سال 2011 با تمام اتفاقات خوب و بدش رو به اتمام است. فیلمهای بسیاری در این سال اکران شدند که تعدادی از آنها با فاجعه تفاوتی نداشتند و بعضی از آنها را تا حدِ شاهکار تاریخ سینما هم توصیف کردند!
بنا به رسم هرساله ( البته اگر مووی تایم را به خاطر داشته باشید! ) تصمیم گرفتیم تا در اواخر سال میلادی، از نویسندگان سایت « مووی مگ » درخواست کنیم تا نام 5 فیلم برتری که در این سال را مشاهده کرده اند را لیست کرده و منتشر کنند. البته همه ما می دانیم که فیلمهای بسیاری وجود داشتند که می توانستند در این لیست ها قرار بگیرند اما به دلیل محدودیت انتخاب، بسیاری از آنها از لیست حذف شدند. در نهایت لیستی که در ادامه این مقاله می خوانید، گزیده ایی از بهترین فیلمهایی است که نویسندگان « مووی مگ » در سال تماشا کرده اند. امیدواریم که این مقاله مورد پسند شما دوستان قرار بگیرد.
( امیر گلسفیدی )
امسال زیاد نمیخوام فیلم های رسمی یا عجیب و غریب ک مفهمومی و فلسفی هستن رو انتخاب کنم.کسی که فیلم میبینه میخواد ازش سر در بیاره و بفهمه چی به چیه!
5- هوگو: چه کسی هست که دوست نداشته باشد رویای کودکی خود را روی پرده ی سینما ببیند!به خصوص وقتی مردی پیر! چون اسکورسیزی آن را ساخته باشد.هوگو را به خاطر اینکه شخصیت کودک فیلم همان کسی که خیلی از ما در دوران بچگی بودیم.با همان شیطنت ها همان فضولی های ممنوعه و همان ذهن خلاق دوست دارم.هر چند فرصت سه بعدی دیدنش را نداشتم.اما با تصوری که از صحنه ها کردم.به نظرم خیلی خوب کار شده بود.به خصوص صحنه ی پخش شدن برگه ها وقتی که از روی کمد افتادن!
Moneyball-4 : همیشه فیلمهایی که از روی واقعیت ساخته شدن مورد توجه من بودن و خب چه چیز بهتر از یک مربی بدون پول که تیمش رو تا اوج قهرمانی میکشه بالا با دست خالی.اینکه چطور میشه تمام مشکلات بدبختی ها بدشانسی ها رو داشت اما از بین همشون یه راه برای موفقیت پیدا کرد.
The Tree of Life-3: یک فیلم خیلی طولانی! از دایناسور تا زمان کنونی .یک تلاش بزرگ برای نشان دادن همه ی ویژگی های یک زندگی پر رمز و راز در یک خانواده.
Drive-2 : هی لعنتی من یه مرد تنهام و یه ماشین!فکر میکنم همین جمله برای اینکه یه فیلم بره توی صدر بهترین فیلم ها کافی باشه.نبردی بین یه مرد خوب و یه مرد بد.اینم یه فرمول ساده برای اینه که خودتون رو جا بدین توی صف بهترین ها
Tinker Tailor Soldier Spy-1 : وقتی فیلمی نویسنده اش یک جاسوس حرفه ای باشه،بازیگرش هم گری اولدمن باشه و محیطی تاریک پر از چهره های مثبت و منفی و نقاب دار در سرتاسر فیلم وجود داشته باشه، توی خوش ساخت بودن و بهترین بودنش نباید شک کرد.
انتخاب پنج فیلم سخته اما چاره ای نیست دستور مدیریتی این هست که فقط پنج تا!
( محمد باقری )
قبل از اینکه به سراغ معرفی 5 فیلم منتخب شوم لازمه یک نکته را خدمتتان عرض کنم، تا این لحظه که این مطلب رو مینویسم هنوز خیلی از فیلم های خوب امسال رو ندیدم که احتمالا شایستگی حضور تو این لیست رو دارند. مثل فیلم های «Drive»،«The Help»،«Carnage»،«The Artist»
Harry Potter and the Deathly Hallows: Part 2 -5 : به عنوان کسی که از 13 سالگی با کتابهای هری پاتر بزرگ شده همواره برام آزار دهنده بوده که فیلم های اقتباسی از روی کتاب خیلی سطحی و بی منطق ساخته می شد. تا جایی که خبر دو قسمتی شدن آخرین فیلم برام بدترین خبر هری پاتری بود و با ادامه روند فیلمهای قبلی در قسمت اول یادگاران خودم رو برای فاجعه هری پاتری آماده کرده بودم!
اما با تماشای آخرین قسمت باید بگم خوشحالم بلاخره فیلمی در شان کتاب ساخته شد تا بتوانم خداحافظی باشکوهی با این پسرک و دنیای جادوییش داشته باشم.
Jane Eyre -4 : فکر کنم تا به حال بیش ده فیلم و سریال بر اساس رمان خانم شارلوت برونت ساخته شده، اما بنده این رمان را خوانده ام و نه هیچ کدام از فیلم های قبلی را دیده ام!
اما در «جین ایر» سال 2011 ، فضای ادبی بسیار زیبایی وجود دارد ، اگر مثل من به فیلم هایی با این سبک (مانند «غرور و تعصب» از جو رایت) علاقه داشته باشید، باید خدمتتان عرض کنم اولین ساخته بلند آقای کری فکونگا شما را راضی می کند. در ضمن بازی میا واسیکوسکا (چرا این اسما اینقدر سخته) در این فیلم فوق العاده خوبه و بعد از فیلمهای «آلیس در سرزمین عجایب» و «بچه ها خوبند» نشون داد پتانسیل بازی در نقش های جدی تر رو هم داره .
Midnight in Paris-3 : قطعا برای شما هم پیش آمده که بخواهید برای چند ساعت به هیچ مشکلی فکر نکنید و در یک دنیای فانتزی زندگی کنید. خوب می توان گفت تماشای فیلم «نیمه شب در پاریس» مشابه چنین تجربه ای است. جایی که شما با داستانی فانتزی به ملاقات مشاهیر قرن گذشته می روید حال فرض کنید این بازدید از دنیای مشاهیر با فیلم برداری بسیار زیبا از شهر پاریس همراه باشد. همه این ها برای این که شما را 100 دقیقه از دنیای واقعی دور کند کافی نیست؟
البته این فیلم عوارض جانبی هم دارد به قول آقای کریمی “بعد از دیدن این فیلم هوس میکنید سفری به پاریس داشته باشید”.
2- جدایی نادر از سیمین : آخرین ساخته آقای فرهادی دیگر نیازی به معرفی ندارد! اما مهم ترین دلیل من برای قرار دادن این فیلم در لیست منتخبم واقعی بودن شخصیت های فیلم می باشد. شخصیت هایی که در هر جایی دیده می شوند. انسان هایی که در شرایط مختلف رفتار های مختلفی دارند و اصول اخلاقی را زیر پا می گذارند. حتی برای انسان هایی که به نظر کاملا نرمال و اخلاق مدار هستند شرایطی پیش می آید تا اخلاق را فراموش کرده و تنها به فکر مصالح شخصی خود باشند.
چیدن این دو گانگی های اخلاقی در کنار شخصیت های نوجوان و خرد سال فیلم که هنوز رنگ و بوی اخلاق را فراموش نکرده اند با قصه پردازی عالی تجربه ای فراموش نشدنی را برای سینمای ایران رقم زد.
1- The tree of life : فکر می کنم حدود دو سال پیش قرار بود این فیلم اکران شود ، آن زمان هنوز ترنس مالیک را نمی شناختم و تنها دلیلی که در انتظار اکران فیلم «درخت زندگی» بودم تماشای برد پیت در کنار شان پن بود و البته اسم زیبای فیلم!
فیلم اکران شد و در اولین فرصت یک نسخه از فیلم تهیه و به تماشای آن نشستم و البته به مدت دو ساعت و نیم فراموش کردم در این فیلم برد پیت یا شان پن هم حضور دارند. ساخت فیلمی با بیشترین وسواس ممکن که تنها راه خودش را می رود و نگاهش نه به باکس آفیس و نه به سلیقه داوران جشنواره های مختلف است برای علاقه مندان به سینمای هنری نعمت بزرگیست. شاید این تنها فیلم تو لیست من باشه که سر جای خودش نشسته!
( عزت محمد خواجه )
سال 2011 به روزهای پایانی خود نزدیک میشود وکم کم باید پرونده آثار امسال را ببندیم.پس از تماشای تقریبا تمام آثار مطرح سال باید بگویم با این عقیده منتقدان که سال 2011 را سالی پربارعنوان کرده اند کاملا موافقم.امسال چند اثرعمیق و کاملا معناگرایانه از جریان اصلی هالیوود منتشر شد که همگی جزو برترین آثار ژانر خود در این سالها دسته بندی میشوند,جریان مستقل هم چیزی از جریان اصلی کم نداشت,حتی بعضی آثار این بخش دست کمی از شاهکار نداشتند.امسال تقریبا در همه ژانرها فیلم دیدنی و جالب توجه داشته ایم(چیزی که در این سالها به ندرت اتفاق افتاده است)از ژانر درام گرفته تا ژانر ورزشی(مانیبال,مبارز) وانیمیشن(رنگو,تن تن و راز اسب شاخدار) حتی در ژانر کمدی(که این اواخر با بحران هویت دست و پنجه نرم میکرد)هم حداقل 3 اثر با ارزش اکران شده است.
لازم به ذکر میدانم بر اساس عقیده شخصی بنده فقط آثاری میتوانند دراین فهرست محدود جای بگیرند که شدیدا جهان شمول باشند(یعنی تمام مخاطبان از هر قشر وجامعه ای که هستند بتوانند به حد کافی با فیلم و فضای آن همزاد پنداری کنند)بنابراین از همین حالا از اینکه هیچکدام از شاهکارهای مستقل و غیر انگلیسی زبان سال(علی رغم شایستگی) در فهرستم جای ندارند از شما مخاطبان عزیز عذرخواهی میکنم.
5- Drive :بدون شک اکشن درایو(چه از دیدگاه منتقدان وچه از دیدگاه مخاطبان) جایگاه خود را به عنوان بهترین اکشن سالهای اخیر تثبیت کرده است,درایو برخلاف سایر آثار این ژانرعاری از هرگونه حشو است،به عبارت دیگر هیچ حرکت اضافه ای و یا هیچ دیالوگ نامربوطی را نمیتوانید در این فیلم پیدا کنید،بازی عالی وشخصیت مرموز و کاریزماتیک رایان گالسینگ هم مزید بر علت شده که اطلاق عنوان (پنجمین اثر سال برتر سال)حداقل کاری باشد که میتوان در قبال این شاهاکار و در قدردانی از آن انجام داد
4- هوگو :هوگو را به 4 دلیل زیر کاملا لایق این عنوان میدانم :
– مختصر و مفید, بهترین فیلم سه بعدی سال است!(به نظرم وقتش رسیده است که همه ساله,از قبل,یکی ازاین 5 جایگاه را برای فیلمهای 3بعدی(یا مبتنی بر تکنولوژیهای پیشرفته) خالی بگذاریم )
– نه تنها از لحاظ مسایل تکنیکی کاملا بی نقص طراحی و فیلمبرداری شده از سایر لحاظ مانند فیلمنامه و روایت داستان هم در عالیترین سطح ممکن قرار دارد
– تمام بازیگران بدون استثنا فوق العاده بی نظیر و تاثیرگذار در نقشهایشان ظاهر شده اند و میتوانند هر مخاطبی را با هر سن وسالی تحت تاثیر قرار دهند
– اسکورسیزی این فیلم را ساخته!(اتفاقا تبدیل به یکی از بهترین آثار او هم شده)
3- شرم : وقتی با فیلمی روبرو میشوید که زندگی شخصیت محوری داستانش را کاملا واقع گرایانه و بدون جهت گیری خاصی به چالش میکشد,وقتی با فیلمی روبرو میشوید که شخصیت داستانش با وجود غیر عادی بودن خیلی هم طبیعی به نظر می آید!وقتی با فیلمی روبرو میشوید که تمام سعیش را میکند با نشان دادن عواقب بی بند و باری(به واضح ترین شکل ممکن!)به شما درس زندگی دهد وشما را از آن برحذر کند,وقتی با فیلمی روبرو میشوید که میدانید قرار است علاوه بر عوامل سازنده, بازیگر محوریش به عنوان یکی از نامزدهای جوایز اسکار معرفی شود!شایسته نیست به احترام عوامل سازنده اش برنخیزید و دست نزنید!(حتی اگر بدانید ((استیو مک کویین))ی این فیلم را ساخته و ((میشاییل فاسبیندر))ی در آن نقش آفرینی کرده که تا 2 سال پیش بندرت کسی با نامهای آنها آشنا بود).
این فیلم را شایسته عنوان( سومین اثر برتر سال) میدانم چون تنها فیلمی است که با زیرکی تمام ابتدا شما را وادار می کند از شخصیت محوری داستان منزجر شوید بعد شما را مجبور میکند گاها با او همزاد پنداری بکنید,آخر سر هم نشان میدهد که انحراف جنسی شما چقدر میتواند برایتان گران تمام شود!
2- آرتیست ( هنرمند ) : بنا به دلایل زیر نیز آرتیست را دومین فیلم برتر سال میدانم :
1- در یک کلام((بی نقص و منحصر به فرد بودن فیلم))
2- ارائه بهترین بازی ممکن از ژان دوژاردین و برنیس بژو
3- احترامی که فیلم تواما هم برای هنر سینما وهم برای مخاطبش از خود نشان میدهد
4- زنده کردن خاطرات سینمای ساده و بی زرق و برق دوران صامت,به نحوی احسن
1- درخت زندگی: من فیلم درخت زندگی را بهترین فیلم سال میدانم,درخت زندگی بعد سالهای سال اولین فیلمی است که مطابق میل من و به شکلی فوق العاده زیبا ودوست داشتنی هنر را وارد سینما کرده است,در واقع درخت زندگی یعنی ((ظهور مجدد هنر در سینما به معنای واقعی کلمه))
درخت زندگی به زیباترین صورت ممکن هنر را با اخلاق در می آمیزد وسعی میکند مفاهیم والایی از جمله عشق,محبت وصلح را دوباره در ذات انسان زنده کند(یکی ازدلایل اصلی علاقه من هم به این فیلم در واقع احترام فوق العاده ای است که ترنس مالیک به هنر از خود نشان میدهد)
درخت زندگی تنها فیلم درام بزرگسالانه سال است که در استفاده از جلوه های ویژه به هیچ وجه به بیراهه نمیرود که هیچ ,بسیار هم چشم نواز و آرامش دهنده عمل میکند
باری زیبا و روان و دلنشین بازیگران(حتی شون پن با وجود نقش کوتاهش)دل هر بیننده ای را نرم میکند و به راحتی مخاطب را تحت تاثیر قرار میدهد.
گذشته از سایر عوامل ذکر شده از نظرمن مفهوم ارزشمندی که فیلم درخت زندگی قصد تفهیم آن را به بیننده دارد, مهمترین پیام اخلاقی در تمام آثار سال 2011 به شمار می آید,پس لقب مفهومی ترین و برترین فیلم سال بسی برازنده این اثر است
(محمدرضا سیلاوی )
با سلام و درود فراوان خدمت خوانندگان مووی مگی ها! بی مقدمه میرم سر اصل مطلب من در سال 2011 بالغ بر 150 فیلم دیدم شایدم بیشتر ولی فقط این 5 فیلم بودن که توانستن نظرمنو جلب کنن.
5- Killer Elite ( آدمکش حرفه ایی ) : این فیلم یک فیلمی است که هر کسی که اکشن با ضرباهنگ بالا رو دوست داره عاشقش میشه ولی یه اشکالی داره که موضوع داستان فیلم یه موضوع سیاسی است که تقریبا این موضوع بعضی از جوان ها رو پس میزنه، ولی کسی که از موضوع سیاسی خوشش میاد اونم واقعی، میتونه یه فیلم سرگرم کننده باشه واسش، من این فیلم را دوست داشتم چون از فیلم هایی در این سبک و جیسون استاتام خوشم میاد.
4- Transformers: Dark of the Moon : من این فیلم رو دوست داشتم و دارم بخاطر این که با تکنیک فوق العاده ای ساخته شده و یه کارگردان پر قدرت پشت سکانش بوده تمام منتقدان این فیلم رو بی محتوا ترین فیلم تاریخ میدونن که تا به الان ساخته شده ولی هیچ منتقدی از تکنیک ساخت این فیلم صحبت نکرده چون باید داستان داشته باشه که تکنیکش برای منتقد به چشم بیاد، ولی در حین بی محتوا بودن توانسته یه فیلم کاملا سرگرم کننده باشه که مخاطب رو با خودش قعر در اکشن آتوبات ها میکنه و مخاطب از آن لذت خواهد برد(البته اگه از این سبک فیلم خوشتون بیاد)
3- Margin Call ( درخواست نهایی ) : فیلم “درخواست نهایی” نگاهی دارد به بحران اقتصادی ایالات متحده آمریکا در سال 2008 این فیلم درواقع روند کشف یک بحران اقتصادی، مراحل پیدا کردن، راه حل و در نهایت اجرایی کردن آن را نشان میدهد. و آنقدر جالب این کار را نشان میدهد که برای هر مخاطبی میتونه قابل درک باشه به جرات میتونم بگم که این فیلم قابل درک ترین فیلم تاریخ سینماست که در مورد یک بحران اقتصادی ساخته شده و به همه سینما دوستان این فیلم رو معرفی میکنم که ببینن.
2- Rise of the Planet of the Apes ( خیزش سیاره میمون ها ) : “سیاره میمون ها” خوش ساخت ترین فیلمی است که من در تمام عمرم دیدم و آنقدر این خوش ساخت بودنش به چشم میاد که مخاطب یادش میره که این فیلم داستان نداره یا بهتر اینطوری بگم داستان فیلم لق، ولی یه فیلم کاملا سرگرم کننده است که میتونید یک بعد از ظهر خوب رو باهاش تجربه کنید، این فیلم از دست ندهید.
1- The Adventures of Tintin: The Secret of the Unicorn ( ماجراهای تن تن : راز اسب شاخدار) : رسیدیم به فیلم “تن تن” من در دیدن این فیلم اصلا توجه ای به داستان فیلم نکردم و فقط با این فیلم خندیدم و فیلمی که منو بخندونه دوستش دارم و به تمام کسایی که این مطلب منو میخونن این فیلم را توصیه میکنم که ببینن هر کسی که دوست داره بخنده این فیلم رو ببینه و ذره ای به داستان فیلم توجه نکنه این توصیه من است برای دیدن این فیلم.( البته کسایی توجه نکنن که با داستان های “تن تن” آشنا نیستن)
( میثم کریمی )
سال 2011 سال خوبی برای سینما بود. خوشبختانه در این سال فیلمها به شکل اعجاب آوری به سمت خودِ سینما حرکت کردند و نه ابتذال!. اگر بخواهم به تک تک فیلمهای خوب سال 2011 اشاره کنم بسیار طول خواهد کشید و از حوصله خواندن شما هم خارج است. پس بی مقدمه می روم به سراغ 5 فیلم برتری که در سال 2011 دیده ام ( البته هربار وسوسه شدم تا گزینه ها را تغییر دهم اما هرچه قدر که فکر کردم متوجه شدم همین ها از همه بهتر بوده اند! )
5- هوگو : این فیلم شاید بر روی کاغذ در ژانر ” کودکان ” طبقه بندی شده باشد اما حرف های زیادی در پس ظاهر کودکانه خود دارد. با تماشای این فیلم به راحتی می توانید متوجه شوید که « اسکورسیزی » از جان و دل مایه گذاشته تا عزیزترین داشته اش را با زبانی کودکانه به طرفدارانش هدیه کند. چیزی از این بهتر که استاد با کودک درونش برای عشق زندگی اش فیلم ساخته؟!
4 : Drive : اکشنی بدون گزافه گویی های رایج! « Drive » از معدود اکشن های سینمایی است که شخصیت اصلی اش نه به دیگران متلک می اندازد ، نه در هوا خشاب عوض می کند و نه توانایی خارق العاده ایی دارد، بلکه مکانیکی لاغر اندام ، گوشه گیر ، احساساتی و البته راننده ایی ماهر هست که می تواند شما را از هر بدبختی نجات دهد! این فیلم از ابتدا تا به انتها یک اکشن خوش ساخت اس. سکانسی که راننده با ماشین دشمنش را به ساحل پرتاب می کند را خیلی دوست دارم!
3- هری پاتر و یادگاران مرگ قسمت دوم : من هیچ وقت طرفدار متعصب داستانهای « هری پاتر » نبوده و نیستم! اما حساب این آخری با قسمت های قبلی جداست. اینکه بدانید بعد از 10-11 سال قرار هست دشمن همیشگی هری پاتر در پایان داستان به زانو دربیاید خودش کلی ذوق دارد! فضای به شدت حماسی فیلم را هم مد نظر داشته باشید. فضای سالن های نمایش دهنده فیلم هم در نوع خودش خیلی جالب بود! اینکه آخرهای فیلم همه جیغ و فریاد کنند ، یه عده دسته جمعی گریه کنند، عده ایی دیگر همزمان با نفله شدن ولدمورت شروع به بالا رفتن از صندلی های خود کنند و… حتما یعنی اینکه فیلم خوب هست که اینقدر هیجان دارند دیگه!!
2- درخت زندگی : فیلم شاعرانه « ترنس مالیک » دقیقاً همان چیزی بود که سینما کم داشت؛ یعنی فیلمی در وصف بشریت. درخت زندگی با این و آن کاری ندارد، فیلم قصد دارد به شما بگوید که از کجا آمده اید و آمدنتان بهر چه بوده! خیلی ها بر این فیلم خرده گرفتند که چرا ناگهان در اواسط فیلم دایناسور نشانمان می دهد! خب دوستان چرا منتظر هستید که حتماً برایتان داستان تعریف کنند؟! یکبار بنشینید و نظاره گر معانی زندگی و نحوه خوب زیستن باشید. هرچند مطمئنم آخرش هم می گویید چرا در این فیلم دایناسور هست!
1- هنرمند : هنگامی که اولین بار فیلم را دیدم جا خوردم! خب مگر می شود در سال 2011 فیلمی ساخت که هیچکس در آن صحبت نکند؟! البته قبلاً فیلمهای « کیم – کی – دوک » را دیده بودم که در آن معمولاً شخصیت ها لال بودند! اما با اینحال چند کلمه ایی از دهان آنها خارج می شد. اما در « هنرمند » به سبک فیلمهای صامت موسیقی پخش می شود و چهره ها هم که همه باستر کیتونی بود!؛ این شوک اول. اما فیلم را که به پایان رساندم متوجه شدم که عاشق این فیلم شده ام! شاید اگر همین داستان را با صدا می شنیدم می گفتم یکجور « آواز زیر باران » مدرن هست اما اینکه فیلم صامت هست و داستان در چهره ی شخصیت های داستان روایت می شود، ویژگی هست که هیچکدام از فیلمهای امسال آن را نداشتند. صحنه پشت ویترین ایستادن جورج والنتین بدجور اشک توی چشمم جمع کرد!.
( محمد علیزاده )
شاید لیستی را که آماده می کنم مورد قبول عزیزان سینما دوست واقع نشود من هم می توانم دم از “درخت زندگی”،”جدایی نادر از سیمین” و یا “مالوخیا” بزنم اما چنین کاری نمی کنم استدلال من برای این کار عجیب و غریبی که می کنم این است:در چنین لیستی، باید به اندازه فیلم های هنری و درام ،فیلم ها اکشن هم وجود داشته باشد.
درست است هنری که عوامل دنیای فیلم سازی در ساخت یک فیلم پیچیده و هنری به خرج می دهند در ساخت فیلم های بزن بهادر و اکشن حتی کمدی به خرج نمی دهند اما خواستم توازن را برقرار کنم.در ضمن باید اشاره کنم که دل خوشی از فیلم های سال 2011 ندارم علتش هم این است فیلم هایی که انتظار داشتم تبدل به پدیده محشری شوند نتوانستند خودشان را نشان دهند اکثرا معیار بنده در انتخاب فیلم، بازیگران آن فیلم است ولی این سال بازیگران هم بنده را رو سیاه کردند هر هنرپیشه ای که به فکرم می رسید در این سال میلادی به ایفای نقشی در فیلم های مختلف در ژانر های مختلف پرداخت ولی چندان رضایت بخش نبودند
5فیلمی که از نظر من بهترین فیلم های سال 2011 میلادی بودند:
5:Rango: انیمیشنی که ممکن است به اندازه ی “پاندا کونگ فو کار” دوست داشتنی نباشد ولی پر محتوا بود.شاید پر معنا و مفهوم ترین انیمیشن این سال میلادی رنگو بود. داستانی که در قالب یک انیمیشن با کاراکتر هایی نه چندان دوست داشتنی به پرده نقره ای رفت بیانگر حقایق زندگی بود که سرشار از درس برای انسان هاست و مارمولک ها و جک و جانور های بیابانی بهانه ای بودند تا این اصول را به ما انسان ها یاد آور شوند اما به نظر من شانس دریافت اسکار برای این انیمیشن چندان زیاد نیست زیرا حریفی مانند “تن تن و راز اسب تک شاخ” را دارد که اعجوبه ای همچون “استیون اسپیلبرگ” آن را با غول های مکانیکی و ابزار های پیشرفته کامپیوتری با تکنولوژی فرا تر از عصر حاضر ساخته اما این هم دلیل نمی شود که من رنگو را بهترین انیمیشن سال و پنجمین فیلم برتر سال انتخاب نکنم.
4: Captain America: The First Avenger: همان طور که مستحظرید این سال پر بود از سوپر قهرمان های تخیلی! بنده شخصا علاقه خاصی به این سوپر قهرمان ها دارم اما چشم ما به کاراکتر های اسطوره ای سال 2011 آب نمی خورد تنها سوپر قهرمانی که هم از لحاظ کاراکتر و شخصیت و هم از لحاظ فیلم سازی زیبا و دل نشین بود بی شک “کاپیتان آمریکا “شخصیت خیالی مجله های کمیک کمپانی مارول بود.
فیلم “کاپیتان آمریکا:اول انتقام گیر ” نیاز های نسبی یک طرفدار سوپر قهرمان را برطرف کرد از این بابت خواستم تا این فیلم هم در این لیست قرار بگیرد و از انواع اقسام قهرمان های این سال متمایز واقع شود.
Sherlock Holmes: A Game of Shadows:3 : وقتی در سال 2009 اولین بار فیلم شرلوک هولمز (بهتر است تلفظ کنیم:شرلاک همز) را دیدم انتظار داشتم فیلمی طولانی و نسبتاخسته کننده با ماجرایی پر پیچ و خم تماشا کنم اما وقتی در اولین لحظات شاهد صحنه های اکشن شدم علاقه خاصی به فیلم پیدا کردم.
“شرلوک هولمز:بازی سایه ها “بی شک دنباله ای شایسته برای فیلم قبلی است و بایستی در این لیست قرار می گرفت.
Hangover Part 2:2:بی شک تنها کمدی ساخته شده در سال 2011 است که توانست مرا حسابی بخنداند! با وجود اینکه “خماری 2” نیز مانند سایر کمدی ها معروف امسال مملو از شوخی های بی حد و مرز جنسی و مستهجن بود ولی برای ساختن این شوخی ها نیز باید هنری وجود داشته باشد؛چیزی که در هیچیک از کمدی ها امسال وجود نداشت . وجه تمایز “خماری ” هم همین است که فقط با چند فحش و ناسزا ساخته نشده همیشه سوپرایزی هست که بخواهد شما را غافلگیر کند.
Killer Elite -1 : علت این انتخاب آن هم برای رتبه اول بزن بزن عاقلانه ی این فیلم بود به لطف کارگردان ها، این سال حسابی عطش فیلم های تجاری و اکشن وجودم را فراگرفته بود. فیلمی نبود که در آن درست و حسابی آدم بکشند یکمی هم فکر کنند و دلیلی منطقی ولی کوچک برای کشتن داشته باشند البته نباید از یاد برود که علاوه بر داستان عاقلانه فیلم که ماورای فیلمانه ی یک فیلم خالص تجاری و اکشن بود “جیسون استاتهام”،”رابرت دنیرو”و “کلایو اون” نقش بسزایی در وقوع این انتخابم داشتند.
بایستی عین جمله استاتهام را که در مصاحبه ای در هفته ی قبل از اکران فیلم گفت ،بگویم:((این فیلم ، فیلمی بالغ برای انسان های عاقل است)) و فقط همین.
اگر نیم نگاهی هم به سایر کمدی ها داشته باشیم با یک کلمه یا شرم آور بودند یا مانند”لری کراون” بی سر و ته بودند و اصلا آدم را نمی خنداندند یا مانند “اعلیحضرت” می خواستند با چند فحش پیش پا افتاده مخاطب را بخندانند. ولی خماری 2 متفاوت بود و باید در این لیست قرار می گرفت.
( امیر تاجی )
انتخاب سختیه به خصوص اینکه هنوز چند فیلم خوب رو ندیدم مثل فیلهای اسپیلبرگ و دیوید فینچر اما بین فیلمهایی که دیدم فکر می کنم اینها از بقیه بهتر باشند!
به نظر من امسال اسکار بهترین فیلم کارگردانی و بازیگر مرد حق این فیلمه
5- جدایی نادر از سیمین :فیلم فرهادی فیلم بزرگیه واقعا می شه توی این لیست باشه امسال توی فصل جوایز اینو نشون می ده
4-J. Edgar:بله چرا که نه مگه این فیلم چی کم داره کارگردانی مثل کلینت ایستوود با چهار اسکار و دی کاپریو دوست داشتنی و در اوج و یک موضوع واقعا جذاب و تماشایی
3- درایو:برنده جایزه بهترین کارگردانی از جشنواره کن یک فیلم نوار/اکشن عالی و دیدنی و کم دیالوگ پر از جذابیت های سینمایی
2- هوگو:استاد باز هم در اوجه اسکوسیزی باز هم یک شاهکار رو ساخته، شاهکاری با جذابیت فراوان
1- درخت زندگی:واقعا بهترین فیلم سال از تمام لحاظ ترنس مالیک نمونه کامل کم گوی و گزیده گوی است واقعا فیلم بد توی اثارش هم هست ؟ فیلم چیزای دیگری هم داره مثل براد پیت و شان پین
نویسندگان سایت مووی مگ
کپی برداری از مطالب سایت تنها با ذکر دقیق لینک سایت MovieMag.IR و نویسنده مطلب مجاز است.
