مایا هاک به تازگی اظهار کرده که در برخی موارد، انتخاب بازیگران برای فیلم‌ها بر اساس تعداد دنبال‌کنندگان آنها در اینستاگرام انجام می‌شود. او در گفتگو با پادکست «شاد غمگین گیج» (Happy Sad Confused) بیان کرد که باوجود این که اینستاگرام برای او اهمیت چندانی ندارد، اما می‌داند که این معیار می‌تواند در تولید فیلم‌ها تأثیرگذار باشد.
هاک می‌گوید: «برای من اینستاگرام اهمیتی ندارد. به نظرم این شبکه اجتماعی اصلاً جالب نیست. اما جالب است بدانید که اگر تعداد مشخصی فالوور داشته باشید، می‌توانید تولید یک فیلم را به راحتی تضمین کنید. این موضوع واقعاً گیج‌کننده است.»
او اضافه می‌کند که برخی کارگردان‌های حرفه‌ای از تهیه‌کنندگان درخواست می‌کنند تا قبل از شروع پروژه، تعداد دنبال‌کنندگان بازیگران در اینستاگرام را بررسی کنند.
بازیگر سریال «چیزهای عجیب» (Stranger Things) در ادامه توضیح می‌دهد: «فکر کرده‌ام که اینستاگرامم رو پاک کنم، اما برخی کارگردان‌ها به من گفته‌اند که وقتی برای انتخاب بازیگر با بعضی تهیه‌کنندگان همکاری می‌کنم، یک لیست به من می‌دهند که در آن باید تعداد دقیق فالوورها ذکر شود. سپس می‌گویند که اگر اینستاگرامم رو پاک کنم و این تعداد فالوور رو از دست بدم، ممکن است بازیگرانی انتخاب شوند که این فضا رو پر کنند.»
با این حال، هاک تأکید می‌کند که هنوز کارگردانانی هستند که به چنین معیارهایی توجه نمی‌کنند: «من خوشبختانه با سه نفر از این افراد همکاری کرده‌ام… با «کوئنتین تارانتینو» در فیلم «روزی روزگاری در هالیوود»، با «بردلی کوپر» در «مایسترو» و با «وس اندرسن» در «استروید سیتی».»
پیش از هاک، «ال فنینگ» هم اشاره کرده بود که به دلیل نداشتن تعداد کافی فالوور در اینستاگرام، یک نقش در یک فیلم بزرگ را از دست داده است. او گفته بود: «یک بار به دلیل تعداد کم دنبال‌کنندگان اینستاگرامم، نقشی در یک پروژه بزرگ را از دست دادم – و شاید دلیل دیگری هم داشته باشد، اما تنها بازخوردی که گرفتم همین بود.»
در ابران هم ماجرا تقریبا از این قراره مثالش امیر مهدی ژوله که تا چند سال بابت فالوورهای میلیونیش تو هر ریالیتی شویی بود و نقش اول فبلم ملاقات با جادوگر رو هم بهش دادن فیلمی که با وجود این که حتی با معیارهای فیلم کمدی در ایران هم فیلم فلک زده و ناچیزی بود اما بابت همون فالوورهای میلیونی الکی الکی دوازده میلیارد فروخت.
یکی از افتخارات من اینه که تا حالا اینستا نداشتم…همون قدر که از موزیک رپ و هیپ هاپ و استایلش بدم میاد…از اینستا متنفرم….از همه چیزش…اقیانوسی به بزرگی پاسیفیک اما به عمق نیم سانت…نمادی از بلاهت هزار سوم را
من داشتم…. کلا داستان من با اینستا خیلی مسخره هست!
اولین بار اون حول و حوش های ۲۰۱۶-۲۰۱۵ نصب کردم و اکانت ساختم منتها اکانتم رو بدلایلی حذف کردم.
اصلی ترین دلیلش؟ اسپویلر!
فلان سریال (مثلا گات که اون موقع میومد) یک ساعت از انتشار قسمت جدیدش میگذشت بعد پر صفحه اصلی یا صفحه اکسپلور… دقیق یادم نیست… پر یه صفحه ای میشد اسپویلر! خیلی مزخرف بود!
یه بار دیگه سال ۲۰۲۲ برگشتم اکانت ساختم منتها دیگه اپلیکیشن نصب نکردم، همونطوری با مرورگر، پیجِ بعضی از این سلبریتی هارو چک میکردم هرازگاهی چون اون دوران یه شغلی داشتم که اوقات بی کاری و حوصله سررفتن زیاد درش پیش میومد. بعد گوشیم سوخت و دیگه رفت تا پارسال که سعی کردم با ایمیل فیک ثبت نام کنم که راهم ندادن و من هم گفتم به درک دیگه کلا بیخیال شدم!
نمیدونم دقیقا چیه ولی کلا با این شبکه اجتماعی حال نمیکنم؛ توییتر البته میگن بدتره ولی من هیچوقت نبودم، فقط اخیرا یه سر رفتم تا فقط بتونم توییت های کانیه وست رو ببینم!!!
ردیت از پارسال هستم با اینکه سر کامنت گذاشتن خیلی اذیت میکنه ولی نمیدونم چرا با اونجا راحت ترم. درکل ۹۰ درصد وقت من در فضای مجازی در یوتیوب سپری میشه، یوتیوب رو همیشه دوست داشتم.
یه چیزی هم بگم شاید عجیب باشه ولی من فکر کنم جزو معدود ایرانی هایی هستم که 9gag داشتم!!! به مدت دوسال از ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶ که فکر کنم بعد اصلا فیلتر شد