ایندیانا جونز و گردانه سرنوشت (Indiana Jones and the Dial of Destiny) با بودجه بالایی ساخته شده است و به راحتی در دسته آثار بلاک باستری قرار می گیرد. با این حال، عدم نیاز به ساخته شدن یک قسمت جدید از سری فیلم های «ایندیانا جونز» که در قسمت چهارم هم احساس می شد، در قسمت پنجم حتی بیش از گذشته احساس می شود. قسمت پنجم «ایندیانا جونز» قصد داشته به هر طریق ممکن، بار دیگر هریسون فورد را مقابل دوربین بیاورد تا از ظرفیت های حضور او و البته عنوان خوش نام «ایندیانا جونز» برای پولسازی استفاده کند که این اتفاق رخ نداده است.
داستان فیلم در سال 1969 روایت می شود. جایی که ایندیانا جونز در آستانه بازنشستگی از تدریس در کالج قرار دارد و این در حالی است که زندگی شخصی او پس از مرگ پسرش آشفته شده است. در این وضعیت، دختر خوانده ایندیانا به نام هلنا ناگهان از راه رسیده و از ایندیانا جونز درباره گردانه سرنوشت که سال ها پیش توسط ایندیانا و پدر مرحومش به دست آمده بود سوال می کند و…
یکی از موانع بزرگی که بر سر راه سازندگان فیلم وجود داشته، افزایش سن هریسون فورد و محدودیت های فیزیکی او بوده که کار را برای ساخت سکانس های اکشن با مشکل مواجه کرده است. هریسون فورد حتی در جریان ساخت فیلم دچار شکستگی هم شد که به خاطر آن برای مدتی فیلمبرداری اثر متوقف شد. راه کار سازندگان برای ساخت قسمت پنجم این بوده که برای سکانس های اکشن به طور تمام و کمال از پرده سبز استفاده کنند و همچنین تا جایی که امکان دارد، ایندیانا جونز را از زوایای پشت نشان دهند تا بدلکاران کار را راحت تر انجام دهند. با این حال، «ایندیانا جونز و گردانه سرنوشت» به شکل عجیبی در بخش اکشن عملکرد معمولی از خود ارائه داده و مخصوصاً در اواخر فیلم، حضور پرده سبز بی کیفیت حسابی توی ذوق می زند. این در حالی است که همانطور که ذکر شد، بودجه فیلم چیزی نزدیک به 300 میلیون دلار بوده و وجود این مشکلات عجیب به نظر می رسد.
در بخش فیلمنامه نیز «Indiana Jones and the Dial of Destiny» عملکرد بهتری ندارد. سری فیلم های «ایندیانا جونز» تمام ایده های بامزه خودشان را در سه گانه ابتدایی فیلم به تماشاگران عرضه کردند و حتی در آن مقطع گفته شد که این عنوان بازنشسته خواهد شد اما ساخت قسمت چهارم و حالا پنجم، این نکته را یادآوری می کند که استودیوها برای به دست آوردن پول، به هر اقدامی دست می زنند. از این روست که ایندیانا جونز 5 سردرگم است و آنچنان در بخش میانی فیلم کسل کننده است که حتی می تواند تماشاگر خود را از دست بدهد. فیلمی که با مدت زمان دو ساعت و نیم، صرفاً جا به جا شدن از یک نقطه به نقطه دیگر را تکرار می کند و هیچ شوخی جالب و یا ایده بکری هم ندارد.
با این حال، کماکان حضور هریسون فورد در نقش اصلی توانسته فیلم را سرپا نگه دارد. ستاره ای که در سن و سال بالا هم تا جایی که امکان داشته سعی کرده در سکانس های اکشن خوش بدرخشد و حضور فعالی داشته باشد. فورد عنوان کرده که دیگر قصد ندارد در نقش ایندیانا جونز حضور داشته باشد که به نظر تصمیم درستی می رسد؛ هرچند که در قسمت سوم می بایست این اتفاق می افتاد! شخصیت اصلی زن هم که به نظر می رسد وصله ای ناجور به قصه بوده باشد، توسط فیبی والر – بریج (ستاره سریال فلیبگ) ایفا شده است. بازی والر – بریج در این فیلم قابل قبول است به استثنای این که شوخی هایی که برای او در نظر گرفته اند خیلی به جنس بازی او نمی خورد و تقریباً همگی آن ها هدر شده اند.
«Indiana Jones and the Dial of Destiny» برای یک بار تماشا اثر خیلی بدی نیست. فیلم سکانس های تعقیب و گریز فراوانی دارد که البته خلاقیتی در اجرای آن ها دیده نمی شود و همگی تکرار همان چیزی است که در سال های اخیر توسط اکشن های استریمی به مخاطبان ارائه شده است. شاید بهتر می بود که «ایندیانا جونز» در همان قسمت سوم بازنشسته می شد تا در پنجمین قسمت اینچنین عادی و قابل مقایسه با ساده ترین آثار سینمای اکشن نباشد. با این حال، فیلم هنوز یک هریسون فورد و کلی بازیگر آشنای دیگر که از سری های گذشته به فیلم آورده شده اند را دارد که ملاقات مجدد و در عین حال، خداحافظی با آن ها می تواند ارزش تماشا داشته باشد.
نمره: 4/10
منتقد: میثم کریمی
بدترین قسمت از سری فیلم های ایندیاناجونز بود و هریسون فورد به شکل بدی با این شخصیت خداحافظی کرد، بازیگران به جز هریسون فورد همگی بد بودن، مدس میکلسن نمیدونم چرا این نقش رو اصلا بازی کرد یه شخصیت منفی تکراری و مسخره، بازیگر نقش زن والر بریج اصلا زوج خوبی با هریسون فورد نبود، قسمت قبلی مجموعه یعنی ایندیاناجونز و جمجمه بلورین با حضور کیت بلانشت و شیا لبوف فیلم بهتری نسبت به این فیلم بود، اصلا ایده حذف کردن پسر ایندیانا اشتباه بود، فیلم از اول شروعش درباره دستکاری زمان و سفر به زمان میگه ولی از دو ساعت و بیست دقیقه فقط ده دقیقه رو به این مسئله میپردازه 🙂 خیلی قشنگ میتونستن نیمی از فیلم رو به سفر به زمان های ایندیاناجونز بپردازن و حتی ایده های بهتر دیگه ولی تبدیل شد به فیلمی که برای یک بار دیدن کافی هست و بس
و توصیه به من دوستانی که این فیلم رو عالی دونستن و فلان این هست که فیلم زیاد ببین نقد فیلم هم زیاد بخونن برای شروع قطعآ براشون مفیده.
خیلی معمولی بود و حال و هوای فیلمای قبلی ایندیاناجونز رو نداشت.قسمت قبلی ینی جمجمه بلورین خیلی بهتر بود
با سلام
نقد و بررسی را با دقت خواندم بی نهایت تعجب کردم از این نقد عجیب و به قولی نقد فراستی وار.کاش متوجه می‌شدم که چرا نقد کننده ها فکر میکنن اگه هر فیلمی را افتضاح و بد جلوه بدن نقد کردن.اکثر کسانی که خود را فیلم بین یا نقد کننده می‌دونن فکر میکنن از بقیه عاقل‌تر و دانا ترن .نه والا اینجور نیست.توهمی هست که فکر میکنین یه چیزی حالیتونه.ببینین این فیلم از نظر موضوع در کل داستان یه شاهکار برای سری فیلمهای ایندیانا جونزه.سفر در زمان و تماشای آنچه یک باستانشناس فقط همیشه آثارش را پیدا کرده خیلی عالی بود.اکشن فیلم یه اکشن واقعی برای پیرمردی ۷۰ و چندساله است.نکنه انتظار اکشن های تخیلی دارین؟ دیالوگ های فیلم قابل قبولن.فیلمبرداری خوبه.موزیک مثل فیلمهای قبل عالیه.و مهمترین نکته فیلم اصالت خودش را در اتفاقات تکراری برای شخصیت ایندی حفظ کرده.هواداران این فیلم از دیدن شروع فیلم با دستگیر بودن ایندی و نجات پیدا کردن های شانسی و به دست آوردن نتیجه زحمات ایندی توسط رقبا و این کشور به اون کشور شدن و…. کیف میکنن.شما باید هوادار این شخصیت باشی تا بفهمی این فیلم نیاز کسانی که سالها منتظر این قسمت بودن را اجابت کرده. لطفا منتقد خود را با دقت بیشتری انتخاب کنین.تو خود هالیوود هم منقدین سینما در حوضه تخصص خودشون نقد میکنن نه اینکه همه ژانر ها را نقد کنن اونم بصورت من میفهمم بقیه نمیفهن.
با تشکر.شاد باشید
این دختره چرا انقدر لوسه
تو فلیبگم غیر قابل تحمل بود
در کل از جیمز منگولد همچین فیلمی بعید بود