«دیوید لینچ» پیش‌تر در یک ویدیوی مضحک گفته بود که تماشای فیلم روی گوشی‌های موبایل یک تجربه «واقعی» نیست. او در ویدیویی که به همراه دیسک‌های دی‌وی‌دی «امپراتوری درونی» (Inland Empire) منتشر شد گفته بود: «اگر فیلمی را روی یک تلفن می‌بینید، در یک تریلیون سال هرگز فیلم را تجربه نخواهید کرد. تصور می‌کنید که آن را تجربه کرده‌اید، اما به شما خیانت می‌شود. خیلی غم‌انگیز است که فکر کنی فیلمی را روی تلفن لعنتی خودت دیده‌ای. واقعی شوید.»
به گزارش مووی مگ به نقل از 30نما، کارگردان «تویین پیکس» (Twin Peaks) و «جاده مالهالند» (Mulholland Drive) در مصاحبه جدیدی با «کایه دو سینما» به همین موضوع پرداخته و می‌گوید: «فیلم‌های بلند به بد وضعی افتاده‌اند، سریال‌های تلویزیونی جای آن‌ها را گرفته‌اند. مردم به اندازه گذشته به سینما نمی‌روند، ویروس کرونا مانع شد. پیش‌تر، برای پرده‌های بزرگ فیلم می‌ساختیم، با بلندگوهای بزرگ و مطلوب. فیلم می‌ساختیم انگار که خود تئاتر بود. می‌توانستی بنشینی و واقعاً قدم گذاشتن به دنیایی جدید را تجربه کنی. حالا این تجربه در کتاب‌های تاریخ لعنتی است! اندوه‌بار است. و بسیاری از آثار را روی گوشی‌های موبایل و تبلت‌ها می‌بینند. همیشه می‌گویم: مردم فکر می‌کنند که فیلم دیده‌اند، اما اگر روی موبایل ببینند، هیچ چیزی ندیده‌اند. غم‌انگیز است. اما می‌گویند: «برای ما اهمیتی ندارد، فیلم را دیده‌ایم، اگر خلاف این فکر می‌کنی مشکل خودت است.» چه می‌شود کرد؟»
«مارتین اسکورسیزی»، «جین کمپیون»، و «جیمز کامرون» در سال‌های قبل اظهارات مشابهی در مورد تجربه دیدن فیلم روی موبایل بیان کرده بودند.
کامرون گفته بود: «نکته اصلی را درک نمی‌کنند. وقتی به سینما می‌رویم با خودمان عهد می‌بندیم که تا چند ساعت تمام توجه خود را متمرکز کنیم. مسئله غرق کردن خود است… تصمیم به متعهد شدن پیش از ورود.»
کمیپون می‌گوید: «چیزهایی را روی آی‌پد می‌بینم. اما فیلم‌ها را روی گوشی موبایل نگاه نمی‌کنم. حد و حدودش اینجاست. اگر فیلمساز ویژه‌ای باشد، به سالن سینما می‌روم.»
اسکورسیزی نیز گفته بود: «پیشنهاد می‌کنم – اگر خواستید یکی از فیلم‌های من، یا بسیاری از فیلم‌های دیگر را ببینید – لطفاً روی گوشی موبایل آن را تماشا نکنید، شاید یک آی‌پد، یک آی‌پد بزرگ بهتر باشد.»
«الخاندرو گنزالس اینیاریتو» سال گذشته از دیدن فیلم‌ها روی صفحات نمایش به جای سالن‌های سینما حمایت کرده و گفته بود: «اگر یک فیلم فلینی یا گدار را روی کامپیوتر ببینید، همچنان یک فیلم عالی است. قدرت ایده را تغییر نمی‌دهد. اما به نظر من ایده‌ها از لحاظ ایدئولوژی به اندازه کامپیوتر تقلیل پیدا کرده‌اند، و همه در آن شریکند. تقلیل ایده مسئله‌ای است که باید در موردش حرف زد، نه امکانات مدیوم.»
والا سینما رفتن تو امریکا الان گرون تر شده و پلتفرم ها ارزونتر
همه چیز به فنا رفته استاد لینچ طرف با گوشی سه در 4 تو متروی فیلم میبینه ده بار هم خط عوض میکنه بعد میاد به فیلم نقد هم میده
دیوید لینچ رو دوست دارم، از فیلم کله پاک کنش خوشم نمیاد اما جز اون هرچی ازش دیدم خوب بوده مخصوصا فصل شاهکار سوم تویین پیکس. خارج از سینما هم میشه گفت یه آمریکایی اصیل و واقعا آدم حسابی رک و راسته
عزیزم فیلمای دیوید لینچ برای سن شما مناسب نیست و تاثیرات مخرب میذاره روی ذات پاک و لطیفتون.پیشنهاد من به شما فیلم سراسر شادی آور و رنگارنگ ثور عشق و تندر از محصولات عمو فایگی و مهدکودک مارول:))
نه من همین فیلم های لینچ رو می‌خوام ببینم ولی مطمئناً دیگه هیچوقتِ هیچوقت فیلم خواب آور فسیلمن رو نخواهم دید!
اون حس کرینج که سر سکانس کتک خوردن صاحب مغازه از دنیرو تا اعماق روحم پدیدار شد حقیقتا هنوز جاش درد میکنه 😏
عزیزم پیشنهاد می کنم تو هم سرت تو کار خودت باشه…هنر سلیقه اییه و هر کس هر چیزی دوس داشت می تونه ببینه….توتالیتری تا عمق وجود ملت نفوذکرده….