخاین وقتتون و هدر بدین در موردش این و اون ور بگین . این و زمان مشخص میکنه .منظورم عیار چیزارو !!! شمادرگذشته طرفدار خیلی چیزها بودیم امروز متوجه میشید ای خاک بر من چجوری طرفدار اون موضوع بودم و امروز عارتون میاد جایی عنوانش کنین!!!
با من مخالفین اشکال نداره مخلصتونم هستم به راه خودتون ادامه بدین حتما روزی متوجه عرایضم میشین .
(هم وطنان آگاهم آرزوست)
در این مواقع حرف مهمه نه صاحب حرف که خب حرف این فیلم ها درسته بدون توجه به اینکه آیا واقعا همدلی هست هدف یا انتقاد یا سود بردن از درد مردم.
اتفاقا این سینما سینما کردن های یه عده هست که دیگه داره خز میشه. طرف دوربین و صدا و نور و همه چیز رو بدن دستش نمیتونه یه چیزی بسازه که به لعنت خدا بیارزه بسازه بعد شب تا صبح کارش فحش دادن به کسانی هست که واقعا حرفه ای تو این کار هستند. سعید روستایی داره در بالاترین سطح سینمای ایران فیلم های موفق میسازه که جهان میبینه و امتیاز و جایزه میده. خواهشاً چهارتا از دستاوردهای منتقدانش رو بگید!
شما که اومدی حداقل ایراد بگیر بعد برو:)
خودم نمرم به این فیلم بالا نیست… از لحاظ کیفی هیچه تقریبا و فیلمبرداری تقریبا تله فیلم… فیلمنامه هم پر از باگ… اما قرار نیست بیایم از چند نفر انتقاد کنیم بریم… یه سری جو راه میفته در طرفداری از بعضی سریال ها و فیلم ها… ما الان در حال توسعه ایم… باید این ها رو داشته باشیم… برندسازی یعنی چی؟ زمانی اتفاق میفته که طرفدار باشه، نظر باشه…وقتی یه سریال تو اچ بی او مکس و نتفلیکس پخش میشه و همه چنل های یوتیوب و… دربارشون حرف میزنن و کلی درآمد از اون ها در میاد، کسی میاد بگه بده؟ اصلا موافق جریان همه چیز دونی نیستم، اما به نظر اینکه مردم طرفدار چیزی باشن و اکثرشون متفق القول باشن چیز به شدت خوبیه… صنعت سینما خودش با چهارتا فیلم مضحک سخیف گیشه ای ساخته نمیشه… طرفدار میخواد… ناراحتی از این موضوع؟
عالی عالی گفتید
به نظر من فیلم از هر لحاظ قوی ظاهر شده … فقط از لحاظ زمانی یه کم طولانی هست ... دیالوگ های اضافی داره که اگه نبود فیلم دیگه ایرادی نداشت … تنها ممیزی فیلم اعتراضات کارگرانه و کپسولی که به شیشه سکوریت زده شد
بادرود خدمت عزیزان
اول این که توهین را از زبان خود بشوییم! و فرهنگ تعامل را در همدیگر پرورش دهیم! حمله ور نشیم به همدیگر . واقعا تمدن ایران که همه دم ازش می زنیم همینه ؟ اینجوری میخایم با فرهنگ باشیم ؟ هیچ چیز بالاتر از احترام متقابل بهم نیست و احترام به نظرات مختلف .این تمرین ملی باید سر لوحه زندگیمان باشد .درست است فرهنگ فضای مجازی مثل اینستا و ….بسیار مارا عصبی کرده و دور از واقعیتها اما باید بدانیم انسانیت و فرهنگ بالاتر از هر چیز و زیر بنای همه چیزست.
فیلم برادران لیلا بسیار فیلم ضعیفی است ! هم از لحاظ سینمایی هم از لحاظ مفاهیمی که داره میگه و هم از لحاظ کارگردانی! . واقعا در حد نقد نیست که بخواهیم تحلیلش کنیم .
اگر ما فیلم قوی در دنیا ببینیم و تماشاگر همین سریالهای شبکه خانگی نباشیم قطعا چنین فیلمهای کیفیت ضعیفی را فیلم نمی پنداریم.
واقعا زود عصبانی شویم داد بزنیم معضلات اجتماعی رو نشون داده چاره کار نیست . آخه سروران گرامی نشون داده که داده یعنی این دلیله که بگیم فیلم ساخته؟ و جدانا نشون دادن اعتصاب خیلی کاره ؟ اگر اینجوریه اخبار ۲۰ و سی شبکه دو هم که گاهی فیلم کارگرها و معضلاتم نشون میده میشه بهش بگیم سینماست . چه اشکال داره اونم ستایش کنیم چون ما دلیلمون اینه هرکسی یا رسانه ای از معضلات بگه باید پرستش کورکورانش کنیم.و بگیم وای چه کرد و چه گفت و براش غش کنیم . جوگرفتگی بدترین شکل وضعیت روانیست.باید نگذاریم گریبانگیرمان شود و احساساتیمان کند. من هم شاید گاهی مثل شما عزیزان شوم اما ترمز خودم را می کشم و بخود نهیب می زنم که هیجان خودت را کنترل کن تا این جو فروکش کند . بعد با احترام نظرات دیگران را می‌شنوم و حتی اگر مخالف من باشند شنوده مودبی میشوم . پس شرط همیشه فرهنگه. حکم همیشه احترام به تخصص و صاحبان فن است اگرم مخالفیم در چهارچوب تخصص مخالف باشیم . دوستان عزیز
در سینما چیزی بعنوان نماد نداریم !!!
بحث نماد پردازی مبحث بسیار کهنه و من درآوردی در ایران بوده ، متاسفانه در گذشته فیلمسازان بعلت ناتوانی و عدم موفقیتشان می آمدن و قسمت‌هایی از فیلم را متصل به این می کردن که فلان چیز فیلم نماد فلانست و بقیه چیزها نماد فلان . و پشت موضوع نماد قایم میشدن . مثال میزنم براتون که درک کنید صحبت این دوستتون رو . مثلا در ایران درخت (سرو ) نماد ایستادگیست . آیا در چین در آلمان یا در استرالیا یا بقیه جهان همین معنی را دارد؟ قطعا نه ! پس فیلمی که با نیت جهانی ساخته میشود بسمت نماد نمی رود چون کاری بس بیهوده ست. چون یک چیز برای ملل دنیا یک معنی را نمی دهد . سینما خیلی تخصصی تر از این حرفهاست.
اصلا تو باغ نیستی عزیزم
محترمانه تر از نمیتونم جوابتو بدم
اولا هر نظری قابل احترام نیست. احترام گذاشتیم به هر چرت و پرتی که الان سوارمون شدن.
دوماً واقعا مقایسه این فیلم با فیک نیوز ۲۰:۳۰ از اون حرفا بود!
یه کلام بگو از فیلم بدت اومده، دیگه این لفاظی ها چیه؟! هرچی میشه میگید سینما این نیست سینما اون نیست. خب سینما چیست؟! سر تعریفش که بینتون دعواست و ورژن هرکدومتون هم «سینمای واقعی» هست! آدم یاد چپول ها میفته! هی میگن اون واقعی نیست این واقعی نیست. باو بخدا ما مانیفست رو کامل خوندیم. خودمون می‌دونیم واقعیش چیه!
طرف فیلم میسازه با پیام های قابل درک جهانی میگید کارگردان مارو بچه فرض کرده. نماد میذاره تو فیلم میگید نه نمیشه همه نمی‌فهمن! باو جمع کنید این بساط شر و ور گویی رو… منتقدش اعتبار نداره بین مردم میخوای شما منتقدنماها رو به جاییمون بگیریم؟!
بادرود
منتقد سایت یا از سواد لازم بی بهره است یا سفارشی قلم فرسایی کرده ،
این فیلم تصویری واضح با نمادهای خوب از جامعه امروز ایران است .پدر نماد رهبریست که برای پذیرفته شدن و محترم شمرده شدن در دنیای اسلام حاضر است تن به هر خفتی بدهد و خانواده را قربانی کند، مسئول و دفتر لیزینگ نماد رییس جمهوران تدارکاتچیست که برای اختلاس و کلاهبرداری وارد برج میشوند و بعد از مدتی با جا گذاشتن بدهی سنگین و زدن جیب ملت جابجا میشوند و فرزندان قربانیان تربیت و خفقان والدین بیمسئولیتی هستند که مانند جامعه ، از درس و ازدواج و زندگی مناسب انسانی جا مانده اند . و دختری که علارغم توسری خوردن و طرد شدن از سوی پدر و مادر یا همون حاکمیت ، حالا در صدد انتقام و جبران بر آمده است . این فیلم بهترین فیلم سینمایی چهل سال اخیر ایران است و نمره ۱۰ از ۱۰ سزاوارش هست . هرچند مطمئنم دست فیلمساز بسته بوده و بخاطر ملاحظه بسیاری از خط قرمزها حاضر به گفتن هزاران واقعیت و مصیبت تلخ دیگر نشده است.
دقت کنی جایی لیلا میگه این حاج غلام که وصیت نامه نداره اگر هم داشته باشه یعنی یک مرده داره برای همه ما تصمیم میگیره..دقیقا منظور مشخصه ..بعد هم علیرضا نماینده قشر اصلاح طلباست که خوب حرف میزنه اما همش داره کارای پدر رو ماله میکشه .از ترس کاری نمیکنه و توجیه گر وضع موجوده..
دقیقا ، این فیلم هر ثانیه اش یک نماد است . و با مرگ اون بااصطلاح پدر ، فرزندان یا همان ملت بجای شیون و زاری به جشن و پایکوبی میپردازند و زن قهرمان فیلم با یک چشم اشکبار و یک چشم خندان در شوک و ذوق غرق میشود. پارادوکس.
ای کاش شما دوست من بودید…..
ببین نماد و مضمون و اینا عالیه… اما وقتی ایراد میگیری از منتقد حداقل چیزایی که منتقد میگه بده رو دلیل بیار خوبه… کارگردانی خوب بود ولی در مقایسه با آثار قبلی به خصوص متری شیش و نیم ضعیف بود. فیلمنامه حرف داشت اما قاعده نداشت. فیلمبرداری اصلا درست نبود. قاب ها بعضی جاها به هم می ریخت… فیلم از نظر منتقدها خیلی زیاد بگیره 6 یا 7 از 10 وگرنه تماشاچی عادی ای که دنبال مضمون می گرده نمره 10 از 10 میده و میگه بهترین فیلم 40 سال اخیر ایران!
یک فیلم حدودا ۳ ساعته که شجاعانه به ریشه بدبختی های یک جامعه بیمار اشاره میکنه و با جسارت به حاکمیت خائن و فاسد میتازه و مخاطب را با خودش بدون خسته کردن همراه وهمدل میکنه حتی اگر ایرادات فنی مختصری هم داشته باشه قابل چشم پوشی و ستایش است… این فیلم بهترین اثر سینمایی از منظر حمایت از مردم و کشور و به تصویر کشیدن گوشه هایی هرچند ناچیز از تالم ها و زخم ها و گرفتاریهای ریشه دار ایران و نقد حاکمیت ظالم و فاسد و خائن است.
هزاران درود بر سعید روستایی
من نمیگم حرف نداره. خودم به دید عام وقتی دیدمش کیف کردم. از جسارت روستایی. یه سری الگوها داره که تو فیلماش شدن امضاش. فوق العاده هم هستن. اما منتقد فقط نمی تونه مضمون رو ببینه. می تونه؟ وضیفش اینه که نقد فنی بکنه. نه نقد محتوایی. نقد محتوایی همونیه که خودت میگی و به شدت هم حقه. ولی این دو تا از هم جدان نمیتونی بگی چون مضمونش و هدفش خدا بودن اشکالات فنیش مهم نیست… اشکالات فنیش ناچیز نبود
منتقد خفه شو .من از ده به فیلم نه میدم.
احترام به نظرات دیگران چیز بدی نیست.شنیدن صدایی که موافق ما نیست تمرین رشد فرهنگیست که همگی ما باید تمرینش کنیم تا سرزمین متمدنتری باشیم.
فیلم با رعایت همه ی موازین و چارچوب های ممکن سعی کرد گوشه ای از منجلاب جامعه روی پرده به نمایس بذاره. متاسفانه وضع جامعه اسفناک تر از اینیه که تو قاب میبینیم.فیلمنامه چاله چوله داشت قبول، دیالوگها خام بودن قبول، شاخه به شاخه میپرید داستان قبول، تلاش برای حرکت هنری رو به جلوی کارگردان مورد قبول منتقد نون به نرخ روز خور نیست اینم قبول. اما همین الان که من دارم این متن رو مینویسم یه چیزی رفته رو قیمت دلار و ما لگاریتمی بدبخت تر شدیم. حتی با وقت اختصاص داده شده برای خوندن جمله قبلی من هم چند ثانیه هدفامون به رویا تبدیل
ترشد.میان سیلی لیلا رو به پدر سرزنش میکنن. اول باید جواب بدن آیا این فرد لایق پدر خطاب شدن هست؟ سوالو بزرگتر مطرح میکنم در یک قاب کلی:آیا هر کسی صلاحیت بچه دار شدن و تربیت نسل بعدی جامعه رو داره؟
برام حل نشدس این قضیه که برای استخدام نیمه وقت هم باید تست روانشناسی و مشاوره صلاحیت اخلاقی انجام بشه، چرا این غربالگری اخلاقی برای کسی ک میخاد پدر و مادر شه وجود نداره؟ ببینید غلط، غلطه حالا هرکسی میخاد روش پافشاری کنه فقط صورتشو جلوتر میاره برای سیلی ک نوش جانشه.
نگاه کنید به نسلی که باعث و بانی قطره ای از دریای فلاکت جامعه بوده و هست
رو به کرسی نشوند و نسلی تربیت کرد که در فضای تحریف و سانسور و خفقان جوونی شون تباه شد.
دست مریزاد سعید روستایی ها که به نوبه ی خودشون و در حد توانشون(که خیلی بیش از اینهاست تا اگر بذارن) برای بیداری نسل جدید و حذف جهل و خرافه و توهم از بستر جامعه تلاش میکنند.
درآخر عذر میخام بابت پراکنده بودن دیدگاهم چون همین الان این فیلم رو دیدم و از هیجانش و خوندن نقد
منتقدبه جوش و خروش افتادم و ننتونستم با جمع بندی مناسبی بیان کنم، آنچه که در ذهن میگذره رو.هزار آفرین ، با نظر شما صدرصد موافقم . جامعه به آگاهی نیاز داره نه به مقلدین شستشوی مغزی شده .
به نظر بنده بهتره همه عزیزانی که نسخه قاچاق فیلم رو دیدن از ….و فیلسوف شدن دست بردارند و حداقل حرف مفت نزنن چون هیچ هزینه ای ندادن
داداش شرمنده که ما اونور اب نیستیم نتونستیم خودمون رو به اکرانش برسونیم
شرمنده که به فیلم مجوز نمیدن بریم تو سینما بشینیم ببینیم مجبور شدیم با کیفیت بد همچین فیلم خوبی رو ببینم انتقاد های مثلا منطقی شما رو هم بخونیم
یکی از بهترین فیلم هایی که دیدیدم
فیلم خوب ندیدی تا حالا
فیلم برادران لیلا به نظرم فیلم خوبی بود اما نه به خوبی دو فیلم قبلی، شاید اول این فیلم ساخته می شد بعد ابد و یک روز اوضاع فرق می کرد. نکته جالب فیلم و تمایز اون از دو فیلم قبل نمادین بودن فیلم بود پر از نماد بود و هر جا که فکر می کردی شخصیت پردازی اغراق شده است متوجه پرداخت و سوق دادن مخاطب برای فهماندن اون نماد بود. بازی ها مثل همیشه درخشان هست. پورصمیمی عالی بود. دوستان اشاره می کنند سیاه نمایی من در حال حاضر جز سیاهی در ایران چیزی نمی بینم پس این بحث ها رو بذارید کنار.
دمت گرم. منطقی ترین کامنتی بود که خوندم
سایت شما عادت داره که از فیلم های سفارشی تعریف تمجید کنه و از این فیلم های این مدلی بد بگه … متاسفام واستون
همه ی به خوبی میدانیم وآگاه هستیم این قضیه جشنواره کن وغیره سیاسی هست پس فکرنکنید اگرفیلمی اونجا جایزه برد یک فیلم تمام عیار است هرچند خودتان میدانید ولی باتعصب کور قضاوت میکنید اگر 4برادر نتوانستند رشد کنند به پدر خانواده چه ربطی دارد درتمام دنیا آدمهایی هستند که جایی رسیدند اتفاقا ازخانواده های فقیر بودند پس بی عرضه گی پسران ربطی به کسی ندارد پسر بزرگش خودش زن. وبچه دارد ولی هنوزنمیتواند خرج خانواده اش رابدهد ازخانه پدرش خوراکی برمیدارد من به شخصه مردانی دیده ام که خودشان هم کارکرده اند هم درس خوانده اند وبه جایی رسیده اند واتفاقا ازخانواده فقیر هم بوده اند کسی که عرضه وجنم داشنه باشد دارد ربطی به پدرندارد(ازفضل پدر تورا چه حاصل)
ودختر خانواده عجیب بود این حجم از بی ادبی گستاخی وبه معنای واقعی فتنه بود بنده که تابحال این گونه دختری ندیده ام از نزدیک
ودراخر آقای روستایی تو خودت بهترازهمه میدانی که چرا اینطوری فیلم میسازی چرا این همه سیاه نمایی میکنی ولی بدان ارزشش راندارد خوب است هزارسال عمرکنی آخرش مرگ هست پس ارزشش راندارد وتو خودت بهتر ازهمه میدانی که چه میگویم.
به امید آگاهی برای تمام مردم جهان
شما مثل اینکه متوجه فیلم نشدین
پیشنهاد می کنم چندبار دیگه فیلم رو ببینید
البته اگه واقعا قصد دارین که متوجه بشین 🙂
تو هنوز جرات نداری با اسم خودت کامنت بزاری بعد اومدی به فیلم خورده میگیری؟؟ حاضرم شرط ببندم اسمت مصطفی،قاسمی چیزیه
اخه کجاش سیاه نمایی بود اینکه کارخونه ها تعطیل میشن یا قیمت سکه و دلار و هزار کوفتو زهر مار دیگه ثانیه ای میره بالا یا زندگی که توی فیلم به نمایش گذاشته شد زندگی ۷۰ درصد ایرانیها نیست میشه دقیقا بگی کجای فیلم با واقعیتهای جامعه ی امروز ایران همخوانی نداشت تا ما هم بدونیم بخاطر این سیاه نمایی شده. یه چیز دیگه ایم میتونه باشه اینه که شما فیلمو با زندگی که مسئولین واسه خودشون ساختن مقایسه کردید اگه اینجوریه بله فیلم کلا سیاه نمایی هست
این از فامیلهای حاج غلامه و بخاطر اون چهل تا سکه ناراحته
جدی نگیرید 😀
هرکس با دیدن این فیلم هنوز تفکر شمارو داشته باشه باید بمیره، شما و موافق‌های با شما دلیل نصف بدبختی‌ها و فرهنگ سیاه ما هستین
از دیدن این فیلم لذت بردم، خسته نباشید به تمام عوامل و بازیگرهاش
کثافتترین فیلم سال با اختلاف به شدت خوشحال شدم جایزه نگرفت چون دلیل ساخته شدنش همین بود
فیلم برادران لیلا روایتگر خشم بی اندازه ایست که امروزه برخی افراد جامعه (مثل لیلای داستان )که تلاش در درک موضوعاتی مثل سیاست و رسم و رسوم و خانواده و تربیت و.. دارند به ان دچار میشوند و معمولا افراد اگاه تری نسبت به بقیه افراد جامعه هستند و این خشم و نفرت جایی به قدری بالا میگیرد که فرد را وادار به انجام سیلی زدن هایی میکند که شاید همانطور که در اخر دیدیم رضایت قلبی فرد نباشد اما نااگاهی فرد مقابل در رفتار و افکار خود به قدری بالاست که ناچاری را به ارمغان می اورد.این خشم نه تنها معطوف به پدر خانواده نیست بلکه در بعضی از سکانس های فیلم میبینیم که این خشم معطوف به وضعیت جامعه ،افکار جامعه،سیاست دولت وفرهنگ و خیلی چیز های دیگراست. خلاصه که این اثر شاید به خاطر اینقدر نشنیدن و بی اهمیتی به صحبت های افراد اگاه تر وجولان دادن سیاست ها فرهنگ ها و افکار سمی که جامعه را پر کرده درست شده است.
اول بگم نقد سایت در حدی نا آگاهانه و پوچ بود که ادامشو نخوندم و این کامنت نقد منصفانه و جالبی داشت 👏🏻
این نقد به مراتب بهتر و دقیق تر و درست تر از نقد سایت بود
باورم نمیشه از همچنین فیلم که نه بهتره بگم مستندي که روستایی ساخته اینجور نقد کردن ….
تحلیل خیلی دقیق تر بود از روابط و اهداف فیلم
آقای کریمی شما اگر منتقد خوبی باشی به هیچ عنوان به همچین فیلمی نمره ۵ نمی‌دهید این فیلم حداقل نمره ۷ را دریافت میکند و نقد های شما خیلی مبالغه ای و عیب جویانه هست
فیلم حقیقت امروز جامعه ماست و تازه آقای روستایی به اندازه کافی سیاهی رو نمایش نداده بود چون من ندیدم تو فیلم کسی دولا شه از تو سطل آشغال روزیش رو تهیه کنه یا ندیدم بخاطر شکستن شیشه کاراکتر نوید محمدزاده رو اعدام کنن چون نیاز بوده که «داغ» هم وجود داشته باشد! پدر مفلوک داستان هم قشننننگ معلومه نماد چه کسی هست. البته باز صدرحمت به این پدر چون طوری نمایش داده شده که دلمون براش یه خورده میسوزه و تازه آخرشم سرش رو میذاره و شر رو کم میکنه!
این فیلم واقعیت زندگی هر خانواده ایرانی وسرنوشت کشور و واقعیت حکومت داری است
دستت درد نگند روستایی عزیز وعوامل وبازیگران
جالبه که بعضی‌ها با یک منطق خاصی دنبال دلیل برای رفتارهای عجیب اعضای خانواده می‌گردند و چون با چیزهایی که دیدند و یا با ذهنیتشون جور در نمیاد شروع میکنند که کارگردان سیاه‌نمایی کرده و یا چطور ممکنه افرادی چنین کنند و یا چنان کنند… غافل از اینکه همین حالا هستند آدمهایی که فیلم می‌بینند و دقیقا خودشون و و اطرافیانشون رو حتی گاهی خانواده‌ی خودشون رو داخلش میبیند و دلشون میخواد نویسنده و کارگردان رو ببینند و بگن تمام آنچه تو به تصویر کشیدی با کمی تفاوت (ان هم در شکل نه در محتوا) در زندگی ما جریان داره.….عزیزان خانواده های از هم گسیخته و خانوادهایی که پدر و مادر به خاطر بیماریهای روانی، تمام اعضا رو به گرفتار میکنند وجود داره، کافیه زمینه‌ی یه سری بیماری روانی به شکل ژنتیکی هم وجود داشته باشه،ترکیب رفتارهای کاملا مخرب پدر و مادر و با زمینه‌ی ژنتیکی خاص در فرزندان و محدودیتهای اجتماعی معجون عجیب و غریبی رو درست میکنه که برای خیلی ها غیرقابل درکه منتها متاسفانه وجود داره….حدسم اینه سعید روستایی و یا دست کم نویسنده به شکل واقعی یه چنین ترکیب سمی‌رو دیده،به شکل دقیق در جریان نوع رفتارها و برخوردهایی که اعضای چنین خانواده‌هایی با هم دارند بوده و و «ابد و یک روز» و «برادران لیلا» حاصل یک نگاه عمیق به چنین وضعیتیه بویژه رفتارهای پدر و مادر و دیالوگهاشون و سردرگمی و تصمیمهای فرزندان …
دمشون گرم برای این فیلم، به تصویر کشیدن اون آشفتگی و تعریفش به هیچ وجه کار آسونی نیست، بماند وقتی هم به تصویر میکشی عده ایی میگن مگه میشه…
خوشحالم که سمیه هم آگاه‌تر شده،اینبار در قالب لیلا داره آروم آروم واقع‌گرایی رو تمرین میکنه و امیدوارم روزی رو ببینم که که در قالب دیگری آنچه رو که باید رها کنه ،رها میکنه و باقی عمر رو نه به عنوان قربانی بلکه به عنوان ناجی و قهرمان زندگی خودش،طی میکنه
به نظر من فضای رئالیستی موجود در فیلم و حتا کاراکترها برگرفته از سریال شیملس(بی شرم) بود. پدر معتاد دختر عاقل که دوست پسرش رفته پسر با استعداد که ادامه نداده و لیلا هم فیوناست. اما هرچقدر شخصیت‌ها در شیملس عمیقه اینجا سطحی. علی رغم بازی‌های خوب و دیگه اینکه برادرها اصلا به هم نمیخوردن. کاملا وصله ناجور بودن بخصوص معادی که اصلا کاراکترش جنوب شهری نیست. پدره زندگی شون رو نابود کرده بعد در جای جای فیلم نگران مردنش هستن. البته من محاسن رو نگفتم چون بقیه اشاره کردن. در کل قابل تحمله اگه تایمش کمتر میبود
«برادران لیلا» قصه‌ی دیکتاتوری پیزوری‌ست که خانه‌اش از سه ونیم طرف باید عقب‌نشینی کند، برای پذیرفته‌شدن در میان فامیل به‌هر خفتی تن می‌دهد و حاضر است برای واقعیت بخشیدن به توهم بزرگ‌خاندانی همه‌ی سرمایه‌‌اش را باج دهد.
سیلی «دختر» او را می‌شکند و مرگش جشن تولد نسل بعدی‌ست.
از معدود کس هایی که نمادها و واقعیت اصلی فیلم رو فهمید
گفتند از “ابد و یک روز” به “برادران لیلا” تغییر حس نشده
اما اینبار سمیه لیلا شده دیگه براش تصمیم نمیگیرن و برای آزادی و وضع بهتر خودش و برادرهاش میجنگه و ابایی از درگیر شدن و سیلی زدن تو این مسیر به کسایی که در حقش ظلم کنند نداره
فیلم واقعا زیبا و دردناکی بود یا همون حقیقت تلخ !
بی مهری نسل پیشین در حق نسل بعد هیچوقت متوقف نشده ، پدر نماد تمام عقاید کهنه و بی ارزش بود که تا آخرین لحظه باعث تفرقه و عقب رفت می شد
از آقای روستایی و تمام عوامل تشکر می کنم پایان بندی زیبایی هم داشت
فیلم زیبایی بود
خانم علیدوستی بازیگر بسیار توانایی است . اما خانم علیدوستیس بسیار زیبا رو هستند و برای این نقش مناسب نبودند.
ینی تو خونواده هایی ک وضعیت مالی خوبی ندارن یا سطح فرهنگیشون پایینه دختر زیبا وجود نداره؟؟این چه منطقیه
چه ربطی داشت خوبی؟
یه چیز کلی و خدمت عزیزان عرض کنم و منظورم فیلم خاصی یا شخص خاصی نیست . میخام بگم به صرفی که یک فیلم در فلان جشنواره نامزد بوده و یا احیانا جایزه گرفته دلیل سالمی نیست که حس کنیم چیز خوبی است . امروزه جشنوارهای کن ،برلین ،ونیز و…از سمت بسیاری از اهالی سینما در خود کشور خودشون مورد انتقاد شدید هستن چون گاهی بسیار فیلمهای بی کیفیتی را نامزد کردن یا برگزیدن که داد رسانهای اونجا را رو هم درآورده و امروزه دیگر برای هیچ سینما دوست جدی پوشیده نیست که جشنوارها الف سالهاست که دارن خطاهای بزرگ انجام میدن . اونجا هم لابی وجود دارد ! سیاستهای جشنواره ای دارن یک سری فیلم را با نیتهای خاص انتخاب می کنن .البته گاهی هم واقعا فیلمهای خوبی را انتخاب کردن که واقعا حقشان بوده . اما متاسفانه از دید من ضریب خطا حدود 40 درصدی دارن. شاید عزیزان نظراتی دیگه داشته باشن . این را از این بابت عرض می کنم که کمپانی ها ی تولید فیلم متاسفانه در جشنوارهای نفوذ دارن و گاهی برای تضمین فروش فیلمشان کارهایی میکنن . به اسکار نگاه کنید اسکار امسال هم جوایزش کلی با انتقاد روبرو بود . فیلم برنده اسکار حتی تماشای 20 دقیقه اش هم دشوار است حداقل برای من . پس لطفا جشنوارهای مهم جهانی را یکسر سفید و بی خطا نبینیم
👏👏
دیدتو عوض کن 🙂
عالی عالی . دیدتون واقع بینانه و پرتجربه ست
تو هم احتمالا وزینی و مثله پرویز خون به مغزت نمیرسه! حتی موقع بستنی خوردن!!! کدوم آبرو کدوم ذلالت؟؟؟ مگه با نقشِ مونیکا تویِ مالنا کلِ جامعه ی سیسیل و ایتالیا، فاحشه اومدن به چشمِ کلِ دنیا؟؟؟؟،….میتونید برید و کارتن ببینید شما!
بادرود .کاملا با منتقد موافقم .تازه بنظرم نخواستن عیبهای بیشتری بگن .فیلمنامه بشدت ضعیف و خراب است . بازیها و دوربین ایراد دارن لحظه ای قابل قبولن اما بخش عمده مشکل دارن و اتفاقا فیلم جاهایی جعل واقعیت می کند .برا نمونه انتخاب بزرگ فامیل مثلا ، آیا ما در ایران امروز اونم در تهران سال 1401. 2022.23 میلادی موضوعاتی بعنوان انتخاب بزرگ فامیل داریم ؟ مضحکه ! اونم به این شکل من درآوردی . واقعا خنده داره، براشم رای گیری و انتخاباتم فیلمساز برگزار میکند ! کجای فرهنگ معاصر ایران بزرگ فامیلی که مرده پسرش میاد بزرگ فامیل بعدی رو مشخص میکنه رشوه هم میگیره ؟ مگه پادشاهیه ؟ در ثانی بعدش بقیه فامیل مگه لالن یا فلجن که اعتراضی نمی کنن. یا اون صحنه کل فامیل میان تو پستو سالن هر کسی پول کم داره برا کادو صاحب عروسی بهش پول میده . واقعا این چیزها عجیب رو از کجا در آورده فیلمساز؟ بنظرم فیلمهای قبلی این فیلمساز هم فیلمهای معمولی هستن که دارد از تصویر کردن بدبختی و فقر نون میخورد ابدا دغدغه ای پشتش نیست . ما چرا بعد تماشای 2 و نیم ساعت فقر و نکبت برا کارکترها غمگین نمی شیم ؟ دلمان برایشان نمی سوزد ؟ ریختن انبوهی چرک و بدبختی در یک فیلم اسمش سینما نیست !!! سینما اصول دارد ! اگر میگید واقعیت اجتماعی ها رو میگه خوب امروزه پر فضای مجازی هم فیلمهای بدبختی و غیره است باید آنها را هم سینما بدانیم ؟. اصلا فرق آنها با چیزهایی که امثال سعید روستا می سازند چیست ؟ چیزی که سعید روستا میسازد چه چیز جدیدی رو میکند همه چیزهایی که میگه فوق تکراری و نخ نماست . همش شعار و متلک . تا دقیقه 70 فیلم که کلا داستان ندارد و چیزی شروع نمیشه بیشتر شبیه یک قسمت آبکی از همین سریالهای بی کیفیت شبکه خانگی ست. چرا ما تا یک اسمی یه مقطعی در میشه همش بیخود و بی جهت تمجید می کنیم. این فرهنگ بت سازی را لطفا بشکنیم پایان فیلم و دقت کنید اون همه بچه ته فیلم از کجا اومدن فیلمساز برا چی آورده ؟ این که توی کل فیلم فریاد می زد خونه بابامون خیلی کوچیکه هم برادرها و خواهرشون چپیده بودن تو یه اتاق 10 متری بعد ته فیلم هزار تا بچه میارن برا جشن تولد؟ اصلا این سعید روستا نمی دونم چرا عاشق اینه جمعیت زیادی هی تو فیلمهاش رو کنه . استادیومی از جمعیت هی رو میکند اما بی دلیل ! اتوبوسی آدم آوردن و جمعیت زیاد عظمت سینمایی خلق نمی کند . و ضعفها و نابلدی را هم نمی پوشاند بیشتر آشکارتر میکند . گاهی هیاهوی زیاد از خالی بودنه
داداش موضوع بزرگ فامیل نیست مسعله رهبری قضیس اشتبام نگیره با با نماد رهبر جامعس فامیل هم نماد کشور های اسلامی که ما میخوایم بزور خودمون رو تشوشو جا بدیدیم حتی با دادن پول شرکت لیزینگ نماد ریاست جمهوری هر کی میا یه بدهی جا میزاره نفر بعد تحویل میگیره و این چرخه ادامه داره برادرا نماد ملت ایران یکی بودن یک تن پرور که از باد شکو پول در میاورد اون یکی نخبه ک نذاشتن درس بخونه بخاطر شرایط رهبر ک همون پدر باشه یکی مسافر کش نماد ادم بسیجی که نمیدونست طرف کی رو بگیره یکیو یه ادم ترسو تا کار خونه شلوغ شد جای کمک به همنوعاش از ترسش فرار کرد که اون نماد اکثریت ماست ولی در اخر ترسش ریخت خواهر نماد زن زندگی ازادی و کلی حرف دیگه دوباره فیلم رو ببین این نکات میفهمی با فکر باز
چه خوب توصیف کردین
دقیقا همینطوره👌
فیلم انقدر برامون جذاب بود که ۲:۳۰ وقت رو متوجه نشدیم اصلا
و حتی ایرادات سینماییش به چشم نیومد
فیلم نمادین
عالی
از هر جهت👏
وقتی فیلم رو میدیدم از همون ۱۰ دقیقه اول به مطلبی که شما نوشتید فکر میکردم . این فیلم آیینه تمام نمای حکومت و ملت ایران است که در دوساعت و نیم با نمادهای نیم بند به تصویر کشیده شده است. قطعا دیت فیلمساز بسته است و بخاطر حفظ شغل و موندن در جامعه به واقعیت های تلخ بیشمار و عمیق دیگر اشاره نکرده است .
این بحثی که صاحب مجلس پول میده که مهمون ها پول بیشتری هدیه بدن رو به چشم در شهر قزوین دیدم.
داداش همچین چیزهایی تو ایران نداریم . این شکلش خیلی عجیبه . این شکلی که تو میگی با این فرق داره خیلی. اصلا این نیست .
فیلم برادران لیلا بسیار اشکالات جدی داره و ضعیفه! فیلمنامه ش حفره زیاد داره
تو که هیچی نمی‌فهمی خواهشاً نقد نکن
لطفاً فرهنگ گفتمانمان را ببریم بالا. تحمل نظرات مخالفم داشته باشیم .
خیلیها با شما مخالفن اما نظر شما را می شنون واکنشی ندارن.
فرهنگ تعامل و دوستی در عین تفاوت‌ها رو تقویت کنیم !
بله هنوز هستن خیلییییی از فامیل ها ک بزرگ فامیل و ریش سفیدی و این داستانا براشون خیلی بااهمیته.و هنووووزم هستن کسایی ک برای اینکه پول بیشتری از مهمون بگیرن باهم تبانی میکنن.از اول هم قسمت پذیرایی رو نشون داد ک نسبتن فضای بیشتری داشت و انشبی ک ده نفری تو اتاق خابیدن شب عروسی بود و همشون تو ی جا خابیدن بخاطر اینکه جلوی چشم پدر مادرشون نباشن
ما که ندیدیم محاله تو ایران همچی رسمی باشه!!!!! . بهرحال ما در ایران زندگی میکنیم و اکثر استانها یا رفیق داریم یا فامیل یا از طریق رسانه‌ها میشناسیم همچین چیز عجیب شاخ داری ما نشنیدیم جوکشم باور پذیر نیست. امروزه بچه نیم وجبی به باباش گوش نمی گیره داستان بزرگ فامیل و محل میزاره و اهمیت داره ،
چقدر زیبا گفتی دقیقا
دقیقا👌👌کل فیلم کثافت بود ماهم از جامعه پایین شهریم ولی همچین اراجیفی نه تو مراسمامون بوده نه تو زندگیمون خیلی هم به بزرگترمون احترام میذاریم حتی اگه اشتباه کنه این مضخرفات فقط از یه ذهن مریض که فقط دنبال جایزس در میاد
کاملا موافقم با نقد دقیق تان و اتفاقا برخلاف دوستان منتقد سایت هم نظرشون علمی و درسته .
بسیار ممنون .
من فیلمو دوست داشتم..هم طنزهای خوبی داشت مثل صحنه دعوای سر کیف و آخرش تی تاب و بیسکوییت توش بود یا نشان دادن توالت به پدر برای راضی کردنش به بی خیال شدن سکه ها.. و هم با اینکه زمانش حدود ۲ ساعت و نیم بود واقعا خسته نمیکنه تماشاگر را ..حتما ایراداتی هم دارد اما یادمان باشد کارگردان بسیار جوان است و تازه توانسته ۳ فیلم بلند بسازد ..با اینحال همه پرسر و صدا و بحث برانگیز بوده..روستایی حتی از بازیگرش ترانه علیدوستی سن کمتری دارد..اما در بزرگترین جشنواره ها ازش تقدیر شده..حتما به پختگی بیشتری باید برسد ولی مطمئنم آینده خیلی روشنی در پیش دارد..
با تشکر
بازی مصنوعی این بدترین کار روستایی بود ابد ویک روزصدبار ببینی تازگی داره بهترین فیلم بعداز انقلابه که بهروز وثوقی هانیستن فیلم بیشتر سیاسی بود فقط برای خشنودی عوامل جشنواره‌های اسکار وکن وبرلین بایه فیلم چندین شعار وتبلیغ ضدایرانی داده شد
خیلی هیستریک بودم برام فیلم فقط دوسداشتم باباهه بمیره همین
دوسداشتم یجا به اشتراک بذارمش همین
چرا این کارگردان انقدر تلخی رو توی ایران نمایش میده از تورم و گرونی و اختلافات خانوادگی تا کتک خوردن کارگرهاو…. یعنی در حدی مأیوس کننده فیلم میسازه که عذاب و غم و نا امیدی کل وجود تماشگر رو میگیره
یه فیلم خوب و فیلمنامه خوب لزومی نداره بخواد انقدر تماشاچی رو داغون کنه و روان تماشاچی رو رنده کنه… در ثانی بعضی از صحنه های بی ادبی فیلم واقعا کلاس فیلم رو پایین آورده و خجالت آوره تماشای اون تو جمع😡
شما رو تا شیرینی از جامعه ایران بگو تا ازش فیلم بسازند.
خانم يا آقاى ن.ن شما تو كدوم كشور زندگى ميكنيد؟! انگار ايران نيستيد، درد هفتاد درصد جامعه الان همينه ،ايران پر از تلخيه ، توقع چى داريد؟ يا تو اين كشور زندگى نميكنيد يا جزء سى درصدى هستيد كه درد مردمو نه ميفهميد نه براتون مهمه
شما هر روز سر چارراه تلخى نميبينيد ؟!
سر سطل زباله ها چى؟
دستاى دراز شده فقرا به سوى مردمم نمى بينيد؟
خودكشى ، مرگ جوونها ، بيكارى
اينا واقعيت جامعست كه يه كارگردان خوب اونهارو به نمايش گذاشته
بخوايد قبول كنيد يا نه ، تو ايران اين اتفاقات داره ميفته
درد هفتاد درصد جامعه همینه اما آیا اون هفتاد درصد هر روز باید بهشون یادآوری کنن که چقدر بدبختن؟! یعنی حتما باید بهتون خونه خرابه و سنگ توالت نشون بدن تا بفهمید چقدر بدبختیم؟! ساخت اینجور فیلمها هیچ کمکی به وضعیت موجود نمی کنه که هیچ فقط یاس و ناامیدی و افسردگی رو دامن میزنه
چون میخواست جایزه بگیره ولی خب ادم حسابش نکردن
شما ایران زندگی میکنید؟؟!!!شیرینی هاش کجاست؟تورم و رشد قیمت سکه و ارز و اخراج کارگران دروغه؟صدای کارگران رو با گارد ویژه و کتک خاموش نمیکنن.یه فیلم کاملا واقعگراست.وای ونک به بالا درکش نمیکنه چون نه کارگری کرده نه دغدغه مالی داشته افزایش قیمت ارز و سکه هم به نفعش بوده.
ترکیب کلمات و عباراتی مثل سیاه نمایی، غیرت، آبرو، وطن فروشی و موارد مشابه وقتی از دهن یکسری از افراد خارج میشه، این عبارات رو تبدیل به مبتذل ترین موارد در لغت نامه فارسی میکنه و سطحشون رو به پایین ترین طبقه ممکن تنزل میده. یکسری از این ها که خواسته یا ناخواسته از قضیه پرت هستن اما من واقعا دلم برای کسانی میسوزه که خودشون فقیر هستن و خودشون مورد انواع آزار و تعرض و ظلم و تبعیض قرار گرفتن اما هنوز یکسری چرندیات من درآوردی که ابزار و آلت طبقه فاسد حاکم هست رو تکرار میکنن چون ذهن اینها رو به اسارت بردن و خودشون حالیشون نیست. فکر میکنن در تو سری خوردن از خارجی ترین و دشمن ترین «دشمن خارجی» تاریخ ایران، و فقط هرچند وقت یه بار به خدا پناه بردن عزتی هست. فکر میکنن مزاحمت هاشون تو اتوبوس و مترو برای افراد دیگه یه کار ارزشمند و دارای «ثواب» هست. فکر کردن هدر دادن سرمایه و عمرشون به پای یکسری موهومات و افسانه درباره افرادی که حقیقتشون زمین تا آسمون از روایت گفته شده و حک شده در ذهن اینها فرق داشته، یک آرمانه.
و افرادی که از روی همین جحالت ها چه ثروت اندوزی ای که نکردن و جامعه ای رو به جون هم انداختن که هیچی نداره.
اینها از سیاهی مطلق هم یه چیزی اونورتره و این حقیقت امروز جامعه ماست
فیلم ضعیف روستایی
بازی ضعیف تر نوید محمدزاده و پیمان معادی
اتفاقن بازی پیمان معادی خیلی خوب بود.اکثرن تو هر خانواده ای برادر ها هر کدوم یه مدل و استایل دارن و ی فاز فکری جدا.داشت نشون میداد ک هرکدوم سبک زندگیشون باهم فری داره و تو بعضی خونواده هایی ک وضعیت مالی خوبی ندارن ی پسر هست ک میخاد ادای ادمای با پرستیژ در بیاره و بهش نمیاد و فیکه.دقیقن ی کیف هم دستش میگیره برای اینکه کمبوداشو بپوشونه و همه هم متوجه ادا در اوردنش میشن.دقیقن بخاطر همین پیمان معادی این نقش رو خوب ایفا کرده
نمره منصفانه ای ندادید،
حالا نه که معرکه باشه ولی به نظرم فیلم متوسط به بالایی بود و 5/10 منطقی نیست.
متاسفانه نقد نتیجه دیدگاه سطحی نقاد بود که نتوانسته بود دیالوگها را درک کند
فیلم 14 دیالوگ پر مغذ و تاثیر گذار داشت که در نقد به دو سه مورد اشاره شده
در تمامی دعواها دیالوگهای گفته میشه که در ادامه فیلم کمک به تقویت جان فیلمنامه میکنه
لیلا با اختلاف با توجه به نمره دهی بر اساس ارزشهای بازیگری در لوکیشنهای مختلف بهترین بازیگر فیلم هست و از طرفی ماشینی که دخترانی از آن پیاده شدند نماد قشری از جامعه هستند که این بهبوهه ها هیچ تاثیری بر زندگیشون نداره و بلکه پولدارتر هم میشوند
به نظرم بجای نوشتن این مطلب که سر و تهش هم معلوم نیست، یکم روی ادبیات فارسی خودتون کار کنید که غلط املایی نداشته باشید لااقل
شما هم بهتره روی بالابردن درک و شعور خودتون کار کنید . البته نتیجه ای براتون نخواهد داشت ، قطعا
ضعیف
واقعا ضعیف
بازی مصنوعی نوید محمدزاده و
موضوعات تکراری در سینمای ایران
حیف که مشکلات واقعی مردم هم در قالب این سینما به فیلم خوبی تبدیل نمیشه
و عجیب که این فیلم جایزه گرفته.
مشکلات واقعی مردم چی هست؟ چندتاشو شما بگو.
خیلی ها از جمله من فیلم و هنوز ندیدیم اما اینکه یه عده میان میگن آی سیاه نمایی نکنید و آبروی ما رو پیش خارجی ها نبرید و فلان و بهمان، خدمت این دوستان عرض کنم که تشت ما خیلی وقته از روی بوم افتاده رفقا؛ یعنی روح پاک مهسا امینی عزیز باعث شد تشت دورویی و فریبکاری ما از روی بوم بیفته و همه ببینن که ایران لخته. همسایه خیلی وقته اومده و میگه که با لوازم خونه من به مهمون هاتون پز ندید و مبل و اثاثیه من رو برگردونید. دیگه همه میدونن که ما با سیلی صورت سرخ میکردیم نه با بزک و دوزک. میدونن که خنده های ما واسه توریستها و رفتن تو جشنواره های خارجی و نشون دادن تصویر خوب از ایران توسط مسئولین و آی تحریمها اثری روی ما نداشته و فلان و بهمان همش ساختگی بود و دنیایی از رنج و تباهی درون ما رژه میرفت. خیلی خوشحالم که از دورویی خلاص شدیم و دنیا حالا خود واقعی ما رو میبینه. دیگه مجبور نیستیم آبروداری کنیم و فیلم بازی کنیم. وقتی وقایع اون چند ماه، پست اول بیشتر سلبریتی های جهان و اخبار همه رسانه های دنیا چه دوست و دشمن به قول بعضی ها شد، ما هم از این حجم از دورویی خلاص شدیم و نقاب و از روی چهره برداشته و دور انداختیم. کسی در فیلمهاش سیاه نمایی نکرده دوستان. کسی نیومده مسئله ای خارج از اونچه که در ایران اتفاق میفته رو به تصویر بکشه .ذات هنر اینه که آدم چیزی که هست رو بدون روتوش به تصویر بکشه نه اینکه مثل فراستی از چارلیه در فیلم نهنگ، حالمون به هم بخوره که چرا داشت خودارضایی میکرد؛ چرا همجنسگرا بود؛ چرا انقدر چاق بود و فلان. آدمیزاد همینه. هنر واقعی کسی رو بزک و دوزک نمیکنه. دنبال مدینه فاضله و اخلاق گرایی مصنوعی نیست. دنبال این نیست که ما از چی خوشمون میاد یا نمیاد و هر چیزی که هست رو همونطوری که هست نشون میده و دروغ نمیگه. اینکه سعید روستایی به قول بعضی ها داره سیاه نمایی میکنه این سیاه نمایی نیست رفقا. هنر واقعیه. هنر واقعی دستور از کسی نمیگیره. سفارش از کسی نمیگیره. به صلاحه که اینجور باشه یا نباشه توجهی نمیکنه و راه خودش و میره. هنر دستوری همراه با یک سری ممیزات و صلاحدیدها که دیگه هنر نیست. میشه میز سلف سرویس غذا که از هر غذا بهترینش و دستچین میکنیم و با لذت میخوریم. اگر غذاهای روی میز بد باشه، به اونها دست نمیزنیم. حاضریم گرسنگی بکشیم اما چیزی که دلمون نمیخواد رو انجام ندیم. هنر واقعی به ما میگه شما چه از چیزی خوشتون بیاد یا نیاد من اون رو نشون میدم. میخواد سیاه نمایی باشه. میخواد بی اخلاقی باشه، زشت باشه هر چیزی که باشه من اون رو نشون میدم و کاری به آبروی شما پیش خلق الله ندارم. شما برو خودت و درست کن. مشکلاتت و حل کن تا منم شما رو اونطوری که شدی نشون بدم. زنده باد مخالف من که من رو اونطوری که هستم نشون میده نه اونطوری که خودم دوست دارم. آدمیزاد خیلی موقع ها خودش اشکالات خودش رو نمیبینه و این دیگران هستن که اشکالات آدم رو بهش گوشزد میکنن. هنر هم همون دیگرانه که به ما تلنگر میزنه که خود واقعیمون واقعا چه شکلیه.
از هالیوود آیا شاخ تر کسی در زمینه سینما و تلویزیون سراغ داره؟ به ندرت فیلمی رو پیدا میکنید که آمریکا توش اول به خودش یک جوال دوز نزده باشه و بعد سراغ دیگران رفته باشه. اگه زندانهای این کشور مشکل دارن مثلا زندان بان یک روانیه یا رئیس زندان آدم فاسدیه، هالیوود همونی که هست رو نشون داده و حقیقت رو کتمان نکرده. اگه خانواده ها با مشکل درونی و مواد مخدر و پدر دیوونه و فلان و بهمان درگیرن همون و عینا نشون داده. اگه مدارس مشکلی دارن یا سیاستمدارها دارن دروغ میگن و فاسدن، هر چیزی که هست رو عینا بازتاب داده و دولت آمریکا نیومده به خاطر سیاه نمایی یقه هالیوود و بگیره. خوشبختانه ما در زمینه آزادی بیان در سینما و هنر نزدیک به ده درصد مثل هالیوود هستیم. چین و روسیه حتی اجازه نمیدن یک درصد هم در فیلماشون حقیقت بروز پیدا کنه و همه چیز باید گل و بلبل نشون داده بشه. اگرچه ما داریم در این زمینه به لطف دوستانی که میگن سیاه نمایی نکنید پسرفت میکنیم ولی باز هم اجازه داریم که یه مقدار از کلاغ سیاه واقعی رو نشون بدیم که این یعنی هنوز امید هست. به امید روزی که حتی اگر بهترین در دنیا هم شدیم، ما هم یک هالیوود داشته باشیم که دائما زشتی های ما رو به ما نشون بده و بگه آهای رفیق! تو هنوز هیچی نیستی. هنوز باید برای بهتر شدن تلاش کنی. به خودت و پیشرفتهات نناز و دائم خودت و بکوب و چکش بزن تا اشکالاتت رفع بشن.
بسیار مزخرف بود حرفات.
دوزار نمی ارزید.
نه از هالیوود سر در میاری، نه کلا از سینما.
یه چرت و پرتایی میگی که فقط نگن لالی، همین
فاصله طبقاتی. فقر و بی کاری رو به گسترش.فرهنگ چشم و هم چشمی.پدرسالاری.تبعیض جنسیتی. فساد و اختلاس. تعطیلی کارخانه ها و یا کاهش ظرفیت تولید وتعدیل نیرو .اثرگذاری شدید تحریم بر اقتصاد کشور و ناتوانی کنترل بازار آشفته کشور توسط دولت مردان.دشوار شدن تشکیل خانواده برای جوانان بخاطر کاهش سطح درآمد و بیکاری .بی عدالتی و سرکوب مطالبات به حق.نداشتن چشم انداز روشن برای جوانان کشور با گرانی و تورم روز افزون .افزایش فشار روانی بر مردم و بالا رفتن تنش در داخل خانواده ها و روابط میان افراد جامعه و…. اینها مسائلی هستن که کم و بیش کشورمون درگیرش هست و کارگردان خواسته همه شو تو این فیلم جابده اما همین قضیه پاشنه آشیل فیلم شده و فیلم بیش از اندازه آشفته شده..باید بجای باز کردن موضوعات متعدد ، صرفا به باز کردن چند موضوع و پرداختن عمیق به اونها اکتفا می کرد.یه فیلم دو ساعته کشش این رو نداره که به طور منسجم و عمیق به بیان اکثر مشکلات جامعه بپردازه.
کلی نقد منفی و منم با دید منفی فیلمو دیدم و این بدون شک بهترین اثر سعید روستایی بود، واقعا اثر خوش ساختی بود فقط نقد منطقی نمبیبنی اونی که تعریفم میخواد بکنه از فیلم یه جاش تخریب میکنه، تو فیلمای قبلیش هم همین آدما بودن همین شخصیتا ولی اون موقع سیاه نمایی نبود الان شد سیاه نمایی، فیلم کاملا قصه گو و پر از موقعیت های جذاب بود و فیلمنامه هیچوقت افت نکرد
سلام …
به دلیل ناراحتی از بدبودن این فیلم و پراکندگی فکر بدون ترتیب میگم
یک..سکانس پایانی بسیار بده زیرا در فیلم رئالیستی ایرانی پسری که پدرشو دوست داره یا حتی نداره و دختر ایرانی به محض متوجه شدن اتفاقی برای پدر داد وبیداد می کنن و سمت پدر می آن و میگن
چی شده ..بابا.بابا..
بقیه رو صدا میکنن
اینکهبخوای ازز شخصیت های فیلم پدرخوانده الهام بگیری بدون اینکهاین شخصیت هارو توی جامعه و زندگیت پیدا کنی مسخرست مسخره. فوردکاپولا و ماریو پوزو توی زندگی خودش پیداش کردن
دوم.. پدر همه چیزخواه اگر می خواد بزرگ فامیل بشه قطعا منافعی داره نه اینکه بخواد همه جلوش وایسن حتی عقده حقارت هم داشته باشه .
ضمنا بقیه پدرهای دیکتاتور یا یکی دوتا از بچه هاشون وضعشون خوبه یا حداقل کمکی می کنن و از پس اون کمک منت می ذارن نه اینکه چهل تا سکه جمع کنی .خواستگار فراری بدی. و درکی از شرایط بچت نداشته باشی
اگر چنینه محبت پسران یا ترحمشون اصلا بی منطقه و باید نفرت داشته باشن . مانفرتی نمی بینیم به جز لیلا
همین چنان کاریکاتوریه که فیلم رو خراب میکنه
سوم.. هر پدر دیکتاتوری می خواد توی زندگی بچش دخالت کنه و عدم دخالت براش بیماری وسواس میاره و جلوگیریش توهینه براش
اما در این فیلم جز یک سکانس که ماشین رو به پسره نمی خواد بده
هیچی نمی بینیم و این واقعا فاجعست از لحاظ هنری
چهارم.. پسرها نفرت عجیبی به فامیل دارند پس اصلا منطق نداره حتی بخاطر پدرشون اونجور مجلس رو گرم کنن
پنجم..در قرن بیست و یک کمتر پدری هست برای یک اسم
نان الم شنگه راه بندازه یا برای اینکه ببینهپسره یا دختر
بلند بشه بره بیمارستان داد و بیداد کنه
فیلم ادعای رئال داره یه پدر غیرملموس میسازه . حتی اگر فرض کنیم چنین پدری هست بچه هاش به معنای واقعی کلمه به عنوان یک دیوانه نگاش می کنن و بهش می خندن حداقل پنهانی
پنجم..جای فاجعه فیلم صحنه ایست که پدر در جلد دایی جان ناپلئونه و بچه هاش دارن دروغاشو میگن
فیلمساز اصلا دست روی چنین اختلالی نمی ذاره کمدی هم نمی خواد بسازه تازه پدره باهوشم هست و درباره سندگروگذاشته دروغ می گه خب اصلا غیرقابل باوره
این یه سکانس در نابلدی در نشان دادن یک جامعه ایرانیست
ششم..صحنه ای کهمی خواد اختلاف طبقاتی و عقده برادران رو نشون بده چنان سطحی و مبتذله که سابقه نداره
چهارتا دختر خوشپوش از ماشین گران قیمت بیرون میان چ اسلو موشن و نگاه هاج و واج سه تا برادر روی پله
از این خوشپوش ها از هر طبقه ای هست و اینکه هیچگاه طبقه پایین این قدر واضح و مسخره نگاه نمی کنه و اصلا اختلاف طبقاتی حس نمیشه
هفتم.. دیالوگ های ترانه علیدوستی پرادا و افادست حتی گاهی دیالوگ محمدزاده
هشتم.. فرهاداصلانی توی بیمارستان میگه بذارین دلش خوش باشه و بادادن سکه موافقه بعد توی نقشه لیلا در سکه ندادن موافقت می کنه
نهم..کجای ایران توی این قرن به این وضوح چنین رسمی برای عروسی هست؟
نمیگم نیست اما متن نیست محور نیست جوری که تعهد محضری بگیرن و بخاطرش نون بچه ات رو ببری
یکی از خرده فرهنگ های نادرسته که هم اکنون هم هست نه اینکه بیای هسته اصلی فیلمت باشه و بستر مشکلات
یازدهم..یه مرد سالم و خوش فکر توش نیست حتی علیرضائه هم شعارای اخلاقیش پرت و نامناسب باموقعیتن
دوازدهم..صحنه گریه علیدوستی در بیمارستان واقعا بیخوده و اگزجره
سینزدهم..صحنه های عروسی واقعا از نظر کارگردانی و فهم دکوپاژ ضعیفن
وقتی می خواد اسم بزرگ فامیل رو ادا کنه
دوربین حرکت می کنه و تا تقریبا بسته پدر می رسه و یه حالت شکوه بهش می ده
در حالیکه کارگردان ادعای رئال و حتی ضد پدره بودن داره دلیل نداره اینجا حس شکوه در مخاطب ایجاد کنی
چهاردهم.. فیلم اتفاقا مشکلات اقتصادی و فرهنگی رو به گردن خود فرد انداخته و حتی تحریم رو از عوامل بدبختی معرفی میکنه به جز صحنه صحبت فرد کلاهبردار درباره لیزینگ کهواقعا خوب و بجاست
اصلا پروپاگاندای حکومت شده
فیلم
شما از پس این پدر به یک دیکتاتوری و تک صدایی در ایران نمی رسید چون پدر دیکتاتوریش را روی زندگی ها به طور واضح و ملموس ادا نکرده
بیشتر بحث ها حول رد کردن عقاید و حرفای پدر هستن تا اینکه بااستفاده از تاثیرات مخرب تربیتی پدر بر زندگی اونا رو رد کنن و پدر رو به بحث تربیتی بکشن و تربیتشو نقد کنن
و آخر اینکه .. صحنه ای که پدر بعد از توالت دیدن می ره بیمارستان که فهمیدیم بازی در آورده سوال میشه
مگه دکترا نمی فهمن بازیه؟چطور اینقدر علم بدبخت شده گول می خوره یه مریض الکی رو می بره تا آی سی یو
چون فهمیدیم پدر اصلا سندگرو نذاشته در حالیکه نقش بازی کرده حالش بخاطر سند گرو بد شده
به نظرم شما انگار تو ایران زندگی نمیکنید من کاملا با همچین والدینی بعنوان مشاور درارتباط بودم که واقعا زندگی بچه هاشونو خراب کردند فقط به خاطر چشم و هم چشمی توقعات بیجای خودشون
یا مشکلات روانی
زن ستیزی یا هر چیز دیگه
من نظر متفاوتی دارم.فیلم سیاه نمایی نبود بلکه فیلمی با تنش های تکراری همچون ابد و یک روز و چند پله ضعیف تر از متری شیش ونیم.به قول منتقد سایت دعواهای پینگ پونگی.با اینکه افرادی چون اصلانی و معادی بازی خوبی داشتن ولی از صد خود خیلی دور بودن واقعا.برای من بازی پور سمیعی و علیدوستی هیت کرد.سکانس پایانی و لبخند های پارادوکس دار لیلا که همراه با نلراحتی بود.فیلم خوبی بود ولی خیلی جا داشت بهتر باشه مخصوصا فیلمنامه.
با تحلیل منتقد موافقم. این حداقل سه چهارتا موضوع و فیلم بود در یک فیلم. تمام سکانس ها کاملا واقعی و به روز و قابل درک برا اغلب مردم جوری که یا توش الان هستند یا جاهایی از زندگیشون یا تو زندگی بقیه تجربش کردند و یا این نگرانی براشون بوجود میاد که با همین فرمون پیش برند احتمالا در آینده با وضعیت مملکت تجربه خواهند کرد. اینکه منتقد مدام میخواد وصلش کنه به فیلم قبلی موافق نیستم این سکانس و موضوع کاملا مربوط به وضعیت به روز جامعه بوده و هست. فقط سرعت خیلی بالا در تمام اتفاقات فیلم و گنجوندن تمام مشکلات و معضلات به روز فیلم داخل یک فیلم ایرادی هست که میشه بهش وارد کرد. شاید بعد نبود داخل فیلم مثلا میزد فلان قدر ماه یا سال گذشت. شاید کارگردان میخواسته تمام موضوعات و مشکلات را در یک فیلم همه را با هم جمع کنه بره. ولی هرچیزی که بود عین پتک میزنه تو سر آدم که حواسش سر جاش بیاد وامروز یه فکری بکنه که فردا تو واقعی این سکانس ها قرار نگیره
فیلم خیلی فیلم بدی بود! ابدا سیاه نمایی نیست و عین واقعیت هم هست اما به شدت کار مبتذلی از آب دراومده.
سعید روستایی نه اینکه قدمی رو به جلو برنمیداره بلکه 10 قدم هم به عقب برمیداره….
این حجم از آشفتگی تو فیلمنامه امکان نداره!
این حجم از بازی های بد و مصنوعی (به جز بازی های خوب علیدوستی و پورصمیمی) اصلا امکان نداره!
سوال اینجاست که فیلم راجع به چه موضوعی است دقیقا؟
اینکه تو موقعیت جدی کار تا این حد تبدیل به کمدی مبتذل میشه واقعا چه چیزی رو برای دفاع باقی میذاره؟
برعکس دو کار قبلی روستایی که کارهای نسبتا خوب و سرپایی بودن، علی رغم همه ایرادات، این کار اما با اختلاف ضعیف ترین و بدترین کار روستایی تا به امروز بوده.
امتیاز من: 3 از 10
خب عزیز دلایلت رو هم بگو دیگه اگه بده چرا بده
مهم اینه که اصلا نفهمیدی مضمون فیلم چیه
فیلم فقط مضمون نیست! فقط داستان نیست! اتفاقا داستان و مضمون که خوشبختانه مشخص هست و نمایانگر واقعیات جامعه! بلکه فیلم چیزهای مهمتری دارد که در فیلمسازی و صنعت سینما مشخص میشود، که منتقد خارجی و داخلی این رو درک میکنه اما مخاطب عامه (نه طرفدار واقعی سینما) درکی از اون مسائل نداره. به هر حال سوژه و موضوع خوبی بود اما کاملا حیف و سوخت میشه… کارگردانی که نه بلد هست ملودرام چیه نه فرق کمدی سیاه و کمدی مبتذل رو بلده و نه میدونه جایی که باید جدی بشه همه چی چرا به دنبال خنده هست!
نگاه فیلمساز به مساله فقر تحقیر آمیز به نظر میرسد نه دلسوزانه!
این فیلم خود سینماست . فیلم به بهترین شکل مشکلات لایه ای جامعه رو نشون میده . بنظرم تک تک موقعیت ها جای صحبت داره . و این رو کسی جز خودمون که داریم توی این جامعه زندگی میکنیم نمی‌فهمه.
درود
خیلی خوب ساخته شده و بازی ها خیلی عالی. اما حرف منم اینه که چه جوری روشون شد این فیلم رو ببرند جشنواره های خارجی؟! یه کمی غیرت و تعصب هم روی خودمون و کشورمون و آبرومون داشته باشیم خوب چیزیه. آیا شما اگر یه مشکلی تو خانواده ات باشه یه نقطه ضعفی باشه میری پیش دشمنات جار میزنی که هم دشمن شاد بشی هم به اونا بگی بفرمایید از این نقاط میتونید ضربات بیشترتون رو وارد کنید؟؟؟ این فیلم خیلی خوبه ولی اگر ما ایرانیا همدیگه رو و کشورمون رو دوست داریم باید بین خودمون ببینیم و بررسی و نقد کنیم نه اینکه بریم تو کل دنیا جار بزنیم که آییییی دنیا بیایید ببینید ما اینهمه سیاهیم! آه و صد آه از سینماگرای عزیزمون. جان هرکسی دوست دارید اینقدر آبرومون رو تو دنیا نبرید…
خیلی پرتی. عدم درک از هنر می تونه ما را به یک شعار چی صرف تبدیل کنه. فیلمهایی با معضلات اجتماعی در هر کشوری ساخته میشه. پس اونها هم ابروی کشورشون را بردند. اصلا می تونی بگی ابرو چیه ؟ این واژه ای که در فرهنگ ما چه جنایت ها که مرتکب نشده.
با همون رویی که حکومت ج.ا ادعای مردم سالاری داره فیلمشونو بردن جشنواره…چیه؟ آبروی نداشته رو می خواد بریزه؟ دیگه دولتمردای ما آبرویی هم برامون گذاشتن که با یه فیلم بخواد بریزه؟ رییس جمهورمون که ریاضی پنجم دبستانم بلد نیست. وزیر امور خارجه مون در حد کتاب زبان دوم راهنمایی ام نمی تونه انگلیسی صحبت کنه. حکومتمونم که یه روز بالا کشیدن اوباش از دیوار سفارت عربستان رو تحسین می کنه و یه روز به امضای عهدنامه ی بدتر از ترکمانچای با سعودی ها افتخار می کنه. دیگه آبرویی هم برامون مونده که بخواد ریخته بشه؟ بهتره به جای ننه من غریبم و ناراحتی بابت نمایش واقعیت های جامعه، از اون کسایی گلایه کنید که باعث شدن واقعیت جامعه اینقدر سیاه بشه و با تصمیمات اشتباهشون چند نسل رو نابود کردن…
👏👏👏
با همین تفکر هست که وقتی یه نفر مورد تجاوز قرار میگیره، قربانی رو سرزنش میکنن. با همین تفکر یه مشت اشغالگر هر کثافت کاری ای میکنن و زندگی رو برای یه ملت جهنم میکنن اما خوشحالن بخاطر اینکه میدونن بعضی ها از ترس «آبرو» حقوقشون رو فریاد نمیزنن. با همین تفکر سر یه بچه رو قطع میکنن تو شهر می‌گردونن میگن «ببینید آبرو داری کردم!!! غیرت داشتم!!!»
تف به اون غیرت و لعنت به اون آبرو که ابزار سواستفاده کثیف ترین انسان های تاریخ شده
این فیلمو دیدی و افکار پوسیده اون پدر و بحث ابرو رو دیدی قبول هم داری فیلم خوبیه باز داری از ابرو الکی و تو خالی حرف میزنی؟؟
قصد کامنت گذاشتن نداشتم، اما کامنت شما حالم را بد کرد، خواستم جوابی به شما داده باشم… شما مطمئنا آدم بی سوادی نیستید چون کامنت گذاشتید پس میتوانید بنویسید، آدم بیسوادی نیستید چون اهل فیلم دیدن هستید، چون به اینترنت دسترسی دارید و میتونید از آن استفاده کنید و چیزهای دیگر… اما متاسفانه بلاهت مرض ندارد، چطور یک انسان احتمالا درس خوانده که توانایی اندیشه کردن دارد ممکن است به چنین نگرشی از هنر، سینما و کلا زندگی برسد و چه میشود که مفاهیمی مانند آبرو و وطن دوستی را این گونه معنا میکند؟به راستی چه اتفاقی می افتد که بشر از طریق دیدن، شنیدن و شاید خواندن، این گونه در قعر بلاهت، توانایی اندیشیدن را از دست می‌دهد و مانند یک طوطی و شاید با سخافت دردناکتری تنها کارکرد زبان و نطق را در تکرار کردن جستجو میکند….
من از ۱۰ به این فیلم ۴ میدهم اما از ۱۰۰۰ به فهم شما یک هم نمی‌دهم.
کار فیلم ساز اینه از موضوع هایی که تو جامعه خودشه فیلم بسازه…این فیلم از دید عموم خوبه چون خیلیا با گوشت و خون حس کردن اینهارا …این در تمام کشورها بین تمامی اهل هنر مرسومه…این ایراد کار نیست…شما بهتره فیلم های تخیلی که همچی گل و بلبله ببنید….این فیلم پر از مضمون قابل درک بوده …هنوز همچین خونواده هایی هستن چون شما ندیدی دلیل براین نیست واقعی نباشه
به نظرم فیلم خیلی عالی بود چون به طور کامل شکاف طبقاتی رو شفاف سازی کرد ،اینکه مامور ضد شورش میارن تا کارگرا رو بزنه کاملا درسته تو ایران من به چشم دیدم و همه هم دیدیم ،به نظرم کسایی که از این فیلم بدشون میاد خودشون خواهان این حکومت …هستن ،الان نمیشه هیچ کاری کرد با این وضعیت فقر و بدبختی کسی هم که واقعیت رو میگه یا اعدام میشه یا حبس میشه واسه مدت طولانی
توکشور های دیگه پلیس ضد شورش میان اب معدنی پخش میکنن…بغل میکنن شورشیارو…..
نه …، ولی هر چیزی هم شورش قلمداد نمیشه
منم فیلم رو دیدم و دقیقا با نظر منتقد موافقم
فیلم خیلی خوب فضاسازی کرده بود اما هرچی مشکل بود داخل قصه گذاشته بود بدون اینکه از دل اونا بتونه موقعیت در بیاره..یعنی انگار فقط میخواسته به همه چیز اشاره کنه بدون اینکه براش تو فیلم موقعیتی بسازه.
بازی بازیگرا رو خیلی دوست داشتم. مخصوصا ترانه علیدوستی و پورصمیمی
وطن فروشا چطور واسه این فیلم به به میکنن هر چی دزد کلاهبردار معتاده تو این فیلم جا داده کارگردان
هدف این فیلم ذلیل نشون دادن مردم ایران چهارتا شخصیت مثبت خوبم میزاشتید کسی شک نکنه لاقل همش بدبختی انرژی منفی که به جامعه تزریق میکنن با این فیلم ها
اکسیژن به مغزت میرسه یا نه ؟
من که میگم نمیرسه
فکر میکنی الان جامعه ایران چطوره؟؟پاشو از خونه بزن بیا بیرون تو خیابون میبینی مردم ایران تو این فشار اقتصادی چه وضعیتی دارن اونوقت تو ماله کشی کن
وطن فروش اونیه که مملکت رو به این روز انداخته و با تصمیمات اشتباهش و به اسم دین زندگی چند نسل رو نابود کرده. کله ت رو از زیر برف بکش بیرون و یه لحظه به جای خوردن ساندیس به اطرافت نگاه کن تا واقعیت ها رو ببینی.
درود به شرفت
ننگ بر وطن فروشی پرادعا
حقیقت تلخه
کاملا درست میگی شما. حرفت کاملا درسته. اینایی هم که دردشون اومد یه نگاهی اطرافشون بندازند، دیوار زیاده. بکوب. محکمتر
بازی سرکار خانم ترانه علیدوستی بی نظیر بی نظیر هست چرا منتقد یا از روی عقده نگری چرا بازی این هنرمند را نادیده می گیرد بقیه هرکدام به سهم خودشان قابل تحسین مانند آقا نوید که همیشه تحسین برانگیز و بقیه آقایان
بهترین بازیگرش بدون شک ترانع علیدوستی بود اینو همه میدنن جز منتقد دوزاری شما
من فیلم را خیلی دوست داشتم و ریتم داستان واقعا خوب بود در طول فیلم اصلا خسته نمیشه تماشاگر و نگاهش را کامل معطوف به فیلم می کنه، بازی بازیگران همگی واقعا عالی بود و نمی شه به کسی خرده گرفت، مخصوصا ترانه علیدوستی، ولی یکسری نکات منفی هم فیلم داره و این یه جور خودزنی فرهنگی و سیاسی هست مثل ریختن اون حجم از گارد دولتی برای سرکوب کارگرها و اینکه تو 2 یا 3 ماه دلار از 5 هزارتومان شد 30 هزارتومان که این ها واقعیت نداره و باعث میشه تماشگر خارجی نگاه خوبی نسبت به کشور ایران نداشته باشه و فکر می کنم یکی از دلایل عدم پذیرش اکران این فیلم همین موضوع باشه، به هر حال فیلم واقعا داستان پر کششی داره ولی نباید انقدر سیاه نمایی می کرد.
سیاه نمایی ؟
خود واقعیه از تبعیض جنسیتی تو خانواده تا اختلاس و مشکل فرهنگی اجتماعی و تورم
اینها تو کشورمون هر روز اتفاق نمیافته و دیکتاتوری پدر در خانواده رو به کل جامعه نسبت بده متوجه میشی منظور چیه
الان طی دو روز دلار از چهل و شیش تومن میشه شصت تومن. اونوقت چطور شما میگی اینها واقعیت نداره. یا در ایران زندگی نمیکنی شما یا قیمت دلار و دنبال نمیکنی.
دوست عزیز توی کمتر از یک هفته دلار از ۴۰ هزارتومان رسید به ۶۰ هزار تومان…اینا که دیگه خودزنی نیست از نظر شما؟ فیلم هم نیست! سعید روستایی هم نساخته!
عقل رو خدا داده برای فکر کردن
چهل و چند سال فساد رو به رشد که همه با گوشت و استخوان لمس کردن که فیلم نبود...مرده شور سیستمی که با ….ارزشهاش همه ارزشهای پاک و مقدس را به گنداب وجود کارگزارنش به کثافت کشید.بابا تو کجا بودی که ندیدی نکنه سرت تو آخور همین …بوده ..؟.!!