نشست نقد و بررسی فیلم «بوسیدن روی ماه» در فرهنگسرای انقلاب با حضور همایون اسعدیان (کارگردان)، منوچهر محمدی (تهیه‌کننده)، شیرین یزدان بخش (بازیگر) و سعید قطبی زاده (منتقد سینما) برگزار شد. این نشست که اولین نشست باشگاه فیلم فرهنگسرای انقلاب اسلامی به شمار می‌آمد که با حضور برخی از مادران شهید و علاقمندان به سینمای برگزار شد و دست‌اندکاران به پرسش‌های مخاطبان پاسخ دادند.
اسعدیان:تلاش کردیم «بوسیدن روی ماه» ملودرام سوزناک نشود
درابتدا اسعدیان با تاکید بر همکاری‌های او و محمدی در شکل گیری فیلم، گفت: این فیلم حاصل دغدغه‌های من و تهیه‌کننده است. فیلمی که سعی شد در آن گوشه‌ای از ایثار مادران شهید به تصویر کشیده شود، البته مطمئنا عظمت کاری که آنها کردند قابل قیاس با یک فیلم سینمایی نیست، اما ما تلاش کردیم هرچند کوچک، ادای دینی به آنها داشته باشیم.
وی در ادامه گفت: تمام تلاش من این بود که بوسیدن روی ماه یک ملودرام سوزناک نشود، چون نمی‌خواستم پیام فیلم، مخاطب را احساساتی کند می‌توانستم با استفاده از حربه‌های سینمایی به راحتی اشک تماشاگران را در آورد، اما آن زمان آن نتیجه‌ای که من انتظارش را داشتم حاصل نمی‌شد.
اسعدیان: تلاش کردم از کلیشه ها دور بمانم
اسعدیان در بخش دیگری از سخنان خود تاکید کرد: در این فیلم من نگاهی خشک و کلیشه‌ای به شهدا نداشتم و سعی کردم آنها را همانگونه ببینم که در دنیای واقعیت وجود داشتند. آدم‌های که شاید هم اکنون نیز در کنار ما زندگی می‌کنند، ولی چون هنوز در قید حیات هستند آنها را نمی‌بینیم. در ضمن در این فیلم تا حد ممکن سعی کردم کارم را از شاخصه‌های کلیشه شده دور نگه دارم.
محمدی: «روی ماهش را ببوس» نشانی از تکامل است
در ادامه این جلسه منوچهر محمدی، تهیه‌کننده فیلم گفت: زمانی که فیلمنامه نوشته شد، بحث‌های مختلفی بین من و کارگردان شکل گرفت، اما تمام سعی ما این بود که بازیگر جوان فیلم بداند که با جوانان سال 57 تفاوت‌های غیر قابل دستیابی ندارد، حتی برخی مشترکات نیز بین آنها وجود دارد. اصلی که می‌تواند نزدیکی نسل جوان را به سوی ارزش‌ها در پی داشته باشد. نکته دیگر همزیستی نوه این خانواده با این دو مادر شهید تکامل فکری وی را در پی دارد. نمود این ادعا را در جمله ای که وی می‌گوید «روی ماهش رو ببوس» می‌توان مشاهده کرد.
محمدی با یادآوری موضوع اکران نوروزی «بوسیدن روی ماه» گفت: این فیلم قرار بود در اکران نوروزی روی پرده رود، اما بنا به دلیلی این خواسته محقق نشد که به عقیده من به فیلم ضربه زد، البته این بدان معنا نیست که این فیلم نوروز اکران می شد، فروش خیلی بیشتر می کرد، اما معتقدم چیدمانی که برای اکران در نظر گرفته شده مناسب نیست.
محمدی: استفاده از بازیگران حرفه‌ای برای نقش مادران اشتباه بود
وی درباره نحوه انتخاب بازیگران اصلی فیلم گفت: در ابتدا می‌خواستیم سراغ بازیگران حرفه‌ای برای نقش احترام السادات و فروغ برویم، حتی به بازیگری هم نقش پیشنهاد شد، اما همان موقع فهمیدم این کار اشتباه است، چون آن چیزی که ما انتظار داشتیم با جنس بازیگر حرفه‌ای جور در نمی‌آید، پس با بازیگران فعلی که کارشان را به خوبی انجام دادند کار را جلوی دوربین بردیم.
یزدان بخش: تجربه مادری ندارم
شیرین یزدان بخش، بازیگر نقش احترام السادات در پاسخ به این سؤال که چگونه به نقش یک مادر شهید نزدیک شد، گفت: ابتدا باید بگویم که من مادر نشده‌ام و 20 سالی است که همسر خود را از دست داده‌ام، پس با مفهوم انتظار 20 ساله یک مادر غریبه نیستم. در این راستا من در برخی سکانس‌ها به اندازه‌ای منقلب می‌شدم که فیلمبرداری برای لحظاتی قطع می‌شد.
وی افزود: از ابتدا نقش احترام‌السادات برای من در نظر گرفته شد، اما چون تا به آن روز من تجربه حضور در چنین کار طولانی را نداشتم به کارگردان و تهیه‌کننده گفتم که شاید از عهده انجام این نقش بر نیایم، ولی فیلمساز و تهیه‌کننده خواستند تا من در کار حضور داشته باشم.
قطبی‌زاده: دوستی دو زن؛ موضوعی که سینما به آن نپرداخته بود
در ادامه این گزارش سعید قطبی‌زاده، منتقد، گفت: هرگز ندیدم فیلمی در سینمای ایران دوستی دو زن تعریف کند؛ اینکه احترام السادات حوصله بچه هایش را ندارد اما به دیدن خاله فروغ می رود و به گفت و گو می نشیند.
وی در ادامه گفت: دو فیلم اخیر همایون اسعدیان مسیر کاری این فیلمساز را اعتلا داده، به نحوی که دیگر از این فیلمساز نمی‌توان انتظار کار ضعیف را داشت.
بنا براین گزارش، در پایان این نشست به دعوت مهدی فروتن، رئیس فرهنگسرای انقلاب اسلامی عوامل فیلم و منتقد نشست تابلو یادبود نقد و بررسی فیلم بوسیدن روی ماه را امضا کردند
