یکی از معروف ترین کارگردان های فرانسه که به زودی با فیلم علمی تخیلی «والرین» بازمی گردد، دختر رییس سابق حزب ناسیونالیستی کشورش که حالا یکی از دو کاندیدای اصلی انتخابات ریاست جمهوری است را به باد انتقاد گرفت و گفت «شیطان، شیطان است».
به گزارش مووی مگ به نقل از بانی فیلم، لوک بسون کارگردان با تمام قوا اعتراض و نفرت خود را نسبت به مارین لو پن، کاندیدای ریاست جمهوری حزب راست گرای افراطی فرانسه را در بیانیه‌ای طولانی که در اکانت فیس بوک خود منتشر کرد، نشان داد.
چند روز قبل، لو پن پشت سر امانوئل ماکرون، کاندیدای میانه‌روی فرانسه در دور اول انتخابات به مقام دوم دست پیدا کرد. به این ترتیب، این دو در دور دوم انتخابات که روز هفتم ماه مه برگزار می‌شود، برای آخرین نبرد مقابل هم قرار می گیرند تا رییس جمهور بعدی مشخص شود. مارین لو پن، دختر ژان-ماری لو پن، است که حزب ناسیونالیست فرانسه را سال ۱۹۷۲ با همکاران سابق نازی‌ها تاسیس کرد. در سال ۲۰۱۱، مارین رهبر حزب شد و سعی کرد برای مثبت تر جلوه دادن تصویر حزبش بیشتر روی موضع حفاظت گرا و ضد اتحادیه اروپای آن تاکید کند.
لوک بسون در بیانیه خود که «توهم بزرگ» نام داشت، صحبت هایش را اینطور شروع کرد: «امروز صحبت می کنم چون این را به خودم مدیونم که این کلاه برداری فوق العاده را که نزدیک است گولش را بخوریم، نقد کنم. ما داریم گول می خوریم.»
او ادامه داد: «مردم احساساتی که خواستار ایده آل ها هستید و با کلمات زیبا کشیده می شوید، از باور داشتن خسته شده‌اید و از قول های عمل نشده نفرت دارید. ضعیف شده اید، باور نمی کنید و طعمه خوبی هستید، مثل یک حیوان زخم خورده در جنگل. اضطراب ما، ما را در معرض قرار می دهد، ما را آسیب‌پذیر می‌کند. به هر چیزی گوش می کنیم که لحظه ای آرام مان کند. این بهترین وقت برای سوء‌استفاده کردن از اطمینان ماست، و این موقعیت کلاه بردار برای ورود به صحنه است.»
او در ادامه می گوید دو کلاه بردار هستند که یک جنبش را اداره می‌کنند: خانواده لو پن و حزب ناسیونالیست.
ابتدا او به خانواده لوپن می‌پردازد، از لو پن پدر می‌گوید و اینکه خارجی‌ها از نظر او حشره هایی بیش نیستند. «او می گوید متعلق به نژاد برتر سفیدپوست است، اما هرچه بیشتر صحبت می کند، بیشتر آرزوی سیاه بودن می‌کنم. حدود ۴۰ سال پیش، او تجارت خانواده را در فاشیسم، نژادپرستی و بیگانه هراسی آغاز کرد.»
بعد، پدر تجارت خانوادگی را به دخترش مارین داد که حالا ادعا می کند «کاندیدای مردم» و «کاندیدای ضد ساختاری» است. بسون این را یک جوک می خواند و می گوید مارین وارث ثروتی عظیم است که در ناز و نعمت در مرفه ترین مناطق پاریس بزرگ شده است. می گوید او هرگز در زندگی اش کار نکرده، کمکی به رشد فرانسه نکرده و در حقیقت نمایانگر کامل همان ساختار دولتی است که می گوید می خواهد آن را کنار بزند.
بسون به حزب ناسیونالیست اشاره می کند: «یک تجارت خوب کوچک که رده های بالایی اش پر از فاشیسم فرانسوی است.» او می گوید این حزب می خواهد مرزها را سفت و سخت ببندد و خارجی ها را بیرون کند تا فقط «خودمان باشیم و دنیای کوچک خودمان.»
او می گوید: «کی و کجا در تاریخ، پشت کردن به خودمان نتایج مثبت داشته است؟ هرگز. کنار کشیدن باعث انزوا می شود. انزوا منجر به توتالیتاریانیسم می شود. توتالیتاریانیسم باعث به وجود آمدن فاشیسم می شود. نتیجه فاشیسم هم جنگ است. پنج هزار سال تاریخ به عنوان مدرک وجود دارد و این وارث کوچک نمی تواند تاریخ را عوض کند.»
به گفته بسون، «شیطان، شیطان است و وقتی که وانمود می کند می خواهد تغییر کند، تنها دلیلش این است که بتواند بهتر ما را بچاپد.»
این کارگردان می گوید حس کرد باید در برابر این کلاه برداری بایستد و با آن مخالفت کند چون هیچ حقیقتی در کارهای لو پن نیست و فقط می‌خواهد از دیگران سرقت کند. او اضافه می کند که همه عصبانی هستند که سه میلیون نفر در فرانسه کار ندارند و ۹ میلیون نفر دیگر هم در فقر به سر می برند، اما «خانم لو پن آن ها را نجات نخواهد داد. بر عکس، سیاستهای او باعث می شوند این ارقام و درماندگی ما بالاتر برود و فقط ما هستیم که می توانیم کاری در این مورد بکنیم چون ما مردم فرانسه هستیم.»
بسون در پایان می گوید این کار یک وظیفه شهروندی است و در دی‌ان‌ای مردم قرار گرفته که از کشورشان محافظت کنند. «بیایید به بقیه دنیا نشان بدهیم که فرانسوی بودن واقعا به چه معنی است. ما مردمی باز، شجاع و برادرانه هستیم که نیازی به ایدئولوژی‌های پوچ برای ادامه زندگی نداریم. مردمی بزرگ، با حمایت کردن از دیگران به مردمی حتی بزرگ‌تر تبدیل می شود. دنیا دارد نگاه می‌کند. تاریخ منتظر است. به سمت صندوق‌های رای، شهروندان!»
دولت فرانسه سال پیش که لوک بسون قصد ساخت فیلم جدیدش را داشت به او تخفیف مالیاتی داد و حتی تبصره‌ای تصویب کرد تا این کارگردان موفق بتواند فیلم بودجه بالایش را در فرانسه بسازد. به این منظور وزرای اقتصاد و فرهنگ فرانسه، ضمیمه‌ای به قوانین کاهش مالیاتی کشور کردند تا فیلم او در کشور فیلمبرداری شود.
فیلم «والرین» با بودجه‌ای ۱۸۰ میلیون دلاری، پرهزینه‌ترین و بزرگترین فیلم اروپایی تاریخ خواهد بود. این فیلم با نقش‌آفرینی کارا دلوینی، کلایو اوون و دین دِهان با اقتباس از کمیک فرانسوی نوشته پیر کریستین و ژان-کلود مِزیه ساخته شده است. این فیلم واجد شرایط دریافت کاهش ۲۰ درصدی مالیات فیلم‌های فرانسوی نمی‌شد چون زبان آن انگلیسی و بیشتر بازیگرانش هم غیرفرانسوی بودند.
در فرانسه، کاهش مالیاتی برای فیلم‌های فرانسوی ۲۰ درصد و برای فیلم‌های خارجی ۳۰ درصد است. اما از آنجا که فیلم او یک فیلم فرانسوی به زبان انگلیسی بود واجد شرایط نبود.
بسون در این باره گفته بود: «این مسئله من را خیلی اذیت می‌کند. می‌خواهم در کشور خودم با دست اندرکاران فرانسوی فیلمبرداری کنم. نزدیک به هزار شغل به وجود می‌آید و نمی‌خواهم این امکان را خارج از کشور ببرم. اما اگر تخفیف مالیاتی را نداشته باشم نمی‌توانم فیلم را بسازم. این کار اساسا ممکن نیست».
وابستگی بسون به کشور خود و دست اندرکاران فیلم‌هایش افسانه‌ای است. او در اوایل دهه ۱۹۹۰ وقتی مجبور شد به خاطر کمبود امکانات در فرانسه، فیلم «عنصر پنجم» را در لندن فیلمبرداری کند، هدایت ساخت «لِ استودیو دُ پاری» را بر عهده گرفت که کمپانی خودش یعنی یوروپاکور هم در آن سهام دارد. شماری از فیلم‌های ساخت یوروپاکور هم در این استودیو که در سال ۲۰۱۲ افتتاح شد ساخته شدند که از جمله آن‌ها می‌توان به «سه روز برای کشتن»، «لوسی» و «ربوده‌شده ۳» اشاره کرد.
