داستان فیلم :
یک ولگرد بیکار در محله ای فقیر نشین بطور اتفاقی با پسربچه بی سرپرستی مواجه می شود و تصمیم می گیرد از او مواظبت کند و…
کارگردان و بازیگر:
چارلی چاپلین (Charlie Chaplin) : چارلی مهمترین و تاثیرگذارترین شاگرد مک سنت و فرزند یک نمایشگر تالارهای محلی موسیقی انگلیسی به نام جرالدین چاپلین بود.
والدین چاپلین هر دو هنرمندانی در سالن بزرگ شهر لندن بودند و هر دو بازیگر و آوازهخوان، اما پیش از آنکه وی 3 ساله شود از هم جدا شدند.
چارلی آواز خواندن را از مادرش آموخت. بعدها مادرش دچار بیماری روانی میشود و در یک آسایشگاه در حوالی لندن بستری میشود.
اما پدرش زمانی که چارلی ۱۲ ساله بود، فوت شد. زمانی که مادرش در یکی ازاجراهای زنده تئاتر که برای سربازان اجرا میشد، جسمی به سر وی برخورد کرد و آسیب دید، چارلی 5 ساله روی صحنه رفت و تماشاچیان عصبانی را با خواندن آهنگی سرگرم و آرام کرد.
با بستری شدن مادر، چارلی و برادرش رابطهٔ عمیق تری پیدا کردند و هر دو با استعداد بالایی که داشتند در همین سالن قدیمی که پدر و مادرشان در آن کار میکردند، مشغول به کار شدند.
چاپلین در سال 1910 با برادرانش استودیو چاپلین را تاسیس کردند. در سال ۱۹۲۸ مادر چاپلین،درست در زمانی که ۷ سال از انتقال وی توسط پسران به هالیوود میگذشت، ازدنیا رفت. بعدها چارلی از وجود برادری ناتنی از سمت مادر آگاه شد به نامویلر دریدن که این برادر نیز به مابقی برادران استودیو چاپلین پیوست.
چاپلین یهودیزاده فقیری بود که دوران کودکی را در دشواری و تنگدستی گذراند و در نخستین سالهای شکوفایی در امریکا، با تکیه بر خلاقیت و استعداد خود به اوج شهرت رسید.
در سال ۱۹۱۳ بازی چاپلین در آمریکا مورد توجه یکی از فیلمسازان قرار میگیرد و از آن پس با شرکت فیلمسازی کی استون همکاری میکند.
وی نخستین فیلمش را با نام ساختن یک زندگی که فیلم کمدی بود در سال ۱۹۱۴آغاز کرد. در این کمپانی و با این فیلم چاپلین به شهرت رسید. به تدریج چاپلین به محبوبترین هنرمند تاریخ سینما تبدیل شد و تهیهکنندگی آثارش رانیز بر عهده گرفت.
در 1913، هنگامی که با دستمزد 150 دلار در هفته در کمپانی کی استون استخدام شد، یک بازیگر سیار نمایشهای وودویل امریکایی بود.
در نخستین فیلمی که به نام در تلاش معاش (1914) برای مک سنت بازی کرد،نقش یک شیک پوش تیپیک انگلیسی به او محول شد، اما با فیلم دومش، مخمصه غریب مبیل 1914، کارکتر یک ولگرد کوچولو را معرفی کرد؛ کارکتری که بعدها او راشهره آفاق ساخت و به یک نماد جهانی سینمایی از یک فرد عامی در دوران ما بدل کرد.
چاپلین در کمپانی کی استون در 34 فیلم کوتاه و 6 حلقهای داستانی باعنوان رمانس ناکام تیلی (1914) به کارگردانی مک سنت بازی کرد و کاراکتر این دلقک ریزنقش محزون را به تدریج پرورش داد. شخصیتی با کفشهایی که برایش بزرگ بودند، شلواری گشاد و کتی تنگ که کلاه لبهدار دربی بر سر می گذاشت.
شخصیت پردازی درخشان او، همراه با حرکات پانتومیم که چارلی تبحر بیمانندی در آن داشت، از ولگرد کوچولو انسانی ساخت که با جهان پیرامون خودبه کلی بیگانه است.
از جمله مشهورترین فیلمهایی که چاپلین در کمپانی اسانی ساخت، میتوان به ولگرد، شغل، بانک، شبی در نمایش اشاره کرد. این فیلمها در سال 1915 ساخته شدند.
این فیلمها چندان مورد استقبال قرار گرفتند که چارلی سال بعد درخواست هفتهای 10 هزار دلار به اضافه پیش پرداختی معادل 150000 دلاری پس از امضای قرارداد برای ساختن 12 فیلم برای کمپانی میو چوال را کرد.
معروفترین فیلمهای چاپلین در کمپانی میوچوال عبارتند از: بازرس فرودگاه 1916، مامور آتش نشانی 1916، ساعت یک صبح 1916، سر سره بازی 1916،سمساری 1916، خیابان اوباش 1917، مهاجر 1917، ماجراجو 1917.
چاپلین در سال ۱۹۱۹ به همراهی تعدادی از دوستان سینماییاش اتحادیه سینماگران را تاسیس کرد. آن زمان این فرصت برای او پدید آمده بود تا پس ازسالها، به دلمشغولیهای خود بپردازد و فارغ از نظام مافیایی حاکم برهالیوود، حرف دل خویش را به زبان تصویر بیان کند.
بسیاری چارلی چاپلین را تنها یک کمدین موفق میدانند حال آنکه او در طول زندگانی خود در زمینه موسیقی نیز استعداد فراوانی از خود نشان داد. ساخت موسیقی فیلم کار عادی وی بود و توانست در مجموع موسیقی 23 فیلم را به پایان برساند. موسیقی فیلم لایم لایت ساخته چالین در سال 1972 برنده جایزه شد.
شخصیت چاپلین بیشتر به عنوان «آواره» شهرت یافت که در زبانهای مختلف دنیا مفهومی به مانند فردی ولگرد با رفتارهای پیچیده اما بزرگ منشانه داشت. در سال ۱۹۱۵ چاپلین با یک کمپانی تازه قرارداد بست و مشغول ساخت فیلمهای بلندتری شد.
در سال ۱۹۱۶ کمپانی فیلم موچوال مبلغ ۶۷۰ هزار دلار با چاپلین قراردادبست و در مدت ۱۸ ماه وی ۱۲ فیلم بلندمدت کمدی برای آنها ساخت که در این نوع از ویژگی ممتازی در تاریخ سینما برخوردار بودند. در واقع تمام فیلمهای که در این کمپانی ساخته شد، به یک اثر کلاسیک سینمای کمدی تبدیل شدند.
در پایان این سالها آمریکا وارد جنگ جهانی شد و چاپلین دورهٔ جدیدی ازسینمای خود را با دوستانی آغاز کرد. از سال ۱۹۱۸ چاپلین در استودیو خودمشغول به کار شد. تمام فیلمهای پیشین دوباره ویرایش و کات شدند و درسالهای مختلف موسیقی و تدوین جدید صورت گرفت.
دیکتاتور بزرگ نخستین فیلم کاملا ناطق چاپلین بود که در اوضاع نابسامان جهانی در دهه 40، اثری ضد نازی بود. این فیلم در مورد دیکتاتوری اروپایی ودر واقع تاریخچه زندگی آدنوید هینکل، دیکتاتور کشور خیالی تامانیا است که دست به کشتار یهودیها میزند و اروپا را درگیر جنگ میکند.
برخی این فیلم را نپسندیدند و برخی جنبه سیاسی آن را جدی و برخی آن رابه قدر کافی جدی نگرفتند. با این حال این فیلم از نظر تجاری محبوبیت فراوانی پیدا کرد و چاپلین را همچنان به عنوان یک ستاره در اوج نگاه داشت.
سر انجام، سر چارلز اسپنسر چاپلین 25 دسامبر سال 1977 در سن 88 سالگی درگذشت.
منبع : همشهری آنلاین
جکی کوگان (Jackie Coogan): وی از سال ۱۹۱۷ در سهسالگی به سینما وارد شد و در سال ۱۹۲۱، درحالیکه تنها هفت سال داشت، با بازی تحسینبرانگیز و خیرهکننده در فیلم زیبا و ماندگار پسربچه به کارگردانی چارلی چاپلین که در سال ۱۹۲۱ ساخته شد، به شهرت رسید. او بیش از شصت سال در سینما فعالیت داشت، اما نقشهایش هیچگاه به همان جذابیت بازیاش در پسربچه نرسیدند. این هنرپیشه در سال ۱۹۸۴ در ۷۰سالگی درگذشت.
نکاتی که احتمالا درباره پسربچه ( The Kid ) نمی دانید :
چارلی چاپلین و جکی کوگان ( بازیگر نقش بچه ) آخرین بار در سال 1972 زمانی که چاپلین برای مدت محدودی برای دریافت اسکار افتخاری به آمریکا آمده بود با یکدیگر ملاقات کردند.
« پسربچه » نخستین فیلم مهم چارلی چاپلین محسوب می شود.
فقر و ظلم به یتیمان که در فیلم به تصویر کشیده شده، یادآور دوران کودکی خودِ چارلی چاپلین در لندن است. « پسربچه » به نوعی شخصی ترین فیلم چارلی چاپلین محسوب می شود.
در صحنه ای که پسربچه از ولگرد گرفته می شود تا برای کارگری برده شود، پدر جکی کوگان در پشت صحنه به او گفته بود که اگر در این صحنه گریه نکند او را واقعا به کارگاه کارگری خواهد برد و به همین دلیل بوده که پسربچه کاملاً صحنه را طبیعی بازی کرد!
رابطه چارلی چاپلین و جکی کوگان در واقعیت نیز به اندازه خود فیلم قوی و مستحکم بود. گفته شده که چاپلین در هفته های اول فیلمبرداری هر یکشنبه با کوگان برای تفریح به پارک می رفته و برای او وسایل مختلف تهیه می کرده است. عده ای بر این باور هستند که رابطه خوب چاپلین با کوگان برای حذف خاطره ناخوشایند کودکی چاپلین از ذهنش بوده و عده ای دیگر معتقد هستند این اقدام به دلیل نزدیک شدن این دو به یکدیگر برای ایجاد صمیمیتی بیشتر در مقابل دوربین بوده است.
مدت زمان فیلمبرداری « پسربچه » پنج و نیم ماه بود که برای یک فیلم سینمایی زمانی بسیار طولانی بود.
چارلی چاپلین در سال 1971 یک نسخه مجدد از فیلم با آهنگسازی جدید را تدوین و منتشر کرد.
چاپلین در هنگام ساخت فیلم درگیر پروسه طلاق از همسر اولش، میلدرد هریس، بود.
چاپلین برای ساخت فیلم یک ریسک بزرگ را متحمل شد و آن قرض گرفتن 500 هزار دلار از یک بانک ایتالیایی برای ساخت فیلم بود.
فرشته ای که در فیلم وجود داردف همسر دوم چارلی چاپلین، لیتا گری ، است که از سال 1924 تا 1927 همسر وی بود.
به دلیل اینکه مادر و ناپدری جک کوگان تمام درآمدهای جکی را تا پیش از رسیدن به سن قانونی خرج کرده بودند، قانونی تحت عنوان « Coogan Bill » تصویب شد که والدین کودکان را از خرج کردن درآمد فرزند بازیگرشان منع می کرد.
زمانی که جکی کوگان فرد بالغی شده بود، در تنگنای شدید مالی قرار داشت. او پس از اینکه به سراغ چاپلین رفت، وی بدون هیچ تعللی هزار دلار به او اهدا کرد.
عنوان ابتدایی فیلم« بچه سر راهی » بود.
« پسربچه » از وبسایت روتن توماتوز نمره کامل 100 از میان 30 نقد منتشر شده را دریافت کرده است.
نازنین آفاق
این مطلب بصورت اختصاصی برای سایت ” مووی مگ ” به نگارش درآمده و برداشت از آن جز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگرد قانونی می گردد.
به خانواده بزرگ جامعه مجازی مووی مگ بپیوندید
پسربچه (The Kid)
کارگردان : چارلی چاپلین
نویسنده : چارلی چاپلین
بازیگران :
چارلی چاپلین/ ولگرد
جکی کوگان / پسربچه
زمان : 68 دقیقه
محصول : 1921
مهمترین افتخارات : –