صفحه اصلی > اخبار سینمای جهان : نگاهي به بازندگان بزرگ تاریخ اسکار

نگاهي به بازندگان بزرگ تاریخ اسکار

2-1-2014324185113

اسکارهشتادوششم هم به پايان رسيد و برندگان آن به تاريخ سينما پيوستند،اما بهجز برندگان، شايد نام برخي از بازندگان نيز در همين تاريخ جا گرفته باشد.

به گزارش مووی مگ به نقل از بانی فیلم، اگر با عدالت به برندگان دو شاخه بهترين فيلم و بهترين کارگردان نگاه کنيم مي بينيم «12 سال بردگي» کاملاً به حق توانست به عنوان بهترين فيلم اسکار هشتاد و ششم نام خود را به ثبت رساند. اما شوک بزرگ زماني اتفاق افتاد که نام استيو مک کوئين کارگردان همين فيلم به عنوان بهترين کارگردان شناخته نشد و جايزه را به آلفونسو کوارون دادند. اما به هر صورت او تنها کارگرداني نيست که تا کنون در اسکار ناديده گرفته شده و محروم از جايزه مانده است . اين اتفاق در اسکار 2014 براي لئوناردو دي کاپريو هم افتاد. البته براي او اولين باري نبود که اسکار بازيگري را از دست مي داد. آکادمي اکنون چندين سال است که توانايي هاي بازيگري او را ناديده مي گيرد. حال آنکه مي توان پذيرفت او در عين ستاره بودن، بازيگر خوبي هم شده است. به هر صورت بازنده هاي بزرگ اسکار فقط متعلق به عصر مدرن نيستند و در طول تاريخ اسکار حتي افراد برجسته و ممتازي مثل استنلي کوبريک فقيد، اورسن ولز و پيتر اوتول بوده اند که از کاروان برندگان اسکار جامانده اند اما چيزي از هنر آنها کاسته نشده است.

در اينجا نگاهي داريم به 9 سينماگري که شايستگي دريافت اسکار را داشتند اما موفق به دريافت آن نشدند : لئوناردو دي کاپريو به خاطر شماري از فيلم هايي که بازي کرده است

امسال استيو مک کوئين تنها کسي نبود که با بي عدالتي محض آکادمي مواجه شد. لئوناردو دي کاپريو را نيز بايد در کنار او قرار داد. دي کاپريو در طول 20 سال کار هنري اش تا کنون 4 بار کانديداي دريافت جايزه بازيگري چه در نقش اصلي و چه مکمل شده است. حال آنکه اگر نگوئيم در هر 4 مورد حداقل در 2 مورد کاملاً شايسته دريافت اين جايزه بود . او اولين بار وقتي 20 ساله بود، براي بازي در «چه کسي گيلبرت کريپ را مي خورد» کانديداي دريافت اسکار شد و پس از آن نيز در سال هاي 2005 و 2007 براي «هوانورد» و «الماس خونين» کانديدا شد. آخرين بار آن نيز امسال براي «گرگ وال استريت» بود. او امسال بعد از اينکه جايزه را از دست داد، مهربانانه ماتئو مک کانافي را در آغوش گرفت و به او تبريک گفت.

ادوارد نورتون براي «تاريخ مجهول آمريکا» (1998)

ادوارد نورتون يکي از جدي ترين بازيگران و مردان سينمايي آمريكا تا کنون حتي يک بار هم موفق به دريافت اسکار نشده است که اين بي عدالتي محض آکادمي را مي رساند. او سال 1998 بيشترين شانس را براي دريافت اين جايزه داشت.نورتون در اين سال در فيلم «تاريخ مجهول آمريکا» نقشي تحسين برانگيز در قالب مردي نئونازي داشت. طوري که تقريباً همه مطمئن بودند او برنده جايزه اسکار سال خواهد شد. اما در ميان شگفتي همه اين اتفاق نيفتاد و جايزه به روبرتو بنيني  بازيگر ايتاليايي براي فيلم «زندگي زيبا است» رسيد نبيني نيز در اين فيلم اجراي خوبي داشت اما نه آنقدر خوب که بتواند نورتون را شکست بدهد.

تمام کانديداهاي کنار جودي دنچ در اسکار 1999

سال 1998 سال جودي دنچ بود. بازيگري که از نظر هر کسي يک گنجينه بازيگري محسوب مي شود. او در اين سال توانست به خاطر بازي در فيلم شکسپير عاشق که حضور او در اين فيلم تنها 8 دقيقه بود، جايزه اسکار را ببرد. او تا پيش از آن 7 بار کانديداي دريافت اين جايزه شده بود اما هر بار از دريافت آن بازمانده بود. اما دقيقاً در سالي که جايزه را برد، کانديداهاي ديگر شايستگي بيشتري داشتند . در بين اين کانديداها بيش از همه برندا بلتين به خاطر بازي در «صداي کوچک» مستحق دريافت جايزه بود.

آنت بنينگ کلاً و به خاطر خيلي از فيلم ها

هيلاري سوانک بازيگر خيلي خوبي است و کاملاً شايستگي دريافت اسکار را دارد. اما مستحق نيست آنت بنينگ دوبار در سال هاي 1999 و 2004 را به او ببازد.البته اين دوبار تنها دفعاتي نبودند که بنينگ نتوانست به حق خود برسد .او در سال 2010 نيز اسکار را به ناتالي پورتمن واگذار کرد. آنت‌بنينگ شايد هرگز اسکار نگرفته باشد. اما اين مانع از آن نمي شود که او را بازيگري خوب ندانيم. و يک چيز ديگر اگر آنت بنينگ سرانجام اسکار نگيرد، يک جنايت واقعي رخ داده است.

استنلي کوبريک براي « 2001 يک اوديسه فضايي» محصول 1968

«2001يک اوديسه فضايي» فيلم فوق العاده اي است. محصول 1968 بودن آن نيز آن را خارق العاده تر مي کند. اين فيلم پرفروش ترين فيلم سال عرضه خود در آمريکا بود و موفق شد براي جلوه هاي ويژه تصويري يک اسکار هم بگيرد .اما خود استنلي کوبريک جايزه اسکارش را به کارول ريد براي فيلم «اوليور» واگذار کرد. مقايسه دو فيلم ديوانگي محض داوران آکادمي در آن زمان را اثبات مي کند . البته ريد اين جايزه را برد زيرا قرار بود آن را به جاي اسکارهايي که نگرفته بود، بگيرد.اما استنلي کوبريک هم هرگز نتوانست هيچ چيزي را برنده شود.

پيتر اوتول براي «لورنس عربستان» (1962)

پيتر اوتول فقيد که اواخر سال 2013 به جمع بازيگران در گذشته پيوست، بيشترين رکورد نامزدي در اسکار بدون بردن حتي يک جايزه اسکار را در اختيار دارد. بهترين کار او بي گمان لورنس عربستان است فيلمي که او اولين کانديداتوري خود در اسکار را با آن به دست آورد و به اعتقاد همه کاملاً شايسته دريافت تنديس اسکار بود، اما در نهايت نتوانست به آن دست پيدا کند. پيتر اوتول هر چند هرگز نتوانست اسکار بازيگري را دريافت کند، اما سرانجام آکادمي براي جبران بي عدالتي هايي که در حق او صورت گرفت، در سال 2003 جايزه اي را تحت عنوان يک عمر تلاش هنري به او تقديم کرد.

جودي گارلند براي ميک ستاره متولد شد» (1954)

از هر نظر که حساب کنيد، جودي گارلند در فيلم «يک ستاره متولد شد» در بهترين شرايط بازيگري اش قرار داشت. او در اين فيلم نقش ستاره اي کوچک را دارد که دلباخته يک دائم الخمر مي شود. بازي او در اين فيلم فوق العاده بود اما در نهايت بي رحمي اسکار بهترين بازيگر نقش اول زن را به گريس کلي واگذار کرد . اتفاقاً نقش گريس کلي به نقش گارلند شباهت داشت. او به خاطر ايفاي نقش زني که با اعتماد به نفسي خوب شوهر دائم الخمرش و اعتياد او مبارزه مي کند،صاحب اسکار آن سال شد.

آلفرد هيچکاک، خودتان انتخاب کنيد!

نام آلفرد هيچکاک مترادف عظمت در سينما است. فيلم هايي که او عرضه کرده است، يکي از ديگري سرآمدتر هستند. به همين دليل هم مي توان گفت، اين عجيب ترين واقعه بود که او هرگز حتي يک جايزه اسکار هم دريافت نکرد و فقط 5 بار کانديداي اسکار بهترين کارگرداني شد. اين 5 كانديداتوري براي فيلم هاي «رواني»، «پنجره عقبي»، «ربه کار» ، «طلسم شده» و «قايق نجات» بوده است. او در کمال بي انصافي براي هيچ کدام از اين فيلم ها موفق به دريافت اسکار نشد.

اورسن ولز براي «همشهري کين» (1941)

تقريباً هر کسي که «همشهري کين» را مي بيند، آن را بهترين فيلم عمر خود مي داند . اما در نهايت تعجب اين فيلم فقط يک جايزه اسکار را براي بهترين فيلمنامه برد. فيلم در کل براي 9 شاخه اسکار کانديدا شده بودکه در بين آنها بهترين فيلم، بهترين بازيگر و بهترين کارگردان هم مشاهده مي شدند. همان طور که همه اذعان مي دارند موتور محرکه همه موفقيت اين فيلم در شاخه هاي مختلف، شخص اورسون ولز بود.تنها اسکار اين استاد مسلم سينما نيز همين اسکاري بود که او به همراه ژوزف منکيويچ براي فيلمنامه غير اقتباسي همشهري کين دريافت کرد.

اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها