شصت و ششمین جشنواره فیلم کن در روز سوم در کنار فیلم “گذشته” اصغر فرهادی که در بخش رقابتی حضور داشت، فیلم های مطرح دیگری را نیز در بخش های مختلف به نمایش درآورد.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از گاردین، نگاهی به هر یک از فیلمهایی که دیروز به نمایش درآمد میتواند نشاندهنده جایگاه و ارزش هر یک از آنها در دنیای سینما باشد.
لمس گناه: سیلی کارگردان چینی به جامعه امروز کشورش
جزییات: 2013، چین، ژاپن، درام/ کارگردان: ژیا ژانگ-که
با حضور: بواکیانگ وانگ، ژیانگ وو، زاو تاو
این فیلم را که در بخش رقابتی به نمایش درآمد میتوان حمله بیش از حد خشمگین کارگردان چینی تصور کرد که سیلی محکمی به گوش مصرفگرایی چین نواخته است.
فستیوال کن مکانی است برای شوکها، تکانها و سورپرایزها و همه اینهاست که تغییر مسیر هنری ژیا ژانگ-که کارگردان چینی را قابل قبول میسازد. او تا قبل از ساختن این فیلم به عنوان مستندسازی بسیار آرام و باملاحظه شناخته میشد و فیلم 2006 او با عنوان “زندگی ثابت” که درباره مردم چند دهکده چینی بود که باید آماده می شدند تا با باز شدن سد بزرگ الکتریکی چین، همه زندگی شان به زیر آب برود، با تحسین بسیار روبهرو شده بود.
به همین دلیل ساخت فیلم بیپروا، جسور و خشن “لمس گناه” در کمترین حالت می توان گفت برای چنین کارگردانی غیرعادی محسوب میشود. این فیلم که تحت تاثیر فیلم های رزمی کینگ هو است، به طور مشخص از تارانتیو و سرجیو لئونه هم تاثیر پذیرفته است.
در حالی که این فیلم در صحنههای پایانیاش به همان زبان واقعگرایانه و آرام سینمایی کارگردان باز میگردد، با این حال به هیچ وجه ارایه بانشاط و ماجراجویانه حقایق نیست بلکه مخاطب را با پرتابی خشن، دردناک و طعنه وار به درون چیزی می برد که خود کارگردان آن را مشخصا به عنوان قلب سیاه چین میبیند. او چین را به عنوان قدرت اقتصادی جهانی می بیند، اما قدرتی که دچار انقلاب فرهنگی خشن جدیدی شده و در آن گروهی با استفاده از موقعیتها به ابرسرمایهدار تبدیل شدهاند و دیگران هم مسایل مربوط به ثروت آنها را از طریق اینترنت دنبال می کنند و این خبرها را خیلی سریع به دیگران منتقل میکنند. در نهایت در یکی از صحنههای کلیدی فیلم فردی را می بینیم که در “وایبو” که معادل توییتر چینی است، غرق شده است.
“لمس گناه” درامی است تلخ، خشن و ناهموار که درباره چین و تمام دنیا احساس بدبینی دارد. در جایی از فیلم یکی از شخصیت ها از دیگری میپرسد که دوست دارد به خارج سفر کند یا نه؟ و او پاسخ می دهد: “چرا این کار را بکنم؟ همه ورشکست شدهاند. حالا خارجیها میآیند اینجا.”
غول خودخواه: بازسازی یک قصه تکاندهنده
جزییات: 2013، بریتانیا، 91 دقیقه، درام/ کارگردان: کلیو برنارد
با حضور: کانر چپمن، شان گلایدر، شان توماس
“غول خودخواه” فیلمی اجتماعی و به شدت واقع گرایانه است که با خلق دوباره داستان اسکار وایلد، کلیو برنارد را به عنوان یکی از بهترین فیلمسازان جوان جدید بریتانیا معرفی میکند.
کلیو برنارد، فیلمساز انگلیسی اولین فیلمش به نام “تاکستان” را سال 2010 ساخت و فیلمش با تحسین زیادی رو به رو شد. حال برنارد در جشنواره کن فیلم بعدیاش را به نمایش گذاشته است. این فیلم بازسازی داستان کودکانه اسکار وایلد است که میخواهد بینندگانش را به فکر بیندازد که در دنیای بدون مسیح چگونه می توان به رستگاری رسید. عنوان داستان هم در حقیقت به همین اشاره می کند.
این فیلم ممکن است دقیقا همان قدرت کمالگرایی “تاکستان” را نداشته باشد چون یک درام رک و واقع گرای اجتماعی است، اما نمی تواند بینندهاش را ناامید کند که “غول خودخواه” به خوبی فیلم قبلی کارگردان نباشد. شیوه داستانگویی برنارد بی ریا و احساساتی، سلیس و کاملا بااقتدار است. داستان در مورد آربور و سویفتی است، دو پسر که پدرانشان یا غایب هستند و یا با آنها رابطه دوستانه ای ندارند و آنها نمی توانند این واقعیت را در مدرسه هم پنهان کنند. این پسرها متوجه میشوند که میتوانند با پیدا کردن تکههای آهن و فروختنشان به معامله گری بزرگ و خشن، پول زیادی به جیب بزنند. البته تمام اینها به یک تراژدی مهیب و رنجآور ختم میشود.
گذشته: یک درام برجسته با جزییات دقیق و هوشمندانه
جزییات: 2013، فرانسه، 130 دقیقه، درام/ کارگردان: اصغر فرهادی
با حضور: علی مصفا، برنیس بژو، طاهر رحیم
فیلمی که اصغر فرهادی بعد از فیلم “جدایی” برنده اسکار ساخته، درامی پرقدرت و خوش ساخت است که روابط پیچیده و گره خورده خانوادگی را بررسی میکند.
فیلمساز ایرانی اصغر فرهادی امسال با فیلمی خارق العاده، دلربا و کاملا برنامه ریزی شده وارد جشنواره کن شده که به نوعی مثلث عشقی است. این فیلم درباره فانی بودن عشق و دیدگاههایی درباره صمیمیت و زندگی خانوادگی است که با موضوعی بسیار تراژیک مخلوط میشود؛ با گذشتهای که ما را کنترل میکند. فرهادی آن عصبانیت و لاعلاجی را که در هنگام انکار کردن گذشته و تلاش برای پاک کردن انتخابهایی که زندگیمان را تغییر دادند پیش می آیند، در فیلمش نشان میدهد.
“گذشته” درامی است برجسته با بازیهای هوشمندانه و مهارشده که جزییات دقیق زیادی در آن وجود دارد و در عین حال داستانش قسمتهای مبهم فراوانی دارد که با جلو رفتن داستان با آشکارسازیها و پیچهای غیرمنتظره، بیننده را مبهوت میکند. قدرت و هوش همیشگی فرهادی در فیلمسازی مجابکننده است.
سوزان: یک خانواده در بحران
جزییات: 2013، فرانسه، 90 دقیقه، درام / کارگردان: کاتل کویلور
با حضور: آدل هانل، فرانسوا دامین، سارا فورستیه
این درام که سرعت بیانش خیلی زیاد است، اثری است از کارگردان زن جوان فرانسوی که به زیرکی به مطالعه داستانش پرداخته و در بعضی مواقع به شدت تکان دهنده آن را بیان می کند.
در قسمت مسابقه امسال جشنواره کن فقط یک زن کارگردان حضور داشت اما هم بخش “یک نگاه” و هم بخش “هفته منتقدان” را فیلمهای کارگردانهای زن افتتاح کردند. فیلم “حلقه بلینگ” از سوفیا کاپولا درباره دزدی و افراد مشهور بود، اما فیلم “سوزان” به هیچ وجه به خرید کردن اهمیتی نمی دهد. این فیلم که دومین فیلم کارگردان فرانسوی کاتل کویلور است، بدون ذرهای ندامت، احساساتی و در عین حال به دقت مطالعه شده است.
داستان درباره سوزان و خواهر بزرگترش ماریا است که با پدرشان زندگی می کنند. اولین بار آنها را در دبستان می بینیم. در سکانس بعد سوزان در حال ترک دبیرستان است. بعد پنج سال جلو میرویم و میبینیم که چارلی دوست او در دوره کودکی هم دیگر بخشی از خانواده شان شده، آنها بچه دارند و سوزان در شرکتی کار می کند که پدرشان هم آنجاست. در ادامه سوزان با نیکلاس آشنا میشود که گانگستری خردهپا و بیارزش است و زمانی که نیکلاس باید از آنجا برود، سوزان هم باید بین او و خانوادهاش دست به انتخاب بزند.
مهر