داستان فیلم :
سورین ( کاترین دنو ) زن جوان بدکاره ای است که بعد از ظهرها فعالیت خودش را آغاز می کند. اما پس از اینکه یک جوان خلافکار به سورین علاقه مند می شود، اوضاع تغییر می کند و…
کارگردان :
لوئیس بونوئل (Luis Buñuel) : لوییس بونویل پورتولس، فیلمساز اسپانیایی بود که در کشورهای اسپانیا، مکزیک و فرانسه به فعالیت میپرداخت. از جمله آثار معروف او میتوان به سگ اندلسی، ویریدیانا، میل مبهم هوس و جذابیت پنهان بورژوازی اشاره کرد.
بونوئل که اغلب با جنبش سورئالیسم دهه ۱۹۲۰ میلادی همپیوند بود، از همان دهه تا دهه ۱۹۷۰ میلادی به ساخت فیلم مشغول بود. آثار او در دو قاره، سه زبان و تقریباً در تمام ژانرها از جمله فیلم تجربی، فیلم مستند، ملودرام، طنز، موزیکال، شهوانی، کمدی، عاشقانه، درام لباسی، فانتزی، جنایی، ماجراجویی و وسترن هستند. با وجود این گوناگونی، فیلمساز جان هیوستون بر این باور بود که، علیرغم این گوناگونی در ژانر، هر یک از فیلمهای بونوئل آن چنان شاخص است که فوراً میتوان آن را تشخیص داد، یا، بر طبق گفته اینگمار برگمان، «بونوئل همیشه فیلمهای بونوئلی میسازد.
شش تا از فیلمهای بونوئل در نظرسنجی منتقدین سال ۲۰۱۲ نشریه سایت اند ساوند تحت عنوان «۲۵۰ فیلم برتر همه دورانها» گنجانده شدهاست. ۱۵ تا از فیلمهای او هم از طرف «آنها فیلم ساختند، اینطور نیست؟» در فهرست ۱۰۰۰ فیلم برتر همه اعصار گنجانده شدهاست که باعث شده پس از جان فورد که ۱۶ فیلم در این فهرست دارد، در رتبه دوم قرار بگیرد. بونوئل در فهرست ۲۵۰ کارگردان برتر از همین نشریه، در رده ۱۴ قرار دارد.
وقتی که بونوئل در سن ۸۳ سالگی از دنیا رفت، در آگهی ترحیم او در نیویورک تایمز از او با صفاتی همچون «تابوشکن، معلم اخلاق، و انقلابی که در جوانی رهبر جنبش سورئالیسم آوانگارد بود و برای نیمقرن بعدی هم کارگردانی چیرهدست بود»، یاد شده بود. منتقد سینما، راجر ابرت، از نخستین فیلم بونوئل، تحت عنوان سگ اندلسی که در دوران سینمای صامت ساخته شده بود، به صورت «مشهورترین فیلم کوتاهی که تا به حال ساخته شده» یاد میکند و آخرین فیلم او که ۴۸ سال بعد ساخته شد، برنده جایزه بهترین کارگردان از طرف هیئت ملی نقد و بررسی فیلم و اجتماع ملی منتقدین سینما شد. اکتاویو پاز، نویسنده مکزیکی، آثار بونوئل را «پیوند تصور فیلمی با تصور شعری که یک واقعیت جدید از نوع ویرانگر و فروپاشانه ایجاد کرده» توصیف کردهاست.
منبع: ویکیپدیا
بازیگران :
کاترین دنو (Catherine Deneuve) : هنرپیشه، خواننده، مدل و تهیهکننده فرانسوی است. وی به خاطر بهتصویرکشیدن شخصیتهایی سرد، منزوی و دارای زیبایی اسرارآمیز در فیلمهای کارگردانانی همچون لوئیس بونوئل، فرانسوا تروفو و رومن پولانسکی شناخته شدهاست.
دونو از دهه ۱۹۶۰ یکی از مهمترین بازیگران سینمای فرانسه است و پشت سر هم در حال بازی در فیلمهای مختلف بوده و برای معرفی آنها به سراسر جهان سفر کرده است. کاترین دِنُو تا امروز ۱۴ بار نامزد جایزهٔ سزار بودهاست که در سال ۱۹۸۰ به خاطر هنرمندی در فیلم آخرین مترو و در سال ۱۹۹۳ برای فیلم هند و چین برندهٔ این جایزه شدهاست. همچنین هند و چین فیلمی بود که وی، تنها نامزدی اسکارش را برای آن کسب کرد. او هم چنین نامزد دریافت جایزه بفتا برای فیلم بل دوژو بودهاست.
منبع: ویکیپدیا
میشکل پیکولی (Michel Piccoli): میشل پیکولی در ۲۷ دسامبر ۱۹۲۵ در خانوادهای اهل موسیقی در پاریس زاده شد. پدرش ویلوننوازی ایتالیایی و مادرش پیانیستی فرانسوی بود. او از سالهای دبستان به تئاتر علاقهمند شد و پس از پایان تحصیلات ابتدایی به مدرسه بازیگری رفت.
پیکولی از ۱۹۴۵ (از جمله در کنکن فرانسوی) در نقشهای کوتاه در سینما بازی میکرد. اما تا میانه دهه ۱۹۵۰ به نسبت حضور در تئاتر، بازی در سینما برای او همچنان یک فعالیت فرعی محسوب میشد. در همین دوره به کارگردان اسپانیایی لوییس بونوئل نامه نوشت و برای بازی در یکی از فیلمهای بونوئل اظهار علاقه کرد. بونوئل به این درخواست پاسخ مثبت داد و پیکولی را در نقش یک کشیش کاتولیک بزدل در مرگ در باغ بازی کرد.
با آغاز دهه ۱۹۶۰ (میلادی) میشل پیکولی در هر نقشی، بازیگری مناسب مینمود. همکاری با کلود سوته بهترین دوره کاری وی بود. دهههای ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ (میلادی) پرکارترین سالهای هنری میشل پیکولی بودند.
میشل پیکولی در فیلمهایی از کارگردانان پرآوازه سینمای جهان همچون آلفرد هیچکاک و ژان رنوآر و سینمای فرانسه مانند آلن رنه، ژان-پیر ملویل، و آنیس واردا بازی کرد. همچنین، پیکولی با بازی در ساختههای برخی از کارگردانان سرشناس جهان، مانند یرژی اسکولیموفسکی (لهستان)، یوسف شاهین (مصر)، اوتار یوسلیانی (گرجستان)، رائول روئیز (شیلی)، تئو آنگلوپولوس (یونان) به یکی بازیگر سینمای هنری در جهان بدل شد.
با وجود حضور پیکولی در بیش از دویست فیلم سینمایی و تلویزیونی بین ۱۹۴۵ تا ۲۰۱۵ او برای مجموعه نقشهایی که در شش فیلم کارگردان اسپانیایی لوییس بونوئل بازی کرد شناخته میشود.
میشل پیکولی بدون رسیدن به جایگاه ستارۀ سینما یکی از محبوبترین چهرههای سینمای هنری بود.
میشل پیکولی در ۱۲ مه ۲۰۲۰ بر اثر سکته قلبی درگذشت.
نکاتی که احتمالا زیبای روز (Belle de Jour) نمی دانید :
کاترین دنو در سال 2004 طی یک مصاحبه اعلام کرد که بازی در فیلم « Belle de Jour » تجربه خوشایندی برای او نبوده است.
یکی از شاگردان لوئیس بونوئل گفته بود که خود بونوئل در صحبت با او بیان کرده که نمی داند پایان فیلمش چه معنی می دهد!
در طول فیلم هیچ موسیقی شنیده نمی شود.
مانند اغلب ساخته هایش، لوئیس بونوئل از توضیح درباره پایان مبهم فیلم خودداری کرد و بعدها گفت که برای او خیال و واقعیت یکسان است.
زمانی که دوک به کافه می رسد، او در کنار یک میز صبر می کند. در این صحنه لوئیس بونوئل و یک مرد دیگر در حال نوشیدن قهوه هستند.
« زیبای روز » موفق ترین فیلم لوئیس بونوئل در گیشه محسوب می شود.
مارتین اسکورسیزی در سال 2020 نسخه ای از این فیلم را بر روی DVD منتشر کرد
به دلیل مشکلات حقوقی و کپی رایت، فیلم برای سال های زیادی در سرویس های ویدئویی عرضه نشد و بسیاری فیلم را ندیدند.
لوئیس بونوئل و ژان کلوئ کریر ایده ساخت فیلم را پس از مراجعه به فاحشه خانه ها و صحبت با کارکنان این محل بدست آوردند.
« زیبای روز » فیلم مورد علاقه آلفرد هیچکاک بود.
در اغلب زیرنویس هایی که با فیلم عرضه شدند، یک فونت ایتالیایی مورد استفاده قرار گرفت تا تماشاگران خیال و واقعیت سورین را تشخیص دهند!
در سال 2006 نسخه ای غیر رسمی پرتغالی از فیلم « زیبای روز » توسط مائوئل دی الیویریا منتشر شد که در آن به سرنوشت شخصیت اصلی این داستان پس از سالها پرداخته می شد.
بی.بی.سی در سال 2018 « زیبای روز » را به عنوان 75 مین فیلم برتر غیر انگلیسی زبان تاریخ سینما از جانب منتقدان برگزید.
« زیبای روز » در لیست برترین فیلم های تاریخ سینما نوشته راجر ایبرت قرار دارد.
« Belle de Jour» توسط کریتریون مورد بازسازی کیفی قرار گرفته است.
نازنین آفاق
این مطلب بصورت اختصاصی برای سایت ” مووی مگ ” به نگارش درآمده و برداشت از آن جز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگرد قانونی می گردد.
به خانواده بزرگ جامعه مجازی مووی مگ بپیوندید
زیبای روز (Belle de Jour)
کارگردان : لوئیس بونوئل
نویسنده : لوئیس بونوئل، ژان کلود کریر
بازیگران :
کاترین دنو / سورین
ژان سورل / پیر
میشل پیکولی / هنری
زمان : 90 دقیقه
محصول : 1967
مهمترین افتخارات : –