انمیشن « ریو »،یک انمیشن زیبا و خانوادگی در ژانر طنز بود که در سال 2011 به اکران عمومی درآمد و توانست توجه جمع کثیری از مخاطبان را به خود جلب کند.در قسمت اول این فیلم، آبی که یک طوطی کم یاب و رو به انقراض بود برای حفظ بقای خود،توسط صاحبش به شهر ریو واقع در کشور برزیل برده می شد تا به همراه جنس مخالف خود موفق به تولید مثل شده و باعث جلوگیری از خطر انقراض نسل اش شود.
حال در سال 2014 دومین قسمت از این انمیشن رنگ اکران به خود گرفت. در قسمت دوم این انیمیشن آبی و جوئل صاحب سه فرزند شده اند.جوئل که مادر آنان محسوب میشود قصد آموزش پرواز به فرزندانش را دارد،او برای تعلیم هرچه بهتر راهی جنگل پر آوازه آمازون می شود که بخش اعظم داستان در همین جنگل روایت میشود.شخصیت اصلی یعنی آبی دچار تغییر و تحولات خاصی در مورد شخصیت خود شده است.او حال دیگر یک پدر است که وظیفه راهبری خانواده را دارد اما در طول فیلم مخاطب متوجه ناتوانی او در این امر میشود.فیلم در ابتدا نشان دهنده زندگی آرام و بی هیاهو آبی و جوئل است که به یکباره و به دلیل یک تصمیم نابخردانه زندگی این دو دچار مشکل میشود.
آبی که محوریت داستان
است،دقیقا مانند قسمت قبل دچار نوعی سرگردانی است و باعث می شود که مخاطب تتواند به درستی او را کرد کرده و با او ارتباط برقرار کند،آبی در ابتدا خود را بعنوان یک پدر فداکار و بعد بعنوان یک عاشق برای جوئل جا میزند که به اصطلاح در مقابل ربرتو کم نیارد.فیلم بسیار نسبت به سری قبل شلوغ تر و کلافه کننده تر شده است.بعنوان مثال هنوز سکانس مربوط به خانواده آبی تمام نشده که فیلم روند داستان را به دو دلباخته یعنی لیندا و تولیو سوق می دهد در حالی که بیننده علاقه مند است تا ببیند ادامه ماجرا آبی،جوئل و فرزندانش به کجا ختم می شود.
در قسمت دوم این انیمیشن، بار دیگر دو شخصیت منفی و چند نوچه برای قهرمانان انسانی و پرندگان وجود دارند.اینبار شخصیت منفی به نام لیندا بجای یک سارق پرنده، یک چوب بر است که مسلما مانند سری قبل چند نوچه را اطراف خود دارد.دشمن طوطی های ما نیز نایجل است که در قسمت قبل توسط یکی از پره های هلیکوپتر بلعیده شد و زنده ماندنش به نوبه خود جای تامل دارد.داستان خانواده آبی و درگیری او با فرزندانش بسیار جذاب و دیدنی است و جزو سکانس های دوست داشتنی فیلم محسوب میشود. همچنین در فیلم موسیقی های شاد و مفرح برزیلی-آمریکایی زیادی وجود دارد که میتواند نه تنها برای سنین پایین بلکه برای بزرگسالان نیز جذاب باشد.
در فیلم،آبی بعنوان شخصیت اول دست به کارهای جذابی میزند که باعث بوجود آمدن اشتیاق بیشتر بیننده برای تماشای ادامه فیلم می شود.به عنوان مثال سک
انسی که آبی همراه با فرزندانش مشغول آشپزی است،یا سکانس ابتدایی فیلم که همه پرندگان مشغول پابکوبی و شادی هستند.اختلافات بوجود آمده بین آبی و جوئل در طول سفر به آمازون نیز بسیار جذاب و حساب شده آز آب درآمده است.در فیلم حتی درمورد فوتبال هم بحث میشود که تنها دلیلش میتواند یادآوری مسابقه جام جهانی برزیل باشد(از جمله دیالوگ های پوچ و بیهوده فیلم) به طور کل هیچ کدام از شخصیت ها را نمیتوان زائد و یا به اصطلاح بی مصرف دانست چون هرکدام از شخصیت ها روایتگر بخشی از داستان فیلم محسوب میشوند،حتی آن قورباغه سیاه-قرمز که دنباله رو نایجل شده که از دیالوگ ها و فعالیت های وی میتوان دریافت که به او دلباخته شده است.جوئل از بازگشت به خانه (آمازون) بسیار خوشحال و آبی بسیار گیج و مانند سری قبل درحال تلاش برای وقف دادن خود با وضعیت پیش آمده است.در این بین ، طوطی خوشتیپی که از قبل عاشق جوئل بوده است از راه میرسد و این سه (همراه با آبی) یک مثلث عشقی پرنده وار تشکیل میدهند که برای حفظ روند داستان و جذابیت هرچه بیشتر برای مخاطب مفید است.
با رسیدن به آمازون طوطی های هم نوع شروع به خواندن،پایکوبی،شوخی کردن و…می کنند که مخاطب را به یاد اسپانیایی هایی می اندازد که با هر اتفاق خوشی که در زندگی شان رخ میدهد شروع به پایکوبی میکنند.البته همین موسیقی و پایکوبی (که بسیار روی آن کار شده تا به بهترین شکل آن هم برای پرندگان ساخته و پرداخته شود) است که ریتم داستان را در برخی شرایط حفظ میکند و از بوجود آمدن برخی سکانس و دیالوگ های هرز و بیهوده جلوگیری میکند. بازسازی فضاها و رویداد های متنوع واقعا باعث بهبود وضعیت فیلم می شد اما متاسفانه فیلم در برخی شرایط از
مورد دوم (رویداد های متنوع و تازه تر) دوری میکند. بعنوان مثال آبی با رسیدن به آمازون بازهم همان شخصیت گیج و سرگردان سابق است که میخواهد خود را به محل پیشین خود بازگرداند و زمانی که در می یابد که توان اینکار را ندارد سعی می کند خود را با محیط پیرامون وقف دهد و مسلما موفق هم میشود و بازهم جوئل را میبینیم که خود را جسور تر از آبی نشان میدهد و به راحتی میتواند خود را برای هر مشکلی آماده سازد. یا مجددا شخصیت نایجل را میبینیم که در پی یافتن آبی و جوئل است تا مثلا انتقام خود را از آنها بگیرد و تنها تفاوتش با قسمت قبل در این است که در آن زمان برای زندانی کردن آنان تلاش میکرد و برای یک سارق پرنده فعالیت داشت اما اینبار میبینیم که به عنوان فال فروش کار می کند (البته اینبار به علت افسردگی نسبی که دارد موفق به خلق صحنه های طنز نیز میشود) .فرزندان جوئل و آبی نیز،درحالی که میتوانستند در جریان داستان باعث ایجاد یک موضوع جدید باشند اما بیشتر تبدیل به یک رابط یا پیوند میان رابطه بین جوئل و آبی شده اند.البته فضاسازی جذاب و البته کم نظیر فیلم بسیار بهتر و زیبا تر نسبت به سری قبل است.آمازون با چشم انداز ها و مناظر بسیار دیدنی ساخته شده و فیلم نیز سعی دارد به مناطق دیدنی این جنگل پهناور اشاره خاصی داشته باشد.
در آخر ریو 2 را میتوان یک اثر قابل قبول دیگر از آسمان آبی ((Blu sky) دانست که روند پیشرفت پذیری را در پی گرفته و قطعا میتوان این استودیو را در کنار دریم ورکز و پیکسار جزو بهترین ها دانست.(البته مسلما اثرات بلواسکای یک سر و گردن از دو استودیو دیگر پایین تر است ).این انمیشن با داستانی جذاب،شخصت های دوست داشتنی،صداپیشگی فوق العاده،سکانس های متنوع و… میتواند اثری نسبتا موفق باشد.
حجت الله مزارعی
این مطلب بصورت اختصاصی برای سایت ” مووی مگ ” به نگارش درآمده و برداشت از آن جز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگیرد قانونی می شود.
به جامعه مجازی سایت مووی مگ بپیوندید و دوستان سینمایی جدید پیدا کنید!
ریو 2 : 
Rio 2
کارگردان : Carlos Saldanha
نویسنده : Don Rhymer ، Carlos Saldanha
بازیگران :
Jake T. Austin…Fernando
Carlinhos Brown…Audition Bird
Kristin Chenoweth…Gabi
Jemaine Clement…Nigel
و…
ژانر : انیمیشن
رده سنی : G( مناسب برای تمام سنین)
زمان : 101 دقیقه
