مارك فورستر كارگردان “بالماسكه اهريمني” و “بادبادك باز” فيلمي با فيلمنامه اي از “استنلي كوبريك” فيلمساز پيشكسوت بريتانيايي خواهد ساخت.
به گزارش مووی مگ به نقل از بانی فیلم، كوبريك سال 1957 فيلمنامه اي با عنوان The Downslope نوشت و هيچوقت موفق به ساخت آن نشد. وي اين فيلمنامه را همزمان با ساخت “راه هاي افتخار” به نگارش درآورد و با موضوعي ضد جنگ درياره جنگي داخلي بين دو افسر جنگ( ژنرال جورج آرمسترانگ كاستر و سرهنگ جان سينگلتون موسبي ) است. گفته ميشود كه كوبريك سالهاي زيادي را صرف نگارش فيلمنامه The Downslope كرده است. فورستر 45 ساله تهيه كنندگي و كارگرداني اين فيلم را بر عهده خواهد داشت. وي دو سال گذشته درام جنگي “جنگ جهاني Z ” را ساخته بود كه با استقبال خوبي روبرو شد.
اين فيلمساز آلماني، با اولين فيلم خود “بالماسكه اهريمني” در سال 2001 با بازي بيلي باب تورنتون و هال بري (كه موفق به دريافت جايزه اسكار بهترين بازيگر زن شد) به شهرت جهاني رسيد. درام فانتزي “به جستجوي ناكجاآباد” با بازي جاني دپ؛ “بادبادك باز” بر اساس رمان معروف خالد حسيني و “ذره اي آرامش” بیست و دومین فیلم از ماجراهای جیمز باند از ديگر فيلمهاي مهم وي در مقام كارگرداني هستند.
گفتني است كوبريك كه سال 1999 به سن 70 سالگي درگذشت نيز از مشهورترين فيلمسازان تاريخ سينما به شمار مي رود. بیشتر فیلمهای کوبریک اقتباسات ادبی هستند و معمولاً جنجالی و همینطور مورد ستایش منتقدان واقع شدهاند. او در طول 48 سال فعالیت در حیطه کارگردانی تنها 13 فیلم بلند ساخت. سبکهای گوناگون فیلمهایش و انزوای او چه در روش فیلمسازی و چه در مورد شخصیت فردی وی، او را مشهور ساختهاست.
استنلی کوبریک یکی از معدود کارگردانان کمالگرا در تاریخ سینما به شمار میآید. کوبریک جزء معدود کارگردانهایی بود که همواره در انتخاب فیلمنامه ریسک میکرد.
او مدت نیم قرن در سینما فعال بود، و فیلمهای مهمی همچون راههای افتخار (1957)، اسپارتاکوس (1959)، لولیتا (1962)، دکتر استرنجلاو یا چهگونه یادگرفتم از نگرانی دست بردارم و بمب را دوست داشته باشم (1964)، 2001: یک اودیسه فضایی (1968)، پرتقال کوکی (1971)، باری لیندون (1975)، تلألو یا درخشش (1980)، غلاف تمام فلزی (1987) و چشمان تمام بسته (1999) را ساخت. فیلمهای یادشده اکثر قریب بهاتفاقِ فیلمهای کوبریک هستند، بنابراین میتوان گفت که کوبریک فیلمسازی است که هرگز فیلمِ بد نساخت، و همه فیلمهایش در سالهایی که بهنمایش درآمدند و در دورههای طولانیِ پس از آن، قابل بحث و بررسی بودهاند؛ اگر چه اغلب آثار او، بهجز اسپارتاکوس، پرتقال کوکی و تلألو، فیلمهایی نبودند که با اقبال عمومی مواجه بشوند.