داستان فیلم :
امیلیانو زاپاتا ( مارلون براندو ) به همراه هیئتی نزد رئیس جمهور دیاز ( فای روپه ) می روند تا گزارشی از فساد و بی عدالتی را تقدیم رئیس جمهور کنند اما دیاز با بی اعتنایی از کنار این فسادها می گذرد به همین دلیل زاپاتا و برادرش اوفمیو ( آنتونی کوئین ) تصمیم می گیرند شورشی را آغاز کنند و خودشان عدالت را اجرا کنند اما…
کارگردان :
الیا کازان : «الیا کازان» متولد هفتم سپتامبر 1909، کارگردان سینما و تئاتر، نویسنده و تهیه‌کننده بزرگ آمریکایی بود وی از پرافتخارترین کارگردانان تاریخ هالیوود بود که طی سال‌ها فعالیت سینمایی موفق به دریافت سه جایزه اسکار، چهار جایزه گلدن گلوب و شد و در جشنواره‌های معتبری چون ونیز و کن مورد تقدیر قرار گرفت.
الیا کازان نسل جدیدی از بازیگران جوان ناشناخته را به دنیای سینما معرفی کرد که سرآمد آنها «مارلون براندو»، «وارن بیتی» و «جیمز دین» هستند، هرچند شهرت عمده او به بازی‌گرفتن فوق‌العاده از بازیگران‌اش است.
وی با ساخت دو فیلم کوتاه وارد دنیای سینما شد و اولین فیلم بلندش را در سال 1954 با نام «درختی در بروکلین می‌روید» ساخت. «دریای علف‌ها»، «بومرنگ»، «توافق یک جنتلمن» و «پینکی» فیلم‌های بعدی کازان بودند که پس از آن وی با فیلم «وحشت در خیابان‌ها» موفق به کسب جایزه بهترین کارگردانی از جشنواره ونیز شد.
از شاخصه‌های بارز فیلم‌سازی الیا کازان، همکاری او با نویسندگان نامدار دنیای ادبیات در نگارش فیلم‌نامه بود. وی سابقه همکاری با نویسندگانی چون «تنسی ویلیامز»، «هارولد پینتر»، «جان اشتاین‌بک» و «آرتور میلر» را داشته است.
کازان پس از پایان تحصیلات متوسطه به دانشگاه ییل پیوست و به تحصیل در رشته نمایش‌نامه‌نویسی پرداخت. وی اولین نمایشنامه‌اش را در سال 1935 به‌روی صحنه برد و در دهه 40 به‌عنوان یکی از مستعدترین کارگردانان تئاتر برادوی شهرت یافت.
کازان در این سال‌ها بیشتر به لطف کارگردانی قدرتمند نمایش‌نامه‌های تنسی ویلیامز مانند «اتوبوسی به‌نام هوس» و آرتور میلر مانند «مرگ دستفروش» مورد تحسین قرار گرفت.
کازان با ساخت فیلم «توافق یک جنتلمن» اولین جایزه اسکار بهترین کارگردانی در سال 1948 دریافت کرد. در این فیلم گری‌گوری پک نقش یک خبرنگار اصول‌گرا را بازی کرده و فیلم مضمونی ضدنژادپرستانه دارد.
در سال 1951 بود که این فیلم‌ساز سرشناس تصمیم گرفت نمایش‌نامه معروف «اتوبوسی به‌نام هوس» را که خود وی بارها با موفقیت به‌روی صحنه برده بود را مقابل دوربین ببرد. کازان برای ساخت این فیلم از «مارلون براندو» دعوت کرد تا نقش «استنلی کوالسکی» را بازی کند. وی با این فیلم نامزد اسکار بهترین کارگردانی شد.
در سال 1952 کازان فیلم «زنده‌باد زاپاتا» را براساس رمانی از «جان اشتاین‌بک» با نقش‌آفرینی دوباره مارلون براندو ساخت و پس از آن یکی از مهمترین و بهترین آثارش یعنی «در بارانداز» را براساس داستانی از «باد شولبرگ» کارگردانی کرد. این فیلم موفق به کسب هشت جایزه اسکار، ازجمله بهترین کارگردانی شد و موفقیت تجاری چشم‌گیری به‌همراه آورد.
کازان در سال 1955 رمان دیگری از جان اشتاین‌بک یعنی «شرق بهشت» را به سینما آورد. این فیلم با نقش‌آفرینی «جیمز دین» در جشنواره کن 1955 نامزد نخل طلا بود که موفق به کسب جایزه بهترین فیلم درام شد.
«رودخانه وحشی» (1960)، «شکوه علف‌زار» (1961) «آمریکا آمریکا» (1963)، «ملاقات‌کنندگان» ( 1972)، «آخرین ثروتمند» (1976) از دیگر آثار سرشناس این فیلم‌ساز سرشناس هستند.
الیا کازان در 28 سپتامبر سال 2003 در سن 94 سالگی درگذشت. از مهمترین افتخارات سینمایی وی می‌توان به 
جایزه اسکار افتخاری در سال 1999، خرس طلای افتخاری جشنواره برلین در سال 1996، چهار جایزه بهترین فیلم و کارگردانی از گلدن گلوب، صدف طلایی جشنواره سن‌سباستین در سال 1964، خرس نقره‌ای و جایزه ویژه هیات داوران جشنواره ونیز اشاره کرد.
منبع: ایسنا
بازیگران :
مارلون براندو : مارلون براندو ۳ آوریل سال ۱۹۲۴در ایالت نبراسکا آمریکا به دنیا آمد.
براندومدتی به مدرسه نظامی رفت و بعد به کارهای مختلفی مشغول شد و نهایتا برای شرکت در کلاس‌های بازیگری راهی نیویورک شد و نزد استادش؛ استلا آدلر، متد استانیسلاوسکی را آموخت.
مدتی بعد براندو به مدرسه بازیگری اکتورز استودیو که الیا کازان آن را اداره میکرد، راه پیدا کرد و در آنجا زیر نظر لی استراسبرگ متد اکتینگ (روشی که بازیگر برای اجرای نقش باید مدتی آن نقش را زندگی کند) را تکمیل کرد.نخستین حضور براندو بر پرده سینما بازی در فیلم مردان ساخته فرد زینه مان در سال 1985 بود. او برای آماده کردن نقشش در این فیلم بیش از یک ماه خود را دربیمارستان بستری کرد. کاری که از دید بسیاری از بازیگران مجرب آن دوران مانند لارنس الیویه یا کلارک گیبل حماقت محض محسوب می‌شد.
اویکی از تاثیرگذارترین بازیگران تاریچ سینما است. از فیلم‌های مشهوری که وی در آنها ایفای نقش کرده‌است می‌توان به اتوبوسی به نام هوس در نقش استنلی کووالسکی، در بارانداز در نقش تری مالوی هر دو به کارگردانی الیا کازان وپدرخوانده در نقش دون ویتو کورلئونه اشاره کرد. بسیاری بهترین نقش او را پدر خوانده می‌دانند.
این بازیگر آمریکایی در بین بسیاری از علاقمندان به سینما و منتقدان به عنوان بهترین بازیگر تاریخ سینما شناخته می‌شود. وی در نقش‌های متفاوتی بازی کرده است؛ از شکسپیر تا موزیکال، از درام تا کمدی. در مردها و عروسک‌ها در نقش اسکای مسترسون همه را مجذوب کرد. در شورش در کشتی بونتی نقش فلچرکریسچن ضعیف النفس را داشت.ساخت بونتی مصادف بود با قطع پیوند براندو با صاحبان هالیوود. در سال 1960 سربازهای یک چشم را کارگردانی کرد و در تعقیب و انعکاس در چشمان طلایی بازی کرد و سپس در سال 1972 در نقش دون کورلئونه در پدرخوانده ظاهر شد.
هنگامیکه آکادمی اسکار او را به عنوان برنده برگزید، وی زن سرخپوستی را برای گرفتن جایزه، از جانب خود مامور کرد تا به این وسیله توجه عموم را
به وضع رقت‌بار سرخپوستان آمریکا جلب کند. وی روز به روز بیشتر معطوف مسائل ومشکلات بشری شد و فیلم‌های آخر او نشانگر این گونه تمایلات سیاسی و اجتماعی اوست.
براندو پیشکسوت سبکی معروف به نام متدی بود که بلافاصله پس از او بازیگرانی مانندجیمز دین و مونتگومری کلیفت و سال‌ها بعد پل نیومن، داستین هافمن و رابرت دنیرو با درخشش خود این سبک را در سینمای آمریکا تثبیت کردند.چاقی مفرط درسال‌های پایانی برای براندو بسیار دردسر آفرین بود. فرانسیس فورد کاپولا کارگردان پدرخوانده برای متقاعد کردن تهیه‌کنندگان فیلم برای انتخاب براندو تلاش زیادی کرد. چرا که عقیده داشتند زمان این بازیگر دیگر گذشته است.پس از پدرخوانده دوباره نام براندو در جهان سینما مطرح شد. پس از این بود که براندو در فیلم‌های مطرحی مانند آخرین تانگو در پاریس، اینک آخر الزمان و آبگیرهای میسوری بازی کرد. نقش کوتاه او در انتهای فیلم اینک آخرالزمان نیزاز به یاد ماندنی‌ترین نقش‌های تاریخ سینماست.
مارلون براندو ستاره افسانه‌ای سینما روز جمعه 2 ژوئیه سال 2004 در سن 80 سالگی پس از مدت‌ها بیماری در بیمارستانی در لس آنجلس درگذشت.
آنتونی کوئین : وی با نام آنتونیو رودولفو اوکزاکا کوئین در منطقه فقیرنشین چیاهوای مکزیک از پدری ایرلندی-مکزیکی و مادری مکزیکی-سرخ پوست به دنیا آمد. در یکی از مناطق نزدیک لوس آنجلس بزرگ شد و مدرسه را زودتر از وقت موعود ترک کرد. در ۱۰ سالگی پدرش را از دست داد. قبل از اینکه هنرپیشه شود، بوکسر و نقاش بود و به کارهای گوناگون از جمله کارگری کشتارگاه پرداخت. علاقه‌اش به تحصیل او را به رشته معماری کشاند. دلش می‌خواست بازیگر شود اما هیچ کس حاضر نبود به جوانی که هنوز انگلیسی را با لکنت حرف می‌زد، نقش بدهد. در ۱۹۳۶ به طور اتفاقی چند دقیقه نقش یک سرخ پوست را بازی کرد و چنان خوب که تحسین کوپر اسطوره سینمای وسترن را برانگیخت.
بعداز آن کارگردان‌ها به سراغ او آمدند اما فقط برای ایفای نقش سرخ پوست‌ها یا بزهکارها. تا این که در سال ۱۹۴۷ به همراه مارلون براندو «اتوبوسی به نام هوس» را روی پرده برد و به شهرت رسید. پنج سال بعد (۱۹۵۲) به خاطر بازی در نقش برادر زاپاتا در فیلم زنده باد زاپاتا برنده اسکار شد. جاده و ”گوژپشت نتردام” بازی‌های درخشان بعدی او بودند. حالا همه می‌دانستند که کویین از پس هر نقشی برمی آید. آنتونی کویین اسکار دومش را در سال ۱۹۵۶ برای هشت دقیقه بازی در نقش پل گوگَن در شور زندگی گرفت! دهه ۶۰ دهه کویین بود. توپ‌های ناوارون، لورنس عربستان و زوربای یونانی باعث شهرت او در سراسر جهان شد.
در سال ۱۹۷۵ زمانی که ۶۰ سال داشت نقش حمزه عموی پیامبر اسلام را در فیلم ”پیام” (محمد رسول الله) بازی کرد و سه سال بعد در نقش عُمَر مختار در شیر صحرا ظاهر شد. او با ۶۰ سال تجربه و بازی در ۳۱۲ فیلم، رکورد بازیگری را شکست. در جلد سرخ پوست‌ها، مکزیکی‌ها، اسکیموها، یونانی‌ها و حتی چینی‌ها رفت و نماینده جماعتی شد که در حاشیه‌اند و مورد تحقیر اما هرگز تسلیم نمی‌شوند. بسیاری از منتقدان نقش او در فیلم زوربای یونانی (۱۹۶۴) را به یاد ماندنی ترین کار او می‌دانند. این نقش، نقش محبوب او نیز بود. آنتونی کویین ستاره نامدار هالیوود سوم ژوئن ۲۰۰۱ از دنیا رفت.
منبع : ویکیپدیای فارسی
نکاتی که احتمالا درباره « زنده باد زاپاتا! » نمی دانید :
آنتونی کوئین از اینکه مارلون براندو برای ایفای نقش امیلیانو زاپاتا انتخاب شده بود بسیار دلخور بود چراکه فکر میکرد به دلیل اینکه خودش ریشه ای سرخپوستی دارد می توانست گزینه بهتری برای ایفای این نقش باشد. اما در نهایت وی به خاطر حضور در نقش مکمل همین فیلم توانست اسکار بهترین بازیگری را بدست بیاورد در حالی که دست براندو از اسکار کوتاه ماند.
انتخاب استودیو برای نقش زاپاتا ” تیرون پاور ” بود.
این فیلم ، اولین فیلم هنری سیلوا می و فرانک دکوا می باشد.
در سال 1952 یک اقتباس رادیویی 60 دقیقه ای از این فیلم صورت گرفت که جین پیترز در نقش خودش در این فیلم، گویندگی کرد.
مارلون براندو برای بازی در این فیلم تست بازیگری داده بود. 
پیش از جین پیترز، جولی هریس برای بازی در نقش ژوزفا زاپاتا در نظر گرفته شده بود.
آنتونی کوئین در شبی اسکار بهترین بازیگر مکمل مرد برای « زنده باد زاپاتا! » را دریافت کرد که پدرخوانده اش یعنی سیسیل بی دیمیل نیز جایزه اسکار بهترین فیلم برای « باشکوه ترین نمایش بر روی زمین » را دریافت کرد.
آنتونی کوئین و مارلون براندو هردو، پیش از اینکه در « زنده باد زاپاتا! » همبازی شوند، در نقش استنلی کوالسکی در « اتوبوسی به نام هوس » ( یکی تئاتر و آن یکی فیلم سینمایی ) حضور پیدا کرده بودند.
دیالوگ های ماندگار:
ایوفمیو : عاشقت هستم اما دوستت ندارم.
—————————–
زاپاتا : داشتن مردم قوی تنها راه رسیدن به آزادی است.
نازنین آفاق
این مطلب بصورت اختصاصی برای سایت ” مووی مگ ” به نگارش درآمده و برداشت از آن جز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگیرد قانونی می شود.
به جامعه مجازی سایت مووی مگ بپیوندید و دوستان سینمایی جدید پیدا کنید!
زنده باد زاپاتا! : !Viva Zapata
کارگردان :الیا کازان
نویسنده : جان استینبک
بازیگران :
مارلون براندو / امیلیانو زاپاتا
جین پیترز / ژوزفا زاپاتا
آنتونی کوئین / ایفیمو زاپاتا
زمان : 161 دقیقه
محصول : 1952
مهمترین افتخارات : برنده اسکار بهترین بازیکر مکمل مرد برای آنتونی کوئین ، نامزد اسکار بهترین بازیگر مرد برای مارلون براندو ، نامزد اسکار بهترین کارگردانی، نامزد اسکار بهترین کارگردانی هنری و نامزد اسکار بهترین موسیقی
