سینمای کلاسیک : پل واترلو ( Waterloo Bridge )

داستان فیلم :

در دوران جنگ جهانی اول، میرا که احساس کرده نامزدش را در جنگ از دست داده، کار خود را به عنوان بالرین از دست می دهد و شغل ناهنجاری را بر می گزیند اما…

کارگردان :

مروین لیروی ( Waterloo Bridge ) : متولد سال 1906 در ایالات متحده بود و نزدیک به 50 سال به عنوان کارگردان و تهیه کننده در هالیوود فعالیت کرد.

از مشهورترین کارهای لیروی می توان به « خانه ای که در آن زندگی می کنم » و « Random Harvest » اشاره کرد که برای آن نامزد اسکار بهترین کارگردان در سال 1943 شد. لیروی در سال 1946 به پاس فعالیت هایش در سینما اسکاری افتخاری دریافت نمود.

لیروی در سال 1987 بر اثر ابتلا به بیماری آلزایمر درگذشت.

بازیگران :

ویوین لی (Vivien Leigh ) : ویوین مری هارت لی در سال ۱۹۱۳ از پدر و مادری انگلیسی در هندوستان بدنیا آمد اما برای ادامه تحصیل به بریتانیا برگشت.ويوين تا پيش از بر باد رفته فعالت هنري خود را در انگلستان انجام ميداد و با داستاني بسيار جالب به هاليوود معرفي شد.

وقتی قرار شد با موافقت خود مارگارت میچل (نويسنده كتاب) فیلمی تهیه شود همه بازیگران زن هالیوود برای رسیدن به نقش اسکارلت هجوم آوردند و در واقع یکی از بزرگترین رقابتهای تاریخ سینما برای دستیابی به نقشی خاص آغاز شد.نخستین نام که به میان آمد تالولا بنکهید بود بازیگری بسیار نامدار از تئاتر برادوی که دختر سیاستمداری بزرگ هم بود.بعد میریا هاپکینز مطرح شد که قبل از آن در فیلمهائی مانند دکتر جکیل و مستر هاید و همینطور دردسر در بهشت درخشیده بود.نورما شیرر (همسر اروینگ تالبرگ) که همسرش از متنفذین شهر بود.جون کرافورد که پیش از آن در هاسی وسوسه گر و سادی مک کی با شخصیتی مشابه اسکارلت بسیار خوب درخشیده بود نفر بعدی بود.کارول لومبارد که یکی از بینظیرترین استعدادهای روز آنزمان محسوب میشد و جالب آنکه آنزمان در حال ازدواج با کلارک گیبل بود.ایرنه دیون با کوله باری از افتخار .دکلودت کلبرت که توانسته بود قبل از آن در کنار کلارک گیبل در فیلم یک شب اتفاق افتاد اسکار بگیرد.کاترین هپبورن افسانه ايي (که جورج کیوکر ,دستيار کارگردان فیلم در مرحله اول ، از او سخت حمایت میکرد) ، فرانسیس دی (همسر جوئل مک گری) ، مارگارت تالیچ (که بعدها همسر ویلیام وایلر شد)

همه اینها طی مشورتهائی که سلزینک(تهیه کننده) با خود مارگارت میچل(نویسنده) داشت از بازی در نقش اسکارلت خط خوردند. مفتضح ترین خط خوردن مربوط به کاترین هپبورن میشد. سلزنیک خطاب به هپبورن جمله ای را گفت که در آنزمان تا 50 روز تیتر اول تمام روزنامه های آمریکا شد : ” ببین کاترین، تو فوق العاده هستی اما نمیتوانم تصور کنم که رت باتلر 10 سال را صرف تعقیب زنی مثل تو کرده باشد ” کار به درازا کشید. حتی عده ای سلزنیک را ریشخند میکردند که انشاءالله صبر میکنیم تا شرلی تمپل (که آنزمان کودکی بیش نبود و در فیلمهای کودکانه بازی میکرد) بزرگ شود و نقش اسکارلت را بازی کند!

و اما سلزنیک بیکار ننشست. کار او در یافتن اسکارلتی تمام عیار یک حرکت تاریخی بود .کاری که کرد این بود: او 100 نفر را استخدام و به سرتاسر آمریکا می فرستند تا از بین دختران دانشگاه ها ،مدارس هنری ، تئاترها بهترین را انتخاب وبه وی معرفی نمایند. که البته سوزان هیوارد یکی از کسانی بود که در این برنامه مورد توجه قرار گرفت…

دو سال میگذرد و سلزنیک با آن که 100 هزار دلار خرج میکند اما هنوز به آنچه میخواهد نرسیده است. سلزنیک مجبور میشود بدون یافتن اسکارلت ، فیلمبرداری را شروع کند. اولین صحنه گرفته میشود: فصل آتش سوزی آتلانتا که در مجاورت باقیمانده های دکور فیلم کینگ کونگ (1933) انجام میگیرد. آن روز برادر و مادر سلزنیک وارد میشوند.برادر سلزنیک بانوی جوانی را که کنارش ایستاده است به او معرفی میکند. میگوید : این خانم یک بازیگر انگلیسی که سابقه اش به چند فیلم نه چندان با اهمیت محدود میشود. میگوید : این خانم نامش ویوین مری هارت لی است.

سلزنیک او را روانه امتحانات دشوارش میکند و … همه چیز دست به دست هم میدهد تا… ویوین لی انتخاب و بازیگر نقش اسکارلت اواهارای مارگارت میچل باشد.انتخابي كه با شك و بد گماني هاليوود مواجه ميشود …كسي در هاليوود ويوين را نمي شناسد ..مترو گولدن ماير حتي حاضر نميشود نصف دستمزد كلارك گيبل را به ويوين بدهد (دستمزد گيبل سه و نيم برابر ويوين بود) … كلارك گيبل از انتخاب ويوين راضي نيست او دوست دارد در مقابلش هنرپيشه ايي مشهور بازي كند …اما .. ويوين با هنرنمايي و استعدادش هاليوود را مسحور ميكند و جايزه اسكار بهترين هنرپيشه نقش اول زن را به خانه ميبرد.

ويوين در سال 1940 با هنرپيشه بزرگ لورنس اولوير در فيلم رمئو و ژوليت همبازي ميشود كه اين اشنايي منجر به ازدواج انها در همان سال شد .. اين ازدواج 20 سال دوام داشت تا سال 1960 كه از هم جدا شدند

در سال 1951 ويوين در دومين فيلم ماندگار خود “اتوبوسي به نام هوس” با مارلون براندو همبازي ميشود.. او در فيلم نقش “بلانش دی بویس” زني عصبي و افسرده_ كه حتي استنلي (مارلون براندو ) كه مردي لجام گسيخته و بي قيد است را به ستوه مي اورد _به صورتي تمام عيار ايفا ميكند و براي دومين بار اسكار را به چنگ مي اورد.

اراده ويوين و استعداد شگفت انگيز او در ايفاي نقش ها بي همتا بود چنان در قالب و جلد يك نقش فرو می رفت که انگار بيننده به تماشاي زندگي واقعي او نشسته.

ويوين لي بعد از جدايي از لورنس بسيار كم كار و افسرده شد و در نهايت در سال 1967 در سن 53 سالگي به علت بيماري سل درگذشت.

منبع : صفحه اجتماعی « اخبار سینمای جهان »

رابرت تیلور (Robert Taylor ) : ستاره مرد سینما با نام اصلی اسپانگلر آرلنیگتون براف متولد 5 اوت 1911 در شهر فیلی نیواورلئان تعبه آمریکا با فیلم شاخص کیئووادیس. پدرش پزشک محلی بود. این گونه به نظر می‌آید که دو رابرت تیلور وجود دارد. اولی جوانی بی‌تجربه، خشک و نامناسب برای بازیگر بودن ولی بسیار خوش تیپ به شکلی که این خصیصه جایگاه وی را در سینما در دهه 1930 حفظ نمود.

تیلور جوان کار خود را به طرز جدی و مشتاقانه‌ای در وسوسه باشکوه آغاز کرد و خیلی سطحی و ساده در فیلم دختر شهر کوچک 1936 و به عنوان فردی ساده لوح در درام عاشقانه کمیل که هر دو فیلم محصول سال 1936 است به ایفای نقش پرداخت، در کمپانی جادویی MGM جایی که تیلور بیشترین فیلم‌هایش را در آن جا بازی کرد به عنوان بهترین مرد انتخاب شد.

تیلور دوم بیشتر شخصیتی جدی و سرد و با‌تجربه بر روی صحنه بازیگری بود در اوایل دهه 1940 بخش دوم شخصیتی وی جان گرفت. در فیلم جانی راگر 1942 او نقش یک چاقوکش ظالم و تبهکار را ایفا کرد. در فیلم جریان پشت پرده 1946 نقش یک بی همه چیز و شوهری خطرناک را دارد. در فیلم رشوه 1949 نقش یک مامور مستقل را دارد.

شرایطی ایجاد شد که تیلور در فیلم‌های وسترن هم به ایفای نقش بپردازد وی در فیلم‌های کمدی چون من عاشق ملوین هستم 1953 در بعضی از اجراهای پر سر و صدای همچون زنان به‌سوی باختر 1951 نتوانست استعداد خود را در فیلم‌های کمدی نشان دهد.

در فیلم پرآوازه ایوانهو که یک اثر کلاسیک محسوب می‌شود به همراه الیزابت تیلور بسیار جلب توجه کرد. در سال 1954 به عنوان مرد برگزیده‌ی سینمای سال گوی طلائی را به او اهداء کردند و در تلویزیون طی سال‌های 1959 تا 62 فعالیت داشت.

ازدواج اول با باربارا استانویک هنرپیشه سینما کارشان به متارکه کشید و ازدواج دومش با اُرسولاتیس تا پایان عمر دوام یافت و محصول آن یک پسر و یک دختر با نام‌های ترنس و تساتیلور می‌باشد. نام رابرت تیلور مکررا در اوراق و لیست‌های کمیته فعالیت های غیر آمریکایی آمده است.

تیلور جمعا در 43 فیلم بازی کرد. وی در 8 ژانویه 1996 در سن 58 سالگی در سانتامونیگای کالیفرنیا به علت ابتلاء به سرطان ریه درگذشت و در گورستان فارست لاون در گلندیل کالیفرنیا مدفون است.

منبع : از من بپرس

نکاتی که احتمالا درباره « پل واترلو » نمی دانید :

« پل واتلر » فیلم محبوب رابرت تیلور بود.

همچنین ویوین لی گفته بود که در میان آثارش « پل واترلو » برای او محبوب تر است.

« پل واترلو » یکی از کلاسیک ترین آثار هالیوودی به شمار می رود که قواعد آن دوران را بطور کامل در خود جای داده است بطوریکه از این اثر به عنوان یک نمونه آموزشی در دانشگاه های چین استفاده می شود.

قرار بود سکانس پایکوبی میرا و روی با دیالوگ همراه باشد اما کمی پیش از ضبط، لیروی احساس کرد که نیازی به وجود دیالوگ در این سکانس نیست!

این فیلم چند ماه پس از وقوع جنگ جهانی دوم به اکران درآمد و یکی از اولین آثاری هالیوودی است که در داستانش به جنگ جهانی دوم اشاره شده است.

ویوین لی علاقه مند بود تا لارنس اولیویر در نقش روی کرانین بازی کند اما کمپانی MGM اصرار داشت تا او در نقش آقای دارسی در فیلم « غرور و تعصب » به ایفای نقش بپردازد.

نخستین نمایش این فیلم در روز 14 می سال 1940 بود. یعنی دقیقا روزی که هلند بوسیله آلمان بمباران شد و نیروهای هوایی ارتش بریتانیا نیز آلمان را بمباران کرد.

نسخه تئاتری این فیلم در سال 1930 در برادوی به روی صحنه رفته بود و 64 اجرا را گذرانده بود

در سال 1946 اقتباس رادیویی 30 دقیقه ای از این فیلم انجام شد که در آن رابرت تیلور در نقش خودش صداپیشگی کرد.

محمدرضا قاری

این مطلب بصورت اختصاصی برای سایت ” مووی مگ ” به نگارش درآمده و برداشت از آن جز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگیرد قانونی می شود.

به خانواده بزرگ جامعه مجازی مووی مگ بپیوندید

پل واترلو : Waterloo Bridge