شاهکار مایکل مان، مخمصه، دسامبر 2015 بیست ساله شد. اما آکادمی علوم و هنر سینمایی سرانجام چهارشنبه شب ضیافت ستارگان را با نمایش نسخه 4K از این درام جنایی جشن گرفت.
به گزارش مووی مگ به نقل از به نقل ازایندی وایر، این ضیافت، یک گردهمایی تاریخی با حضور مایکل مان، رابرت دنیرو، آل پاچینو و به مدیریت جلسه کریستوفر نولان بود. مدعوین از حضور مهمان‌های افتخاری شامل بازیگران وال کیلمر، ایمی برنمن، فیلمبردار دانته اسپینوتی، تدوینگر ویلیام گلدنبرگ و دیگران بهره بردند.
نولان یادآوری کرد وقتی شنیده بود منتقدی مخمصه را یک کلاسیک آمریکایی جدید خواند، دچار ناباوری شد و اشاره کرد که چقدر فیلم های خسته کننده‌ای از ژانر دزد و پلیس(در آن زمان) به نمایش می آمد. اما خوشبختانه فیلم جنایی مایکل مان نوید بخش بود. نولان تایید کرد که من از مخمصه برای آثار خودم الهام گرفته ام.
داستان مخمصمه به رابطه‌ای میان یک سارق حرفه ای و کارآگاه جنایی که دنبال این سارق است می پردازد. مایه داستان برگرفته از زندگی واقعی نیل مک کالی بود. جنایتکاری که کمیسر پلیس شیکاگو چارلی آدامسون او را به قتل رساند. و برحسب اتفاق آدامسون یکی از دوستان مایکل مان بود.
مان درباره شخصیت های مک کالی و آدامسون گفت: «آنها یک جور صمیمیت داشتند که فقط غریبه ها می توانند داشته باشند.» و بدین ترتیب داستان فیلم متولد شد.
مایکل مان می خواست فیلمی بسازد که تماشاگران با هر دو مردی که در دوسوی قانون هستند احساس همذات پنداری عاطفی کنند. مان با یک فیلم تلویزیونی “L.A. Takedown,(1989) داستان را سبک و سنگین کرد .سپس داستان را برای فیلم کلاسیک مخمصه پروراند. رابطه خیر و شر میان شخصیت های اصلی برای رابرت دنیرو نیز جذاب بود که می خواست نمایش بگیر و ببند در فیلم اصالت داشته باشد. دنیرو گفت: «ابتدا فکر می کردم شخصیت‌ها باید از جنبه نحوه به موفقیت رسیدن و نحوه لباس پوشیدن تفاوت داشته باشند.»
یکی از بهترین افشاگری‌های این جلسه پرسش و پاسخ از آن آل پاچینو بود. شخصیت کمیسر بی تربیت وخشن‌ای که در مخمصه بازی کرد و به کاراکتر ماندگار پاچینو تبدیل شد. (شخصیتی عجول و بی پروا و شلوغ). پاچینو پذیرفت که رویکردش به نقش این‌طوری بود، چون در تمام فیلم کوکائین مصرف می‌کرده است. پاچینو گفت فکر نمی کنم تا حالا این موضوع را جار زده باشم. ولی همیشه می خواستم افشا کنم. بنابراین می دانید آن رفتارها از کجا آب می خورد.
