« آخرین مقاومت » یکی از فیلمهایی بود که در سال گذشته عده زیادی از تماشاگران منتظر اکران آن بودند. البته این انتظار نه به دلیل حضور کارگردانی مطرح در پشت دوربین یا فیلمنامه ای در خور توجه آن، بلکه به دلیل حضور آرنولد شوارتزنگر در نقش اصلی فیلم بعد از نزدیک به یک دهه دوری از سینما بود. آخرین حضور آرنولد در نقش اصلی، مربوط به سال 2003 و فیلم « ترمیناتور 3 : رستاخیر ماشین ها » بود که علی رغم فروش مناسب ، با واکنش منفی منتقدان مواجه شد. پس از آن، آرنولد مسیر سیاست را پیش گرفت و به فرمانداری ایالت کالیفرنیا منصوب شد و تا سالها در این سِمت ابقا می شد. نکته جالب درباره دوران سیاسی آرنولد این است که مردم صرفاً به دلیل سابقه سینمایی آرنولد، وی را مورد تحسین قرار می دادند و تا مدتها انتظار داشتند که وی همانند تی – 800 ( شخصیتی نابودگری که در « ترمیناتور2 : روز داوری » آن را ایفا می کرد ) با مشکلات مبارزه کند که البته آرنولد به نظر می رسید که گزینه مناسبی برای ترمیناتور بودن در برابر مشکلات واقعی مردم نباشد.
اما پس از سالها دوری از سینما، آرنولد بار دیگر اعلام کرد که علاقه مند است به سینما بازگردد و این بازگشت برای اولین بار بطور رسمی با فیلم « بی مصرف ها 2 » ( البته حضور یک دقیقه ای و کوتاهی هم در اولین قسمت « بی مصرف ها » داشت ) در یکی از نقش های مکمل و کوتاه رقم خورد. حضور آرنولد در کنار کهنه کاران سینمای اکشن نظیر سیلوستر استالونه و چاک نوریس در این فیلم، واکنش مثبت مردم را به همراه داشت که همگی از بازگشت این قهرمان اکشن به سینما خوشحال بودند. آرنولد شوارتزنگر حالا با « آخرین مقاومت » پس از سالها، اولین حضورش را در نقش اصلی تجربه کرده است و امید دارد تا بتواند به روزهای خوب دوران بازیگری اش بازگردد. داستان « آخرین مقاومت » بدین شرح است :
پلیس قصد دارد تا یک رهبر یک گروه کارتل مواد مخدر به نام گابریل کورتز ( ادواردو نوریگا ) را از محل حبس به منطقه ای دیگر جابجا کند. ظاهراً تمام تدابیر امنیتی برای این انتقال در نظر گرفته شده اما با یک برنامه ریزی دقیق، گابریل موفق می شود از دست پلیس بگریزد و با سرعت به سمت مکزیک پا به فرار بگذارد. کورتز برای رفتن به مکزیک می بایستی از منطقه ای به نام سامرتون عبور کند. سامرتون منطقه ای بی خطر است که به بیابانی بی آب و علف شباهت دارد و به نظر می رسد که کورتز بتواند به راحتی از این منطقه عبور کرده و به مکزیک قدم بگذارد. اما در این منطقه مرزی، یک مامور سابق مواد مخدر به نام ری اونز ( آرنولد شوارتزنگر ) حضور دارد که حالا دوران پیری اش را در این منطقه بی خطر سپری میکند. با خبر آمدن کورتز به این منطقه، ری نیز مجبور می شود یاد ایام جوانی کرده و یک تنه در مقابل این جریان ایستادگی کند و…
شاید باید تماشاگرانِ « آخرین مقاومت » را به دو دسته تقسیم کنم. دسته اولی که احتمالاً همچنان علاقه مند به اکشن های رده ب هالیوود و دورانی هستند که امثال آرنولد شوارتزنگر و سیلوستر استالونه به تنهایی در مقابل ارتشی مجهز به آخرین سلاح ها ایستادگی می کردند ( سیلوستر استالونه را با کمان معروفش به خاطر بیاورید! ) و در آخر آزادی را به جامعه تقدیم می کردند. دسته دوم هم تماشاگرانی هستند که با سینمای اکشن مدرن تر و منظم تر نظیر چیزی که در « هویت بورن » شاهدش بودیم، ارتباط بیشتری برقرار می کنند. این دسته از تماشاگران علاقه مند هستند تا قهرمان داستانشان علاوه بر داشتن ویژگی قهرمانانه، کمی هم عواطف انسانی و دغدغه های زندگی داشته باشد و فقط روئین تن نباشد! برای لذت بردن از تماشای « آخرین مقاومت » باید حتما جزو اولین دسته از تماشاگران باشید.
« آخرین مقاومت » یک اکشن رده ب هالیوودی است که تمامی کهنه کاران این رشته را شگفت زده خواهد کرد. در این فیلم در مجموع یک داستان اصلی روایت می شود که نحوه روایت آن به حدی سرراست و کلاسیک است که تماشاگران را در سال 2013 به تعجب وا می دارد. ری اونز ( شبیه به اسمهای عجیب و غریب در اکشن های کلاسیک هالیوودی که اغلب اشاره به مَنِش قهرمان داستان دارند) قهرمان « آخرین مقاومت » ، نماد کامل یک قهرمان رده ب هالیوودی است که از دهه ی 80 میلادی به قرن بیست و یکم و سال 2013 قدم گذاشته است. وی مصمم و بی نظیر است؛ شلیک هایش خطا نمی رود، حکم یک معلم را برای اطرافیان نه چندان باهوشش دارد و مهمتر از همه اینکه برای هر دیالوگی، یک تیکه درست و حسابی هم در چنته دارد! در یکی از سکانس های فیلم زمانی که ری با کورتز مواجه می شود، کورتز به ری می گوید : « تو گند زدی به ماشینم » و ری هم در جواب با خونسردی خاصی می گوید : « تو هم به روز خوب من گند زدی! ». فکر می کنم همین دیالوگ کافی باشد تا احساس کنید که ری متعلق به زمان حاضر نیست و می بایستی دو دهه ی پیش سر و کله اش در مرز مکزیک و آمریکا پیدا می شد. نکته جالب دیگر درباره فیلمنامه این است که تکه کلامهای معروف آرنولد شوارتزنگر اینبار هم مکررا شنیده می شود و گویی هربار تماشاگر می بایستی در هر فیلم یکبار آنها را بشنود. فکر می کنم دیگر شنیدن جمله : « من بر می گردم! » معروفِ آرنولد که قبلا هم در « بی مصرف ها 2 » شاهد به هجو کشیده شدنش بودیم، هیچ تماشاگری را دچار هیجان نکند. این مشکل زمانی آزار دهنده می شود که ببینیم یکی از شخصیت های داستان در یکی از سکانس های فیلم با شمشیر، خود را لحظه ای جای شخصیت کونان می گذارد!
اگر از فیلمنامه « آخرین مقاومت » بگذریم ( من فکر نمی کنم بیش از یک هفته برای نگارش این فیلمنامه و موقعیت هایی عجیب و غریبش وقت صرف شده باشد ) ، به اکشن فیلم می رسیم که این یکی هم باب میل طرفداران دسته اول می باشد. در « آخرین مقاومت » گلوله و انفجار به میزان دیوانه واری وجود دارد و بیش از اینکه بازیگران لب به سخن بگشایند و با یکدیگر صحبت کنند، ترجیح می دهند با گلوله های بی پایانشان با یکدیگر اختلاط کنند. جالب اینجاست که جی وون- کیم ( کارگردان اهل کره جنوبی ) توجهی به موقعیت کنونی آرنولد شوارتزنگر و سن و سالش نداشته است و او را همچنان در سن 65 سالگی در هنگام شلیک به این سو و آن سو پرتاب کرده است! البته مشکل اینجاست که در بعضی از سکانس ها کاملا مشهود است که بدلکاری که نقش بدلِ آرنولد را ایفا می کند، از لحاظ جثه کاملا با وی تفاوت دارد. با اینحال همانطور که گفتم اگر جزو طرفداران دسته اول که همان کهنه کاران اکشن هستند باشید، به این شرایط خیلی زود عادت می کنید و به یاد ایام جوانی آرنولد در فیلمهای « روزهای آخر » و « دروغ های حقیقی » خواهید افتاد. تنها تفاوت بارز این سینمای اکشن کهنه و قدیمی این است که اینبار خشونت به کار رفته در آن به طرز چشمگیری افزایش پیدا کرده است و ما اینبار شاهد بیرون رفتن کشته شدگان از کادر دوربین نیستیم و آنها در جلوی دوربین جان می دهند!
آرنولد شوارتزنگر در نقش ری اونز ، با اینکه تا حد زیادی اغراق در آن بکار رفته اما قابل قبول است. باید قبول کرد که آرنولد پس از سالها دوری از سینما، در اولین حضور تمام مدت بر پرده سینما ، با چالش هایی مواجه باشد. شوارتزنگر مثل همیشه اینبار هم تکه پران، مصمم و در لحظات اکشن باور پذیر است؛ ولی به نظرم بهتر هست که نویسندگان کمتر او را تا این حد درگیر اکشن دهه ی هشتادی کنند تا برای تمام تماشاگران سینمای اکشن باور پذیر باشد. فارست ویتاکر در نقش مامور قانون، مانند تمامِ شخصیت های کلیشه ای این موقعیت، مدام در حال داد زدن است و با اینکه دسترسی به تمام منابع امنیتی دارد اما همیشه یک قدم از قهرمان داستان عقب تر است. جانی ناکسویل هم دقیقا همانی هست که از او انتظار داریم؛ یک شخصیت گیج که از هفت دولت آزاد است.
در مجموع باید بگویم که « آخرین مقاومت » یک اکشن رده ب هالیوودی است که احتمالا طرفداران این نوع اکشن را راضی خواهد کرد. برای این دسته از تماشگران مهم این است که آرنولد پس از سالها بازگشته و به سبک و سیاق خودش، در حال گوشمالی دادن به دشمنانش است و هیچکس هم توانایی ایستادگی در مقابل او را ندارد. شاید طرفداران سینمای مدرن اکشن فقط بتوانند با آن بخش ماشین جت مانندی که در فیلم وجود دارد و سرعت سرسام آوری دارد ، کنار بیایند.
منتقد : میثم کریمی
این مطلب بصورت اختصاصی برای سایت ” مووی مگ ” به نگارش درآمده و برداشت از آن جز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگیرد قانونی می شود.
آخرین مقاومت : The Last Stand
کارگردان : Jee-woon Kim
نویسنده : Andrew Knauer، Jeffrey Nachmanoff
بازیگران :
Arnold Schwarzenegger…Ray Owens
Forest Whitaker…Agent John Bannister
Eduardo Noriega…Gabriel Cortez
Johnny Knoxville…Lewis Dinkum
و…
ژانر : اکشن
رده سنی : R( مناسب برای افراد بالای 17 سال)
زمان : 107 دقیقه