دسته: نقد و بررسی

خلوتگاه از آن دسته فیلمهایی است که فیلمنامه بسیار ضعیفی دارد، بازی ها بد است ، روند داستان منطق چندانی ندارد اما یک ویژگی مهم دارد که تمام این ضعف ها را تحت شعاع قرار می دهد و آن هم فناوری 3 بعدی است. فناوری 3 بعدی بکار رفته در فیلم خلوتگاه همانی است که جیمز کامرون در سال 2009 با آن فیلم

بیشترین موضوعی که درباره فیلم زیبا به بحث گذاشته شده است نه خود فیلم بلکه نام غیر متعارفش است! نام فیلم که با غلط املایی ، در انگلیسی زیبا یا دلنشین معنی می دهد بصورت های مختلفی در سایت ها و مجلات مختلف منتشر شده است. بیوتیفول ، بیاتیفول ، بیوتیفال ، قشنگ ، خوشگل و… از جمله القابی هست که به این فیلم بخت برگشته داده شده است. اما باید خدمتتان عرض کنم که این اسم چندان هم سخت و معمایی نیست، کافی است نگاهی به فیلم و زندگی غلط نقش اول فیلم بیندازید. در این فیلم شخصیت اصلی داستان بعد از خراب کردن زندگی اش سعی می کند آن را جبران کند یا زیبا کند اما چه زیبایی؟

بحران اقتصادی ایی که در سال 2008در آمریکا اتفاق افتاد ، بدون شک یکی تاریک ترین اتفاقات نیم قرن اخیر این کشور به حساب می آید. بدهی های سنگین بانکها ، بیکار شدن بسیاری ، کاهش تولید ، افزایش خشونت و… تنها گوشه ای از پیامدهای این بحران بود. حالا هم که گفته اند این بحران سپری شده است ( شما باور می کنید؟ ) هنوز هم تبعات آن در جامعه آمریکا بجا مانده است. همین که رئیس سرویس جاسوسی یک کشور مغرور و چماق بدست مثل آمریکا می گوید ” در صورت ادامه روند کنونی بحران ، تضمین امنیت کشور تقریبا غیر ممکن خواهد شد” دیگر خودتان تا انتهای قضیه را بروید. اما بهرحال خوشبختانه این بحران ( که همه جهان را در بر گرفت ) رفته رفته در حال محو شدن هست

فیلم بدون تعهد مضمونی جنجالی دارد که بدون شک برخواسته از مکتبی است که در غریب و جوانانش حکمفرماست. یادش بخیر، در گذشته زمانی که دو نفر ( جنس مخالف ) می خواستند با همدیگر آشنا شوند کلی مراحل ریز و درشت داشت و به قولی هفت خان رستم را باید طی می کردند تا به وصال یکدیگر برسند. حالا در فیلم بدون تعهد به رابطه ای اشاره می شود که در آن تنها لذت فیزیکی ملاک است و عشق و علاقه و این

سبک  بارنی براساس رمانی بسیار مشهوری به همین نام به قلم مردکای ریچلر که در سال 1997 نوشته شده است ساخته شده. سبک بارنی را می توان به نوعی خود زیستنامه آقای مردکای ریچلرریچلر به حساب می آمد و او نیز براساس این فرد واقعی ، چنین شخصیتی را خلق کرده است. من هر چقدر که گشتم نتوانستم

ظاهرا ساخت فیلمهایی به سبک قلبهای دیوانه در حال گسترش است. فیلم راه رفتن روی خط در سال 2005 را می توان به نوعی آغاز گر این سبک از فیلمسازی به حساب آورد. راه رفتن روی خط درباره خواننده معروف کانتری ، جانی کش ، بود که توانست در آن سال موفقیتهای زیادی کسب کند. سال پیش نیز فیلم قلبهای دیوانه با بازی عالی جف بریجز در نقش یک خواننده دائم الخمر موسیقی کانتری ساخته شد که از قضا آن فیلم هم چه در گیشه و چه در ا

سابقه داستان فیلم زنبور سبز به بیش از نیم قرن می رسد اما اولین بار زمانی نام این فیلم بر سر زبانها افتاد که مجموعه ای تلویزیونی در دهه 60 میلادی از آن ساخته شدُ. در آن زمان این فیلم با داستان ساده و جمع و جورش کلی طرفدار و هواخواه داشت. اما نکته ای که باعث شد این مجموعه در اذعان باقی بماند نه فیلمنامه خوب ، نه اکشن ، بلکه معرفی فردی بود که بعدها به استاد بلا منازع هنرهای رزمی در سینما معروف شد یعنی بروس لی . در آن زمان ون ویلیامز بازیگر نقش بریت رید گفته بود : در سر صحنه فیلمبرداری بودیم و مشغول آماده شدن برای یک سکانس اکشن، کارگردان

نمی دانم تا بحال شده است که یک بازیگر را دیده باشید و ناخودآگاه به آن بخندید یا نه! مثالی می زنم ، در سینمای داخل کسانی مانند مهتاب کرامتی حضور دارند که همه می دانیم به دلیل چهره خاص و فعالیت های غیر سینمایی اش زبانزد عام است و اگر بخواهیم کمی مغرضانه قضاوت کنیم باید بگوییم که در کارنامه بازیگری اش توفیق چندانی نداشته است ( البته بازیگر گیشه ای هم نبوده) اما حالا همین خانم کرامتی را به

آغاز و پایان یک رابطه همیشه بزرگترین چالش بشر از ابتدا تا به امروز بوده است. شما با فردی آشنا می شوید و مدتی را با همدیگر می گذرانید ، در این حالت فکر می کنید که این فرد همان کسی است که شما به دنبال آن می گردید و تصمیم میگرید به هر قیمتی شده با او ازدواج کنید. اما در کمال تعجب متوجه می شوید که تمام خیال پردازی های شما اشتباه از آب درآمده است و شما به جای ورود به بهشت وارد