نقد و بررسی فیلم Jumping the Broom ( پریدن از روی جاروب )

ریشه مراسم سنتی پرش از روی جاروب مربوط به کشور ولز می شود و در روایتی دیگر آن را متعلق به سلتیک اسکلاتلند دانسته اند، اما شهرت این مراسم مربوط به دوران برده داری در آمریکا می شود. در عصر برده داری در آمریکا که ازدواج سیاهان آفریقایی-آمریکایی با یکدیگر رسمی شناخته نمی شد!، زوج های سیاهپوست مراسمی را تحت عنوان پرش از روی جاروب اجرا می کردند که به نوعی سمبل حفظ اصالت و خوشبختی شان محسوب می شد. این سُنت به این شکل است که در مراسم عروسی مذکور، یک نفر را انتخاب می کنند ( معمولاً خانمها را برای اینکار انتخاب می کردند ) تا در مقابل عروس و داماد، جارویی را در فاصله ایی متغیر ( براساس قد و قامت عروس و داماد ) از زمین نگه دارد و در این حالت باید داماد بعد از شمارش معکوس حُضار، از روی این جارو بپرد و بعد از آن هم عروس به کمک داماد همین کار را تکرار نماید. البته روشهای مختلفی برای انجام این کار وجود دارد که می توان به با هم پریدن از روی جاروب ، عروس را پرت کردن از روی جاروب!، لگد زدن به عروس یا داماد به منظور پرت شدن به آن طرف جاروب! و… اشاره کرد!. رسم پرش از روی جاروب اما ارتباط چندانی به این فیلم ندارد ( به جز نژاد بازیگران اصلی فیلم ) و داستان قدیمی اختلاف طبفاتی را بازگو می کند. مطمئن هستم حداقل یکبار در عمرتان با این موقعیت روبرو شده اید که ندانید در یک مراسم عروسی باید چه بپوشید یا چگونه رفتار کنید تا پیش افراد به اصطلاح کم نیاورید!پرش از جاروب دقیقا چنین فضایی است. نکته جالب درباره این فیلم این است که در یک هفته و بصورت همزمان با یک فیلم عروسی محور دیگری به نام قرض گرفتن چیزی، اکران شده است.

سابرینا ( پائولا پاتون ) دختری بالای شهری است که قصد دارد تا با جیسون ( لاز آلونسو ) که از محله های پایین شهر نیویورک است ازدواج کند. این دو به مدت 6 ماه است که با یکدیگر نامزد شده اند و حالا به نظرشان تا این حد از یکدیگر شناخت پیدا کرده اند که بتوانند با هم زندگی کنند. اما مشکلات طبقانی باعث بروز اختلافاتی می شود. پدر سابرینا به عنوان واسطه در معاملات وال استریت فعالیت می کند و به همین دلیل خانواده آنها جزو مرفهین به حساب می آیند. این در حالی است خانواده جیسون از طبقه پایین جامعه به حساب می آید. مادر جیسون مدتهاست که برای اداره پست کار می کند و روزگار خوبی هم ندارد. حالا سابرینا و جیسون باید برای انجام مراسم ازدواج و حاشیه های ریز و درشت آن با خانواده های خود کلنجار بروند و…

پرش از… سوژه تازه ایی ندارد،؛داستان همانی است که بارها شنیده ایم؛ یکی پولدار و دیگری فقیر و اختلافات طبقاتی آنها. این دقیقاً همان موضوعی است که تیلر پِری سالهاست براساس آن فیلم می سازد و مرتب هم در آن به مسیحیان و اعتقاداتشان توهین می کند!. تفاوت پرش از… با فیلمهای پِری در همین است؛ پرش از … به اتفاقات پیرامون مراسم ازدواج می پردازد و شوخی هایی هم در این زمینه انجام می دهد ( که اکثراً هم مربوط به اختلافات طبقاتی است ) اما هیچ وقت مانند فیلمهای پِری، کارش به جایی نمی رسد که به ادیان و فرهنگ دیگران توهین کند. به عبارتی دیگر شما نباید در این فیلم انتظار روبرو شدن با شوخی های نژادی یا صحنه های کمدی ایی از این دست را داشته باشید. مهمترین دلیل عاری بودن فیلم از شوخی های جنجالی را می توان در کارگردان فیلم ، سلیم آکیل ، جستجو کرد. آکیل یک سریال ساز معمولی است که این فیلم اولین تجربه کارگردانی او به حساب می آید. سبک کارگردانی آکیل در پرش از … دقیقاً برگرفته از فرمول رایج ساخت کمدیِ های تلویزیونی است؛ در این نوع کمدی ها معمولا سعی می شود تا از غلظت شوخی ها کاسته شود ( بمنظور جلوگیری از ناراحت شدن احتمالی تماشاگران! ) تا فیلم بتواند نظری مساعد اغلب تماشاگران را به همراه داشته باشد. اما این عدم جسارت فیلمساز بعضاً در فیلم بدجوری خودنمایی می کند؛ به عنوان مثال صحنه ایی که در آن جیسون دعا می کند و از خداوند می خواهد تا سابرینا را هر چه سریعتر پیش او بازگرداند بسیار تصنعی از آب درآمده و تماشگر ایرانی را یاد مجموعه های 90 شبی می اندازد.

در پرش از … بازیگر معروفی حضور ندارد اما اغلب بازیگران فیلم کارشان را به خوبی انجام داده اند. پائولا پاتون و لاز آلونسو ، دو بازیگر اصلی و عاشق پیشه فیلم به خوبی توانسته اند حس عاشق بودن را به تماشاگر ان منتقل کنند. اما بهترین بازیهای فیلم را آنجلا باست و لورتا دیواین که در نقش مادرعروس و مادر داماد حضور دارند به نمایش گذاشته اند. آنجلا باست به خوبی توانسته در نقش زنی پولدار و گستاخ تماشگر را حِرص دهد و دیواین نیز به عنوان یک کارمند ساده اما پر غرور، توانسته نمونه کاملی از یک زن پایین شهری باشد. صحنه های مربوط به مادرها در پرش از … بدون شک بهترین صحنه های فیلم را رقم زده است.

پرش از روی جاروب فیلم کاملاً محتاطی است که در پرداخت شوخی های آن نهایت احتیاط بکار برده شده تا مبادا کسی از شوخی های فیلم رنجیده شود. حدود یک هفته پیش گفتم که شوخیهای فیلمهای پِری مبتذل و توهین آمیز است و حالا باید بگم که شوخیهای فیلم پرش از روی جاروب بسیار سالم و خانواده پسند است. اگر جزو افرادی هستید که به دنبال خنده و ریسه رفتن از شوخیهای فیلم باشید، باید شما را ناامید کنم چون این فیلم برای شما ساخته نشده، اما اگر از آن دسته تماشاگرانی هستید که عاشق ازدواج و حواشی و ارتباطات پیچیده خاندان عروس و داماد هستند!، پیشنهاد می کنم که پرش از روی جاروب را تماشا کنید چون دقیقاً برای شما ساخته شده.

منتقد : میثم کریمی