به گزارش مووی مگ به نقل از بانی فیلم، بازيگران زيادي در هاليوود نقش رييس جمهور ايالات متحده آمريکا را بازي کرده اند. از هريسون فورد گرفته تا جين هکمن . و خيلي هاي ديگر . اما نقشي را که کوين اسپيسي – بازيگر 55 ساله – در مجموعه موفق «خانه ورقها» (House of cards) ترسيم ساخته يکي از بي سابقه ترين آن هاست. نقش رييس جمهوري حيله گر و نيرنگ باز …
اسپيسي در قالب «فرانسيس(فرانک)اندروود» شخصيتي را بر عهده دارد که هم واقعي و هم تخيلي است. نشان مي دهد که چگونه با اعمال نارواي خويش به رياست جمهوري مي رسد و با قدرت خود سياست را به منزله نوعي ارعاب به کار مي گيرد. نه تنها او بلکه همسرش «کلر» ( با بازي رابين رايت) زني کينه توز و بدخواه است.
آنچه در پي مي آيد گفت و گو با کوين اسپيسي است:
چه گونه خواستيد چنين نقش ناخوشايندي را بازي کنيد؟
راستش «اندروود» آدمي خاص است سعي ام اين نبود که او را دوست داشتني نشان دهم. و البته سعي ام هم اين نبود که او را بد نشان دهم. مي خواستم که او را صادقانه نشان دهم. بگذارم صفات خوب و بدش را بر ملا سازم.
نتيجه هم داد و شما دوبار به عنوان بهترين بازيگر نامزد جايزه «امي» شديد.
هميشه گفته اند کار خوب بي ارج نمي ماند! [مي خندد}
اين نقش و اين مجموعه از کجا آمد؟
وقتي با ديويد فينچر ـ که داشت فيلم «شبکه اجتماعي» را کارگرداني مي کرد و من هم يکي از مديران تهيه آن فيلم بودم ـ صحبت از يک کار مشترک به ميان آمد، اندکي پس از آن جلسه ديويد به من گفت «هيچ وقت درباره مجموعه تلويزيوني انگلستان خانه ورقها چيزي شنيده اي؟ «و من گفتم» مادرم عاشق اين مجموعه بود و مرا مجبور مي کرد که تماشا کنم. ايان ريچاردسون در نقش اصلي فوق العاده بود». ديويد گفت «ما حق و حقوق آن را براي ساخت در آمريکا خريده ايم». اين شد که من نشستم و دوباره آن را ديدم و هر دوي ما موافقت کرديم با يکديگر براي تلويزيون خودمان بسازيم.
آيا شخصيت اصلي مجموعه بر اساس سياستمدار مشهوري خلق شده است؟
نه، «فرانک» شبيه هيچ سياستمدار و يا رييس جمهوري نيست. ابتدا روي رهبر اکثريت سنا کوين مک کارتي مطالعه اي داشتيم وقتي موضوع را با او در ميان گذاشتيم حاضر نشد با ما همکاري کند. چند هفته بعد که فهميد من دارم نقش يک دمکرات را به عهده مي گيرم موافقت کرد با ما همکاري کند [مي خندد]. ولي هيچ کمکي به من نکرد که چه طور «فرانک» را بازي کنم.
همکاري بيل کلينتون و همسرش هيلاري کلينتون تا چه حد بود؟
آن ها جزو کساني بودند که خيلي کمک کردند اين مجموعه شکل واقعي خودش را پيدا کند. عکس هاي کلينتون را در دفترم حتماً ديده ايد. صحنه اي هم هست که نشان مي دهد فرانک به همراه رييس جمهور سابق به «بلک پول» انگلستان سفر مي کند. کلينتون به من گفت «خيلي گرسنه هستم و تابلوي مک دانلد را ديدم، برويم آن جا… مي خواهي پياده برويم؟» لباس عوض کرديم و رفتيم رستوران مک دانلد. جماعت در آن جا غوغا کردند.
از ضد قهرمان هاي فيلم ها در پرداخت به شخصيت فرانک بهره نگرفتيد؟
اتفاقاً چرا. اگر به مجموعه «سوپرانوها» توجه کنيد و خصوصاً شخصيت گاندولفيني، و البته خيلي از شخصيت هاي اين شکلي از جمله «والتر وايت» و يا «دکستر» آن پيچيدگي و حس در هم شکستن را به خوبي مي توان از آن ها گرفت.
در دفتر فرانک تصاويري هم از ليندون.بي.جانسون وجود دارد. به يکديگر شباهت دارند؟
تصميم گرفتيم جانسون يکي از رييس جمهورهاي محبوب فرانک اندروود باشد. خيلي ها مي توانند او را با فرانک قياس کنند. خصوصاً حالت ماکيا ولي اش را.
همسر فرانک «کلر» در حقيقت «ليدي مکبث» است. تکه اي از وجود اندروود.
به رابين رايت اعتماد کامل داشتم که اين شخصيت را به خوبي مجسم سازد. هم او و هم من نقشي را که بازي کرده ايم در تاريخ تلويزيون بي سابقه است.
