نقد و بررسی فیلم شهر گناه : بانویی که بخاطرش می کشم ( Sin City: A Dame to Kill For )

قسمت اول « شهر گناه » با شکل و شمایلی کمیک استریپ وار در سال 2005 به روی پرده سینماها رفت و موفق شد فروش قانع کننده ای را تجربه کند. سبک خاص فیلمسازی رابرت رودریگوئز در « شهر گناه » که سیاه و سفید بودن تصویر با کنتراست بالا و استفاده از تک رنگ ها بود، در آن زمان بسیار مورد پسند تماشاگران قرار گرفت و خودِ فیلم نیز علی رغم خشونت بالایی که داشت جذاب و دوست داشتنی بود. پس از اکران موفق « شهر گناه » ، همواره صحبت از ساخت قسمت دوم از این عنوان مطرح بود و حتی شایعه هایی از حضور افرادی نظیر جانی دپ و آنجلینا جولی در دنباله این پروژه مطرح شده بود اما پس از چند سال شایعه و گمانه زنی، در نهایت قسمت دوم « شهر گناه » با نام مکمل « بانویی که بخاطرش می کشم » به نمایش در آمد که در آن نه آنجلینا جولی یافت می شود و نه جانی دپ.

داستان قسمت دوم « شهر گناه » در برگیرنده چند خرده داستان می باشد که در کنار یکدیگر قرار گرفته اند و یک داستان نسبتاً واحد را بوجود آورده اند. بطور خلاصه می توان گفت « شهر گناه : بانویی که… » داستان مارو ( میکی رورک ) را روایت می کند که به شدت مجروح شده و در گوشه جاده ای به هوش می آید و سعی دارد تا متوجه شود چه بلایی سرش آمده. در همین حین فردی به نام جانی ( جوزف گوردن – لویت ) به شهر وارد می شود تا به سراغ سناتور فاسد یعنی روارک ( پاورز بوت ) رفته و حسابش را کف دستش بگذارد. اما در کلوبی که روارک در آنجا قرار دارد یک رقاص به نام نانسی (جسیکا آلبا ) کار می کند که مصرانه به دنبال گرفتن انتقام از روارک بخاطر تباه کردن زندگی اش می باشد. به همه اینها باید داستان زنی افسونگر به نام آوا ( اِوا گرین ) را هم اضافه کنید که اغواگر است و مردی به نا دوایت مک کارتی ( جاش برولین ) با اینکه مدتها با او بوده اما اکنون سعی میکند در دام او گرفتار نشود با اینحال…

قسمت دوم « شهر گناه » همانند قسمت اول این مجموعه برگرفته از داستان مصوری گرافیکی از فرانک میلر می باشد که در نسخه سینمایی، چندینداستان را یکجا در « بانویی که می کشم » تعریف کرده است. در اینجا نیز خرده داستانها در نهایت منتهی به یک مقصد می شوند اما با این تفاوت که « بانویی که بخاطرش می کشم » در مقایسه با قسمت اول ، ضعف هایی را به خود می بیند که باعث می شود نتوان فیلم را در حد و اندازه ای قسمت اول دوست داشت.

اولین مشکل بزرگ « بانویی که بخاطرش می کشم » به نحوه تصویربرداری فیلم باز می گردد که پس از گذشت 9 سال کهنه و از رده خارج شده به نظر می رسد. در اینکه سبک و سیاق تصویربرداری در « شهر گناه » به این شکل بوده و همیشه هم به این شکل خواهد ماند شکی نیست اما اینکه آیا باید کماکان از همان تکنولوژی که سازندگان در 9 سال پیش برای ساخت قسمت اول استفاده کرده اند لذت برد یا خیر، سوالی است که احتمالاً تماشاگران به آن پاسخ های متفاوتی خواهند داد. شاید بهتر می بود که رابرت رودریگوئز و تیم جلوه های ویژه به هنگام استفاده از پرده های سبز ، کمی هم از تکنولوژی های جدیدی که باعث ارائه نتیجه خروجی بهتر از انیمیشن پس زمینه می شود ( مخصوصاً به هنگام انفجارها و حرکات سریع دوربین ) استفاده می کردند که قطعاً نتیجه مطبوع تری برای مخاطب می داشت و حداقل می توانست باعث شود که کم کاری سازندگان در این بخش تا این حد عیان نباشد.

مشکل دیگر « بانویی که بخاطرش می کشم » شخصیت هایی است که در قسمت دوم نمی توانند برای مخاطب فیلم چالش برانگیز باشند. شاید در نگاه اول « بانویی که بخاطرش می کشم » در برگیرنده اغلب شخصیت هایی باشد که در قسمت اول این فیلم با آن مواجه بودیم اما کمی که از مدت زمان فیلم می گذرد متوجه می شویم که این شخصیت ها به شکل عجیبی بسیار توخالی تر از لحاظ پرداخت شخصیتی و آشفته و گیج تر از قسمت قبل می باشند. در قسمت دوم ما بار دیگر با شخصیت قلدری به نام ” مارو ” طرف هستیم که اعصاب درست و حسابی ندارد و سرش درد می کند برای مبارزه کردن اما مارو در قسمت اول این مجموعه و جایی که با شخصیت ” گلدی ” سر و کار داشت به مراتب جذاب تر و پخته از شخصیتی است که در این فیلم با نانسی تشکیل یک تیم می دهد و در حد یک نقش مکمل تنزل پیدا کرده است.

اضافه شدن چند شخصیت جدید همانند آوا و دوایت که عاشق و معشوق خنجر خورده و خطرناک محسوب می شوند، چنگی به دل نمی زند و مخاطب هم چیزی بیشتر از چند مورد اغواگری به سبک آنچه که اِوا گرین در « طلوع یک امپراطوری » انجام می داد، نمی بیند. ارتباط داستانهای مختلف به یکدیگر نیز در « بانویی که بخاطرش می کشم » پر پیچ و خم و سردرگم به نظر می رسند. رودریگوئز و میلر که سعی کرده اند خرده داستانهای کمیک این مجموعه را یکجا در « بانویی که بخاطرش می کشم » به مخاطب ارائه کنند، در ارتباط و پیوست این داستانها به یکدیگر چندان موفق عمل نکرده اند. متاسفانه این آشفتگی وقتی بیشتر به چشم می آید که بدانیم شخصیت های داستان مانند قسمت قبل کاریزماتیک نیستند و دیالوگ های جالب و قصار آنان هم به یک سوم کاهش پیدا کرده است؛ عاملی که قطعاً بسیاری را ناامید تر خواهد کرد.

اما خوشبختانه قسمت دوم « شهر گناه » کماکان به اندازه کافی تک سکانس جالب دارد که بتواند حداقل بخشی از کمبودهایش را جبران کرده باشد. اغلب تک سکانس های جذاب فیلم مربوط به داستان مارو می شود و کماکان این توانایی را دارد که با حرکات خشن و عجیب و غریبش بیننده را هیجان زده کند. همچین باید اشاره کرد که « بانویی که بخاطرش می کشم » کماکان رگه هایی از سینمای اکشن فانتزی رودریگوئز را در خود دارد که باعث می شود همیشه سکانس های اکشن کاملاً احمقانه اما ناب را شاهد باشیم! در قسمت دوم « شهر گناه » نیز تعداد این اکشن های عجیب و غریب اما بامزه به حدی است که تماشاگر فیلم راضی باشد.

جوزف گوردن لویت در نقش جانی پر جرات و البته خشن است. لویت این شخصیت را به خوبی اجرا کرده اما توانایی این را ندارد که این شخصیت را در ذهن مخاطب ماندگار کند. میکی رورک که به نظرم جذاب ترین شخصیت مجموعه « شهر گناه » محسوب می شود، در این قسمت وضعیت مناسبی ندارد و داستان او را به این سمت و آن سمت می برد اما با اینحال کماکان تک دیالوگ هایش با تُن بم صدای میکی رورک می تواند هیجان انگیز باشد، ای کاش می شد که میکی رورک در این قسمت دقایق بیشتری را به خود اختصاص می داد. جسیکا بیل در نقش نانسی همانی هست که در قسمت قبل شاهدش بودیم و تفاوت محسوسی در مورد او مشاهده نمی شود. اِوا گرین و جاش برولین هم که به تازگی به پروژه پیوسته اند، توانسته اند گلیم خود را از آب بیرون بکشند. با اینحال اِوا گرین نقش برجسته تری در داستان دارد و نگاه ها و چشمان عجیب و براقش می تواند به اندازه کافی برای تماشاگر جالب به نظر برسند؛ هرچند که این اولین بار نیست که گرین در چنین نقشهایی حضور داشته است و احتمالاً آخرین بار هم نخواهد بود!

« شهر گناه : بانویی که بخاطرش می کشم » در مقایسه با قسمت اول از ضعف های مفرطی برخوردار است که می تواند لذت دیدن یک اثر ناب را تا حد زیادی کاهش دهد اما اشتباه نکنید، فیلم کماکان قدرت جذب مخاطبش را دارد و با کلی صحنه های اکشن غافلگیر کننده می تواند لحظات خوبی را برای تماشاگر رقم بزند. پس به تماشای قسمت دوم « شهر گناه » بنشینید و البته انتظارتان بابت اینکه قرار هست با اثری در حد و اندازه های قسمت اول مواجه شوید را هم کاهش دهید تا بتوانید با خیال راحت فیلم را تماشا کرده باشید.

منتقد : میثم کریمی

این مطلب بصورت اختصاصی برای سایت ” مووی مگ ” به نگارش درآمده و برداشت از آن جز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگیرد قانونی می شود.

به جامعه مجازی سایت مووی مگ بپیوندید و دوستان سینمایی جدید پیدا کنید!

شهر گناه : بانویی که بخاطرش می کشم – Sin City: A Dame to Kill For