13 حقیقت جالبی که باید درباره فیلم « تنها در خانه » بدانید

بسیاری از ما به دیدن فیلم و سریال علاقه داریم و به شدت آن ها را دنبال می کنیم. فیلم های سینمایی در ژانر های مختلفی ساخته می شوند و علاقه مندان با توجه به سلیقه خود، می توانند به تماشای آن ها بنشینند. در این میان، برخی آثار سینمایی برای قشر خاصی از جامعه در نظر گرفته می شوند. به عنوان مثال، فیلم های کودک به طور ویژه برای خردسالان ساخته می شود.

به گزارش مووی مگ به نقل از روزیاتو، ما تا به حال شاهد محصولات بسیار خوبی در این زمینه بوده ایم، اما هیچ یک از آن ها نتوانسته اند همانند «تنها در خانه» نظر ما را به خود جلب کنند. این فیلم محبوبیت بسیار زیادی دارد و هر کسی را میخکوب خود می کند. با وجود آن که بیشتر افراد بارها «تنها در خانه» را دیده اند، اما نکاتی درباره آن وجود دارد که کمتر کسی به آن ها پرداخته است.

ما در این مقاله قصد داریم آن ها را مورد بررسی قرار دهیم. تا پایان همراه باشید.

تصویر مربوط به یک دختر که از دوستان «باز» برادر کوین بود، متعلق به پسر کارگردان هنری فیلم است و اصلا دختر نیست. کارگردان نمی خواسته دختران نوجوان را نا امید کند و به همین دلیل، این کار را انجام داده است.

جوزف پشی بازیگر نقش هری اغلب فراموش می کرد که در فیلم مخصوص کودکان باری می کند و مدام ار الفاظ رکیک استفاده می نمود. به همین دلیل کارگردان مرتبا به وی تذکر می داد.

به خاطر آن که فیلم واقعی تر جلوه کند، آقای پشی از مکالی کالکین بازیگر نقش کوین درخواست کرد که از او واقعا بترسد. یک بار آقای پسی به طور ناخواسته کوین را زخمی کرد. آن ها در حال تمرین سکانسی بودند که طی آن، دزد ها کوین را از دستگیره در آوریزان می کردند. آقای پشی گفت: “من می خواهم تمام انگشتان کوچک تو را همزمان گاز بگیرم.” سپس بازیگر واقعا این کار را انجام داد و انگشت کوین خون آمد.

فیلم «فرشتگان با روح پلید» که کوین در حال تماشای آن بود، وجود خارجی ندارد. این سکانس مخصوص فیلم تنها در خانه ساخته شد و در آن به کار رفت.

رتیلی که بر روی صورت یکی از دزد ها راه می رفت، واقعی بود. برای جلوگیری از ترسِ وجود آن، دنیل استرن نقش کسی که از ترس و وحشت جیغ می زند را بازی کرد و صدا بعدا به سکانس اضافه گشت.

تنها در خانه تقریبا به طور کامل در شهر شیکاگو فیلم برداری شد و فرودگاه شهر پاریس که در فیلم وجود داشت، در واقع همان فرودگاه شیکاگو بود. صندلی های بزینس کلاس و شیکی که در فیلم دیده اید، در زمین بسکتبال یک مدرسه محلی درست شده بودند. استخر مدرسه نیز برای درست کردن زیر زمین آب گرفته خانه کوین در یکی از صحنه های فیلم مورد استفاده قرار گرفت.

خانه ای که خانواده کوین در آن زندگی می کردند، در خیابان لینکُلن منطقه وینتکا در ایالت ایلینوی قرار دارد. این عمارت سه طبقه برای یک خانواده ساخته شد، در سال ۲۰۱۱ تقریبا ۲٫۴ میلون دلار قیمت گذاری گشت و در همان سال نیز با قیمت ۱٫۵۸۵ میلون دلار به فروش رسید.

نقش هری (دزد چاق) اول به رابرت دنیرو و جان لاویتس پیشنهاد داده شد، اما هیچ یک از آن ها قبول نکردند.

بازیگر نقش فولر پسر عموی کوین، برادر واقعی مکالی کالکین بود.

ضبط کننده صدای «Talkboy» که در دستان کوین قرار داشت، وجود خارجی نداشت و تنها برای فیلم ساخته شده بود. با این حال، بسیاری از طرفداران فیلم دوست داشتند یکی از آن ها را در اختیار داشته باشند. طی سال های بعدی، این دستگاه در فروشگاه ها ظاهر گشت.

برخی از مردم اعتقاد داشتند که الویس پریسلی در فیلم بازی کرده است. بسیاری از آن ها مرگ سلطان راک اند رول را باور نکرده بودند و اعتقاد داشتند مردی که پشت سر مادر کوین در فرودگاه ایستاده، همان خواننده سرشناس است.

لوازم تزیینی کریسمسی که شخصیت مارو بر روی آن ها پا گذاشت، خوراکی بودند. با این حال، دنیل استرن در صحنه هایی که پا برهنه بود، پوشش پلاستیکی ویژه ای به تن داشت.