نقد و بررسی فیلم Larry Crowne ( لری کراون )

در بین فیلمهای ابرقهرمانی که اینروزها از در و دیوار سینماها بالا می روند، فیلمی رمانتیک – کمدی با عنوان لری کروان به شکل کاملاً بی سر و صدایی وارد سینماها شده و در حال نمایش است. نکته جالب درباره لری کراون این است که تام هنکس علاوه بر بازیگری به عنوان کارگردان و یکی از نویسندگان فیلم نیز فعالیت دارد. شاید کسی به خاطر نیاورد اما تام هنکس 14 سال پیش هم فیلمی تحت عنوان « کاری که می بایست انجام بدی » با بازی و کارگردانی خودش ساخته بود که اتفاقاً فیلم بدی هم نبود. اما به جز آن و چند تجربه نه چندان موفق تلویزیونی، دیگر خبری از تام هنکس در مقام کارگردان نبود تا اینکه ناگهان امسال اعلام شد که هنکس فیلمی کارگردانی کرده و بزودی به نمایش در خواهد آمد. لری کراون از آن دسته کمدی هایی است که هنرپیشه اول مرد و زن در آن ضامن شکست یا موفقیت آن فیلم خواهند بود. در این فیلم علاوه بر هنکس، جولیا رابرتز نیز نقش روبروی او را ایفا می کند و این یعنی اینکه همه چیز آماده است تا بعد از مدتها یک فیلم رمانتیک جذاب ببینیم. اما متاسفانه لری کراون ناپخته تر از آن است که بتواند تماشاگر را راضی کند.

لری کراون ( تام هنکس ) کارمند وظیفه شناسی است که از احترام زیادی در بین همکارانش برخوردار است. او در تمام سالهایی که کار کرده همواره به مشتری ها توجه داشته و اجازه نداده که ذره ایی از حقوق آنها پایمال شود و این یعنی رمز ماندگاری! اما در یک روز لری را در دفتر مدیریت می خواهند و در آنجا به او می گویند که علی رغم اینکه او یکی از بهترین کارمندان شرکت است، به دلیل فقدان مدرک دانشگاهی مجبور هستند تا او را بیرون کنند!. این تصمیم گویا برای لری غیر قابل باور است اما اتفاقی است که افتاده و او حالا باید برای پرداخت قسط 392هزار دلاری خانه اش ، از دیگران پول قرض بگیرد. لری بعد از مدتی متوجه می شود که این کار نه تنها هیچ کمکی به زندگی او نخواهد کرد، بلکه باعث بدتر شدن اوضاع نیز خواهد شد. به همین دلیل او تصمیم می گیرد تا به دانشگاه برود و در آنجا نام نویسی کند تا بتواند از این طریق به مدارج بالاتر دست پیدا کند و شغل بهتری برای خود دست و پا کند. لری بعد از نام نویسی در دانشگاه به سر کلاس های درس می رود و در آنجا با استاد بی اعصابی به نام مرسدس ( جولیا رابرتز ) آشنا می شود. مرسدس زنی است که در زندگی اش دچار مشکلات فراوانی است؛ او مشروبات الکلی مصرف می کند و همواره با شوهر مفت خورش جنگ و دعوا دارد. اما لری برعکس مرسدس وضعیت چندان بدی ندارد! او با دوستان تازه اش که اکثر آنها می توانستند جای بچه های او باشند، گرم گرفته اما لری رفته رفته پی می برد که مرسدس مشکلات روحی زیادی دارد و…

لری کراون مشکل بسیار آزار دهنده ایی به نام ضعف شخصیت پردازی دارد. شخصیت لری کراون اگرچه نماد یک انسان با شرافت و درستکار است اما شخصیت او در اصل چیزی بیشتر از یک شعار نیست. منطق فیلمنامه که خود هنکس یکی از نویسندگان آن بوده هم قانع کننده نیست. به عنوان مثال لری کراون تا زمانی که به دنبال پول برای قسط خانه اش می گردد شبیه به یک انسان معمولی است که نگران سرنوشت و زندگی اش است اما به محض اینکه در اوج مشکلات هوس رفتن به دانشگاه به سرش می زند، مشکلات فیلم آغاز می شود. اولین سوالی که برای تماشاگر در هنگام ورود لری به دانشگاه پیش می آید این است که آیا این شخصیت با توجه به بدهی اش ، تا بدین حد خیالش از بابت زندگی راحت است که به دانشگاه برود و خوش بگذراند؟!مشکل دیگر فیلم اتفاقاتی است که بعد از ورود به دانشگاه رخ می دهد. لری کراون ظاهراً یک فیلم رمانتیک – کمدی است اما آدمهایی که در دانشگاه جضور دارند، خوراک فیلمهای تینیجری هستند و ارتباط چندانی با محیط فیلم ندارند. به این آدمها باید استاد عجیب و غریبشان را هم اضافه کنید که یک رابطه غیر معقول را با لری آغاز می کند و اسباب حیرت تماشاگر را مهیا می کند.در اینگونه فیلمها معمولاً رابطه با یک موضوع ساده آغاز می شود و به مرور اوج می گیرد اما در لری کراون بهواقع مشخص نیست که چرا این دو از یکدیگر خوششان می آید بعلاوه اینکه گرمی رابطه این دو به هیچ عنوان راضی کننده نیست. اگر فیلمی مثل بهتر از این نمیشه! توانست به یکی از ماندگارترین رمانتيك- کمدی های سینما تبدیل شود به دلیل رابطه ی جذابی بود که بین جک نیکلسون و هلن هانت برقرار بود. اما رابطه هنکس با رابرتز در لری کراون به هیچ عنوان پخته نیست.

تام هنکس به مانند همیشه پرانرژی و بامزه است. اما متاسفانه بازی خوب او در شخصیت ناقص لری نابود شده است. به نظر می رسد هنکس در لری کراون گلچینی از بازیهای به یاد ماندنی گذشته اش را ارائه کرده است. اما همین تغییرات مکرر شخصیتی سبب شده تا تماشاگر هم او را بدرستی درک نکند. او در ابتدای فیلم یک کارمند وظیفه شناس است که تمام ذهن و فکرش کارش است، اما در اواسط فیلم با نوجوان ها می گردد و در یک سوم پایانی فیلم هم بساط درس اخلاقی دادن به دیگران را پهن می کند و البته استاد مرسدس را هم درس می دهد!. مرسدس هم که جولیا رابرتز ایفاگر آن است دست کمی از لری ندارد. وی شخصیتی نامتعادل است که بین شغل و زندگی شخصی اش ( شوهر او به خودی خود سوالات زیادی را ایجاد می کند ، مهمترین آن این است که چگونه این فرد می تواند همسر یک استاد دانشگاه باشد!) نمی توان ارتباطی منطقی یافت. بعلاوه اینکه فیلم هیچ دلیل مشخصی از اینکه چرا باید یک استاد بد خُلق دانشگاه با شاگرد میانسالش رابطه داشته باشد را مشخص نمی کند. به عبارت ساده تر این دو فقط در یک لحظه کنار هم می آیند و شروع به صحبت کردن با یکدیگر می کنند و ما هم باید این را قبول کنیم. تنها بازیگران موفق فیلم به نظرم جوانان فیلم هستند که از سر و کول همدیگر بالا می روند. تماشای این جوانان لذت بخش ترین بخش فیلم است.

تام هنکس و جولیا رابرتز به تنهایی می توانند یک فیلم را به اوج برسانند. اگر به کارنامه بازیگری این دو نگاه کنید متوجه خواهید شد که آنها تقریباً در هر ژانری که وجود داشته، یک فیلم موفق داشته اند. اما دیالوگ ها و موقعیت هایی که در لری کراون وجود دارد، چیزی نیست که بتواند طرفداران پر شمار این 2 را راضی کند. من شخصاً از رابرتز و هنکس انتظار بسیار بیشتری داشتم. اما با اینحال پیامهای اخلاقی فیلم قابل قبول است، فیلم به ما می گوید که زندگی خودتان را بازنگری کنید تا بتوانید بر مشکلاتتان فائق آئید ، ریسک پذیر باشید ، صادق و درستکار باشید و… پیشنهاد می کنم به جای لری کراون به دیدن فیلمهایی نظیر « بهتر از این نمیشه » ، « ناتینگ هیل » یا « مرد خانواده » بنشینید.