رضا درمیشیان کارگردان فیلم رفع توقیف شده «عصبانی نیستم» که بار دیگر از اکرانش به بهانهای جدید جلوگیری شده، در نامهای به حسن روحانی رئیس جمهور با یادآوری اتفاقهای شب اختتامیه جشنواره فجر سی و دوم و چهار بار به تعویق افتادن نمایش این فیلم، از فضای امنیتی در حوزه فرهنگ انتقاد کرده است.
به گزارش مووی مگ به نقل از آی سینما، این فیلم قرار بود از چهارشنبه 25 بهمن اکران شود، اما این بار به دلیل انصراف پخش کننده و صادر نشدن حواله برای پخش کننده جدید از سوی وزارت ارشاد، روی پرده نرفت.
درمیشیان در ابتدای نامه خود به حسن روحانی نوشته است: «من همان فیلمسازى هستم که در شب سى و دومین جشنواره فیلم فجر براى آن که دولت شما در برابر گروههاى فشار آسیب نبیند، به فشار مسئولان مجبور به انصراف از دریافت جوایز فیلمم شدم، فیلم «عصبانى نیستم!». پنج سال از عمر این فیلم مىگذرد اما گویى پنجاه سال بر من گذشته، فیلمم همچنان بلاتکیلف است و هر بار به بهانهاى مانع نمایشش مىشوند.»
کارگردان «عصبانی نیستم» در ادامه به آخرین تاریخ تعیین شده برای اکران فیلمش اشاره کرده است: «سرانجام با تضمین مکتوب سه مدیر رده بالاى سازمان سینمایى قرار بود چهارشنبه بیست و پنج بهمن «عصبانى نیستم!» رنگ پرده سینما را ببیند اما باز هم از نمایشش جلوگیرى به عمل آمد.»
درمیشیان همچنین نوشته است: «آیا دریافت پنج پروانه نمایش با سانسورهاى مختلف، تائید فیلم در کمیته بازبینى آثار توقیفى، انتخاب چهار تاریخ اکران توسط مسئولان سینمائى و چهار بار ثبت تاریخ اکران در شوراى صنفى نمایش، دریافت تعهدنامه کتبى تاریخ قطعى نمایش فیلم از مسئولان سینمایى، پنج سال سکوت و انتظار، درخواست و سوال نمایندگان محترم مجلس از وزیر محترم ارشاد، هزاران ساعت پشت در اتاق مدیران سینمایى انتظار کشیدن، صدها هزار بار پله هاى سازمان سینمایى را بالا و پایین کردن، سوال و جواب و باز هم سوال و جواب براى نمایش عمومى «عصبانى نیستم!» کافى نیست؟»
در بخش پایانی این نامه سرگشاده آمده است: «آیا در شرایطى که حضرتعالى مدام از حق سوال، حق انتقاد، حق اعتراض و حق شهروندى سخن مى گویید باید فیلمم را پس از چندین و چند دفعه سانسور باز هم تکه تکه کنم؟ من و دیگر سینماگران مستقل در حسرت تحقق شعارهاى انتخاباتىتان به هنر و نگاهتان به عرصه سینما هستیم. فضاى امنیتى در عرصه فرهنگ و هنر در شان سینماى ایران نیست. من دو بار به «تدبیر و امید» راى دادهام ، اما بىنهایت ناامیدم.»