«گودزیلا» یکی از مشهورترین هیولاهای تاریخ سینما به شمار میرود که رفته رفته قدمتش در حال رسیدن به صد سال است! این هیولا نخستین بار در سال 1954 رونمایی شد و در توصیف آن این طور ذکر شده که “او دایناسوری بوده که به واسطه آزمایشهای هسته ای دچار تغییر ژنتیک شده است”
از گودزیلا تا به امروز فیلمهای فراوانی ساخته شده که روند آنها بهشدت سینوسی بوده است. «Godzilla Minus One» آخرین نسخه ژاپنی است که بر اساس این داستان ساخته شده است. (این هیولا در هالیوود هم سری فیلمهای پرفروشی دارد). «گودزیلا منهای یک» یکی از موفقترین آثاری است که درباره این هیولا ساخته شده است و در فصل جوایز نیز موفق شد تا جایزه اسکار بهترین جلوههای ویژه را کسب کند. این جایزه، برای خالقان «گودزیلا» یک رؤیای همواره بلندپروازانه بود که سرانجام رنگ حقیقت به خود گرفت.
«Godzilla Minus One» در مقایسه با آثار سری قبلی «گودزیلا»، رویکرد متفاوتی اتخاذ کرده است. در آثار قبلی اغلب شاهد هجوم گودزیلا و صرفاً مقاومت ژاپنیها بودیم که در نهایت منجر به عقبنشینی گودزیلا و حفظ غرور ملی ژاپن میشد. اما در نسخه جدید، شخصیتها رویکرد محوریتری در داستان دارند و شاید برای اولینبار در این سری از فیلمهاست که ما میتوانیم با شخصیتهای داستان همراه شویم و نگران سرنوشتشان شویم.
نکته حائز اهمیت این که شخصیتهای قصه «گودزیلا» برخلاف قبل، دیگر تماموکمال اجراکننده سیاستهای دولت ژاپن نیستند و بهاصطلاح عاشق وفاداری و قربانیکردن خود نیستند. این بار، تمامی شخصیتهای داستان یکصدا، نهتنها به ژاپن و سیاستهای دولت انتقاد میکنند؛ بلکه معتقدند شهروندان ژاپن نباید بیخود و بیجهت خود را نابود کنند و بالعکس، باید زنده بمانند و این کشور را از نو بسازند.
این رویکرد حتی در داستان نیز با تدبیری هوشمندانه به تصویر کشیده شده است. شخصیت اصلی داستان خلبانی است که خانواده خود را در جریان بمباران ازدستداده است، شخصیت زن نیز وضعیت مشابهی دارد و آن کودکی هم که اتفاقی در اختیار زن قرار گرفته نیز خانواده خود را ازدستداده است. این 3 شخصیت هیچ ارتباطی به یکدیگر ندارند اما فیلم با هوشمندی، آنها را تبدیل به خانواده ای 3 نفره میکند تا به این شکل، امید را به تصویر بکشد. البته ذکر این نکته نیز ضروری است که صرفاً رویکرد انسانی فیلم، در مقایسه با آثار قبلی گودزیلا یک پیشرفت مهم رو به جلو بوده است و نباید انتظار درام چند لایه از این عنوان را داشته باشید.
«Godzilla Minus One» در بخش جلوههای ویژه نیز عملکرد بسیار مطلوبی دارد. فیلم علیرغم این که با بودجه محدود 15 میلیون دلاری ساخته شده است، اما در مقایسه با آثار هالیوودی نه تنها از لحاظ کیفیت مشکل چندانی ندارد، بلکه حتی در مقاطعی، این محدودیت بودجه منجر به خلاقیتهای تصویری شده است. خوشبختانه کارگردانی صحنههای اکشن در «Godzilla Minus One» رضایت بخش است و میتوان گفت که گودزیلای ژاپنی این بار توانسته همپای نسخه آمریکایی و غیر اصلی خود، در بخش جلوههای ویژه عملکرد مناسبی از خود بر جای بگذارد.
نقد ویدئویی فیلم «Godzilla Minus One» را در ادامه ببینید:
«Godzilla Minus One» یک پیشرفت روبهجلو برای سری فیلمهای «گودزیلا» به شمار میرود. همانطور که اشاره شد، فیلم در ارائه یک نقطهنظر جدید در خصوص مردمان ژاپن عملکردی متفاوت از گذشته پیش میگیرد که به نظر مهمترین تغییر فیلم است. پیامی که قصد دارد بگوید مردم ژاپن صرفاً گوشت دم توپ نیستند و میخواهند از زندگی لذت ببرند و تجربههای نابی کسب کنند و در این راه، «گودزیلا» را، هرچقدر که بزرگ و ترسناک، شکست میدهند و تاریخ کشورشان را از نو میسازند.
نمره: 8/10
منتقد: میثم کریمی
واقعا لذت بردم.
خاطرم نیست فیلم گودزیلایی دیده باشم تا این حد احساسی که سرنوشت شخصیت های انسانش برام از خود گودزیلا و سکانس های اکشن مهم تر بوده باشه.
نقدی درست بر فیلمی کاردرست برای اولین بار یک فیلم گوزیلایی را تا آخر دیدم و از تماشایش لذت بردم
گرچه جلوه های ویژه ش باز هم به هالییودیا نمیرسه خصوصا در چند سکانس مشهود بود ولی با توجه به بودجه ۱۵ میلیون دلاریش خیلی پیشرفته . یه جاهایی منو یاد گودزیلای ۹۸ رولند امریش هم انداخت اونجایی که گودزیلا بین ساختمونای توکیو درحال خرابی بود و خبرنگار هم مشغول گزارش و فیلمبرداری! .از لحاظ محتوا هم تو دیالوگ یه متلکی به شوروی انداخت که امریکا بخاطر اون نمیتونه کمکش کنه!
فیلم بسیار جذابی و بنظرم بهترین بلاک باستر ۲۰۲۳ !! بر خلاف آثار سفارشی و اوریتد سال قبل هالیوود هدفش کاملا مشخص بود و اونم سرگرم کردن مخاطب بود نه القای مفاهیم بی ارزش سیاستی چپ آمریکا یا روایت چند تیکه و ضعیف امثال تلماسه و اوپن هایمر !
قطعا تماشای فیلم رو پرده لذتشو چند ده برابر می کرد.
۸ از ۱۰؟
همه چی که مفهوم و معنی نیس
آدم باید فیلم میبینه حوصله ش هم سر نره
به نظر من گودزیلا استعاره از بمب اتم بود. خصوصا بعد از سکانس حمله به شهر و اعلام تعداد کشته شده ها.
حتی موج انفجارش رو به همون شکل شبیه سازی کرده بودند.
در کل تجربه جدیدی بود، خصوصا از بعد انسانی.
مردم ایران هم دیگه گوشت دم توپ نیستند و میخوان از زندگی لذت ببرند .
چقدم که شماها دم توپ وایمیسین