داستان فیلم :
یک پسر و دختر که از دو طبقه مختلف اجتماع هستند رابطه عاشقانه عمیقی را آغاز می کنند اما آیا پایان خوشی در انتظار آنها خواهد بود ؟
کارگردان :
آرتور هیلر: وی که یکی از فیلمسازان موفق آثار هالیوودی به حساب می‌آمد، در طول عمر حرفه‌ای خود حدود ۷۰ فیلم بلند، تله‌فیلم و اپیزودهای سریال‌های تلویزیونی را در ژانرهای مختلف کارگردانی کرد.
«داستان عشق» که یکی از ماندگارترین عاشقانه‌های تاریخ سینما به حساب می‌آید، در سال ۱۹۷۰ به روی پرده رفت و ۱۰۶ میلیون دلار فروش داشت که معادل امروزی این رقم ۶۶۵ میلیون دلار است.
«داستان عشق» براساس فیلمنامه‌ای به قلم «اریک سگال»، استاد دانشگاه ییل آمریکا ساخته شده بود. کتاب «سگال» بیش از پنج میلیون نسخه در آن زمان فروش داشت.
این فیلم داستان رابطه رمانتیک اما تراژیک یک دانشجوی رشته حقوق «هاروارد» که از خانواده ثروتمندی است را با یک دانشجوی معمولی رشته موسیقی کلاسیک روایت می‌کند. منتقدانی چون «راجر ایبرت» در آن زمان اعتقاد داشتند که فیلم «داستان عشق» بهتر از کتابش است.
«ایبرت» در این‌باره نوشت: من فکر می‌کنم این مسئله مربوط باشد به سلیقه خوب «آرتور هیلر»، کارگردان این اثر که تمام چیزهایی را که «سگال» فکر می‌کرد با زیرکی کنار گذاشته، کنار هم قرار داد؛ چیزهایی مثل رنگ، شخصیت‌پردازی، جزئیات و پیشینه داستان.
«هیلر» در این فیلم موضوعاتی مثل اختلاف طبقاتی و معضلات روابط بین نسل‌ها را با داستان کتاب «سگال» درآمیخت و در عین حال بُعد احساسی روایت او را به خوبی نمایش داد.
«داستان عشق» محصول تمام‌عیار دوران خود بود. دغدغه‌های دهه ۱۹۷۰ همچون اختلاف شدید نسل‌ها، مرگ جوانان و قدرت برتر حکومتی از جمله این تم‌ها هستند. جنگ ویتنام در این فیلم نشان داده نمی‌شود اما تأثیر آن در پس‌زمینه داستان قابل مشاهده است.
«داستان عشق» در شش بخش رقابت‌های آکادمی اسکار از جمله بهترین بازیگر نقش اول مرد، بهترین بازیگر نقش اول زن و بهترین فیلمنامه نامزد شد، اما تنها توانست جایزه بهترین موسیقی را دریافت کند. موسیقی «داستان عشق» از بیادماندنی‌ترین آهنگ‌های سینمایی است که جایزه «گلدن گلوب» را هم کسب کرد.
«هیلر» متولد نوامبر ۱۹۲۳ در آلبرتای کانادا بود. پدر و مادر او مهاجران یهودی بودند که از لهستان به ادمونتون مهاجرت کردند. «آرتور» پس از اتمام دبیرستان، به نیروی هوایی سلطنتی کانادا پیوست و در طول جنگ جهانی دوم جزو بمب‌اندازان در کشورهای اروپایی‌ها بود. او پس از جنگ در رشته حقوق و روان‌شناسی دانشگاه «تورنتو» به تحصیل پرداخت و پس از مدتی وارد کار تلویزیون شد.
او سپس کار در رادیو را شروع کرد و در سال ۱۹۵۶ راهی آمریکا شد و به گروهی از کارگردانان جوان و تازه‌کار همچون «سیدنی لومت»، «جان فرانکن‌هایمن» و «آرتور پن» پیوست. «هیلر» یکی از سینماگرانی بود که با مجموعه‌هایی همچون «آلفرت هیچکاک تقدیم می‌کند» و «جاده شماره ۶۶» همکاری می‌کرد.
او در میانه دهه ۱۹۶۰ جایگاه خود را به عنوان کارگردان کمدی‌های سبک پیدا کرده بود. آثاری همچون «به او هیچ قولی نده» و «پنه لوپه» از جمله کارهای او در آن دوران بودند. از دیگر آثار او می‌توان به «مرد لامانچا»، «مردی در کیوسک شیشه‌ای»، «معلم‌ها»، «بخت ظالم» و «بیمارستان» اشاره کرد.
آرتور هیلر در اوت ۲۰۱۶ در سن ۹۲ سالگی در گذشت.
منبع : ایسنا
بازیگران :
رایان اونیل : با نام پاتریک رایان اونیل به دنیا آمد. فرزند چارلز اونیل فیلم نامه نویس- رُمان نویس و پاتریشیا کالاگانِ بازیگر بود. نوجوانی بی هدف و پوچ گرایانه ای را در سواحل کالیفرنیا و چند کشور خارجی گذراند. مدتی نجات غریق و بوکسور بود (از جمله در مسابقات قهرمان گلدن گلاوز لس آنجلس در سال های 1956 و 1957 شرکت د اشت). در هفده سالگی نزد پدر و مادرش در مونیخ آلمان برای یک مجموعه ی تلویزیونی کار می کردند، رفت و در آن جا از سر تفنن به عنوان بدل در مجموعه ی افسانه های وایکسنگ ها وارد کار نمایش شد. پس از بازگشت به امریکا در شوهای تلویزیونی، هم چنین مجموعه ی وسترن امپایر (1962-1963) نقش هایی را به عهده گرفت. تا این که با مجموعه ی تلویزیونی پیتن پلیس (که بیش از پانصد قسمت آن طی سال های 1964 تا 1969 پخش شد) به شهرت رسیدو در سینما نیز با نقش اول قصه ی عشق (که آن را از میان سیصد کاندیدا به دست آورده بود) در زمره ی ستارگان هالیوود درآمد. اوج کارش در دهه ی 1970 بود و سپس رو به نزول گذاشت. به یاد ماندنی ترین نقش هایش در تازه چه خبر، دکتر؟، ماه کاغذی و باری لیندون بودند. همسران اول و دومش، جوانا مور (1963-1966) و لی تیلر- یانگ (1967-1973) و فرزندانش، تاتوم و گریفین نیز بازیگر هستند. مدتی (1980-1997) محبوبه اش فارا فاوست ستاره ی مجموعه های تلویزیونی بود.
الی مک گرو : الی مک‌گرو یک هنرپیشه، مانکن، مؤلف و فعال حقوق حیوانات اهل ایالات متحده آمریکا است.
با نام اصلی الیزابت آلیس مک‌گرو در ۱ آوریل ۱۹۳۹ در پاند ریج، نیویورک متولد شد. الی مک‌گرو قبل از بازی در فیلم به مشاغل مختلفی همچون دستیار فیلمبردار، مدل لباس، دکوراتور داخلی و بازی در چند آگهی بازرگانی پرداخته بود.
در سال ۱۹۶۹ با بازی در فیلم «خداحافظ کلمبوس» توجهات را به طرف خود جلب کرد. اما نقش «جنیفر» در فیلم داستان عشق (۱۹۷۰) بود که درهای شهرت و محبوبیت را بروی او باز کرد. الی مک گرا و رایان اونیل با بازی در این فیلم به محبوبیت و شهرتی افسانه‌ای دست یافتند که هر بازیگر آرزوی آن را داشتند. مک‌گرو به خاطر این فیلم نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن و برندهٔ جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر زن فیلم درام شد و به دنبال آن عکس او بر صفحهٔ اول مجله تایمز جای گرفت.
در سال ۱۹۷۲ در فیلم گریز (این فرار مرگبار) با استیو مک‌کوئین همبازی شد و در طول بازی در این فیلم بود که رابطهٔ عاشقانه او با استیو مک کوئین شروع شد و اَلی از همسرش رابرت اوانس که تهیه‌کننده فیلم بود، طلاق گرفت و در سال ۱۹۷۳ با استیو مک‌کوئین ازدواج کرد.
پس از ۵ سال زندگی جنجالی، در سال ۱۹۷۸ پس از اینکه شایعات مربوط به درگیری عاطفی استیو با مانکنی به نام باربارا مینتی (که استیو عکس او را در یک آگهی تجاری دیده بود) در افواه پیچید، آن دو از هم جدا شدند و الی مک‌گرو که در این چند سال فیلمی بازی نکرده بود دوباره بازی در فیلم و سریال‌های تلویزیونی را شروع کرد. الی مک گرا جمعاً ۳ بار ازدواج کرد.
او در سال‌های اخیر به فعالیت‌های انسان دوستانه برای حفظ حقوق حیوانات روی آورده و تلاش زیادی را در این زمینه انجام می‌دهد. از سال ۱۹۹۴، الی مک‌گرو در سنتافه، نیومکزیکو زندگی می‌کند
منبع : ویکیپدیا
نکاتی که احتمالا درباره « داستان عشق » نمی دانید :
شعار فیلم « معنی عشق اینه که هرگز نگی متاسفم » به عنوان سیزدهمین جمله برتر از سوی انجمن ملی فیلم آمریکا برگزیده شده است.
اولین حضور تامی لی جونز در مقابل دوربین در فیلم « داستان عشق » بوده است.
برخلاف رویه رایج، رمان فیلم پس از نوشتن فیلمنامه توسط نویسنده، اریک سیگال ، انجام شد که به فروش قابل توجهی نیز دست یافت.
رایان اونیل برای بازی در این فیلم مجبور به یادگیری بازی اسکیت روی یخ شد و الی م گرو نیز نواختن کیبورد را آموخت.
بازیگران زیادی از جملا مایکل داگلاس، جان وویت ، جیمز کان، جف بریجز و پیتر فوندا از بازی در نقش اولیور انصراف داده بودند.
اولین نمایش تلویزیونی این فیلم در سال 1972 انجام شد و تا به امروز تنها فیلمی است که زمان اکران تا پخش تلویزونی آن بسیار کوتاه بوده است.
بازی تیمهای هاکی کورنل و دارتموث در فیلم توسط بازیکنان واقعی تیم دارتموث انجام شده بود.
کریستوفر واکن ، دیوید بیرنی و کن هاوارد برای بازی در نقش اولیور تست تصویر داده بودند و کارگردان آرتور هیلر نیز برای بازی در نقش اصلی والکن را در نظر گرفت اما رابرت ایوانز به او رایان اونیل را پیشنهاد کرد و در نهایت هم اونیل نقش را بدست آورد.
در سال 1972 « داستان عشق » بیشترین تعداد تماشا در تلویزیون را بدست آورد.
باربارا پارکینز اخیرا ادعا کرده که او نیز بازی در نقش اصلی فیلم را رد کرده بود.
نازنین آفاق
این مطلب بصورت اختصاصی برای سایت ” مووی مگ ” به نگارش درآمده و برداشت از آن جز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگرد قانونی می گردد.
به کانال رسمی مووی مگ در تلگرام بپیوندید!
داستان عشق : 
Love Story
کارگردان : آرتور هیلر
نویسنده : اریک سیگال
بازیگران :
رایان اونیل / اولیور
الی مک گرو / جنی
جان مارلی / فیل
زمان : 99 دقیقه
محصول : 1970
مهمترین افتخارات : برنده اسکار بهترین موسیقی . نامزد اسکار در رشته های بهترین بازیگر نقش اصلی مرد برای رایان اونیل، بهترین بازیگر نقش اصلی زن برای الی مک گرو، بهترین بازیگر نقش مکمل برای جان مارلی ، بهترین کارگردان، بهترین فیلمنامه و بهترین فیلم.
