«ریچارد کورتیس» در مصاحبه با «تایمز» مروری بر آثار گذشته‌اش از جمله «خاطرات بریجیت جونز» (Bridget Jones’s Diary) و «در واقع عشق» (Love Actually) داشته و اعتراف می‌کند که در این فیلم‌ها تصویر درستی از زنان و رنگین‌پوستان نشان نداده است.
این کارگردان و فیلمنامه‌نویس در جشنواره ادبی چلتنهام با دخترش اسکارلت مصاحبه می‌کند که یادآور می‌شود «انتقاد از رفتار این فیلم‌ها با زنان و رنگین‌پوستان در حال افزایش است.» کورتیس ۶۶ ساله اعتراف می‌کند که شوخی با وزن زنان «دیگر خنده‌دار نیست» و اضافه نکردن یک شخصیت سیاه به فیلم «ناتینگ هیل» (Notting Hill) اشتباه بوده است. داستان فیلم «ناتینگ هیل» در منطقه‌ای روی می‌دهد که به گفته اسکارلت «زادگاه جنبش‌های حقوق شهروندی سیاهان بریتانیا» بوده است.
به گزارش مووی مگ به نقل از 30نما، کورتیس می‌گوید: «بله، ای کاش پیشگام بودم. چون از مدرسه‌ای می‌آیم که به‌شدت فاقد تنوع نژادی بود… فکر می‌کنم فقط احمقانه و غلط فکر می‌کردم.»
شخصیت «بریجت جونز» با بازی «رنه زلوگر» در فیلم «خاطرات بریجت جونز» زنی توصیف می‌شود که «ته او به اندازه برزیل» است در حالی که همسر سابق «ناتالی» با بازی «مارتین مک‌کاچن» در فیلم «در واقع عشق» می‌گوید: «هیچ‌کس به دختری که ران‌هایش به اندازه یک درخت است علاقه‌ای نشان نخواهد داد.»
کورتیس ادامه می‌دهد: «به یاد می‌آورم که پنج سال قبل وقتی اسکارلت به من گفت: «هرگز نباید از کلمه «چاق» استفاده کنی» چقدر بهت‌زده شدم. عجیب اینکه حق با تو بود. نسل ما تپل نامیدن یک نفر را [خنده‌دار می‌دانست] و در فیلم «در واقع عشق» شوخی‌هایی در این رابطه وجود دارد. آن شوخی‌ها دیگر خنده‌دار نیستند.»
