فیلمساز مستقل کانادایی می‌گوید از فیلمسازی بازنشسته خواهد شد.
«ژاویر دولان» فیلمساز کانادایی ۳۴ ساله می‌گوید از فیلمسازی بازنشسته خواهد شد. او که در کودکی سابقه بازیگری دارد در مصاحبه با نشریه اسپانیایی «ال پاییس» می‌گوید: «دوست ندارم دو سال به پروژه‌ای متعهد شوم که به ندرت کسی آن را می‌بیند. شور و شوق زیادی را برایش می‌گذارم و با این ناامیدی مواجه می‌شوم. باعث می‌شود فکر کنم که آیا فیلمسازی من بد است یا نه، اما می‌دانم که نیست.»
به گزارش مووی مگ به نقل از 30نما، آخرین فیلم دولان «ماتیاس و ماکسیم» (Matthias & Maxime) در سال ۲۰۱۹ به جشنواره کن رفت و از «راتن تومیتوز» امتیاز ۶۴ درصد دریافت کرد.
دولان اضافه می‌کند: «درک نمی‌کنم که هدف قصه‌گویی چیست وقتی همه‌چیز پیرامون ما در حال فروپاشی است. هنر بی‌مصرف است و متعهد کردن خود به سینما، وقت تلف کردن…»
این فیلمساز در سال ۲۰۲۲ به کناره‌گیری از فیلمسازی اظهار تمایل کرده و به «لو ژورنال دو مونریال» گفته بود: «واقعاً دیگر نمی‌خواهم این شغل را ادامه دهم. خسته‌ام. در سال ۲۰۲۲ هستیم و دنیا به‌شدت تغییر کرده. من در آن دنیا دیگر نیازی احساس نمی‌کنم که داستا بگویم و خودم را بیان کنم. می‌خواهم با دوستان و خانواده وقت بگذرانم. می‌خواهم تیزرهای تبلیغاتی بسازم و وقتی به اندازه کافی پول پس‌انداز کردم خانه‌ای ییلاقی برای خودم بسازم. این را به هیچ وجه از جنبه غم‌انگیزش نمی‌گویم. فقط می‌خواهم زندگی دیگری با تجارب دیگری داشته باشم.»
دولان اولین فیلمش را در سال ۲۰۰۹ با عنوان «مادرم را کشتم» (J’ai tué ma mère) ساخت. او در سال‌های بعد ۸ پروژه دیگر در مقام کارگردان ساخت که آخرین آن‌ها مینی‌سریال «شبی که لوگان بیدار شد» (The Night Logan Woke Up) در سال ۲۰۲۲ بود.
لطفا به شخصیت های سختکوشی مثل دولان توهین نکنین …خب طبیعیه الان دیگه اونقد فیلم و کلیپ زیاد شده و دیگه مردم خودشون کلیپ میسهزن ..به همین دلیل ببیننده کم شده وگرنه کارگردانی مثل دولان کیفیت کاراش همیشه بالاست میسازن م
فیلمایی هم که میسازن به مذاق همه هم خوش نمیاد یه سری داستان بی هدف رو همیشه بار ها و بار ها دارن تعریف میکنن چیز جدیدی ارائه نمیدن که اونایی هم که از سینمای هنری خوشش بیاد بشینه ببینه
وای به حال اونایی که فیلمای پاپ کورنی دوست دارن
اومدن یه فیلم ساختن که کلی نوآوری روایی و خلاقیت درش بود و همون فیلم وقتی اسکار برد شماها طغیان کردید!
همون بهتر سینما به فنا بره. فقط من می‌خوام بیست سی سال دیگه (اگه عمری بود) ببینم کسی نوستالژی فیلم های دهه ۲۰۱۰ و ۲۰۲۰ رو مطرح میکنه… همونجا میزنم دهنشو پر خون میکنم میگم اون موقع که همه به این فیلم ها بد و بیراه می‌گفتن کدوم قبرستونی بودی؟؟ با هیتر ها نمیشه کاری داشت چون اونها اصولا وجود خارجی نخواهند داشت! اون ها میرن همونجایی که منتقدان بریتانیایی فیلم زمان اکران روانی هیچکاک تو ۱۹۶۰ رفتن، همونا که همشون به فیلم نقد منفی نوشتن!