وال کیلمر، بازیگر مشهور که در فیلمهای «بتمن برای همیشه» به عنوان بروس وین، «درها» به کارگردانی اولیور استون در نقش جیم موریسون و «سنگ قبر» به عنوان داک هالیدی ایفای نقش کرده بود، روز سهشنبه در لسآنجلس درگذشت.
دخترش، مرسدس، در گفتوگو با نیویورک تایمز علت فوت پدرش را ذاتالریه اعلام کرد. او که ۶۵ سال داشت، چندین سال از بیماری سرطان گلو رنج میبرد.
کیلمر در سال ۲۰۲۲ با حضور در فیلم «تاپ گان: ماوریک» دوباره به پرده سینما برگشت، هرچند به دلیل بیماری قادر به صحبت کردن نبود.
در سال ۲۰۲۱، مستندی از زندگی او با عنوان «وال» منتشر شد که در آن پسرش به جای او صحبت کرد. این مستند از صدها ساعت فیلمبرداریهای شخصی او استفاده کرد تا تصویری صمیمی از بازیگری با روحیه هنری و درونگرای او ارائه دهد.
کیلمر در فیلم «بتمن برای همیشه» که در سال ۱۹۹۵ توسط جوئل شوماخر ساخته شد، جایگزین مایکل کیتون شد و درباره نحوه ایفای نقش شوالیه تاریکی نظرات مختلفی دریافت کرد. جورج کلونی در سال ۱۹۹۷ به جای او در فیلم «بتمن و رابین» نقشآفرینی کرد و با واکنشهای منفی مواجه شد.
این بازیگر پس از رد پیشنهاد ایفای نقش در فیلم «بیگانگان» ساخته فرانسیس فورد کاپولا، در سال ۱۹۸۴ در فیلم کمدی-جاسوسی «تاپ سکرت!» در نقش یک ستاره راک ظاهر شد و در سال ۱۹۸۵ با بازی در فیلم علمی-تخیلی «نابغه واقعی» به شهرت رسید. او سپس در کنار تام کروز در فیلم معروف «تاپ گان» بازی کرد.
یکی از برجستهترین نقشهای کیلمر، بازی در نقش جیم موریسون در فیلم «درها» به کارگردانی اولیور استون در سال ۱۹۹۱ بود. او برای این نقش تمامی اشعار آهنگهای موریسون را حفظ کرده و مدتها با پوشیدن لباسهای مشابه او در این نقش فرورفته بود.
او همچنین در فیلم «جزیره دکتر مورو» در کنار مارلون براندو و کارگردان جان فرانکنهایمر به چالشهای زیادی برخورد کرد و این کارگردان بعدها اعلام کرد که دیگر هیچگاه با وال کیلمر کار نخواهد کرد.
یکی از محبوبترین نقشهای کیلمر، ایفای نقش داک هالیدی در فیلم «سنگ قبر» (۱۹۹۳) بود. او در سال ۱۹۹۵ در فیلم «مخمصه» در کنار آل پاچینو و رابرت دنیرو به ایفای نقش پرداخت.
بعد از دهه ۹۰، کیلمر بیشتر در فیلمهای مستقل و نقشهای فرعی حضور داشت، از جمله فیلم «الکساندر» به کارگردانی اولیور استون.
این بازیگر که در لسآنجلس به دنیا آمده بود، در مدارس حرفهای هالیوود و جولیارد تحصیل کرده بود. او قبل از آغاز کار در تلویزیون در سریال «یکی هم خیلی است» با میشل فایفر، در تئاتر و فیلم «پسران اسلب» در کنار شان پن و کوین بیکن فعالیت داشت.
کیلمر همچنین در فیلمهای انیمیشنی مانند «شاهزاده مصر» صداپیشگی کرده و در سال ۲۰۱۲ برای تولید صوتی فیلم «زورو» نامزد جایزه گرمی بهترین گفتار شد.
عاشقش بودم. یه زمانی رقیب تام کروز بود.
روانش شاد
بازیگر خوبی بود
خیلی سختی کشید این سالهای آخر بخاطر بیماریش