فرانکو زفیرلی کارگردان سرشناس ایتالیایی که علاوه بر سینما در تئاتر و اپرا هم کار می‌کرد، در سن ۹۶ سالگی درگذشت. او که برای ساخت فیلم‌های تاریخی و باشکوه و اقتباس از آثار ویلیام شکسپیر شهرت داشت، برای ساخت نسخه سینمایی «رومئو و ژولیت» محصول ۱۹۶۸ نامزد جایزه اسکار شده بود.
به گزارش مووی مگ به نقل از آی سینما، او که متولد فلورانس بود و در دوران جنگ جهانی دوم به نیروهای پارتیزان پیوسته بود تا علیه اتحاد آلمان نازی و فاشیست‌های ایتالیایی بجنگد، کار در سینما را با دستیاری لوکینو ویسکونتی چهره سرشناس نئورئالیسم ایتالیایی آغاز کرده بود، علاقه خاصی به اقتباس از آثار ویلیام شکسپیر داشت و علاوه بر «رومئو و ژولیت» بر اساس آثار نمایشنامه نویس مشهور انگلیسی فیلم‌های «هملت»، «رام کردن زن سرکش» و «اوتللو» را هم ساخت.
او هرچند کارش را با ویسکونتی آغاز کرد، اما عقاید سیاسی‌اش در تضاد با استادش بود و راه آنها جدا شد. او عقاید جنجالی خاصی مانند مخالفت با سقط جنین داشت.
زفیرلی در در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۶۰ در بهترین و مشهورترین تماشاخانه‌های اروپا نمایش‌ها و اپراهای باشکوه روی صحنه برد و اولین فیلم سینمایی خود «لا بوهمیا» را در سال ۱۹۶۵ ساخت.
پس از آن که در سال ۱۹۶۹ از یک تصادف رانندگی جان به در برد، به طرفدار سرسخت کلیسای کاتولیک تبدیل شد و به همین دلیل در سال ۱۹۷۳ بر اساس زندگی قدیس مشهور فرانسیس آسیزی فیلم «برادر خورشید، خواهر ماه» را کارگردانی کرد. چهار سال بعد سریال پنج قسمتی و هشت ساعته «عیسی ناصری» را ساخت که در ایتالیا جاودانه و به یاد ماندنی است.
از دیگر فیلم‌های او می‌توان به بازسازی فیلم «قهرمان» در سال ۱۹۷۹ اشاره کرد که جان وویت و فی داناوی در آن بازی می‌کردند و هرچند نظر منتقدان را جلب نکرد، اما در گیشه موفق بود. «توسکانی جوان» در سال ۱۹۸۸ و «هملت» با بازی مل گیبسن و گلن کلوز و همچنین «جین ایر» در سال ۱۹۹۶ از دیگر فیلم‌های کارنامه او هستند.
