نقد و بررسی فیلم قاچاقچی ( The Mule )

از آخرین باری که ما پیرمرد کهنه کار سینما را در مقابل دوربین به یاد داریم 6 سال می گذرد. آخرین حضور سینمایی او درام ورزشی « Trouble with the Curve » بود. نکته جالب درباره آن فیلم این بود که نویسنده و کارگردان آن فرد دیگری بود و ایستوود تنها به عنوان بازیگر در این فیلم حضور داشت که برخلاف رویه معمول کاری این پیرمرد بداخلاق سینماست که اغلب حوصله کسی را ندارد و اگر بخواهد در مقابل دوربین باشد، قطعاً باید کارگردانش هم خودش باشد.

البته ایستوود در این 6 سال بیکار نبوده و اتفاقاً در پشت دوربین فعالیت زیادی داشته است. او امسال فیلم « The 15:17 to Paris »که براساس داستانی واقعی ساخته شده بود را هم بر پرده سینما داشت و روشی عجیب هم برای ساخت آن در نظر گرفته بود که همانطور که می دانید، آن روش استفاده از انسانهای واقعی آن حادثه به عنوان بازیگر فیلم بود که نتیجه اش حداقل در گیشه برای ایستوود خوشایند نبود! حالا در انتهای سال 2018 ، « قاچاقچی » اینبار با بازی و کارگردانی ایستوود به نمایش درآمده و ظاهراً قصد دارد نشان دهد که این پیرمرد قصد بازنشستگی در سینما ندارد.

داستان این فیلم نیز براساس واقعیت ساخته شده است. داستان پیرمرد حدوداً 90 ساله به نام ارل ( با بازی ایستوود که از نمونه واقعی چند سالی بزرگتر هم هست) را روایت می کند که رابطه بدی با خانواده اش دارد. اما یک پیشنهاد در مراسم ازدواج نوه اش باعث می شود زندگی او تغییر کند. این پیشنهاد رانندگی و حمل بار مواد مخدر است که بابت آن پول خوبی نصیب ارل می شود. او سن زیادی دارد و کمتر کسی است که به این پیرمرد سالخورده شک و تردیدی داشته باشد. اما ورود مامورین مبارزه با مواد مخدر قاعده بازی ارل را بهم می ریزد و او را در تنگنای زیادی قرار می دهد.

سابقه کلینت ایستوود در کارگردانی نشان داده که باید همیشه از او انتظار یک درام جذاب را داشته باشیم. اتفاقی که در آخرین همکاری او و نیک شنک ( فیلمنامه نویس ) در فیلم « گران تورینو » به وقوع پیوست و آن فیلم یکی از بهترین آثار ایستوود لقب گرفت. اما اینبار همکاری این دو به قوت ده سال پیش نیست و بسیار معمولی تر از فیلم دیگر ایستوود است. در اینجا چون داستان براساس واقعیت ساخته شده، نیاز بوده تا بررسی شخصیت بیشتری شامل حال ارل شود اما این اتفاق نیفتاده و بسیاری از اقدامات او برای تماشاگر عجیب و ناخوشایند هست و حتی معلوم نیست که آیا در داستان واقعی هم چنین اقداماتی انجام داده یا خیر!

البته توییست ها در داستان به درستی مورد استفاده قرار گرفته اند و روابط بین شخصیت ها به خوبی پرورش می یابند که باعث شده روایت ساده « قاچاقی » از حد استانداردی فروکش نکند و به یک اثر ملال آور تبدیل نشود. ماجرای بیماری همسر ارل و اتفاقات خانوادگی از یک سو و ماجرای مامورین سمج که در اینگونه آثار همیشه تماشاگران از آنها بیزار هستند، توانسته فیلم را سرپا نگه دارد و نباید هم فراموش کنیم که کلینت ایستوود پشت دوربین فیلم قرار گرفته و در سن و سالی نزدیک به 90 ، نباید انتظار داشت که نداند باید چطور یک فیلم سینمایی استاندارد را به سینما آورد.

ایستوود در این سن و سال، شکسته تر از هر زمان دیگری به نظر می رسد. او در حال حاضر یکی از مسن ترین بازیگران سینما به شمار می رود که در مقابل دوربین قرار گرفته و به نقش آفرینی می پردازد و فکر میکنم که تنها موردی هم باشد که در این سن و سال وظیفه کارگردانی را هم تقبل کرده! مشخصاً قرار نبوده که با چنین وضعیتی، او در قصه خیلی به تکاپو بیفتد و تحرک فیزیکی از خود به نمایش بگذارد. اما در عین حال، ایستوود هنوز هم ایستوود هست و به راحتی توانسته تمام لحظات فیلم را را به تسخیر خود درآورد. بسیار ناراحت کننده هست که این مرد خستگی ناپذیر را به این شکل در فیلم می بینیم اما خود او اعتقادی به این جملات ندارد و پر انرژی است.

کمتر از ایستوود انتظار اثری معمولی داریم، اما « قاچاقی » را شاید بتوان یکی از معمولی ترین آثار این کارگردان بعد از فیلم عجیب « The 15:17 to Paris » برشمرد. دلم نمی خواهد از تماشای اثر جدید ایستوود ناامید بشم اما واقعاً در اینجا درخشان نیست و حرف جدیدی برای گفتن ندارد. بله، این پیام ارزشمند هست که دنیای مادی ارزش حتی یک دقیقه نبودن در کنار خانواده را ندارد و باید توجه بیشتری به خانواده بشود ، اما انتظار می رفت که با فیلمنامه بهتری برای انتقال این پیام مواجه شویم و فیلمی تا این حد بی فراز و نشیب نبینیم.

منتقد : دیوید ساندرلند

این مطلب بصورت اختصاصی برای سایت ” مووی مگ ” به نگارش درآمده و برداشت از آن جز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگرد قانونی می گردد.

به خانواده بزرگ جامعه مجازی مووی مگ بپیوندید

قاچاقچی (The Mule)