جیمز کان هنرپیشه آمریکایی که با نقش «سانی کورلئونه» در فیلم پدرخوانده به شهرت رسید در سن ۸۲ سالگی درگذشته است.
او به خصوص در دهه ۱۹۷۰ از هنرپیشههای ممتاز فیلمهای هالیوود بود و یک بار نامزد اسکار، یک بار نامزد دریافت جایزه اِمی و چهار گلدن گلوب شد.
خانواده کان روز پنجشنبه از “ابراز عشق و تسلیت قلبی» هواداران او قدردانی کرد.
او که اهل نیویورک بود به خاطر علاقه اش به مهمانیها شهرت داشت و چهار بار ازدواج کرد. از او پنج فرزند باقی مانده است.
او که در محله برانکس به دنیا آمد و پدرش قصاب بود، ابتدا می خواست فوتبال آمریکایی بازی کند.
اما وقتی شروع به تحصیل در دانشگاه هوفسترا کرد به بازیگری علاقهمند شد. همانجا بود که او با فرانسیس فورد کاپولا، کارگردان پدرخوانده، آشنا شد.
کان بعد از یک رشته بازی در نقشهای فرعی در تلویزیون و سینما، در سال ۱۹۶۵ نقش مهمی به دست آورد، زمانی که در دو فیلم هاوارد هاکس ظاهر شد: خط قرمز ۷۰۰۰ و ال دورادو.
اما بازی در فیلم گانگستری پدرخوانده در سال ۱۹۷۲ بود که او را به نامی آشنا بدل کرد.
او اول برای نقش «مایکل کورلئونه» داوطلب شده بود و گزارش میشود که مدیران استودیو او را میپسندیدند.
اما با پافشاری فرانسیس کاپولا، آل پاچینو برای آن نقش انتخاب شد.
کان نقش سانی، برادر بزرگتر مایکل، را بازی کرد و برای ساختن صحنه تیراندازی و مرگش بیش از ۱۴۰ کیسه خون انفجاری روی بدن او نصب کردند.
این تنها باری بود که او نامزد جایزه اسکار برای نقش بهترین هنرپیشه مکمل شد.
کان در اوایل دهه ۱۹۸۰ برای مدتی از انظار عمومی ناپدید شد، که آن را به خاطر اعتیاد به مواد مخدر و مرگ خواهرش “یک دوره ترسناک” توصیف میکرد.
اما با بازیهای موفق در فیلمهای معروفی مثل اِلف (Elf) و فلاکت (Misery) به صحنه برگشت.
او در خیلی از فیلمهایش نقش آدمهای جان ساخت را بازی میکرد، تصویری که با حضور در فیلمهای دلانگیزی مثل اثر کارتونی سال ۲۰۰۹ «ابری با شانس ریزش کوفته» (Cloudy with a Chance of Meatballs) تلطیف شد.
کان ورای بازی در هالیوود همچنین برای سه دهه در ورزش کاراته آموزش میدید و فعال بود.
او در سالهای آخر عمرش در توییتر فعال بود و دنبالکننده های زیادی داشت. او توییتهایش را با عبارتی مثل «آخر توییت» به پایان میبرد.
در آخرین پست او در توییتر آمده است: «با نهایت اندوه درگذشت جیمی را در غروب روز ششم ژوئیه اعلام میکنیم… آخر توییت.»