سریال « Hunters » به بخش مهمی از تاریخ امریکا اشاره می کند که در آن افراد باقی مانده از حزب نازی های آلمان پس از شکست در جنگ جهانی دوم، به خاک ایالات متحده آمدند و در این کشور زندگی شان را ادامه دادند. در آن مقطع، دولت آمریکا با پیشنهاد پرداخت مستمری به این افراد در ازای ترک خاک آمریکا، به جنجال ها پیرامون میزبانی از نازی ها در خاک خودش پایان داد. تصمیمی که باعث شد بسیاری از کارشناسان از آن به عنوان یک ” رخنه قانونی ” در تاریخ ایالات متحده نام ببرند که هزینه زیاد و غیر منطقی را به این کشور برای ساکت کردن صدای افکار عمومی وارد می کرد.
سوژه سریال « شکارچیان »، محصول استودیو آمازون نیز کم و بیش برگرفته از همین واقعیت تاریخی است. در سریال ما با پسر نوجوانی به نام یونا (لوگان لرمن) آشنا می شویم که در یک کتاب فروشی کار می کند. یونا با مادربزرگش زندگی می کند و برخلاف آموزه های مذهبی یهودی خانوادگی اش رفتار می کند که این رفتار چندان باب میل آنها نیست. با اینکه یونا پیرو دستورات آئین یهودیت نیست،اما در سطح جامعه با نگاه های نژاد پرستانه مواجه می شود و تراژدی برای او زمانی کامل می شود که شاهد قتل مادربزرگش در منزل است. یونا خیلی زود متوجه می شود که مادربزرگش توسط نازی ها کشته شده و این مسئله توسط افسر میر ( آل پاچینو ) برایش شرح داده می شود. میر کسی است که تلاش می کند با گروهش به شکار نازی های ساکن آمریکا بپردازد و یونا را هم وارد گروهش کند اما …
سریال « شکارچیان » در اولین قسمت خود و انجام بازی شطرنج مرگباری که به تصویر می کشد، خیلی زود اعلام می کند که نباید انتظاری از این سریال به عنوان یک اثر ” بررسی تاریخ ” داشته باشیم و در واقع، داستان « شکارچیان » بارقه هایی از واقعیت را در خود دارد اما ساخته و پرداخته ذهن نویسندگان است. در این سکانس، بازی شطرنجی که در ادوگاه کار اجباری در بخش فلشبک سریال نشان داده می شود، فکت تاریخی ندارد و اما از بابت تاثیرگذاری در ذهن تماشاگر بسیار تکان دهنده عمل می کند. می توان گفت نویسندگان سریال « Hunters » با الهام از شکنجه های دردناک نازی ها علیه یهودی ها در دوران جنگ جهانی دوم، به روش های ابداعی شکنجه و نسبت دادن آن به نازی ها اقدام کرده اند که در نوع خودش تصمیم عجیب و قابل بحثی است.
اما روندی که سریال پیش می گیرد، نمی تواند کشش چندانی برای مخاطب سریال داشته باشد. به نظر می رسد سریال در پروش ایده اولیه خود به نوعی سردرگم است چراکه ریتم قصه توازنی ندارد و در دقایق مختلف دچار نقصان هایی در روایت می شد. احتمالاً خواسته سازندگان سریال این بوده که بتوانند از ایده های اجرایی کوئینتین تارانتینو در خلق خشونت فانتزی الهام بگیرند و در عین حال داستان اورجینال خودشان را روایت کنند که در این راه در مقاطعی از سریال به بست برخورد کرده اند و در حد ایده ای خام و جذاب باقی مانده اند. ایده هایی که تعریف جالبی از تقابل خیر و شر را مطرح می کند و دو گروه از شکارچی و شکار را معرفی می کند که در عین حال، می توانند صفت دیگری شامل حال خودشان هم شود! اما همه این ایده ها اغلب به خلق خشونت در سریال گذشته است و به ندرت گسترش بیشتری پیدا می کند.
سریال « Hunters» برای تلطیف کردن فضای سریال از خشونتی که دو طرف علیه یکدیگر استفاده می کنند، به ایجاد طنز و شوخی مبادرت می ورزد. اما این شوخی ها چندان مناسب حال و هوای سریال نیست چراکه موضوع سریال سیاه تر از آن است که چنین شوخی هایی بتوانند کارکرد مناسبی در فیلمنامه پیدا کنند. سال گذشته فیلم تماشایی « خرگوش جوجو » به خوبی توانسته بود از فضای رعب آور جنگ جهانی دوم یک اثر کمدی تاثیرگذار بسازد و پیامش را به خوبی به تماشاگرش انتقال دهد. اما اینجا در سریال « Hunters » بحث و مایه اصلی سریال خشونت نازی ها علیه یهودی ها و بالعکس است و در استفاده از این خشونت نیز کم کاری نمی شود. از این رو، شوخی های سریال چندان متناسب حال و هوای سریال نیست و تمرکز مخاطب را برهم می زند.
شاید حضور آل پاچینو در سریال « Hunters » بهترین دلیل برای تماشای سریال باشد. پاچینو شاید لهجه خیلی خوبی در سریال نداشته باشد اما تسلطش بر نقش در اینجا به کمک سریال آمده و به جذابیت های آن افزوده است.شاید اگر آل پاچینو نبود، « شکارچیان » خیلی زودتر از آنچه که آمازون انتظارش را داشت فراموش می شد. اما بهرحال حضور این بازیگر سرشناس باعث می شود بسیاری به تماشای سریال بنشینند و از داستان انتقام لذت ببرند؛ هرچند که این انتقام پر ایراد و قابل بحث باشد.
منتقد : رضا توسلی
این مطلب بصورت اختصاصی برای سایت ” مووی مگ ” به نگارش درآمده و برداشت از آن جز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگرد قانونی می گردد.
به خانواده بزرگ جامعه مجازی مووی مگ بپیوندید
