اگر با این انتظار سراغ فیلم «The Accountant 2» بروید که حتی اندکی به فیلم اول شباهت داشته باشد، ناامید خواهید شد. کاملاً مشخص است که قسمت دوم این فیلم طوری ساخته شده که لازم نیست حتماً قسمت اول را دیده باشید تا داستان قسمت دوم را متوجه شوید. نقطه‌ی قوت اصلی «The Accountant 2» ، شیمی بازیگران بن افلک و جان برنتال است. ریتم فیلم نسبت به قسمت اول کاملاً به‌هم‌ریخته است: ابتدای فیلم کند پیش می‌رود اما در ۴۵ دقیقه‌ی پایانی سرعت اتفاقات بسیار بالا می‌رود.
خلاصه داستان: روایت درباره یک خانواده اهل السالوادور است که ناپدید می‌شوند. از همان ابتدا متوجه می‌شوید که موضوع اصلی فیلم قاچاق انسان است، چراکه این سوژه در فیلم‌های جنایی و اکشن هالیوود طی ۱۰ سال اخیر، بعد از سلاح هسته‌ای، بیشترین کاربرد را داشته است. می‌دانید که پدر خانواده مرده و فرزند خانواده هنوز زنده است؛ و در میان دنیای کارگران جنسی و آدمکش‌ها، متوجه می‌شوید مادر خانواده هم جایی در داستان حضور دارد. شخصیت منفی اصلی فیلم در مجموع فقط حدود ۴ دقیقه روی پرده ظاهر می‌شود و خودش و دستیارش (که بیشتر کارهای خطرناک را انجام می‌دهد)، جزو کم‌تهدیدترین و نه‌چندان ترسناک‌ترین ضدقهرمان‌های فیلم‌های اکشن اخیر هستند.
بخش زیادی از فیلم روی رابطه بین دو برادر تمرکز دارد؛ و این همان چیزی است که این دنباله نسبتاً فراموش‌شدنی را نجات داده است. شیمی بین این دو عالی است و جان برنتال نقش برادر کوچک آسیب‌پذیر و ناپایدار از نظر عاطفی را عالی بازی می‌کند. بن افلک هم اجرای خوبی دارد، هرچند لحن و لهجه عجیب و خاصی پیدا کرده که در قسمت اول نبود و شاید اول داستان کمی عجیب به نظر برسد؛ البته در قسمت قبلی دیالوگ‌های زیادی هم نداشت که بخواهیم مقایسه کنیم.
شخصیت آناایس به عنوان ضدقهرمان دوم داستان بسیار جالب است و نبرد او با مدینا یکی از جذاب‌ترین صحنه‌های فیلم است، چون در این نقطه بیشتر تماشاگران نکته مهمی را در مورد او متوجه می شوند. وقتی این سکانس با موسیقی احساسی همراه می‌شود، یکی از بهترین لحظات فیلم شکل می‌گیرد.
روایت کلی «The Accountant 2» بیش از حد شلوغ است و نیمی از گره‌های روایی که شروع می‌کند را اصلاً حل نمی‌کند. از لحاظ بصری و فیلمبرداری، مثل دیگر آثار گوین اوکانر، قابل قبول و خوب است. تنها نقد این است که کمی رنگ‌بندی نارنجی معروف “مکزیکی” را دارد، اما به اندازه‌ی سریال‌هایی مانند “برکینگ بد” محسوس و آزاردهنده نیست.
فیلم ارزش یک‌بار دیدن را دارد و اگر قسمت سومی ساخته شود، قطعاً تماشایش خواهم کرد. اما باید روی داستان منسجم‌تر و محدودتری تمرکز کنند. سازندگان «The Accountant 2» قصد داشته اند تا همه‌چیز را در فیلم بگنجانند اما به دلیل محدودیت زمان (که بیشتر فیلم‌ها بالای دو ساعت نمی‌شوند) به بسیاری از موضوعات نرسیدند؛ و این موضوع به‌وضوح مشخص است. جان برنتال واقعاً ستاره این فیلم بود و خوب شد که این بار به هر دو شخصیت براکستون و کریستین عمق شخصیتی بیشتری دادند—که یکی از انتقادهای رایج به قسمت اول بود.
نمره: 6/10
نقد خوب و منصفانه ایی بود…فیلم به یک بار دیدن می ارزد و بازی جان برنتال نقطه قوت فیلم است و تنها یک نکته اگرفیلم را از سایتهای مجاز داخلی دانلود کنید دچار سردر گمی در داستان می شوید
*بی ربط به موضوع*
سین عزیز
از اونجایی که در بین کاربران سایت، قابل تأمل ترین دیدگاه های موافق با دوره دوم ترامپ و نقش ایلان ماسک رو داشتی (که البته من باهاشون مخالفت های جدی داشتم) خیلی دوست دارم نظرت رو درمورد این دعوای اخیر این دو نفر بدونم و از اونجایی که راه دیگری برای ارتباط با هم نداریم، اینجا می‌پرسم.
دوست عزیز…من تا دیروز کتاب مورد علاقم اوپشی دوپشی به کلاس اول می رود بودش و از سیاست سر رشته ندارم…اما زمانی که ایلان ماسک اره برقی به دست گرفت من گفتم این همونه که دنیا نیاز داره…ولی در کمال تاسف هم ترامپ و هم ماسک نشون دادن در سیاست خارجی اون روحیه تهاجمی لازم رو ندارند و ساختار مرکانتیلیستشون تنها سبب جدال با خودشون شد …البته به قول جناب ترامپ باید دید چی پیش میاد…همانطور که ایران به یک…….نیاز داره امریکا به یک ترومن انگلیس به یک چرچیل و فرانسه به یک دوگل نیاز داره تا از این خر تو خری در بیاد
درود
حدود یک ساعت بعد از اینکه من این سوال رو پرسیدم، مووی مگ خبر مرتبط منتشر کرد و من اگه میدونستم قراره پوشش بدن، اینجا مطرح نمی‌کردم.
به هر شکل، ممنون از پاسخت، نظر من هم آنچه هست که در پست جیمی کیمل گذاشتم.