تیم رابی منتقد روزنامه تلگراف ۱۰۰ فیلم برتر تاریخ سینما را به انتخاب خود معرفی کرد و درباره دلایل برخی انتخاب هایش توضیح داد.
به گزارش مووی مگ به نقل از مهر، هر ساله فهرست های پرشماری از بهترین و یا محبوب ترین آثار تاریخ سینما از سوی موسسات، روزنامه ها و مجلات سینمایی ارایه می شود که خواندن این فهرست ها برای دوستداران این هنر جذابیت هایی را در بر دارد و سینمادوستان همیشه با نکته بینی خاصی به این لیست ها نگاه می کنند و به دنبال پیدا کردن فیلم های محبوب خود در این فهرست ها هستند و البته همیشه نیز به فقدان بسیاری از فیلم های مورد علاقه شان واکنش نشان می دهند.
سال جدید میلادی نیز مثل اکثر سال های گذشته با ارایه چنین فهرست هایی آغاز شده است. اولین فهرست ارایه شده به گروهی از منتقدان و یا موسسه سینمایی خاصی مربوط نیست بلکه به یکی از منتقدان روزنامه تلگراف لندن به نام «تیم رابی» اختصاص دارد. رابی که پنج سال پیش ۲۰ فیلم محبوب زندگی خود را انتخاب کرده بود امسال یک فهرست ۱۰۰ تایی از آثار مورد علاقه خود را منتشر کرده است که با اکثر فهرست های قبلا دیده شده تفاوت دارد.
تلگراف با این توضیح که «بله، نام فیلم های همشهری کین و پدرخوانده دیده می شود اما انتخاب های دیگر ممکن است شما را متعجب کند» از این لیست به عنوان محبوب ترین آثار سینمایی از دیدگاه منتقد خود تیم رابی نام می برد و البته به خوانندگان آن نیز هشدار می دهد که این ۱۰۰ فیلم انتخاب شده، بزرگترین فیلم های تاریخ سینما مثل لیست های ارایه شده از سوی «موسسه فیلم بریتانیا» و یا دیگر موسسات سینمایی نیست بلکه انتخاب صرفا یک منتقد سینمایی است که این فیلم ها را به صدها اثر محبوب دیگرش ترجیح داده است.
تیم رابی در واکنش به نادیده گرفتن آثار استودیو جیبلی (استودیو انیمه سازی که بیشتر با آثار هایائو میازاکی در دنیا شناخته می شود) و دیگر فیلم های مهم سینما چنین می گوید: بسیاری از فیلم های دیگر وجود داشتند که با وجود شیفتگی من به آنها از گذاشتن شان صرف نظر کردم درحالی که همه آنها را دوست دارم.
او همچنین بیان می کند که تلاش کرده خود را به انتخاب تنها یک فیلم از یک فیلمساز محدود نکند و برای این مورد آلفرد هیچکاک را مثال می زند که سه فیلم در این فهرست دارد.
این منتقد سینمایی درباره این که شاید بپرسید چرا تعداد کمی فیلمساز زن در این فهرست وجود دارد نیز می گوید: باید پذیرفت که نه تنها در این جا بلکه در تاریخ این صنعت، فیلمساز زن کم وجود دارد و اگر در این فهرست به صورت ساختگی تعداد فیلم های کارگردانی شده توسط زنان را افزایش می دادم بیشتر به فریب کاری شباهت داشت تا یک واقعیت.
او در پایان در مورد این فهرست این چنین می گوید: من تمام تلاش خود را کردم که از انتخاب فیلم های «محبوب شما» و یا «مهم ترین ها از دیدگاه تاریخ» اجتناب کنم مگر این که این فیلم ها در میان فیلم های محبوب خودم نیز قرار داشته باشند. همه این فیلم هایی که این جا می بینید یا در اولین و تنها باری که آنها را دیده ام برایم جذاب و متفاوت بوده اند یا دیدن آنها را تا بیش از ۲۰ بار هم ادامه داده ام.
قبل از معرفی فیلم های انتخاب شده توسط تیم رابی به آمارهای این فهرست نگاهی گذرا بیندازیم.
جدیدترین فیلم این فهرست «کارول» ساخته تاد هینز محصول ۲۰۱۵ و قدیمی ترین آن «دکتر مابوزه: قمارباز» (۱۹۲۲) اثر کارگردان نامدار سینما فریتز لانگ است. در این لیست تنها سه فیلم «پدرخوانده»، «همه چیز درباره ایو» و «۱۲ سال بردگی» جایزه اسکار بهترین فیلم را از آن خود کرده اند. همان گونه که در بالا اشاره شد آلفرد هیچکاک با داشتن سه فیلم در کنار اف دبیلیو مورنائو با همین تعداد فیلم رکورددار است در حالی که بسیاری از کارگردان های بزرگ سینما همچون بیلی وایلدر، ژان لوک گودار، یاسوجیرو اوزو، میکل آنجلو آنتونیونی، روسلینی، آیزنشتاین و … هیچ فیلمی در این فهرست ندارند. دهه ۷۰ سینما با داشتن ۱۸ فیلم بیشترین سهم را در میان محبوب ترین آثار منتقد تلگراف به خود اختصاص داده و دهه اخیر که تنها ۲ سال تا پایان آن باقی مانده است با داشتن چهار فیلم کمترین سهم را از میان فیلم های محبوب تیم رابی در اختیار دارد.
اولین انیمیشن این فهرست «داستان اسباب بازی» جان لستر و «عصر جدید» چاپلین اولین فیلم کمدی آن است که به ترتیب در رتبه های ۱۷ام و ۲۸ام قرار دارند. با این حال می توان با نگاهی کوتاه متوجه شد که فیلم های معمایی در میان محبوب ترین آثار تیم رابی نقش پررنگی دارند و فیلم هایی چون «سرگیجه»، «لورا»، «جاده مالهالند» و «مخمل آبی» از جمله فیلم های پرشمار معمایی این فهرست هستند. تیم رابی با توضیحاتی کوتاه برای هرکدام، دلیل انتخاب این فیلم ها را بیان می کند که در این جا به چند مورد از آنها اشاره می شود.
وی از «چنگ برمه ای» ایچیکاوا به عنوان یکی از پراحساس ترین فیلم هایی که تاکنون ساخته شده است یاد می کند، «روزی روزگاری در غرب» را عالی ترین وسترن اسپاگتی و رفقای خوب را بهترین فیلم اسکورسیزی می نامد. «بدنام» را به عنوان بهترین فیلمنامه ای که هیچکاک آن را تبدیل به فیلم کرده است معرفی می کند و از نقش آفرینی هالی هانتر در «پیانو» به عنوان بهترین نقش آفرینی در سکوت پس از آمدن صدا به سینما یاد می کند. این منتقد در معرفی «انجیل به روایت متی» بیان می کند که آخرین حرف سینما درباره حضرت عیسی را یک شاعر مارکسیست زده است و از «خط سرخ باریک» مالیک که در کمال تعجب در جایگاه اول این فهرست قرار دارد به عنوان اثر هنری سترگی که هیچگاه مشمول زمان نمی شود نام می برد.
فهرست تیم رابی از این قرارست:
۱–خط سرخ باریک (ترنس مالیک-۱۹۹۸)
۲– پرسونا (اینگمار برگمان-۱۹۶۶)
۳–درخشش (استنلی کوبریک-۱۹۸۰)
۴– سانشوی مباشر (کنجی میزوگوچی-۱۹۵۴)
۵–جاده مالهالند (دیوید لینچ-۲۰۰۱)
۶–روانی (آلفرد هیچکاک-۱۹۶۰)
۷–تصنیف نارایاما (شوهی ایمامورا-۱۹۸۳)
۸–طلوع آفتاب (اف دبلیو مورنائو-۱۹۲۷)
۹–گوشواره های مادام دو (ماکس افولس-۱۹۵۳)
۱۰– ژان دیلمان، شماره ۲۳ که دوکومرس، ۱۰۸۰ بروکسل (شانتل آکرمن-۱۹۷۵)
۱۱– آمبروسون های باشکوه (اورسن ولز-۱۹۴۲)
۱۲–بری لیندون (استنلی کوبریک-۱۹۷۵)
۱۳–سرگیجه (آلفرد هیچکاک-۱۹۵۸)
۱۴–مخمل آبی (دیوید لینچ-۱۹۸۶)
۱۵–مکالمه (فرانسیس فورد کاپولا-۱۹۷۴)
۱۶–هانا و خواهرانش (وودی آلن-۱۹۸۶)
۱۷–داستان اسباب بازی (جان لستر-۱۹۹۵)
۱۸–نشویل (رابرت آلتمن-۱۹۷۵)
۱۹– بچه های بهشت (مارسل کارنه-۱۹۴۵)
۲۰– انجیل به روایت متی (پیر پائولو پازولینی-۱۹۶۴)
۲۱– بوی خوش موفقیت (الکساندر مکندریک-۱۹۵۸)
۲۲–سقوط خانه آشر (ژان اپشتاین-۱۹۲۸)
۲۳–پدرخوانده (فرانسیس فورد کاپولا-۱۹۷۲)
۲۴–تصادف (دیوید کراننبرگ-۱۹۹۶)
۲۵–خیابان ۴۲ ام (لوید بیکن-۱۹۳۳)
۲۶–توهم بزرگ (ژان رنوا-۱۹۳۷)
۲۷–آندری روبلف (آندری تارکوفسکی-۱۹۶۶)
۲۸–عصرجدید (چارلی چاپلین-۱۹۳۶)
۲۹–چهارصد ضربه (فرانسوا تروفو-۱۹۵۹)
۳۰–تعطیلی (جرج کیوکر-۱۹۳۸)
۳۱–کلئو از ۵ تا ۷ (آنیس واردا-۱۹۶۲)
۳۲–بیگانه ها (جیمز کامرون-۱۹۸۶)
۳۳–ستاره ای متولد می شود (جرج کیوکر-۱۹۵۴)
۳۴–ولگردها (فدریکو فلینی-۱۹۵۳)
۳۵–اتوبوسی به نام هوس (الیا کازان-۱۹۵۱)
۳۶–خواب گران (هاوارد هاکس-۱۹۴۶)
۳۷–شبح آزادی (لویی بونوئل-۱۹۷۴)
۳۸–سریر خون (آکیرا کوروساوا-۱۹۵۷)
۳۹–بخش‌گویی، نیویورک (چارلی کافمن-۲۰۰۸)
۴۰–چراغ گاز (تورولد دیکینسون-۱۹۴۰)
۴۱–پاریس، تکزاس (ویم وندرس-۱۹۸۴)
۴۲– مردی که لیبرتی والانس را کشت (جان فورد-۱۹۶۲)
۴۳–پاتر پانچلی (ساتیا جیت رای-۱۹۵۵)
۴۴–آرواره ها (استیون اسپیلبرگ-۱۹۷۵)
۴۵–همشهری کین (اورسن ولز-۱۹۴۱)
۴۶–من کوبا هستم (میخاییل کالاتازوف-۱۹۶۴)
۴۷–دنباله رو (برناردو برتولوچی-۱۹۷۰)
۴۸–از درون گذشته (ژاک ترنر-۱۹۴۷)
۴۹– آگیره، خشم پروردگار (ورنر هرزوگ-۱۹۷۲)
۵۰– زنی تحت تاثیر (جان کاساویتس-۱۹۷۴)
۵۱–آخرین خنده (اف دبلیو مورنائو- ۱۹۲۴)
۵۲–پیانو (جین کمپیون-۱۹۹۳)
۵۳–امن (تاد هینس-۱۹۹۵)
۵۴–روباهای کوچک (ویلیام وایلر-۱۹۴۱)
۵۵–دکتر مابوزه: قمارباز (فریتز لانگ-۱۹۲۲)
۵۶–مرد سوم (کارول رید-۱۹۴۹)
۵۷–لورا (اتو پرمینجر- ۱۹۴۴)
۵۸–کارول (تاد هینس-۲۰۱۵)
۵۹– استلا دالاس (کینگ ویدور-۱۹۳۶)
۶۰–بدنام (آلفرد هیچکاک-۱۹۴۶)
۶۱–ژنرال (باستر کیتن-۱۹۲۷)
۶۲–بی آفتاب (کریس مارکر-۱۹۸۳)
۶۳–بچه رزماری (رومن پولانسکی-۱۹۶۸)
۶۴–شب شکارچی (چارلز لوتن-۱۹۵۵)
۶۵–همه چیز درباره ایو (جوزف ال منکیه ویچ-۱۹۵۱)
۶۶–لبوفسکی بزرگ (جوئل کوئن-۱۹۹۸)
۶۷–رفقای خوب (مارتین اسکورسیزی-۱۹۹۰)
۶۸–چترهای شربورگ (ژاک دمی-۱۹۶۴)
۶۹–بعد از ظهر سگی (سیدنی لومت-۱۹۷۵ )
۷۰–تولد (جاناتان گلیزر-۲۰۰۴)
۷۱– ساوت پارک: گنده‌تر، درازتر و کوتاه‌نشده (تری پارکر-۱۹۹۹)
۷۲–کری (برایان دی پالما-۱۹۷۶)
۷۳–النا (آندری زویاگینتسف-۲۰۱۱)
۷۴– باغ فینزی کوینتینی (ویتوریو دسیکا-۱۹۷۰)
۷۵–پرتو سبز (اریک رومر-۱۹۸۶)
۷۶–بلید رانر (ریدلی اسکات-۱۹۸۲)
۷۷–ونوس بلوند (جوزف فون اشترنبرگ-۱۹۳۰)
۷۸–قاتل گوسفند (چارلز برنت-۱۹۷۸)
۷۹–ارباب و فرمانده (پیتر ویر-۲۰۰۳)
۸۰–خط آبی باریک (ارول موریس-۱۹۸۸)
۸۱–مارگارت (کنت لونرگان-۲۰۱۱)
۸۲–کالیفرنیا اسپلیت (رابرت آلتمن-۱۹۷۴)
۸۳–دهه ی بیست پرجنب و جوش (رائول والش-۱۹۳۹)
۸۴–دوازده سال بردگی (استیو مک کویین-۲۰۱۳)
۸۵–سه گانه بیل داگلاس «دوران بچگی من، قوم من، راه خانه ام» (بیل داگلاس ۸-۱۹۷۲)
۸۶– تابو (اف دبلیو مورنائو-۱۹۲۷)
۸۷–معلم پیانو (میشاییل هانکه-۲۰۰۱)
۸۸–پنج قطعه آسان (باب رافلسون-۱۹۷۰)
۸۹– بانو ایو (پرستون استرجس-۱۹۴۱)
۹۰– دانشجوی شاهزاده در الد هیدلبرگ (ارنست لوبیچ-۱۹۲۷)
۹۱– روزی روزگاری در غرب (سرجیو لئونه- ۱۹۶۸)
۹۲– خون به پا خواهد شد (پل توماس اندرسون-۲۰۰۷)
۹۳– اشک های تلخ پترا فون کانت (رینر ورنر فاسبندر-۱۹۷۲)
۹۴– جیب بر خیابان جنوبی (سام فولر-۱۹۵۳)
۹۵–قوش (کن لوچ-۱۹۶۹)
۹۶–شاد در کنار هم (وونگ کار وای-۱۹۹۷)
۹۷– وانیا در خیابان چهل و دوم (لویی مال-۱۹۹۴)
۹۸– چنگ برمه ای (کن ایچی کاوا-۱۹۵۶)
۹۹– مری پاپینز (رابرت استیونسون-۱۹۶۴)
۱۰۰– زندگی خصوصی هنری هشتم (الکساندر کوردا-۱۹۳۳)
