دسته: نقد و بررسی

مدت زمان زیادی از اکران فیلم فصل ساحره نمی گذرد و امیدوار بودم نیکلاس کیج در خلال ساخت این فیلم به راه راست هدایت شده باشد و دست از سر فیلمهای ضعیف و عجیب و غریب بردارد، اما گویا او واقعا شیفته این نوع سینما شده است. دیوانه وار از جمله فیلمهایی است که اوج دوران محبوبیت آنها به دهه 80 میلادی باز می گردد. زمانی که در فیلمها معمولا یک نفر یک تنه سعی می کرد آدمهای بد را نابود کند. حالا همین داستان و فرمول تکراری در قالبی مدرن با بازی نیکلاس کیج بر روی پرده رفته است و البته این نکته را هم باید یاد آوری کنم

سیل فیلمهای سوپر قهرمانی در راه است.  فیلمهایی مانند قسمت جدید سوپرمن ، مرد عنکبوتی، مرد آهنی و سوپر قهرمان های تازه احیاء شده در سینما مثل کاپیتان آمریکا. حالا در بین این نامهای بزرگ، فیلم من شماره چهار هستم قصد دارد تا جای خودش را به عنوان یک عنوان دنباله دار جدید در بین طرفداران باز کند ( البته این شخصیت کمیک مصور نبوده است ) . من شماره چهار هستم براساس رمانی به قیلم جابی هیوز و جیمز فری که آن را با نام مستعار Pittacus Lore منتشر کرده اند، ساخته شده. نکته مهم درباره

چه حسی به شما دست می دهد وقتی در یک غروب سرد زمستانی به تماشای فیلمی می روید که می دانید کمتر از یک فاجعه نیست؟! نکته جالب درباره همه ما این است که می دانیم فیلمهایی مثل مادربزرگ چه فاجعه هنری ایی است اما باز هم به دیدن آن می رویم! با اینحال ذکر این نکته هم لازم است که در هنگام نمایش فیلم سالن سینما از خنده پر بود و تنها کسی که در حال حرص خوردن بود من و همکارم به همراه خانمی بود که 3 ردیف جلوتر از

میگویل آرتتا کارگردانی است که با ساخت فیلمهای کم خرج و مستقل به شهرت رسیده است. او از جمله کسانی است که جشنواره فیلمهای مستقل یعنی ساندنس، علاقه زیادی به او دارد و معمولا هر فیلمی که می سازد در این جشنواره حضور پیدا می کند. فیلم سدار راپیدز نیز جدیدترین ساخته این کارگردان است که در

فیلمهایی تینیجری که در آن همیشه یکی دیوانه است و بقیه را هم دیوانه می کند، از جذابیت های زیادی نزد نوجوانان برخوردار است. البته در چند سال گذشته این ژانر به فیلمهای بزرگسالانه ای مانند آشفته هم کشیده شد که نتیجه قابل قبولی نداشت. هم اتاقی جدیدترین اثری است که در آن نشانه هایی از دیوانگی یکی از شخصیت های داستان به چشم می خورد. بیماری اسکیزوفرنیک یکی از خطرناک ترین بیماریهای شناخته شده در جهان است. ا

خلوتگاه از آن دسته فیلمهایی است که فیلمنامه بسیار ضعیفی دارد، بازی ها بد است ، روند داستان منطق چندانی ندارد اما یک ویژگی مهم دارد که تمام این ضعف ها را تحت شعاع قرار می دهد و آن هم فناوری 3 بعدی است. فناوری 3 بعدی بکار رفته در فیلم خلوتگاه همانی است که جیمز کامرون در سال 2009 با آن فیلم

بیشترین موضوعی که درباره فیلم زیبا به بحث گذاشته شده است نه خود فیلم بلکه نام غیر متعارفش است! نام فیلم که با غلط املایی ، در انگلیسی زیبا یا دلنشین معنی می دهد بصورت های مختلفی در سایت ها و مجلات مختلف منتشر شده است. بیوتیفول ، بیاتیفول ، بیوتیفال ، قشنگ ، خوشگل و… از جمله القابی هست که به این فیلم بخت برگشته داده شده است. اما باید خدمتتان عرض کنم که این اسم چندان هم سخت و معمایی نیست، کافی است نگاهی به فیلم و زندگی غلط نقش اول فیلم بیندازید. در این فیلم شخصیت اصلی داستان بعد از خراب کردن زندگی اش سعی می کند آن را جبران کند یا زیبا کند اما چه زیبایی؟