داستان فیلم:
یک عکاس خبری (جیمز استوارت) که هنگام تهیه عکس دچار سانحه شده مجبور است با پای شکسته بر روی یک صندلی چرخدار بنشیند، و برای رفع بیکاری به تماشای حرکات همسایه‌های آپارتمان مقابل پنجره پشتی خانه اش مشغول میشود. مشاهداتش باعث میشود که به یکی از همسایه‌ها شک کند که همسرش را کشته‌است، ولی متقاعد کردن دوست دخترش لیز (گریس کلی) ودوست کارآگاهش وندل کوری چندان هم ساده نیست…
درباره «پنجره عقبی»:
Voyeurism به عمل مشاهده زندگی دیگران به جای انجام زندگی خود می باشد. شاید بتوان گفت همه ما کمی از آن را در خود داشته باشیم. به هر حال تماشای فیلم چیزی جز باز کردن پنجره ای رو به زندگی دیگران نیست (خواه واقعی و یا داستانی باشد). به نظر جیمز برادینلی منتقد مشهور سینما یکی از بهترین بررسی هایی که تا کنون بر روی این موضوع شده «پنجره عقبی» اثر آلفرد هیچکاک می باشد، فیلمی که آن را بهترین اثر هیچکاک می داند. از همان سکانس ابتدائی فیلم می توان این رفتار را در عکس هایی که جف گرفته دید به طوری که در ادامه متوجه می شویم علت حادثه ای که برای پای جف رخ داده تهیه عکس از صحنه تصادف اتوموبیل بوده. هیچکاک با هوشیاری تمام بیننده را مانند جف در این آپارتمان محبوس می کند(تمام سکانسهای فیلم از داخل اتاق گرفته شده است!). تا به تماشای زندگی در آپارتمان مقابل بنشینید، فیلم برداری در سکانس هایی که به آپارتمان رو به رو نگاه می شود چنان جذاب است که شما خود را بر روی صندلی جف فرض کرده و آنچه می بینید را با زندگی خود مقایسه می کنید. نکته دیگری که تماشای این فیلم را به شدت جذاب می کند دیالوگ های کنایه آمیز و بسیار زیبای شخصیت هاست به طوری که دوست ندارید حتی یک کلمه را از دست بدهید.
کارگردان:
آلفرد هیچکاک : متولد 13 آگوست 1899 لیتوناستون لندن، انگلیس میباشد. هیچکاک که بیشتر در زمینه فیلم های معمایی و مهیج فعالیت داشت، فعالیت های سینمایی اش را از سال 1920 در انگلستان به عنوان نقاش و طراح صحنه آغاز کرد، سپس به تدریج نویسنده، دستیار کارگردان و سرانجام کارگردان شد. او که در آلمان تحت تأثیر سبک هیجاننمایی (اکپرسیونیسم) قرار گرفته بود، نام وی با شروع به کارگردانی به سرعت مترادف با فیلم ساز ماهر و حرفه ای شد، فیلم سازی که در هر اثرش امضایش را نیز به جا می گذاشت. حتی در فیلم اولیه ای چون مستاجر که در آن هیچکاک ویژگی های مختلف را با هم ترکیب کرد: آرایش تصویری نور و سایه، حرکات دوربین پیچیده ای که یاد آور سینمای صامت آلمان بودند، تدوین استعاری مونتاژ شوروی با برش موازی رایج در سینمای آمریکا. در واقع هیچکاک در مستاجر اولین اثر مشخصا هیچکاکی اش را خلق کرد. فیلمی که مورخین سینما آن را یکی از چند فیلم برجسته و با اهمیت انگلستان در دهه بیست به شمار می آورند. هیچکاک در سال 1939 برای ساخت فیلم ربکا به پیشنهاد یک تهیه کننده فیلم بنام دیوید سلزنیک به آمریکا رفت.
با وجود اینکه هیچکاک با کار برای شاخه انگلیسی کمپانی پارامونت تا حدودی با نظام استودیویی هالیوود آشنا شده بود ولی کار در آمریکا آغازگر رابطه ای بغرنج با نظام استودیویی بود. هیچکاک به سازمان یافتگی استودیوها متکی بود، ولی در مقابل از مداخله تهیه کننده ها بر می آشفت. در این میان سلزنیک از همه بدتر بود زیرا او خود را شخصا مالک تمام محصولاتش می دانست. هیچکاک هم تلاش می کرد به نوعی دست او را از سر فیلم هایش کوتاه کند مثلا در فیلم برداری تنها صحنه های لازم را فیلم برداری می کرد و در نتیجه نمی شد فیلم را به شیوه ای غیر از شیوه مورد نظر او تدوین کرد. هیچکاک طی شش دهه در ساخت بیش از پنجاه فیلم شرکت داشت (از فیلم های صامت تا فیلم های تکنیکالر) تا به امروز به عنوان سرشناس ترین و محبوب ترین کارگردان فیلم های سینمایی شناخته میشود. یکی از ویژگی های بارز فیلم های هیچکاک این است که خود او در همهٔ فیلم هایش در یک صحنه، حتی بسیار کوتاه به عنوان بازیگر حضور دارد. از فیلم های معروف او میتوان به سر گیجه، پنجره عقبی، شمال از شمال غربی، روانی، نتریوس، ربکا و پرندگان اشاره کرد. همچنین او از سال ۱۹۵۵ تا ۱۹۶۲ مجموعه سریالی تحت عنوان «آلفرد هیچکاک تقدیم میکند» را کارگردانی کر
د که در این فیلمها او به عنوان راوی داستان در فیلم حاضر میشد. نکته مهم در مورد وی این است که وی هیچگاه به جایزه اسکار دست نیافته است اگرچه در یکسال مانده به فوتش یک اسکار افتخاری دریافت کرد. در سال ۱۹۴۰ فیلم ربکا جایزه بهترین تولیدکنندگی را از آن سلزنیک کرد و تنها ۵ فیلم وی به نامهای قایق نجات، طلسم شده، پنجره عقبی، روانی و ربکا نامزد اسکار گردید. وی همچنین: نامزد دریافت نخل طلای کن به عنوان بهترین کارگردان برای فیلم های مردی که زیاد می دانست در سال 1956 و بدنام در سال 1946، نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب برای فیلم جنون در سال 1973و نامزد دریافت شیر طلایی از جشنواره ونیز برای فیلم دستگیری دزد در سال 1955شد. آلفرد هیچکاک در تاریخ 29 آوریل 1980 در کالیفرنیای آمریکا درگذشت. از نظر او فیلم خوب، فیلمى است که به قیمت شام بیرون و بلیت سینما و پول پرستارى که میدهید تا بچه تان را در خانه نگه دارد بیارزد. اگر فیلمى خوب باشد، حتى اگر صداى فیلم هم قطع شود باز هم تماشاگر مى‌تواند کاملا بفهمد فیلم چطور پیش میرود
بازیگران:
جبمز استوارت:جیمز ماتیلاند استوارت در ۹۲فيلم به ايفاى نقش پرداخته است و از شهرت بى نظيرى در دوران طلایی هاليوود برخوردار بود. او در 20 می 1908 در پنسیلوانیای ایالت ایندیانا به دنیا آمد. شهری که پدرش در آن ابزار فروشی داشت. او دوره ابتدائی را دذ یک مدرسه محلی تحصیل کرد جایی که علاقه خود را به ورزش (فوتبال) و موسیقی (آواز خواندن و نواختن آکودئون) و گاهی اوقات بازی گری نشان داد. در سال 1929 موفق به کسب بورسیه دانشگاه پرینستون شد و شروع به تحصیل در رشته معماری کرد. در کنار تحصیل در رشته خود از انجام فعالیت های هنری باز نماند و در تئاتر دانشگاه اقدام به اجرای موسقی و شرکت در نمایش ها کرد.
بعد از فارغ التحصیل شدن تا سال 1934 طول کشید تا راهش را به هالیوود پیدا کند. زمانی که به دنبال دوستش هنری فوندا به آنجا کشیده شد تا آغازی جدید را تجربه کند. . اين هنرپيشه لاغراندام و كم حرف كه در بسيارى از فيلمهاى به يادماندنى آلفرد هيچكاك خالق آثار دلهره آور سينما نقش اصلى را ايفا كرده بود نخستين ايفاى نقش را در سال۱۹۳۴ و در فيلم «زحمت هنر» انجام داده بود. استوارت نخستين بار به خاطر بازى در فيلم «داستان فيلادلفيا» جايزه اسكار گرفت و بعدها نيز چهاربار نامزد دريافت جايزه اسكار شد اما از رقيبان خود پيشى نگرفت. او در فيلمهاى معروفى چون «مردى كه ليبرتى والانس راكشت» و «پرواز فوتيكس» شركت كرد ، اما فيلمهاي «پنجره عقبی» و «سرگيجه» از آلفرد هيچكاك بودند كه جيمز استوارت را به شهرتى جهانى رساندند. وی سابقه حضور در جنگ جهانی را هم دارد جیمز استوارت اولین بازیگر ستاره سینما بود که داوطلب حضور در جنگ ج
هانی دوم شد . او می خواست وارد نیروی هوایی بشود ولی وزنش پایین تر از حد مجاز بود و قبول نکردند ولی با مسئول مربوطه صحبت کرد و وارد نیروی هوایی شد . در طول جنگ فداکاریها و رشادتهای زیادی از خودش نشان داد و یک مدال هم دریافت کرد . استوارت بعد از چند سال حضور در میدان جنگ و به خاطر توانایی های بالایی که داشت به درجه سرهنگی رسید و با درجه سرتیپی هم بازنشسته شد .
وى در چندسال آخر عمرش همواره با ضعف بدنى و بيمارى دست به گريبان بود. استوارت گذشته از اسكار چندين جايزه فرهنگى نيز دريافت كرده است شايد بتوان گفت او يكى از آخرين بازماندگان غولهاى سينما بود و در هر فيلمى كه بازى مىكرد مردم براى ديدنش هجوم مىبردند. آخرين نقشى كه جيمز استوارت در آن به ايفاى نقش پرداخت به سال۱۹۹۱ و در فيلم «تعقيب آمريكايى» برمىگردد. جيمز استوارت در ژوئیه ۱۹۹۷، در سن ۸۹سالگى در بورلى هيلز درگذشت
گریس کلی:گریس کلی در سال ۱۹۲۹در فیلادلفیایپنسیلوانیابه دنیا آمد.پدرش جان برندن کلیقهرمان المپیکو فرزند مهاجری ایرلندیو میلیونری خود ساخته بود و مادرش مارگریت کاتریندختر مهاجری آلمانیبود.دو خواهر و یک برادر داشت.در دوازده سالگی در یکی از نقش‌های اصلی نمایشنامه‌ای ظاهر گشت. تحصیلات خود را در آموزشگاه راوینهال و مدرسه استیونس و آموزشگاه هنرهای دراماتیک نیویورکبه پایان برد. مدتی به عنوان مدل مشغول کار شد. در سال ۱۹۴۷به برادویراه یافت و در نقش دختر ریموند ماسیدر نمایش پدر اثر عمویش جرج کلیبه روی صحنه رفت. در نمایش‌هایی چندی به ایفای نقش پرداخت و در چند نمایش تلویزیونی بازی کرد.
موفقیت‌هایش در نمایش‌های تلویزیونی سبب شد تا در سال ۱۹۵۱در اولین فیلمش چهارده ساعتبه کارگردانی هنری هاتاویدر نقش کوچکی ظاهر شود. سال بعد در نقش ایمی کین در فیلم وسترن نیمروزو در کنار گری کوپرو کارگردانی فرد زینه‌مانحضوری برجسته یافت و به بازیگری محبوب تبدیل گشت. در سال ۱۹۵۳بازی در فیلم موگامبودر کنار کلارک گیبلو اوا گاردنرو کارگردانی جان فوردبر شهرت و محبوبیت او افزود.در سال ۱۹۵۴در فیلم ام را نشانه قتل بگیربه کارگردانی آلفرد هیچکاکبازی کرد. بازی در فیلم دختر روستاییدر سال ۱۹۵۴جایزهٔ اسکاررا برای او به ارمغان آورد. در سال ۱۹۵۵دو فیلم برای گرفتن دزدو پنجره عقبیبه کارگردانی هیچکاکبازی کرد.
با ازدواج با شاهزادهٔ موناکودر ۱۹آوریلسال ۱۹۵۶بازی در فیلم را کنار گذاشت.
گریس کلی در ۱۳سپتامبر۱۹۸۲در حادثهٔ اتومبیل به‌شدت مجروح شد. او یک روز بعد و در سن ۵۲ سالگی در بیمارستانی که بعدها نام بیمارستان مرکزی پرنسس گریس کلیرا بر آن نهادند، درگذشت.
منبع: ویکی پدیا
نکاتی که درباره «پنجره عقبی» نمی دانید:
ظاهرا هیچکاک به این دلیل نقش لارس توروالد را به ریموند بر داده که شباهت زیادی به تهیه کننده سابقش دیوید سلزنیک داشته. ظاهرا سلزنیک زیاد در کار هیچکاک دخالت می کرده!
به غیر از صدای ارکستر در سکانس های ابتدایی کلیه صدابرداری ها (موسیقی، گفتگوها و…) مربوط به همان آپارتمان می باشد.
در آن زمان دکور فیلم بزرگترین استدیوی فیلم برداری کمپانی پارامونت بوده. آپارتمان رو به رو واقع است اما آپارتمان جف دکور است.
جورجینه دارسی که کاراکتر خانم تورسو را بازی میکند در طول فیلم برداری در همان آپارتمان شخصیتش سکونت داشته!
برخی بر این باورند که هیچکاک رابطه میان جف و لیزا را از رابطه میان رابرت کاپا عکاس جنگ و بازیگر مشهور خانم اینگرید برگمن الهام گرفته.
هنگام فیلم برداری هیچکاک در آپارتمان جف حضور داشت و نکات لازم را با بیسیم به آپارتمان رو به رو منتقل می کرد.
بیش از هزار لامپ حبابی برای شبیه سازی نور خورشید استفاده شده!
این فیلم نزدیک به 30 سال در دسترس نبود (حداقل به طور قانونی) زیرا حق پخش آن توسط آلفرد هیچکاک در کنار چهار فیلم دیگر به دخترش ارث رسید
ه بودو آن زمان به این فیلم ها لقب «پنج گمشده هیچکاک» را داده بودند. چهار فیلم دیگر: «دردسر با هری» ، «سرگیجه» ، «طناب» و «مردی که زیاد می دانست» بودند.
فیلم نامه نویس جان مایکل هایز شخصیت لیزا را بر اساس همسر خودش که یک مدل بود نوشته.
«پنجره عقبی» در سال 2007 از سوی اتحادیه فیلم آمریکا در رتبه 47 بهترین فیلم تاریخ سینما قرار گرفته.
در سال 2008 رتبه سوم بهترین فیلم رمز آلود تاریخ سینما را از سوی اتحادیه فیلم آمریکا بدست آورد.
به غیر از دو سکانس کشف سگ مرده و سقوط جف همه سکانس ها از درون آپارتمان جف فیلم برداری شده.
دیالوگ های ماندگار:
جف: اون می خواد باهاش ازدواج کنم
استلا: خوب این طبیعیه
جف: من نمی خوام.
استلا: اینه که غیر طبیعیه!
جف: چرا یک مرد توی یک شب بارونی باید سه بار از خونش بره بیرون و برگرده؟
لیزا: از نحوه خوش آمد گویی زنش خوشش میاد!
استلا: اطلاعات، هیچ چیز به اندازه اطلاعات بشر رو تو دردسر ننداخته…
استلا: وقتی من و مایلز ازدواج کردیم ، همیشه باهم ناسازگاری و بگو مگو داشتیم ، الانشم داریم و عاشق هر دقیقش هستیم.
استلا: شاید یه روزی اونم(مونث) خوشبختیش رو پیدا کنه.
جف: آره ، روزی که یک مرد مال خودش رو از دست می ده!
این مطلب بصورت اختصاصی برای سایت ” مووی مگ ” به نگارش درآمده و برداشت از آن جز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگرد قانونی می گردد.
به خانواده بزرگ جامعه مجازی مووی مگ بپیوندید
پنجره عقبی : 
Rear Window
کارگردان: آلفرد هیچکاک
نویسنده:جان مایکل هایز
بازیگران:
جیمز استوارت / جف
گریس کلی / لیزا
وندل کروئی / دویل
تلما ریتر / استلا
زمان: 112 دقیقه
محصول: 1954
مهم ترین افتخارات: کاندیدای دریاف اسکار در رشته های بهترین کارگردانی ، بهترین فیلمنامه نویسی ، بهترین صدابرداری و بهترین تصویربرداری رنگی (آن زمان جایزه بهترین تصویر برداری در دو بخش رنگی و سیاه سفید بوده)
